Στον Αγαπημένο: Δεν μας δίδαξες γνώσεις! Μας δίδαξες την φιλία! Τόση φιλία τόσο γέλιο τόση Γιορτή...

Οι Χριστικές συνειδήσεις αθωώνουν τον κόσμο αίροντας την αμαρτία του... Ο κόσμος σώζεται γιατί υπάρχει ο Αθώος! 

"Γεννηθήτω το θέλημα Σου..." Να υπογράφουμε με όλη μας την ύπαρξη το θέλημα του... 

Στο μέλλον, δεν θα μείνει κοντά σας παρά μόνον ό,τι αγαπήσατε κι όποιος σας αγάπησε! Ό,τι περιστρεφόταν γύρω σας δίχως αγάπη, θα φύγει, έτσι όπως φεύγει το τρεχούμενο νερό...
Πέτερ Ντενώφ

* 

Πιο σημαντική και από την αναπνοή η συνειδητή κάθε στιγμή επικοινωνία μας με τον Θεό!

Επίκληση της Παρουσίας του Ζώντος Θεού εντός! Να προσθέσει αγάπη, δηλαδή ζωή στα απερημωμένα εσωτερικά τοπία...

Με ένα σ'αγαπώ, ένα ευχαριστώ ευλόγησε την ζωή σου...

*

Ορμητική παραμονεύει η ζωή λίγο να της το επιτρέψεις!

Θλιβερό να κατοικούν ή να μπαινοβγαίνουν σε εσωτερικούς σκουπιδότοπους! Τόσο απλό: τα σκουπίδια τα πετάμε δεν ζούμε μαζί τους! 

Ταξίδι με ανοιχτά πανιά! Δηλαδή κάθε στιγμή ζωντανός! 

«Όση Ελλάδα κι αν “σκεπάσετε” πάντα θα περισσεύει αρκετή για να σας θαμπώνει!»

Στάθηκα σε ίση απόσταση από την αθλιότητα και από τον ήλιο. Η αθλιότητα δεν με άφησε να πιστέψω ότι όλα θα πάνε καλά!

Αλμπέρ Καμύ

*

Έλληνες: Όμαιμον, Ομότροπον, Ομόθρησκον, Ομόγλωσσον!

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΤΙΤΛΟΣ ΕΥΓΕΝΕΙΑΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ!

28^η Οκτωβρίου 2019: Ζήτω η Ελλάδα και καθετί μοναχικό στον κόσμο αυτό...

Βόηθα την Ελλάδα, Παναγιά μας,  Αγία Σκέπη του κόσμου! 

Οι λέξεις, που ξεκινούσαν από «ΕΛ», μου ασκούσαν πάντα μια μαγεία: Ελλάδα, Ελευθερία, Ελπίδα!

Οδ. Ελύτης

*

Απεκδύοντας τον εαυτό σου και την ζωή από την Ιερότητα τους δεν μένει τίποτα που να ζει! 

Ένας αόρατος κόσμος αιτίων προβάλλεται εδώ... Ως αποτέλεσμα... Αν γνωρίζαμε θα εξηγούσαμε τα ανεξήγητα!

Προσευχή είναι ο συντονισμός με το Ένα! Εκεί βρίσκονται όλες οι απαντήσεις!

*

Το δικό μας μάντραμ: Ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος...

Ο Θεός ο ισχυρός και άγιος μένει με απόφαση του μέσα μας ως Άρχων ειρήνης, χαράς και φωτός στους αιώνες!

*

Αρρωσταίνω=φοβάμαι
ΑΥΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ=Βρίσκω αυτό που ΓΛΥΚΑΙΝΕΙ, ΖΕΣΤΑΙΝΕΙ την τρομαγμένη μου καρδιά και το επαναλαμβάνω συνέχεια!

Από τον φίλο μου Aλέξανδρο Λουπασάκη

* 

Όταν χαίρεσαι είσαι ελεύθερος! Χαρά αυτοφυής χωρίς "αιτία"! Ο Θεός είναι η χαρά! 

Όλοι καταθέτουν την αλήθεια τους από το σημείο που την βλέπουν! Μα ό,τι και να πούμε με λέξεις είναι λιγότερο από την αγάπη μας... 

27 Οκτωβρίου 2019:  Μανούλα μου... Έτη φωτός στον Ουρανό... 

«Όταν η μαμά γελά, όλα είναι καλά!»
Κάθε γυναίκα Παναγιά... 

Καταπιάνομαι ακόμα με όνειρα, τόσο που
αν πας να μ’ αγκαλιάσεις πασαλείβεσαι
με άστρα!
Οδ. Ελύτης

* 

Η αγάπη των ανθρώπων έχει ανάγκη! Αυτό είναι και η καταδίκη της!

Η πραγματική αγάπη είναι ελεύθερη από την ανάγκη! Είναι ένα αυτοφυές, όμορφο λουλούδι που το ποτίζει ο ίδιος ο Θεός!

Πώς γίνεται να μην χρησιμοποιείς την αλήθεια που γνωρίζεις; 

Εντέλει η καρδιά σου διαμορφώνει την ιδεολογία σου! 

 *

Έχω δώσει παραγγελιά και χορεύω!

Έχω πληρώσει τα όργανα και με το παραπάνω. Σε κανέναν δεν πέφτει λόγος!

Αλκυόνη Παπαδάκη

Ο καλύτερος τρόπος να ξεκινάς την μέρα σου, είναι να ξυπνάς με την σκέψη πως μέχρι να έρθει το δειλινό, θα μπορέσεις να κάνεις τουλάχιστον έναν άνθρωπο ευτυχισμένο!
Fiedrich Nietzsche 

Όποτε με προσβάλει κάποιος, προσπαθώ να ανυψώσω την ψυχή μου τόσο ψηλά, ώστε η προσβολή να μην την φτάνει!

Καρτέσιος

*

Προσκαλείς τον άλλον στο φως που έχεις! 

Το σύμπαν σε υποχρεώνει να αντιμετωπίσεις τα σημεία από τα οποία λιποτάκτησες! 

Ο βαθμός της αγάπης σου είναι ο βαθμός της καθαρότητας σου και του ενδιαφέροντος που έχεις για τον κόσμο!

*

Ούτε με το να βρεις αυτό που θέλεις καθαρίζεις!

Γιατί θα πρέπει να το υπερασπίζεσαι κάτω από όλες τις περιστάσεις κάθε στιγμή!

Ο Ιησούς έλεγε «πίσω μου σ’ έχω σατανά» και εννοούσε πως έστελνε το κακό στην ανυπαρξία, δεν το παραδεχόταν στο οπτικό του πεδίο!

από την αγαπημένη Maria Teresa Petrides 

*

Καθένας καλεί ό,τι μπορεί να αντέξει! 

Ο κόσμος ζητά την λύτρωση του! Δώσε του την αγάπη σου, την συμπόνια σου, το γέλιο σου, το χαμόγελό σου!

*

"Όποιος χόρτασε το όνειρο του είναι ώρα να ΞΥΠΝΑΕΙ!"

Τι είναι ο άνθρωπος; Γέλιο και δάκρυ! 

Μια αρχαία πρακτική λέει: κατάγραψε αυτά που θέλεις να αλλάξεις! Καθώς και αυτά που θέλεις να έλξεις στην ζωή σου! Ονόμασε τα! Κατάθεσε τα στον Θεό! Ο Έμετ Φοξ λέει τρία πράγματα που θέλεις και τρία που δεν θέλεις! 

Να μοιράζεσαι τα δώρα, τα θαύματα της ζωής σου! Να μοιράζεσαι ό,τι σου χαρίζει η ζωή! 

"Και ο φωτισμένος εδώ είναι! Δεν είναι απέναντι! Το απέναντι είναι η θέωση!"

*

Ε, λοιπόν, κάτι μας διαφεύγει... 

"Είμαστε στο πεδίο της Διττότητας, όλα είναι συμπληρωματικά, να αποδεχτούμε το "κακό" για να το λυτρώσουμε'' κ.λπ. Είδατε κανέναν να λυτρώνεται; Πέρα από τις ψυχολογικές αποφορτίσεις και δικαιώσεις του εγώ;

Μη φοβάσαι την αλλαγή! Η ίδια η ζωή είναι συνεχής, αδιάλειπτη αλλαγή! Σταθερά στο τιμόνι του φωτός! Αυτό που είσαι είναι το Ταξίδι για σένα! 

*

Η επίφυση είναι σύνδεση με την θεϊκή πηγή και αντιδρά σαν μαγνήτης στο φθόριο

Ένας σημαντικός αδένας που μέχρι και την ενηλικίωσή μας παραμένει ανοιχτός. Αυτό σημαίνει ότι τα ζωητρονικά σωματίδια (τα σωματίδια από τον κεντρικό Ήλιο, μπορούν και εισέρχονται στον ζωητρονικό διακόπτη, ενεργοποιώντας συνεχώς τον ανθρώπινο οργανισμό!)

Με απλά λόγια, μέχρι και τα 18 μας χρόνια, η επίφυση παραμένει ανοιχτή και ο άνθρωπος παραμένει νέος μέσα και έξω. Στα 18 χρόνια, εδώ και εκατομμύρια χρόνια έχει εμφυτευτεί πρόγραμμα, ώστε η επίφυση να κλείνει και αυτόματα να αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση.

Είναι πολύ σημαντικό να ενεργοποιείται αυτός ο αδένας.
Οι έρευνες που έχουν γίνει μέχρι στιγμής, επιβεβαιώνουν ότι υπάρχουν κάποιες ώρες μέσα στη νύχτα, (μεταξύ 1 και 4 το πρωί) κατά τις οποίες απελευθερώνονται χημικά στοιχεία στον εγκέφαλο, τα οποία φέρνουν την αίσθηση της σύνδεσης κάποιου με την ανώτερη πηγή του.

Πώς σκοτώνουν την επίφυσή μας                                   

Η επίφυση είναι σαν μαγνήτης για το φθόριο, το οποίο ασβεστοποιεί τον αδένα και του αφαιρεί την δυνατότητα να εξισορροπεί την ορμονική διαδικασία μέσα στο σώμα. Το φθόριο πηγαίνει στον πιο σημαντικό αδένα μέσα στον εγκέφαλο. Είναι το μόνο στοιχείο που επιτίθεται στο πιο σημαντικό κέντρο του αδένα μας μέσα στον εγκέφαλο!

Το φθόριο κυριαρχεί στις τροφές, στα αναψυκτικά, και στο πόσιμο νερό μας! Στο 90% των σημείων ύδρευσης στις ΗΠΑ ρίχνουν φθόριο! Τα φίλτρα νερού δεν αφαιρούν το φθόριο. Μόνο η αντίστροφη ώσμωση ή η απόσταξη του νερού το πετυχαίνει αυτό.

*** 

Ο Θεός δεν παρεξηγείται όπως και αν τον ονομάσουμε!

Όμως παραμένει ό,τι πιο όμορφο μπορεί ο νους και η καρδιά του ανθρώπου να συλλάβουν! Ζωή ατραυμάτιστη! Χρυσός αγάπης αέρας!

Καλές οι νηπιακές ψυχολογίες του τύπου απομακρύνουμε τους τοξικούς, κάνουμε αυτό που θέλουμε κ.λπ! Όλα αυτά είναι σωστά αν έχεις αγάπη! Αν απομακρύνεσαι αλλά προσεύχεσαι αν κάνεις αυτό που θέλεις αλλά αγαπάς! Αλλιώς απλά γιγαντώνεις το εγώ σου! 

Φως είναι ο συντονισμός με το Ένα που αποκαλύπτει το πλήρες Τοπίο! Εμπειρία φωτός χρειάζεται ο άνθρωπος! 

*

Το Ταξίδι θα ολοκληρωθεί όταν θα έχεις πλήρη επαφή με τον Θεό!

«Προορισμός σου δεν είναι η επαφή με το ανώτερο Εγώ, αλλά η επαφή με την ανθρωπότητα! Στην γη είσαι για να με εκδηλώσεις, ΟΧΙ για να με βρεις!» 

Στην αγάπη προς τον εαυτό στηρίζονται όλα!
Γιατί δεν είναι παρά Εαυτός η ζωή, με όλα της τα Δώρα!

*

Ο Οδ. Ελύτης για το Άξιον Εστί

Όσο κι αν μπορεί να φανεί παράξενο, την αρχική αφορμή να γράψω το ποίημά μου την έδωσε η διαμονή μου στην Ευρώπη τα χρόνια του ’48 με ’51. Ήταν τα φοβερά χρόνια όπου όλα τα δεινά μαζί πόλεμος, κατοχή, κίνημα, εμφύλιος δεν είχανε αφήσει πέτρα πάνω στην πέτρα.

Θυμάμαι τη μέρα που κατέβαινα να μπω στο αεροπλάνο, ένα τσούρμο παιδιά που παίζανε σε ένα ανοιχτό οικόπεδο. Το αυτοκίνητό μας αναγκάστηκε να σταματήσει για μια στιγμή και βάλθηκα να τα παρατηρώ. Ήτανε κυριολεκτικά μες τα κουρέλια. Χλωμά, βρώμικα, σκελετωμένα, με γόνατα παραμορφωμένα, με ρουφηγμένα πρόσωπα. Τριγύριζαν μέσα στις τσουκνίδες του οικοπέδου ανάμεσα σε τρύπιες λεκάνες και σωρούς σκουπιδιών. Αυτή ήταν η τελευταία εικόνα που έπαιρνα από την Ελλάδα. Και αυτή, σκεπτόμουν, ήταν η μοίρα του Γένους που ακολούθησε το δρόμο της Αρετής και πάλεψε αιώνες για να υπάρξει.

Πριν περάσουν 24 ώρες περιδιάβαινα στο Ουσί της Λωζάννης, στο μικρό δάσος πλάι στη λίμνη. Και ξαφνικά άκουσα καλπασμούς και χαρούμενες φωνές. Ήταν τα Ελβετόπαιδα που έβγαιναν να κάνουν την καθημερινή τους ιππασία. Αυτά που από πέντε γενεές και πλέον, δεν ήξεραν τι θα πει αγώνας, πείνα, θυσία. Ροδοκόκκινα, γελαστά, ντυμένα σαν πριγκηπόπουλα, με συνοδούς που φορούσαν στολές με χρυσά κουμπιά, περάσανε από μπροστά μου και μ’ άφησαν σε μια κατάσταση που ξεπερνούσε την αγανάκτηση. Ήτανε δέος μπροστά στην τρομακτική αντίθεση, συντριβή μπροστά στην τόση αδικία, μια διάθεση να κλάψεις και να προσευχηθείς περισσότερο, παρά να διαμαρτυρηθείς και να φωνάξεις. Ήτανε η δεύτερη φορά στη ζωή μου η πρώτη ήτανε στην Αλβανία που έβγαινα από το άτομό μου, και αισθανόμουν όχι απλά και μόνο αλληλέγγυος, αλλά ταυτισμένος κυριολεκτικά με τη φυλή μου.

Και το σύμπλεγμα κατωτερότητας που ένιωθα, μεγάλωσε φτάνοντας στο Παρίσι. Δεν είχε περάσει πολύς καιρός από το τέλος του πολέμου και τα πράγματα ήταν ακόμη μουδιασμένα. Όμως τι πλούτος και τι καλοπέραση μπροστά σε μας! Και τι μετρημένα δεινά επιτέλους μπροστά στα ατελείωτα τα δικά μας! Δυσαρεστημένοι ακόμα οι Γάλλοι που δεν μπορούσαν να 'χουν κάθε μέρα το μπιφτέκι και το φρέσκο τους βούτυρο, δυσανασχετούσαν. Υπάλληλοι, σωφέρ, γκαρσόνια, με κοιτάζανε βλοσυρά και μου λέγανε: εμείς περάσαμε πόλεμο κύριε! Κι όταν καμιά φορά τολμούσα να ψιθυρίσω ότι ήμουν Έλληνας κι ότι περάσαμε κι εμείς πόλεμο, με κοιτάζανε παράξενα: α, κι εσείς έ;

Καταλάβαινα ότι ήμασταν αγνοημένοι από παντού και τοποθετημένοι στην άκρη-άκρη ενός χάρτη απίθανου. Το σύμπλεγμα κατωτερότητας και η δεητική διάθεση με κυρίευαν πάλι. Ξυπνημένες μέσα παλαιές ενστικτώδεις διαθέσεις άρχισαν να αναδεύονται και να ξεκαθαρίζουν. Η παραμονή μου στην Ευρώπη με έκανε να βλέπω πιο καθαρά το δράμα του τόπου μας. Εκεί αναπηδούσε πιο ανάγλυφο το άδικο που κατάτρεχε τον ποιητή. Σιγά-σιγά αυτά τα δύο ταυτίστηκαν μέσα μου.

Το επαναλαμβάνω, μπορεί να φαίνεται παράξενο, αλλά έβλεπα καθαρά ότι η μοίρα της Ελλάδας ανάμεσα στα άλλα έθνη ήταν ό,τι και η μοίρα του ποιητή ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους -και βέβαια εννοώ τους ανθρώπους του χρήματος και της εξουσίας. Αυτό ήταν ο πρώτος σπινθήρας, ήταν το πρώτο εύρημα. Και η ανάγκη που ένιωθα για μια δέηση, μου ’δωσε ένα δεύτερο εύρημα. Να δώσω, δηλαδή, σ’ αυτή τη διαμαρτυρία μου για το άδικο τη μορφή μιας εκκλησιαστικής λειτουργίας. Κι έτσι γεννήθηκε το “Άξιον Εστί”»

*

Τους βλέπουμε μεγάλους γιατί είμαστε γονατιστοί!

Ας σηκωθούμε όρθιοι!

Τσε Γκεβάρα 

Θα σε καλούσα σε πνευματική μονομαχία αλλά βλέπω ότι είσαι άοπλος!

Γουίλιαμ Σαίξπηρ 

* 

Αυτό είναι ο Θεός: η Δύναμη που σε σηκώνει πάνω από τα γεγονότα, πάνω από την "πραγματικότητα!" 

"Θα με βρείτε όταν με ζητήσετε με όλη την καρδιά σας..." 

Συνεχίζεις τον υπέροχο δρόμο της πνευματικής επέκτασης και όλα μπαίνουν αργά ή γρήγορα στην θέση τους! Το παζλ συμπληρώνεται... 

Παγιδευμένος ο άνθρωπος στον μικρόκοσμο του απουσιάζει από την Ιερή ιστορία... 

*

Ήρθα για να καταγράψω μια Ιερή ιστορία! 

Η Γη ακόμα δεν προσφέρει έδαφος να πατήσει ο Χριστός! 

Το λουλούδι που φύτεψες με αγάπη δεν μπορεί παρά να ανθίσει! Ας γεμίζουμε με λουλούδια την ζωή μας! 

*

"Eίσαι μια κραυγή στον κόσμο!" Αλήθεια; Αξίζει τότε να ζεις...

"Έλα! Έλα! Εντάξει είναι όλα!" λέει η αγάπη που οι άνθρωποι την λένε Χριστό...

I thought you wanted what i wanted... 

από τραγούδι του Σινάτρα

*

Το αληθινά πνευματικό είναι φυσικό!

Εσύ είσαι ο βασιλιάς στον δικό σου κόσμο! Τι γίνεται στο βασίλειο σου; Έφερες το ως εν Ουρανώ επί της Γης; 

Κάθε άνθρωπος είναι ένοχος για τις καλές πράξεις που δεν έκανε!

Βολταίρος 

*

Ο μόνος τρόπος να βγεις από την δυσκολία είναι να μην την ενσωματώνεις στην νοόσφαιρα σου!

Η κβαντική νοημοσύνη γνωρίζει καλύτερα! Αλλά δεν ελέγχεται από τον νου! Όταν βγεις από τον νου σε συναντά! Η θεϊκή σου δυνατότητα! 

Όσο βαθύτερα εντάσσεσαι στην Ζώσα ζωή τόσο σε περιλαμβάνει στα δώρα της! 

*

O Πέτερ Χάντκε μας μάγεψε με τα «Τα Φτερά του Έρωτα»!

 Και μόνο για το σενάριο της ταινίας αυτής του άξιζε το Νομπέλ!

Πολιτισμός σημαίνει νοιάζομαι! 

*

Μίλησε σε ό,τι Άγιο ό,τι Όμορφο αναγνωρίζει η συνείδηση σου!

 Αυτό είναι προσευχή! Αυτό είναι ο Θεός για σένα! Και μόνο τότε σου απαντά! 

Κάθε πρωί ανοίγεις τα μάτια σου και ζεις στο φως του ήλιου! Κάθε στιγμή είναι δυνατότητα Παρουσίας σου στο παν για πάντα!

*

ΑΣ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΑΠΕΙ, παρακαλώ, να μιλήσω στο όνομα της φωτεινότητας και της διαφάνειας.

Επειδή οι ιδιότητες αυτές είναι που καθορίσανε το χώρο μέσα στον οποίο μου ετάχθη να μεγαλώσω και να ζήσω. Και αυτές είναι που ένιωσα, σιγά σιγά, να ταυτίζονται μέσα μου με την ανάγκη να εκφρασθώ. Είναι σωστό να προσκομίζει κανείς στην τέχνη αυτά που του υπαγορεύουν η προσωπική του εμπειρία και οι αρετές της γλώσσας του. Πολύ περισσότερο όταν οι καιροί είναι σκοτεινοί και αυτό που του υπαγορεύουν είναι μια όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ορατότητα.

Οδ. Ελύτης, Λόγος στην Ακαδημία της Στοκχόλμης, 1979

*

Στην αγάπη προς τον εαυτό στηρίζονται όλα!

Γιατί δεν είναι παρά Εαυτός η ζωή, με όλα της τα Δώρα!

«Προορισμός σου δεν είναι η επαφή με το ανώτερο Εγώ, αλλά η επαφή με την ανθρωπότητα! Στην γη είσαι για να με εκδηλώσεις, ΟΧΙ για να με βρείς!» 

Το Ταξίδι θα ολοκληρωθεί όταν θα έχεις πλήρη επαφή με τον Θεό! 

*

"ΣΗΜEΡΑ ΔEΝ ΘΑ ΜΙΣΗΣΩ ΚΑΙ ΔEΝ ΘΑ ΦΟΒΗΘΩ!
ΣΗΜEΡΑ ΘΑ ΒΙΩΣΩ ΜΙΑ ΘEΙΚΗ ΗΜEΡΑ ΑΓΑΠΗΣ ΜEΣΑ ΜΟΥ, ό,τι στο διάολο κι αν κάνει έξω μου!"
από την αγαπημένη Maria Teresa Petridis

***

Joker, ένας δολοφόνος-Τιμωρός φτιαγμένος από τρέλα και άδικο!

Πόσο ισχυρό πρέπει να νιώθει το σύστημα για να γυρίζει ταινίες σαν κι αυτήν!  Ένας δολοφόνος-Τιμωρός φτιαγμένος από τρέλα και άδικο! Από μία κοινωνία ανάλγητη, άδικη, αποτρόπαιη!  Μπροστά στην οποία ο Τζόκερ να φαίνεται πιο ανθρώπινη φιγούρα από την “φυσιολογικότητα” του τίποτα!  Τρελός αλλά όχι κακός!  Ένα δημιούργημα τους, αφού απάνθρωπα φρόντισαν να τον μετατρέψουν σε δολοφόνο ελευθερώνοντας από μέσα του την τρέλα και το αδιέξοδο!  Είναι ανησυχητικό το Hollywood να μην νοιάζεται να δείχνει το αποτρόπαιο πρόσωπο της αδιαφορίας και της πλαστικής “επιτυχίας“ της αμερικανικής κοινωνίας! Η βία της ανθρώπινης νέκρωσης με σοκάρισε περισσότερο από την βία του Τζόκερ!  Η βία της αποξένωσης, της νοσηρής εφησύχασης, της αδιαφορίας, της αναλγησίας του “air conditioned nightmare”, όπως την χαρακτήρισε ήδη κάποιες δεκαετίες πριν ο Henry Miller! O Joaquim Phoenix ερμηνεύει τον Τζόκερ  πέρα από λόγια!  Πόσο να τον αφορά άραγε η τρέλα;  Ο χορός του σε όλες τις σκηνές ό,τι πιο συγκλονιστικό: σωματοποιημένη η τρέλα, η μοναξιά, η ομορφιά, μια παράξενη ομορφιά, η τρυφερότητα, η έκκληση για βοήθεια, ο πόνος της διαφορετικότητας, το αδιέξοδο, η εξέγερση! Απλά,  συγκλονιστικός. Ο Κλόουν γίνεται το απόλυτα τραγικό! Ένας αγαπημένος φίλος, μου έδωσε την απάντηση για αυτή την ταινία:  Το σύστημα δημιουργεί “εξατμίσεις” για να εκτονώνεται η πίεση των μαζών!  Εγώ το είδα πιο πολύ σαν επίδειξη δύναμης και αλαζονείας του!  Ούτε ένας Τζόκερ-Φρανκενστάιν-Εκδικητής δεν τους ανησυχεί!  Δίνουν ιδέες καταστροφής στις μάζες; Μήπως γιατί είναι τόσο μεγάλη η ενοχή τους που επιζητούν Τιμωρό;

ΥΓ

Περί Joker συνέχεια: μια απάντηση που το Hollywood δεν έχει για να προτείνει! Τα φτερά μας!

Υπάρχει και άλλη Απάντηση από την τρέλα, το έγκλημα, την καταστροφή, την βίαιη εξέγερση των μαζών για να βγει ο κόσμος από την ηθική και πνευματική καταρράκωση στην οποία τον σέρνουν! Όλα όσα λένε οι λέξεις Πολιτισμός, Πνεύμα! Δεν άνθισαν ματαίως τόσα όντα στους αιώνες που έκαναν την αγάπη τους τέχνη, ιαματικό λόγο, προσευχή, αγκαλιά, Δώρο! Πολιτισμό! Φως που ποτίζει το Δέντρο της Ζωής μας!

Αυτό που ο κόσμος χρειάζεται επειγόντως είναι επαφή με την ψυχή του! Το Άγιο κέντρο του! Την αγιότητα της ζωής! Δηλαδή την Ομορφιά του να ζεις και να ανθίζεις από το χώμα της δικής σου πρωτίστως αγάπης, σαν ένα λουλούδι που χαρίζει σε όλους το άρωμα του! Η Απάντηση είναι ο Άνθρωπος! Η πιο πολύτιμη μας ιδιότητα! Το άλλο όνομα του Θεού!

(Και κάτι ακόμα: δεν είναι τυχαίο που ο Joaquim Phoenix μόλις πριν ένα χρόνο υποδύθηκε τον Χριστό στην ταινία "Μαρία Μαγδαληνή"! Και που ο Daniel Day Lewis αρνήθηκε τον ρόλο του Joker!)   

*

Έψαχνα πάντοτε αυτό που βρήκα! 

Τι νομίζεις ότι χρειάζεται ο κόσμος; Αν εσύ ξυπνήσεις το πρωί και δεν είσαι κακός, ο κόσμος σώθηκε!

Πώς μπορείς να είσαι εγωιστής, μέσα σε ένα τόσο όμορφο, απέραντο, αχανές, χωρίς όρια σύμπαν, τι εγώ μπορείς να έχεις; Το εγώ σου μπορεί να είναι απλώς μία σαπουνόφουσκα!

Όσσο

*

Οι περιορισμοί αίρονται όταν ανυψώνεις την συνείδηση σου πάνω από αυτούς!

Ο Χριστός εντός είναι ο αόρατος Μαχητής! Μόνο η αγάπη σου μπορεί να τον ενεργοποιήσει! 

«Η κόλαση είναι η συντριπτική και απόλυτη απουσία αγάπης! Η κόλαση είναι το τερατώδες γέννημα αυτής ακριβώς της απουσίας!»  

* 

Προσοχή σε «αλήθειες» που ξεραίνουν την ψυχή!

Να προτιμάς τα παραμύθια… "Αλήθειες" δεν είναι η αλήθεια! Η αλήθεια ελευθερώνει! Μιλώ για τα αληθοφανή μα όχι αληθινά! Πολλά παραμύθια εντούτοις είναι αληθινά!

Η αξιοπρέπεια, η ομορφιά
και η δόξα του ανθρώπου
είναι η Συνειδητότητα!
Όσσο 

  

«Και όταν εγώ υψωθώ από την γη θα ελκύσω όλους προς τον εαυτό μου...»

(Ιω.ΙΒ.32)

*

Η τέχνη είναι για να μας θυμίζει πως η «ουτοπία» ενός όμορφου κόσμου δεν είναι αφέλεια αλλά η ψυχή μας! Ειδικά ημών των Ελλήνων! «Ενήλικοι στην Αίθουσα» του Κώστα Γαβρά.

Συγκινητικός ο αγαπημένος, «δικός μας» Κώστας Γαβράς, στο πώς, στα 86 του χρόνια, εξακολουθεί να βλέπει με εφηβικό βλέμμα την πατρίδα του, αλλά και στην τόλμη του να εκθέσει με σθένος τα κέντρα εξουσίας της Ευρώπης!  Η πρόθεση του άλλωστε ήταν να δείξει μια σύγχρονη τραγωδία!

Ο Βαρουφάκης, τα Eurogroups, οι ξένοι, παρουσιάζονται στην ταινία εντελώς πειστικά ως προς την αλήθεια που εμείς οι Έλληνες ήδη ξέραμε! Και κινηματογραφικά  εξαιρετικά επιτυχημένα!  Εξάλλου ο Γαβράς μπήκε, όπως γνωρίζουμε,  στον απίστευτο κόπο να ακούσει τις περίφημες ηχογραφήσεις των συναντήσεων του Βαρουφάκη! Ο ανεκδιήγητος Γερούν, ο Σόιμπλε, η Λαγκάρντ και όλος ο υπόλοιπος θίασος απίστευτα ρεαλιστικοί.  Και όπως ο ίδιος ο Γαβράς είπε, στα 15 τελευταία λεπτά της ταινίας περιγράφονται επακριβώς  τα γεγονότα!

Η ελληνική μεριά, εντούτοις, και ο Τσίπρας είναι αφηγηματικά αδύναμοι κρίκοι. Βέβαια κινηματογραφικά ο "ήρωας" της ταινίας εξ ορισμού είναι ο Βαρουφάκης. Στο βιβλίο του άλλωστε «Ανίκητοι ηττημένοι» βασίστηκε η ταινία. Και ο Χρήστος Λούλης που τον υποδύεται είναι παραπάνω από εξαιρετικός! Γι’ αυτό και τον αναδεικνύει πλήρως ως  χαρακτήρα.

Ο Τσίπρας πάντως δεν εμφανίζεται από τον φίλο του τον Γιάνη να "προδίδει",  αλλά να εκβιάζεται ανελέητα και να σύρεται τραγικά στον χορό τους -έναν «θανάσιμο» χορό όπως τον δείχνει σουρεαλιστικά στο τέλος της ταινίας ο Γαβράς- καθώς όλοι τον «κλείνουν» στην τελική επιλογή της συνθηκολόγησης...  

«Οι πλατείες» που «ήταν γεμάτες από το νόημα που είχε κάτι απ΄τις φωτιές» όπως μας τραγουδούσε κάποτε ο Νιόνιος, φαίνονται αφελείς, συναισθηματικές, ουτοπικές εξάρσεις, και οι συζητήσεις των μελών της κυβέρνησης Τσίπρα σε κλίμα φοιτητικών συνελεύσεων! Μήπως γιατί έτσι ήταν; Και αυτό ακριβώς ήθελε να δείξει ο Γαβράς;

Πέρα από ό,τι επιμέρους μπορεί να πει κανείς για την ταινία αυτή,  η αξία της έγκειται στην καταγγελία της Ευρώπης μέσα από το αδιαμφισβήτητο κύρος του Κώστα Γαβρά! Να δουν οι ξένοι, έστω από την κλειδαρότρυπα, τον κυνισμό, την αλαζονία, τον αυταρχισμό, το «ό,τι νά’ναι» αυτών που τους κυβερνούν! Απορώ πώς οι ασκούντες κριτική στην οπτική της ταινίας δεν μένουν σ’ αυτό, που μας αφορά όλους τους Έλληνες!  Όσο για το τίμημα του να τολμήσει Ευρωπαίος ηγέτης να πει δημόσια πως ο βασιλιάς είναι γυμνός, ήταν αναμενόμενο! Όμως, εντέλει «οι μόνες χαμένες μάχες είναι εκείνες που δεν δίδονται!»

Η τέχνη εξάλλου είναι για να μας θυμίζει πως η ουτοπία ενός όμορφου κόσμου δεν είναι αφέλεια αλλά η ψυχή μας! Ειδικά ημών των Ελλήνων!   

***

Σταύρος Ξαρχάκος και το μοναδικό του ταλέντο να κάνει να κυλάει η Ελλάδα μέσα από την μουσική του!

Στο Ηρώδειο την Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2019 είχαμε την τύχη να ακούσουμε τις εξαίσιες ενορχηστρώσεις και μουσικές του Σταύρου Ξαρχάκου. Στο κατάμεστο αρχαίο Ωδείο επί δυο ώρες ξετυλίχτηκε σε πέντε κύκλους μια πανδαισία ελληνικών ήχων από τα πολύτιμα μας:  Τσιτσάνης, Θεοδωράκης, Χατζιδάκις, Βαμβακάρης, Ξαρχάκος!

Η βραδιά ξεκίνησε με τον εθνικό μας ύμνο, την Συννεφιασμένη Κυριακή! Μια επταμελής εξαιρετική ορχήστρα συνόδευσε ουσιαστικά τον κόσμο, που τραγουδούσε μαζί της! Ιδιοφυής η ιδέα του Ξαρχάκου! Δεν υπήρχαν τραγουδιστές επί σκηνής! Οι φωνές των μελών της ορχήστρας κουρδισμένες σωστά -κάποιες μάλιστα ήταν και έκπληξη, όπως του εξαίρετου Νεοκλή Νεοφυτίδη, ο οποίος μας μάγεψε για μια ακόμη φορά με το υπέροχο πιάνο του!-  ενώνονταν με τις εκατοντάδες φωνές του κοινού!  

Ο Ξαρχάκος σαν αρχαία φιγούρα από ελληνικό αγγείο σχεδόν χόρευε τελετουργικά στην σκηνή διευθύνοντας με πάθος -ορχήστρα και κοινό!- καθώς την διέτρεχε σαν άνεμος…

Ένα ταξίδι στην ψυχή μας, στο DNA μας, με την μουσική να κυλάει στις φλέβες μας, στην καρδιά μας… Στιγμές που νιώθεις πόσο Μεγάλη είναι η πατρίδα μας και ο πολιτισμός της! Και ιδιαίτερα όπως, αυτή η όμορφη και παράξενη πατρίδα που μας έλαχε, διαποτίζει την μουσική μας, το ελληνικό τραγούδι που είναι το σύγχρονο δώρο μας -η Ελληνική Γραμμή με όλο το φως που εμπεριέχει!- στον κόσμο: συγκλονιστική έκφραση της ελληνικής ψυχής! Κανείς λαός δεν έχει τραγουδήσει έτσι συνταρακτικά τον έρωτα, τον πόνο, την αγάπη, την ελπίδα, το θαύμα της ζωής!      

Ήταν μια υπέροχη βραδιά όπως μόνο οι ελληνικές νύχτες μπορούν να είναι, με την μαγεία του φθινόπωρου, κάτω από τον Παρθενώνα της Αθηνάς-Παναγιάς μας, που μας γέμισε Ελλάδα! Ευχαριστούμε από καρδιάς όλους τους συντελεστές!

***

«Κάποτε στο Χόλυγουντ» και ο δαιμονιώδης Ταραντίνο

Με τον Ντι Κάπριο και τον Μπραντ Πιτ βιτρίνα στην ταινία ξεγελάστηκα και είπα να δω την τελευταία ταινία του Ταραντίνο -ένας λόγος επιπλέον ήταν το θερινό, επαρχιακό σινεμά- παρόλο που δεν με αφορά καθόλου μα καθόλου η δαιμονιώδης οπτική του ούτε το «ταλέντο» του να την δείχνει! Sorry Guys! Δεν θα (ξανα) πάρω! Φρικτή βία -κλασικός Ταραντίνο!- λες και γλεντά με το αίμα, ύπουλη, αφού σου την φυλάει στο τέλος, σε πηγαίνει μουλωχτά, παραπλανητικά με την άψογη κινηματογραφική του τεχνική προς το κρεσέντο του! Πολύ δαιμονική βία! Ένας αλαζόνας βλάκας που θεωρεί τον εαυτό του πολύ έξυπνο για να μας δουλεύει όπως εξάλλου και το Χόλυγουντ που τον στηρίζει! Αλλά είναι απλά θλιβερός, γιατί του διαφεύγει εντελώς η όμορφη, η υπέροχη ζωή, και όλα όσα εξαίσια εμπεριέχει! Αυτή είναι και η τιμωρία του και όλων όσοι του μοιάζουν!  

*

Η συγκλονιστικότερη συνειδητοποίηση που θα αλλάξει την ζωή σου είναι όταν κατανοήσεις ότι το σύμπαν μάς επιστρέφει ό, τι του στέλνουμε!

Ας μην παραπονιούνται οι χαρισματικοί γιατί δεν τους βοηθάει ο κόσμος αφού ήρθαν για να βοηθήσουν εκείνοι τον κόσμο! 

* 

Ο Θεός, το σύμπαν όλο, είναι νοημοσύνη!

Πώς είναι δυνατόν ο άνθρωπος να σκέπτεται και να δρα τόσο παράλογα, τόσο καταστροφικά για τον εαυτό του και τον κόσμο! 

Μην υποτιμάς το πρώτο βήμα! Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός!

*

Και μόνον έναν να αναστήσει η αγάπη σου...

Δεν παίζεται στους αριθμούς! Ο Χριστός έναν ανάστησε! 

Να θυμάσαι: είσαι υπέρτερος από τις δυσκολίες! Κολυμπάμε μέσα στην Παρουσία! 

*

Ο θαυμαστός κόσμος πάνω από το κεφάλι μας!

Για πρώτη φορά οι αστρονόμοι είδαν τον μυστηριώδη κοσμικό ιστό που συνδέει τους γαλαξίες στο σύμπαν!

Ένας τεράστιος, σχεδόν αόρατος, ιστός μιας μυστηριώδους κοσμικής «αράχνης» συνδέει τα πάντα στο σύμπαν και για πρώτη φορά οι επιστήμονες μπόρεσαν να τον παρατηρήσουν άμεσα σε μεγάλη κλίμακα.

Οι «λεωφόροι», τα «ποτάμια» ή τα «δίχτυα» αυτού του ιστού, που διασυνδέουν γαλαξίες, αποτελούνται από αέρια κυρίως υδρογόνου.  «Είναι η πρώτη φορά που πραγματικά βλέπουμε τους ιστούς, οι οποίοι συνδέουν ένα αριθμό γαλαξιών!»

Εκτιμάται ότι ο κοσμικός ιστός, ο οποίος σήμερα περιλαμβάνει πάνω από το 60% των συνολικών αερίων του σύμπαντος, εμφανίστηκε αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια μετά τη «Μεγάλη Έκρηξη» (Μπιγκ Μπανγκ), μαζί με τους πρώτους γαλαξίες, καθώς η δύναμη της βαρύτητας βοήθησε να σχηματιστούν «ποτάμια» υδρογόνου ανάμεσα τους. Στα σημεία διασταύρωσης των «ποταμών», έλαβε χώρα η δημιουργία γαλαξιών, άστρων, μαύρων οπών και κβάζαρ (ενεργών γαλαξιακών κέντρων).

Ο ιστός που είδαν οι αστρονόμοι, εκτείνεται σε μεγάλη απόσταση άνω των τριών εκατομμυρίων ετών φωτός, παρόλα αυτά δεν αποτελεί παρά ένα μικρό μόνο μέρος του συνολικού συμπαντικού διαγαλαξιακού ιστού.

«Είδαμε απλώς την κορυφή του παγόβουνου του κοσμικού ιστού! Αλλά πάντως επιβεβαιώσαμε την ύπαρξη του. Είναι κάτι τρομερά παράξενο. Κοιτάζεις το διάστημα και νομίζεις ότι είναι άδειο, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι. Υπάρχει αυτή η γιγάντια θαυμάσια δομή του κοσμικού ιστού!» δήλωσε η Έρικα Χάμντεν του Πανεπιστημίου της Αριζόνα.

***

Να αληθεύει ο βίος!

«Σε παρακαλούμε Κύριε, κάνε μας να ζήσουμε αληθινά…» Αυτή είναι μια αρχαία προσευχή της Εκκλησίας. Ζητούμενο ο πόθος του ανθρώπου να αληθεύει ο βίος του, να ζει και όχι απλά να επιβιώνει!

π. Λίβυος 

Πώς να σε θεραπεύσει κάτι που δεν πιστεύεις; 

* 

Σώμα, συναίσθημα, νους θα συγχωνευτούν κάποτε στον πνευματικό Εαυτό της Χριστικής μας ταυτότητας: ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ! 

Είναι η σύζευξη του «Εγώ» ως ενσυνείδητης ατομικότητας με το «Είμαι», την θεϊκή Ύπαρξη! Το τέλος της πτώσης του εγώ ως αποκομμένης αυτοαναφοράς!

Τι πιστεύεις εσύ έχει σημασία! Γιατί αυτό ισχύει για σένα! 

*

Είμαστε κυρίως κενό! 

Τα άτομα αποτελούνται από 99.99999999% κενό!

Ό,τι βλέπεις ακόμα και το σώμα σου σχεδόν δεν είναι εδώ!

*

Δίκια με κακίες δεν μου κάνουν!

Έπρεπε να φτάνει ένα "σ' αγαπώ!"

Τελικά τι αποφασίζεις να είσαι; Πώς θα διαχειριστείς τον χρόνο που μένει;

"Η κατάθλιψη σου λέει ψέματα! Δεν σου λέει πως βοήθεια μπορεί να είναι ακόμα κι ένα χαμόγελο, αν ξέρεις να το εκτιμάς όπως του αξίζει..." 

*

Δεν μπορεί να σε αγαπήσει ό,τι δεν αντιστοιχεί στην δόνηση που εκπέμπεις! Τόσο απλό! 

Ο ιερός σου εαυτός, ο Χριστός-Εαυτός, να κυριαρχήσει ολοκληρωτικά μέσα σου! Τότε τελειώνει το πανηγύρι του Matrix! Διαφορετικά ο άνθρωπος χάνει τον πολύτιμο χρόνο της ζωής του σε επαναληπτικά αδιέξοδα σχήματα... 

Έχεις δικαίωμα σε όλα τα καλά, έχεις δικαίωμα στην χαρά και τα δώρα της ζωής γιατί είσαι γέννημα της αγάπης του Θεού! Διεκδικούμε εντούτοις αυτό το ιερό δικαίωμα σε συνθήκες αντιλόγου, εσωτερικού και εξωτερικού! 

*

Από τον φίλο Αλέξανδρο Λουπασάκη

Το νερό που έχουμε μέσα μας, δηλαδή το 80% μας, είναι ένα υγρό μαγνητόφωνο! Καλή επιτυχία για καλές και λειτουργικές εγγραφές!

*

Έφυγε η Jessye Norman! Μια σπουδαία φωνή! Καλό Ταξίδι αγαπημένη!

"Υπάρχει ένα είδος ανθρώπου που είναι τόσο ενσωματωμένη στη φύση του η πειθαρχία που αν και πειθαρχημένος φαίνεται απολύτως ελεύθερος… Εγώ μάλλον ανήκω σε αυτή την κατηγορία… Αφήνομαι σαν φύλλο στον άνεμο και τελικώς δεν χάνομαι… Είναι σαν να ξέρει ο άνεμος τα μυστικά μου… Σαν να του έχω δώσει από πριν τη διεύθυνση του στόχου μου. Πιστεύω ότι μερικοί άνθρωποι νιώθουν τόσο ελεύθεροι που ακόμη και ο άνεμος, φυσώντας απλώς, εκτελεί το δικό τους δρομολόγιο.

Δεν ξέρω αν η ευτυχία αρχίζει και τελειώνει με αυτή την ανακάλυψη… Πάντως είμαι σίγουρη ότι ένα από τα πιο ευτυχή πράγματα που μπορούν να συμβούν σε έναν άνθρωπο είναι να ανακαλύψει τι είναι αυτό που πραγματικά αγαπάει, τι είναι αυτό με το οποίο μπορεί να παθιαστεί. Από τη στιγμή που κάποιος θα το ανακαλύψει, και μάλιστα βρει τον τρόπο να ζει από αυτό, μιλάμε για έναν εξαιρετικά τυχερό άνθρωπο. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που εμποδίζει κάποιους να συναντηθούν με το πάθος τους, αλλά πιστεύω ότι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να πιστέψουμε ότι υπάρχει κάτι στη ζωή το οποίο μπορούμε να κάνουμε καλά, με το οποίο μπορούμε να παθιαστούμε. Για μένα το πάθος αυτό είναι το φως. Αυτό κουβαλάμε. Με αυτό γράφουμε την ιστορία μας ­ όσο μικρή ή μεγάλη και αν είναι!"

*

Λοιπόν το βράδυ είδα στον ύπνο μου ένα μωβ υπέροχο δελφίνι να πετάει στον ουρανό!

Και κάποιος πάνω του έπαιζε για μένα εκπληκτικό σαξόφωνο! Άκουγα μαγεμένη... Ήμουν σε μια παραλία! Ήρθε για λίγο κοντά μου! Δέχομαι συγχαρητήρια για το υποσυνείδητο μου!!!

*

Χαρίζεις, χαρίζεσαι γιατί αυτή είναι η φύση σου!

Δεν περιμένεις δεν χρεώνεις δεν επαίρεσαι! Απλά λειτουργείς όπως ένα λουλούδι που άνθισε και χαρίζει το υπέροχο άρωμα του! 

Η ζωή μας καλεί σε έναν χορό ομορφιάς όπου οι φιγούρες δεν έχουν τέλος αλλά είναι δύσκολες κ κουραστικές αν δεν είμαστε ευκίνητοι ευέλικτοι αρμονικοί! 

Αντί να παλεύεις αυτό που σε βασανίζει στρέψε την προσοχή σου σε ό, τι όμορφο κ αληθινό αναγνωρίζει η συνείδηση σου! Μόνον ο θεϊκός σου εαυτός μπορεί να σε λυτρώσει να σε θεραπεύσει! Ο Χριστός-Εαυτός!

* 

Μία είναι η έξοδος: Να πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου! Εσύ και ο Θεός! 

Η μόνη δυστυχία είναι η σιωπή του Θεού! 

Αρχή φόρμας

Δεν θέλω να έχω δίκιο Θεέ μου! Θέλω να είμαι μαζί σου! 

***

Όσο πιο ψηλά βρίσκεσαι πνευματικά τόσο περισσότερο κινδυνεύεις από ανεπαίσθητα βέλη...

Ό, τι απειλεί τον θεϊκό σου εαυτό είτε απέξω είτε από την εγωική προσωπικότητα και δεν είναι εμφανές ώστε να γίνεται άμεσα αντιληπτό! Μπορεί εντούτοις να ξηλώσει ένα ολόκληρο νήμα ζωής! Είτε μια χαλάρωση στην εγρήγορση, είτε μια ψυχική εκχώρηση αθώα εκ πρώτης όψεως! 

*

"Στο θέλημα Σου βρίσκεται η γαλήνη μας"

"Παράδεισος, είναι η κατάσταση της ένωσης με την θεϊκή βούληση!" Αντιθέτως, "Κόλαση είναι να προσπαθείς να ζεις χωρίς Θεό!", λέει ο Δάντης στην Θεία Κωμωδία!

*

Συγχώρεσε! Γενναιόδωρα! Βασιλικά! «Δεν ξέρουν τι κάνουν!» μας είπε… Να το θυμάσαι!

Τα πράγματα πρέπει να κυκλοφορούν: υλικά και άυλα! Ούτως ή άλλως τίποτα δεν είναι δικό μας! Να παίζουμε μαζί τους να τα χαιρόμαστε και να τα προωθούμε περαιτέρω! Να χαρούν και άλλοι! 

Η μόνη "τεχνική" για να μην φοβάσαι είναι να είσαι μαζί με τον Θεό! Ή αγάπη ή φόβος!

Ελάττωμα σημαίνει έλλειψη! Μόνον ο Θεός μπορεί να την καλύψει! "Πάρτε τον Θεό μαζί σας στο ελάττωμα και εκείνος θα σας δείξει τον τρόπο να ελευθερωθείτε! Ή μπορεί να ξυπνήσετε ένα πρωί και να είστε ελεύθεροι από αυτό!" 

* 

Η τέχνη είναι δρόμος όχι απλά κάτι προς τέρψη! Το ζην κατά τέχνην! Ό,τι πιο υπέροχο!

«Όλοι είμαστε συνάθροιση δισεκατομμυρίων φωτός μνήμης!»
Βαγγέλης Παπαθανασίου 

Ό,τι ήταν νεκρό άρχισε να πάλλεται! Κάθε σημείο κινούμενο ή ακίνητο κάθε γραμμή έγιναν για μένα ζωντανά και μου άνοιξαν την ψυχή τους!

Wassili Kandinsky

*

Πιστέψτε με, στον αέρα δίνεται η παράσταση!

Όσο "πατάς" στην γη, απουσιάζεις από την Γιορτή! Όλοι φροντίζουν με ζήλο να μας γειώνουν... 

Κάνε αυτό που θα ήθελες να γίνει! Αυτό που θα ήθελες να προκύψει! 

Μόνο ό,τι μπορεί να λειτουργήσει στο ΤΩΡΑ είναι αληθινό για σένα! 

*

Το απόλυτο θα σε διεκδικεί μέχρι τέλους! 

"Μνήμη Θεού" λένε οι γέροντες μας... Κάθε στιγμή ζωής είναι δική του! Ξεχνιέται εντούτοις ο άνθρωπος... Και νομίζει πως παίζει μόνος, σε μια ακατανόητη παράσταση... 

*