Τι θα λέγατε αν σας έλεγα ότι ένας 13χρονος, διάνοια, πιστεύει ότι δεν ζούμε πλέον στο σύμπαν στο οποίο γεννηθήκαμε;

 Σήμερα, θα εξερευνήσουμε διεξοδικά μία από τις πιο ενδιαφέρουσες θεωρίες που έχουν προταθεί ποτέ από κάποιον που ακόμα πηγαίνει στο γυμνάσιο. Μια θεωρία που συνδέει τον πιο ισχυρό επιταχυντή σωματιδίων του κόσμου με παράλληλες διαστάσεις, αλλαγές στην πραγματικότητα και το φαινόμενο Μαντέλα. Ετοιμαστείτε να αμφισβητήσετε τα πάντα που νομίζατε ότι ξέρατε για την πραγματικότητα.

 Ο Διάνοια πίσω από τη Θεωρία

Γνωρίστε τον Μax Laughlin, ένα όνομα που κυκλοφορεί σε επιστημονικούς κύκλους και φόρουμ συνωμοσιολογίας. Σε μόλις 13 χρόνια, αυτό το παιδί-διάνοια έχει περιγραφεί ως πιθανώς το πιο έξυπνο παιδί στον κόσμο, και μάλιστα δημιούργησε τη δική του συσκευή ελεύθερης ενέργειας. Αλλά δεν είναι οι εφευρέσεις του που έχουν προκαλέσει αίσθηση. Είναι η απολύτως εκπληκτική θεωρία του για το τι συνέβη στο σύμπαν μας.

 Πριν κοιτάξετε με αποδοκιμασία και σκεφτείτε ότι πρόκειται για άλλη μια διαδικτυακή συνωμοσιολογία, ακούστε με. Ο Max δεν είναι ο τυπικός έφηβος που κάνει παράτολμες δηλώσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αυτό το παιδί έχει μελετήσει προηγμένες έννοιες της φυσικής που θα έκαναν καθηγητές πανεπιστημίου να ιδρώσουν. Έχει εμφανιστεί σε ντοκιμαντέρ, έχει δώσει συνεντεύξεις σε ερευνητές και έχει κερδίσει το ενδιαφέρον ανθρώπων που πιστεύουν ειλικρινά ότι βρίσκεται μπροστά σε κάτι εξαιρετικό.

 Το Παρελθόν του Max

Το υπόβαθρο του Max είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Ξεκίνησε να διαβάζει επιστημονικά περιοδικά όταν τα περισσότερα παιδιά διάβαζαν ακόμα βιβλία με εικόνες. Στα 10 του, ήδη εργαζόταν σε σύνθετα μηχανικά έργα και κατασκεύαζε συσκευές που φαίνονταν αδύνατον για την ηλικία του. Η συσκευή ελεύθερης ενέργειας, την οποία ισχυρίζεται ότι παράγει καθαρό ηλεκτρισμό απεριόριστα, τράβηξε την προσοχή επιστημόνων και επενδυτών παγκοσμίως. Ο τρόπος που σκέφτεται για προβλήματα που οι άλλοι θεωρούν ανυπέρβλητα τον κάνει μοναδικό. Ενώ οι περισσότεροι επιστήμονες εργάζονται εντός καθιερωμένων πλαισίων, ο Max προσεγγίζει τη φυσική από εντελώς νέες οπτικές γωνίες. Δεν εγκλωβίζεται από το τι θεωρείται αδύνατον, γιατί δεν έχει συνθηκολογήσει να αποδεχτεί αυτούς τους περιορισμούς.

 Η Θεωρία του για το CERN και τα Παράλληλα Σύμπαντα

Η θεωρία του για το CERN και τα παράλληλα σύμπαντα δεν προήλθε από την ανάγνωση ιστοσελίδων συνωμοσιολογίας ή την παρακολούθηση ταινιών επιστημονικής φαντασίας. Προήλθε από την βαθιά του κατανόηση της κβαντομηχανικής, τις γνώσεις του στη σωματιδιακή φυσική και την ικανότητά του να συνδέει σημεία που οι άλλοι παραβλέπουν. Όταν ο Max εξετάζει τα δεδομένα που προέρχονται από το CERN, βλέπει μοτίβα και συνεπαγωγές που οι εκπαιδευμένοι φυσικοί μπορεί να παραβλέψουν απλώς γιατί είναι πολύ κοντά στο δικό τους έργο. Αυτό που είναι ιδιαίτερα συναρπαστικό για τον Max είναι η εμπιστοσύνη του στα συμπεράσματά του. Δεν πρόκειται για παιδί που κάνει τυχαίες εικασίες. Παρουσιάζει τη θεωρία του με την ίδια μεθοδική προσέγγιση που χρησιμοποιεί για τις εφευρέσεις του. Έχει υπολογίσει επίπεδα ενέργειας, έχει αναλύσει συσχετισμούς χρόνου και έχει κατασκευάσει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο που εξηγεί όχι μόνο τι συνέβη, αλλά και γιατί συνέβη, και πώς συνεχίζει να μας επηρεάζει.

 Τι Ανακάλυψε Αυτός ο Νεαρός-Διάνοια;

Αλλά τι ακριβώς ανακάλυψε αυτός ο νεαρός-διάνοια που έχει προκαλέσει τόσο θόρυβο; Λοιπόν, σύμφωνα με τον Max, δεν ζούμε στην ίδια πραγματικότητα στην οποία ξεκινήσαμε. Στην πραγματικότητα, πιστεύει ότι ολόκληρο το σύμπαν μας καταστράφηκε και μεταφερθήκαμε σε μια παράλληλη διάσταση χωρίς καν να το συνειδητοποιήσουμε.

 Η Σύνδεση με το CERN

Για να κατανοήσουμε τη θεωρία του Max, πρέπει να μιλήσουμε για το CERN, την Ευρωπαϊκή Οργάνωση για την Πυρηνική Έρευνα. Το CERN είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο σεβαστά κέντρα επιστημονικής έρευνας στον κόσμο, επικεντρωμένο στη θεμελιώδη φυσική και στην ανακάλυψη του τι αποτελεί το σύμπαν και πώς λειτουργεί. Βαθιά κάτω από τα σύνορα Γαλλίας και Ελβετίας βρίσκεται η πιο ισχυρή μηχανή που κατασκεύασαν ποτέ οι άνθρωποι, ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων, ή LHC. Αυτός ο τεράστιος υπόγειος δακτύλιος εκτείνεται σε 27 χιλιόμετρα και μπορεί να συγκρούει σωματίδια με ταχύτητα σχεδόν όσο το φως. Όταν αυτά τα σωματίδια συγκρούονται, δημιουργούν συνθήκες που είχαν να εμφανιστούν από τα πρώτα λεπτά μετά το Big Bang. Οι επιστήμονες χρησιμοποιούν τον LHC για να ανακαλύψουν νέα σωματίδια, να κατανοήσουν τις θεμελιώδεις δυνάμεις της φύσης και να κοιτάξουν στα βαθύτερα μυστήρια της ύπαρξης. Έχει ήδη βοηθήσει να επιβεβαιωθεί η ύπαρξη του μποζονίου Higgs, του λεγόμενου σωματιδίου του Θεού, που δίνει μάζα σε όλα στο σύμπαν.

 Η Δραματική Ανακάλυψη του Max

Αλλά εδώ είναι που τα πράγματα γίνονται συναρπαστικά, και λίγο τρομακτικά. Ο Max Laughlin πιστεύει ότι τα πειράματα του CERN έχουν κάνει κάτι πολύ πιο δραματικό από το να ανακαλύψουν νέα σωματίδια. Νομίζει ότι έχουν σχίσει κυριολεκτικά το ύφασμα της ίδιας της πραγματικότητας. Η κλίμακα αυτού που κάνει το CERN είναι ειλικρινά απίστευτη. Ο LHC περιέχει πάνω από 1.600 υπεραγώγιμους μαγνήτες, ο καθένας πιο ισχυρός από το μαγνητικό πεδίο της Γης. Ολόκληρο το εργοστάσιο λειτουργεί σε θερμοκρασίες πιο κρύες… από τον εξώτερο χώρο. Μιλάμε για -271,3 βαθμούς Κελσίου. Η ποσότητα ενέργειας που εμπλέκεται σε μία μόνο δέσμη πρωτονίων είναι αρκετή για να λιώσει 500 κιλά χαλκού. Όταν ο LHC λειτουργεί με πλήρη ισχύ, δημιουργεί συνθήκες που κυριολεκτικά δεν υπήρξαν πουθενά στο σύμπαν για δισεκατομμύρια χρόνια. Οι πυκνότητες ενέργειας που επιτυγχάνονται κατά τις συγκρούσεις σωματιδίων είναι τόσο ακραίες που οι επιστήμονες πρέπει να χρησιμοποιούν εντελώς νέα μαθηματικά πλαίσια για να περιγράψουν τι συμβαίνει.

 Θεωρίες για Πύλες και Παράλληλες Διαστάσεις

Πρόσφατες θεωρίες από ορισμένους φυσικούς, συμπεριλαμβανομένων αστροφυσικών του Χάρβαρντ, έχουν προτείνει ότι το CERN θα μπορούσε δυνητικά να χρησιμοποιεί τον LHC για να δημιουργήσει πύλες, επιτρέποντας ταξίδια μέσω κρυμμένων, διπλωμένων διαστάσεων. Ενώ η επικρατούσα τάση των επιστημόνων είναι να απορρίπτει κατηγορηματικά αυτή τη δυνατότητα, οι θεωρίες συνεχίζουν να κυκλοφορούν και να κερδίζουν την προσοχή. Ο χρόνος είναι σημαντικός εδώ. Ο Max επισημαίνει συγκεκριμένες στιγμές που το CERN ενίσχυσε τα πειράματά του, ιδιαίτερα μετά από σημαντικές αναβαθμίσεις στον LHC. Ισχυρίζεται ότι κατά τη διάρκεια αυτών των υψηλής ενέργειας συγκρούσεων, κάτι πήγε καταστροφικά στραβά. Όχι στραβά με την έννοια ότι η μηχανή χάλασε, αλλά στραβά με την έννοια ότι λειτούργησε υπερβολικά καλά."   από Stelios Nikolaides