«Το σύμπαν όλο μας φωνάζει με το όνομα μας: Χριστός! Ευγνωμοσύνη για το όνομα μας!»

Χαίρε Μαρία Τερέζα αγαπημένη!

Πόσες φορές ζήτησα να λύσω τον γρίφο που με βασανίζει;

ΝΑ ΜΗ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΒΑΣΑΝΙΖΟΜΑΙ! ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΣΑΙΝΩ ΕΛΕΥΘΕΡΑ, ΑΒΙΑΣΤΑ! ΝΑ ΜΑΣ ΒΛΕΠΩ ΟΛΟΥΣ ΝΑ ΚΙΝΟΥΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΝΟΧΛΟΥΜΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ. ΧΩΡΙΣ ΚΑΝ ΝΑ ΑΓΓΙΖΕΙ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΜΕ ΘΥΜΟ Ή ΓΚΡΙΝΙΑ Ή ΤΑΡΑΧΗ.

Και μέσα σε αυτήν την αναζήτηση, πήρα μια απάντηση. Κάθε φορά, την ξέρουμε την απάντηση, αλλά κάθε φορά έχει μια δύναμη που ισοπεδώνει κάθε οχυρό πλάνης μέσα μας και γίνεται όλο μας το είναι ένα μπαλόνι ευτυχίας που ανεβαίνει στα ύψη της θεότητας. Ένα προβάδισμα σωστός καταπέλτης πάνω στο ψέμα που μας μαστιγώνει και μας ματώνει και μας καίει τα σωθικά!

Η απάντηση-δώρο αυτή την φορά ήταν ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ, όχι για τα ωραία και εύκολα, αλλά για τα ζόρικα και τα δύσκολα! Ευγνωμοσύνη για όλα τα προβλήματα!

Χωρίς αντιρρήσεις, με χαμηλωμένο κεφάλι και μάτια που δεν ψάχνουν να διαμαρτυρηθούν και στόμα κλειστό που δεν αδημονεί να παραπονεθεί.

Ευγνωμοσύνη για το όνομα μας!

Το σύμπαν όλο μας φωνάζει με το όνομά μας: ΧΡΙΣΤΟΣ!

Κι όταν ο Ιησούς διάβηκε αυτό το πέρασμα της ασάφειας, της ομίχλης και του μετέωρου βήματος του πελαργού, ναι, έκανε την τέλεια εσωτερική δουλειά, αφού πέρασαν 2019 χρόνια και ακόμα έχουμε την διάθεση και διατηρούμε την φρεσκάδα να γιορτάζουμε την γέννησή μας!

Γιατί ο ΧΡΙΣΤΟΣ μας, ο Εαυτός μας, είναι ο Παλαιός των Παλαιών, ο χωρίς αρχή και τέλος, το προγενέστερο Ον! Τώρα γιατί έχουμε όλα αυτά τα ψευδή, αποπροσανατολιστικά ονόματα αντί του Χριστού, είναι απορίας άξιο!

Σας συστήνομαι ως Χριστός-Μαρία και ναι, μόλις γιόρτασα τα γενέθλιά μου! Της άχρονης, μαγικής, τέλειας, πλήρους και πανέμορφης ύπαρξης μου!

Σαν θνητή πόσες επιλογές έχω να ζήσω ελεύθερη; Πόσες ευκαιρίες; Δυνατότητες; Και ως πότε, να το παλεύω, να διατηρήσω αυτό το κουφάρι από μάζα σάρκας και κοκάλων σε κάθετη, αρεστή όψη; Είναι πράγματι μακάβρια η φθορά μου και το επερχόμενο τέλος μου, ή μήπως είναι ένα αστείο παιχνίδι που παίζεται σε βάρος της αληθινής μου άφθαρτης ταυτότητας;

Είμαι Χριστός! Είσαι Χριστός!

Και όσο και αν αλλάζουν κάποιοι χίλια χρώματα και το αίμα τους ανεβοκατεβαίνει σαν τρελό απ' την αγανάκτηση, η αλήθεια παραμένει.

Ο Ιησούς είχε συλλάβει την έννοια του ΧριστοΕαυτού του στην πιο τέλεια μορφή, αλλά δεν ήταν δικό του μόνο προνόμιο. Το ίδιο έκαναν ο Πέτρος, ο Παύλος και όλοι οι μαθητές του, όπως πιο πριν και ο Αβραάμ, ο Ισαάκ, ο Δαυίδ, ο Μωυσής και όλοι όσοι αφυπνίστηκαν στο αληθινό τους Όνομα.

Ο Ιησούς αντιλήφθηκε την μοναδική του ταυτότητα και παραδέχτηκε ως το μόνο του όνομα το Χριστός. Προσευχή-θηκε για να το αντιληφθούμε όλοι μας! Του χρωστάω αιώνια ευγνωμοσύνη. Γιατί κάθε μέρα βάζω ένα λιθαράκι στην πεποίθηση μου για το ποια είμαι, εξαιτίας της ενάργειάς του! Και κάθε μέρα, υπενθυμίζω στον ατίθασο νου μου ότι είναι απλά μια εικονική ρομποτομηχανή που προσλαμβάνει μόνο πληροφορίες. Που αυτοσυστήνεται σαν Μαρία Τερέζα αλλά είναι απλά ένα ψευτοόνομα, όπως έδιναν οι Ναζί έναν αριθμό στους Εβραίους στο Άουσβιτς!

Πόσα περιθώρια είχαν οι μοίρες τους για ζωή, ανάμεσα στους θαλάμους αερίων ή στον τουφεκισμό! Ο αριθμός όσο εφιαλτικά αληθινός κι αν έμοιαζε, δεν ήταν ΠΟΤΈ η ταυτότητά τους. Ποιος το αρνείται αυτό; Φαινομενικά ζούσαν την Κόλαση -και ήταν. Αλλά πάντα πίσω απ’ αυτό το σκηνικό της φρίκης ήταν άνθρωποι με ψυχή, με ιστορία, με συναισθήματα, με καριέρα, οικογένεια και έρωτες! Για μια ανεξήγητη αιτία, είχαν πέσει στα δίχτυα ενός σατανικού ονείρου-αράχνης!

Δεν χρειάζεται να είσαι σε ένα Άουσβιτς. Η πλάνη-αράχνη-ψέμα, στήνει σκηνικά παντού. Στην Συρία, στα εμπάργκα, στους πρόσφυγες, στις πολιτικές αντιπαραθέσεις, στα κυκλώματα της διαφθοράς, στην βάναυση δολοφονία των ζώων για να φαγωθούν, στην βιαιότητα των ισχυρών έναντι όποιας μειονότητας, στην εκμετάλλευση των παιδιών, στην ανισότητα ακόμα των φυλών -και δεν έχει τελειωμό.

Και για όσους ξέφυγαν απ' αυτήν την αθλιότητα, υπάρχει ακόμα ο πόλεμος της συνείδησης. Ο χορός των μαύρων σαπισμένων σκέψεων ζήλειας, φθόνου, εγωπάθειας, απάτης, κακεντρέχειας, ισχυρογνωμοσύνης, σκληροκαρδίας.

Εννοείται ότι αυτά δεν είναι Χριστός. Αυτά δεν είμαι εγώ, ούτε εσύ, ούτε κανένας. Ούτε καν ο πιο στυγερός δολοφόνος -κι ας θέλει η μισή ανθρωπότητα να τον στείλει για κρέμασμα. ΠΛΑΝΑΤΑΙ. ΠΛΑΝΙΟΜΑΣΤΕ. ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΗΣ ΣΑΠΟΥΝΟΦΟΥΣΚΑΣ ΟΤΙ ΤΑΧΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΚΑΚΟ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ.

Από πότε όμως ο υπηρέτης είναι κακός και μπορεί να εκθρονίσει τον αφέντη από τον θρόνο του; Τα λάθη υπάρχουν για να υπηρετούν την Αλήθεια! Είναι στην υπηρεσία της και γι’αυτό όσο πιεζόμαστε ΑΣ ΕΥΓΝΩΜΟΝΟΥΜΕ, ΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ, ΚΑΙ ΑΣ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ΟΣΟΥΣ ΜΑΣ ΨΗΝΟΥΝ ΤΟ ΨΑΡΙ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ.

Ο Ιησού δεν ήταν ηλίθιος που το έκανε αυτό, ήταν απλά ένας ωραίος «μάγκας», ένας ευφυέστατος τρελός, που ΗΞΕΡΕ ότι είναι νόμος μέσα από την καταιγίδα, να ξεπηδάει η ηλιοφάνεια. Ο εφιάλτης, πιστοποιεί την ταυτότητα του παραδείσου! Η αντίληψή μας δεν έχει άλλο δρόμο. Γι’ αυτό τα αγκάλιασε ΟΛΑ και τα λύτρωσε από την αγωνία!

Ως Χριστός που είσαι, υπερασπίσου τα δικαιώματα του ονόματός σου. Γιατί είναι όνομα με θεϊκή εξουσία! Ζήτα στο Όνομα σου, κάθε τι αρμονικό και πλήρες και καλό! Και το σύμπαν σου που σε υπηρετεί θα σου το φέρει. Η Διαδικασία είναι μία: Παραχωρώ το ψέμα, προσλαμβάνω Αλήθεια.

Θυσιάζω πλάνη, αποκτώ Ουσία!

Εγκαταλείπω δοξασίες, οικειοποιούμαι θεϊκότητα!

ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ! ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΛΥΤΡΩΣΗΣ ΣΟΥ! ΤΟ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙΣ ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΕΑΥΤΟΥ ΣΟΥ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΟΚΛΙΝΕΣΑΙ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ ΠΟΥ ΣΕ ΑΞΙΩΣΕ ΝΑΣΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ! ΑΜΗΝ.

***