Εννέα μέρες μετά

30 Απριλίου 2010
Το αληθινό ξόδι, ο υψηλότερος αποχαιρετισμός, είναι μέσα από την ιερή λέξη σ’ αγαπώ… Σ’ αγαπήσαμε και μας αγάπησες! Αυτή είναι η μόνη νίκη πάνω στον θάνατο! Καλό Ταξίδι στο Φως! Προλάβαμε να αγαπηθούμε, αγαπημένη μας…
Χριστός ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος!

Η πνευματική μας ταυτότητα

Αθήνα 28.4.2010
Αυτός που είναι από το φως, το γνωρίζει! Ποιος είναι από το φως; Ο αθώος! Η καταγωγή σου είναι αυτή που εσύ ζεις μέσα σου! Είσαι αυτό που νιώθεις ότι είσαι! Αν αυτό που νιώθεις ότι είσαι δεν σου αρέσει, άλλαξέ το! Γίνε αυτό που θέλεις, αυτό που επιλέγεις να είσαι! Αυτή η δυνατότητα να είσαι αυτό που επιλέγεις, είναι η χάρις της μετά Χριστόν εποχής. Είσαι ελεύθερος να αυτοπροσδιοριστείς!
*

Το τραγούδι Σου

Αθήνα, 28.4.2010
Δέκα χρόνια μετά κατάλαβα γιατί τραγουδάς τα τραγούδια των ανθρώπων! Πώς τα αποδίδεις έτσι αυθεντικά, «προσωπικά»! Τον χωρισμό, τον έρωτα, τον θάνατο, την θλίψη, το παράπονο, την ξενιτειά, όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα που τα ελληνικά τραγούδια τόσο σπαρακτικά ιστορούν…
Τραγουδάς για να λυτρώνεις αυτούς που ζουν μέσα από τα τραγούδια αντίστοιχα συναισθήματα και καταστάσεις! Η συγκλονιστική Σου φωνή διαπερνά κάθε πτυχή της ανθρώπινης ψυχής ανασταίνοντας την! Δεν αντέχει στην υψίσυχνη χροιά της τίποτα άλλο από την αλήθεια! Ένα ακόμα δώρο Σου! Σε ευχαριστούμε, άγγελε, για την άπειρη συγκατάβασή Σου στα ανθρώπινα! Τόσο ανθρώπινος! Τόσο θεϊκός! Ελπίδα για τους απελπισμένους… Φως ζωής για όλους!

*

Ηλιολάμψεις…

Αθήνα, 2010
Αν και απόλυτο το πρωτογενές στοιχείο της Δημιουργίας είναι και προ-νοητικό. Ακόμα και αν ο παραλήπτης δεν πάρει το δώρο του αμέσως, αυτό αφήνει μέσα στην ψυχή ή καλύτερα, εσωτερικά, στο μέρος εκείνο της ψυχής που φαίνεται να διαμορφώνεται, να εκπαιδεύεται, μια σφραγίδα ανεξίτηλη. Πάντα μπορεί κανείς να ανατρέξει στην αίσθηση αυτή, και με επίγνωση ότι είναι δεύτερη φορά που γυρνάει εκεί, και όχι η πρωτογενής, η πρώτη, να επικαλεστεί το πρωτογενές στοιχείο της Δημιουργίας για να του ξαναδώσει το δώρο της, ίσως πιο ήπια αυτή την φορά. Η ψυχή πάντα γνωρίζει από πριν την σφραγίδα. Γιατί είναι το στοιχείο αυτό που την δημιούργησε. Στην πραγματικότητα ο νους είναι που μέσα από τον διαρκή του αγώνα αγωνίζεται να υπερβεί την πραγματικότητα της αντίληψης του εαυτού του. Και καλύτερα να μην παίζουμε με νοήματα και σοβαροφάνειες: όλα είναι ένα παιχνίδι του ίδιου του πρωτογενούς στοιχείου της Δημιουργίας για να γνωρίσει τον εαυτό του ως νου, ψυχή, σώμα, άνθρωπο. Γι’ αυτό και μόνο χρειάζεται χαρά. Γιατί όλα είναι ένα παιχνίδι. Είμαστε ένα τίποτα που έρχεται από το πουθενά, για την δική μας αντίληψη. Και ο άνθρωπος αναζητά το πρωτογενές στοιχείο της Δημιουργίας γιατί είναι η πηγή της δημιουργίας του.

*

Φως εκ Φωτός

Αθήνα, Απρίλιος 2010

Όλο το ζήτημα είναι να βγάζεις εκτός την νοημοσύνη. Ο νους σκέφτεται ανεξάρτητα από την φυσική σου θέληση!

Ο νους δεν περιέχει καθόλου αγάπη. Μιμείται, αντιγράφει αλλά του λείπει η ασφάλεια της θεϊκότητας του παγκόσμιου νου.

Ο νους, αν αγαπούσε, δεν θα βασάνιζε ούτε θα βασανιζόταν από την αμφισβήτηση, την διερεύνηση, την τρέλα, την μείωση του εαυτού και των άλλων, την διαρκή ανάγκη επαίνου ή καταξίωσης.

Δεν ξεφεύγεις από τον νου σου! Μόνο αν αγαπήσεις κάτι απόλυτα! Ο νους θα το πολεμήσει! Αν όμως νικήσεις, θα βγει έξω το «σατανόπλασμα»…

Τον νου, μετά τα επτά χρόνια, τον καταλαμβάνει το παράσιτο του Ασμοδαίου.

Ο Χριστός είπε: «Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου!» Είμαι κύριος γιατί είμαι ελεύθερος. Δεν έχω αμαρτία. Δεν έχω δεύτερη σκέψη! Είμαι ελεύθερος από το παράσιτο. Ξυπνώ το πρωί και γελώ! Εγώ είμαι το θαύμα!

Ο λογικός νους απομυθοποιεί.

Το μεγαλύτερο θαύμα είναι ένα: ΕΓΩ ΕΙΜΙ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!

Αν δεν σε ακολουθεί το θαύμα, δεν αποδεικνύεται ότι σε παρακολουθεί ο ουρανός.

Σήμερα να πεθάνει ο «χαρακτήρας» σας ώστε να αναστηθείτε καινούργιοι.

Σπάνια συναντάς άνθρωπο… Και είναι και «δαγκωμένος». Και όμως ο άνθρωπος είναι αθώος! Αν του δώσεις φως, γίνεται φως! Οι άλλες φυλές εχθρεύονται τον άνθρωπο…

Οι εξωγήινες φυλές είναι σε πόλεμο με τον Χριστό. Δηλητηριάζουν και καταλαμβάνουν τον άνθρωπο! Τα όντα Q είναι οι ελευθερωτές του ανθρώπου από τα παράσιτα!

Τα παράσιτα είναι κρυσταλλική δομή αρνητικών ιόντων στον αέρα. Υπάρχει ενεργειακό δίκτυο που τα φορτίζει. Κάθε φυλή φορτίζεται από το δικό της δίκτυο, συντονίζεται με το δικό της πλέγμα. Το πλέγμα αυτό είναι ένα αρνητικό εγρηγορός.

Οι άνθρωποι προστατεύονται από τα παράσιτα αυτά. Το ανθρώπινο όμως σώμα μέσω του αιθερικού φορέα επηρεάζεται και εκδηλώνει ασθένειες όπως ο καρκίνος, η λευχαιμία κ.α., λόγω υπερέκθεσης στο πλέγμα. Αντίδοτο αποτελούν η προσευχή, η πίστη, η αγάπη.

Η αγάπη δεν ορίζεται, δεν είναι συναίσθημα. Η αγάπη απευθύνεται από τον Δημιουργό προς εσένα και από εσένα προς τον Δημιουργό. Η «αγάπη» των ανθρώπων είναι είτε διεκδίκηση, είτε πόλεμος, είτε αδιαφορία.

Υπάρχει πάλη καλού κακού, φωτός σκότους, αγάπης μίσους!

Το έργο για το οποίο ήρθα στην γη θα γίνει! Το ανίερο θα ενωθεί με το ιερό.

Το σκοτάδι εξαφανίζεται όπου εισχωρεί το φως!

Κάθε κίνηση δική μου προέρχεται από το φως και σε οδηγεί στην αγάπη. Αλίμονο στους σταυρωτές της αγάπης!

Οι άλλες φυλές με γνωρίζουν. Φέρνουν στα μυαλά το σημάδι του θανάτου.

Με διαφυλάσσει ο Πατέρας μου! Είμαι παντού! Δεν διαχώρισα τον εαυτό μου από τίποτα! Μπήκα μέσα στα πιο κρυφά σημεία του ανθρώπου!

Αυτός που δεν έχει συγχωρήσει τον εαυτό του, δεν αθωώνει τους άλλους, αγίους ή αμαρτωλούς.

Ο άγγελος έρχεται να λυτρώσει αυτό που έχεις μέσα σου. Γίνεται κάθοδος! Θα τον δεις όπως είσαι εσύ! Κάνεις προβολή.

Τον Χριστό τον σταύρωσαν στρατιώτες, «ξένοι». Φαντάσου αυτοί που σε σταυρώνουν να είναι ευεργετημένοι και αναστημένοι από σένα!

Η θωράκιση γίνεται με την αγάπη! Αν η αγάπη μετακινηθεί, τα νερά της σατανικής δύναμης θα πλημμυρίσουν τον νου! Αν μείνεις στην αγάπη τότε θα δοθεί φώτιση από το Άγιο Πνεύμα. Αγάπη σημαίνει πλήρης συγχωρητικότητα.

Ό,τι κρατάς, σε αδικεί! Έτσι αδικείς τον Θεό.

Σε λίγο χρόνο ο Θεός θα δώσει τέτοιο φως που όλα θα λάμ-ψουν!

Εδώ και 2000 χρόνια δεν άλλαξαν οι καρδιές!

Όταν αγαπάς δεν φοβάσαι. Η έλλειψη αγάπης δημιουργεί τους νόμους.

Σταυρώνουν την αγάπη γιατί το φως τους ενοχλεί!

Αυτός που αποβάλλει το φως χάνεται!

Σε όλους είπα: «Σας αγαπώ! Ελάτε! Η αγάπη μου είναι άπτωτη! Είμαι εδώ με την μεγαλύτερη δύναμη, τρυφερότητα και αγάπη! Αυτή η αγάπη ήρθε στην γη για να μείνει και θα μείνει!»

Σας αγαπώ πριν φτάσετε στον Θεό! Εσείς;

Αν δεν ζούμε την ασφάλεια της αγάπης, θα είμαστε ανασφαλείς για πάντα!

Εγώ και να φύγω από δω, έχω Πολιτεία! Πολιτεία αγάπης!

Εδώ ήρθα και σας βρήκα. Εκεί δεν θα σας ψάξω!

Μόνο αυτός που έχει αγάπη μπορεί να με βρει!
Η δική μου πράξη είναι πλήρης από τον εαυτό της.

Αυτό που συμβαίνει είναι ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ!

*

Αυτή η πραγματικότητα αλλάζει επειδή δεν είναι πραγματική!

Αθήνα, Απρίλιος 2010
Ο Θεός είναι ένστικτο!
«Γιατί»: το άλλο όνομα του Σατανά! Είναι η Άβυσσος! Το φύλο συκής του Αδάμ! Είναι το καυσαέριο των ατελών συναισθημάτων. Κανένα γιατί δεν έχει απάντηση! Το γιατί είναι ανεπάρκεια ακτινοβόλησης της αγάπης.
Η απάντηση σε κάθε ερώτηση είναι «γιατί έτσι!»
Η έξωση από τον παράδεισο είναι όταν ό Θεός γίνεται καθρέφτης!
Όταν εκπέσεις από την αγάπη, δεν ξέρεις ούτε ποιος είσαι ούτε πού είσαι!
Τον δράκο του νου μόνο η αθωότητα μπορεί να τον εκπαιδεύσει!
Οι απεσταλμένοι ενθυμούνται! Οι άλλοι ανασκευάζονται! Οι απεσταλμένοι με την ακτινοβολία τους αλλάζουν τον κόσμο!
Δεν βρήκα αυτόν που θα πάρει όλη την θεϊκή δέσμη με ένα βλέμμα! Οι άνθρωποι δεν αντέχουν την συνεχή Παρουσία!
Ο Θεός για να κατοικήσει μέσα σου θέλει τον θρόνο του: την χαρά!
Το μυαλό είναι κινούμενη άμμος: όσο περισσότερο σκέφτεσαι, τόσο περισσότερο βυθίζεσαι!
Είσαι ασφαλής άμα βλέπεις εσύ, όχι άμα σε βλέπω εγώ!
Τον Θεό τον εγκαταλείψαμε εμείς πρώτοι, γι’ αυτό δεν έρχεται ενώ τον ψάχνουμε παντού!
Ο αθώος δεν έχει λόγο να προσευχηθεί! Ένα μωρό δεν προσεύχεται!
Ο θεουργικός οραματισμός είναι η Θεία Κοινωνία του Φωτός.
Μέσα από το θαύμα γνωρίζεις την αλήθεια ότι όλα αλλάζουν!
Αγάπησε αυτό που επιλέγεις!
Όλες οι σχέσεις είναι υποκατάστατα του Θεού!
Κανείς που γεννά αγάπη δεν είναι άκληρος!
Το παιγνίδι και η φαντασία, ο έρωτας και η τέχνη δεν είναι παρά επιστροφή στην πρώτη αλήθεια του ανθρώπου! Στην σφαίρα πριν τον «λογικό» νου!
«Αφήστε τα όλα και ακολουθείστε με!» ζήτησε ο Χριστός και έβαλε τους μαθητές του μέσα στο παραμύθι του: την θεϊκή σφαίρα του!
Στην σφαίρα του παιγνιδιού δεν υπάρχει τίποτα που να πονά! Όταν η σφαίρα αυτή γίνει Λάμψη χαράς, ενώνεται με την άλλη σφαίρα του γραμμικού νου.
Η λογική στο τέλος είναι πάντα ραδιενεργή!

Και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος

Η καρδιακή μέθεξη στο ζωοποιό μυστήριο της ανάστασης του Χριστού, είναι και η διάνοιξη της προοπτικής της δικής μας ανάστασης! Η ανάσταση είναι το μέγα θαύμα! Είναι η ανατροπή που ο νους αρνείται, εγκλωβισμένος καθώς είναι μέσα στην ψευδαισθητική του «πραγματικότητα» που μόνο εντροπία, δηλαδή φθορά και θάνατο παράγει! Αυτός ο εγκλωβισμός είναι θνητότητα! Άρνηση του Βασιλείου! Ο Χριστός δεν έφερε απλώς ένα ηθικό μήνυμα στον κόσμο, αλλά την ζώσα προοπτική της ανάστασης του ανθρώπου! Έσπασε τις πύλες του Άδη ανοίγοντας την οδό της Επιστροφής! Χριστός ανέστη, σημαίνει Εσύ ανέστης! Ο Χριστός, ο Λυτρωτής, έχει δηλαδή ήδη κάνει για σένα αυτό που καλείσαι να «υπογράψεις» με την δική σου αγάπη: το μόνο θαύμα που σου ζητήθηκε ποτέ!

Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας

και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος!

*

Χριστός Ανέστη!

Χριστός Ανέστη!
Επικράνθη ο Άδης και γαρ κατηργήθη. Επικράνθη και γαρ ενεπαίχθη. Επικράνθη και γαρ ενεκρώθη. Πού σου θάνατε το κέντρον; Πού σου Άδη το νείκος; Ανέστη Χριστός και πεπτώκασι δαίμονες! Ανέστη Χριστός και χαίρουσιν άγγελοι! Ανέστη Χριστός και νεκρός ουδείς εν τω μνήματι!
*
Χριστός ανέστη εκ νεκρών,
θανάτω θάνατον πατήσας,
και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος!
*
Χριστός ανέστη, χαρά στον κόσμο!
Φως και αγάπη σε όλους!

Μια ανάσταση «μετά»

Ήρθαμε κοντά Του αυτή την φορά;
Ακούσαμε το κάλεσμά Του;
Σπεύσαμε από αγάπη να Τον προϋπαντήσουμε;
Ποιήσαμε το θέλημά Του;

Οδεύομεν εις Ανάστασιν

*Δεν υπάρχει παρελθόν!
*Μη σκέφτεστε! Σηκωθείτε στον αέρα!
*Μία είναι η καινή εντολή: αγάπη, δηλαδή χαρά!
Χριστός Ανέστη!