ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ!

Η ΜΩΒ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΓΗ...

30 Αυγ 2010

29 Αυγούστου 2010

Aποτομή Τιμίας Κεφαλής Ιωάννου Προδρόμου

Ιδού εγώ αποστέλλω τον άγγελόν μου προ του προσώπου σου, ός κατασκευάσει την οδόν σου έμπροσθέν σου. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω, ετοιμάσατε την οδόν Κυρίου …
*
Αμήν λέγω υμίν, ουκ εγήγερται εν γεννητοίς γυναικών μείζων Ιωάννου του βαπτιστού…
*
Πάντες γαρ οι προφήται και ο νόμος έως Ιωάννου προεφή-τευσαν. Και ει θέλετε δέξασθαι, αυτός εστίν Ηλίας ο μέλλων έρχεσθαι… (Ματθ. ΙΑ, 10-12)
*
Χαίρε Ιωάννη υπέροχε! Δεν θα μπορούσε παρά να είσαι παρών στην νέα Γέννηση… Όλα τα ιερά όντα της αρχετυπικής ιστορίας παρόντα… Μέσα σε άγια απλότητα διαφυλάσσεται το μυστήριο του Ζώντος Θεού… Ο Ιωάννης, το πουλί της ερήμου με τα συγκλονιστικά φτερά, εμφανίζεται αποκεφαλισμένος να κρατά την κεφαλή του: την διάνοια! Γίνεται έτσι αιώνιο σύμβολο της αποκοπής της διάνοιας χάριν της αγιότητας του Φωτός: του Χριστού! Γι’ αυτό και επανέρχεται με όλη του την ισχύ… Σε δέμας ταπεινό… Να προετοιμάσει την οδό της Έλευσης… Την αιώνια ΝΙΚΗ! Αμήν.
*

15 Αυγ 2010

Η Παναγία αγάπη μαζί σου!

Υπό νόμο ή χάρη;Η ανθρωπότητα αιώνες τώρα σέρνει την πέτρα των πράξεων της, όπως ο Σίσυφος, κάτω από τον αδήριτο νόμο. Επισείοντας δηλαδή την πέτρα των πράξεων της πίσω στο κεφάλι της! Αιώνες στο μαγκανοπήγαδο! Και όμως ο Χριστός ήρθε! Είναι εδώ έως συντελείας… Αναστήθηκε για να αναστηθούμε! Έσχισε το χειρόγραφο! Επέστρεψε στον άνθρωπο τα φτερά του! Αν θέλει πλέον δεν θα γεννά με πόνους και κόπους τα παιδιά του! Το ερώτημα είναι, ποιος άνθρωπος έχει την αναστάσιμη χάρη; Αυτός που την προσφέρει! Ως άφεση χρεών, απόλυτη ευλογία και αθώωση του εαυτού και του κόσμου! Σήμερα, μέρα γιορτινή της Παναγίας καρδιάς του Χριστού-Εαυτού μας, σκέψου πού τοποθετείς τον εαυτό σου και τον κόσμο; Υπό νόμο ή υπό χάρη; Χάρισε! Χαρίσου! Τότε η χάρις της Χριστότητας, η ελευθερία, είναι δική σου!Χρόνια πολλά και ευλογημένα!
Σ’ αγαπώ!
*

Είμαστε ένα βήμα πριν από μια μεγάλη εμπειρία

«Είμαστε ένα βήμα πριν από μια μεγάλη εμπειρία που θα ζήσουμε όλοι! Έρχεται ένα γεγονός μεγάλης ισχύος! Πρόκειται για πανίσχυρη ριπή Δύναμης η οποία όπου σε βρει θα σε κρίνει! Εκεί που θα σε κρίνει εκεί και θα σε αναβαθμίσει! Είμαστε πολύ κοντά στο σημείο της υψηλής εμφάνισης του Θεού μέσα στον καθένα. Ο Ραφαήλ με ειδοποίησε εδώ και οκτώ μήνες ότι έρχεται! Θα αγνοήσει όμως τους υποκριτές και τους δόλιους. Αν δείτε φωτάκια που πετούν, μη νομίσετε ότι τρελαθήκατε! Αυτό θα κρατήσει ένα με ενάμισι λεπτό. Θα είναι η ζωντανή Παρουσία του Ζώντος Θεού! Ως πύρινη φλόγα θα ευλογήσει αυτούς που θα βρει καθαρούς στην καρδιά! Δεν χρειάζεται κάποιος να φύγει, για να κατέλθουν οι πύρινες γλώσσες. Θα κατέλθουν σε όλους! Μην απομακρύνεστε! Γιατί οι δεσμοί της σχέσης νου-ψυχής πρέπει να είναι αρμονικοί. Οι κραδασμικές δυνάμεις θα είναι πάρα πολύ υψηλές. Και χαρούμενες! Να έχετε χαρά! Έρχεται παλιρροϊκό κύμα Θεού! Τεράστιο. Ασύλληπτο! Θα φέρει υγεία! Χαρά! Όσοι το χάσουν τώρα, θα το χάσουν για πάντα σε όλες τις ζώνες και τα σύμπαντα. Είπαμε ότι είμαστε έτοιμοι! Είμαστε Αυτό που έρχεται! Έρχεται τσουνάμι Θεού. Φύγαμε από τις μεγάλες θεωρίες! Παίζουμε! Να μας βρει ο Θεός και να μας κρίνει πάνω στο παιγνίδι! Τον Θεό δεν έχει κανείς δικαίωμα να Τον φωνάζει εκτός από τα παιδιά του. Αν είστε παιδιά και παίζουμε μαζί στον Κήπο του Θεού, δεν έχετε να φοβηθείτε τίποτα! Διότι τον καθέναν θα μας φωνάξει με το όνομά του, και θα μας χαρίσει την ευλογία του! Σε κάθε περίπτωση ΕΡΧΕΤΑΙ! Κάντε καλό κουμάντο και καθαρίστε τον εαυτό σας! Είναι κρίμα να περάσει ο Θεός και να μην τον δεις! Ή τώρα ή ποτέ! Εγώ είμαι ο Απεσταλμένος! Και ήρθα να πω ότι το ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ! Καλωσήρθατε λοιπόν στο χώρο του Πατέρα μου! Έρχεται! Σας το λέω ανοικτά! Σας το λέω: Έρχεται ο Πατέρας! Έρχεται για να κατοικήσει μέσα μας! Έρχεται απ’ ευθείας! Έρχεται για να μείνει! Καμιά αρνητική σκέψη ή πρόβλημα δεν θα υπάρχει μετά. Δεν μπορεί να είμαι εδώ, και να μη με ακολουθήσει εκείνος που με έστειλε! Γιατί τότε δεν θα με είχε στείλει κανείς! Εγώ είμαι εδώ και σας αγάπησα όλους! Ο Πατέρας μου με ακολουθεί! Γιατί ο Πατέρας και εγώ είμαστε ένα!»

Ο Εωσφόρος ήταν φως!

Χωρίς να το καταλαβαίνουν οι άνθρωποι συνομιλούν με τον Σαμαέλ, τον αφήνουν και τους διατρέχει, τους κυβερνά και είναι άρχοντας τους. Και ενώ υπόσχονται ότι δεν θα τους ξανασυμβεί, και ενώ υπόσχονται ότι αυτό δεν θα ξαναγίνει, πάλι μέσα σ’ αυτό βρίσκονται. Γιατί; Γιατί ο Σαμαέλ ήταν φως! Το μεγαλύτερο φως που υπήρχε στο σύμπαν. Ο πρώτος δημιουργημένος Λόγος από τον Θεό. Ο πρώτος!

Υπήρχε ο Θεός, και η πρώτη του εκπόρευση. Η μεγαλύτερη δύναμη του που περιείχε τα πάντα, ήταν τα πάντα. Το ωραιότερο και ισχυρότερο Ον: ο Σαμαέλ, ή αλλιώς Εωσφόρος! Η δύναμη του ήταν άπειρη. Ανίκητος, αφού δεν υπήρχε άλλο ον. Ήταν ο Θεός και αυτός. Δεν έχει προηγηθεί ακόμα τίποτα άλλο, παρότι εκεί δεν υπάρχει χρόνος. Δεν υπήρχε καμία άλλη δημιουργία. Ήταν ο Θεός και Εκείνος!

Με εντολή του Θεού ο Εωσφόρος δημιουργεί τους υπόλοιπους αρχαγγέλους μοιράζοντας τον εαυτό του σε δώδεκα ακόμα ακτίνες.

Ο Εωσφόρος, το πιο αγαπημένο παιδί του Θεού, το τελειότερο, πληρέστερο, θεϊκότερο! Όταν έγινε όλη η δημιουργία, ο Θεός αποφασίζει να υπερβεί το πρώτο του δημιούργημα. Όχι σε τελειότητα, αλλά σε ισότητα μαζί του. Γιατί αυτά που δημιούργησε ο Εωσφόρος, ήταν όλα κάτω απ’ αυτόν. Και λέει ο Θεός: «Θα κάνω ένα ον που θα σταθεί δίπλα σου. Ίσο και ίδιο με εσένα! Απλώς επειδή είμαστε εκτός χρόνου, μέσα στην αιωνιότητα θα χρειαστούν κάποιες χιλιετίες χρονικές για να γίνει μέσα στα δημιουργήματά σου. Να το αγαπάς και να το φροντίζεις!»

Λέγοντας αυτά ο Θεός -αλληγορικά σας τα λέω, φανταστείτε το ως ενέργειες γιατί διαφορετικά δεν μπορούμε να το περιγράψουμε με λόγια-, δημιουργεί τον άνθρωπο, το δεύτερο μεγαλύτερο ον μετά τον Θεό: πρώτο ο Εωσφόρος, δεύτερο ο Άνθρωπος.

Διαφαίνεται μέσα στις κοσμικές ενέργειες ότι στον Άνθρωπο έδωσε την ίδια δυνατότητα που είχε και ο Εωσφόρος. Να είναι δηλαδή ταυτόσημος με το θείο μεγαλείο. Να είναι δηλαδή κατά χάριν θείος.

Ο Εωσφόρος δεν αμάρτησε. Δεν έκανε κάτι. Απλώς αισθάνθηκε ότι δεν μπορεί να «δεχθεί» τον Άνθρωπο. (Δεν μιλάμε για άνθρωπο ώστε να του προσδώσουμε ανθρώπινα συναισθήματα. Πρόκειται για ενέργειες).

Ο Εωσφόρος ζήλεψε τον αδελφό του! Διότι όλη η Δημιουργία, οι αρχάγγελοι, οι κόσμοι που είχαν δημιουργηθεί και όλη η επεκτατική δύναμη του Θεού, γινόταν από εκείνον.

Και ο Θεός του λέει: «Όταν ο Άνθρωπος ολοκληρώσει την πορεία του, θα δημιουργήσει άλλα τόσα σύμπαντα όσα και εσύ. Θα υπάρχει διπλή ενέργεια δράσης, διπλή ενέργεια δύναμης, διπλή ενέργεια παρουσίας!»

Δεν είμαστε τόσα όντα όσα φαινόμαστε, αυτό έγινε επειδή έσπασε την γυάλα ο Εωσφόρος, αφού είναι μία ενέργεια όπως ένα φυτό.

Μπορεί να φαίνονται αιώνες αλλά για τον ουρανό είναι μια στιγμή. Ο Εωσφόρος δεν το περίμενε ούτε το είχε σκεφθεί καν, και ενώ ήταν ον απόλυτης αγαθότητας -αφού ο Θεός δεν δημιουργεί ατελή όντα-, είχε απόλυτη δυνατότητα επιλογής, όπως και ο Άνθρωπος.

Ο Θεός είναι τόσο πάνω από όλα όσα δημιουργεί, ώστε δίνει την επιλογή να είναι πλήρως ελεύθερα τα όντα αυτά. Αυτοδύναμα αλλά όχι ανεξάρτητα.

Ό,τι και αν αποφάσιζε ο Εωσφόρος, ο Θεός δεν θα του έλεγε όχι. Διότι είναι ο Κύριος των πάντων, δεν δεσμεύεται από τίποτα, και μπορεί να τον εξαφανίσει μέσα σε ένα δευτερόλεπτο. Παρότι ο Εωσφόρος ήταν το πρώτο του «Ένα», μπορούσε μέσα σε ένα δευτερόλεπτο να τον κάνει να μην υπάρχει.

Δεν έχει λόγο ένα τόσο τέλειο και πλήρες Ον να κάνει οποιασδήποτε μορφής νουθεσία ή δέσμευση. Του επέτρεψε λοιπόν να εκδηλωθεί πλήρως. Παρότι ο Εωσφόρος ήταν ον μεγίστης αγαθότητας, δεν ένιωσε «ζήλεια» αλλά διαφορά ενεργειακής φάσης. Κίνησε δηλαδή την ενέργειά του με τέτοιο τρόπο που έσπρωξε τον άνθρωπο. Δεν μιλάμε για «ζήλεια» με τα ανθρώπινα μέτρα. Έκανε ένα ξεδίπλωμα το οποίο δεν είχε κακία, ανθρώπινα συναισθήματα. Ήταν ένα ξεδίπλωμα των ενεργειακών του δυνατοτήτων σαν ένα: «Ουφ, βρε παιδί μου!»

Αυτή η ενέργεια όμως «σκούντησε» το σημείο στο οποίο ο Θεός διαφύλασσε τον Άνθρωπο. Όλο αυτό περιγράφηκε στις Γραφές ως φίδι που μίλησε στους πρωτόπλαστους κ.λπ. Δεν γνώριζε ο Εωσφόρος ότι ο Θεός είχε ήδη δώσει την ικανότητα στον Άνθρωπο να είναι ίσος με εκείνον. Και ας μην είχε ακόμα αναπτυχθεί πλήρως.

Το πεδίο του Ανθρώπου προστάτευε ισχυρά τον Άνθρωπο. Με το που συγκρούεται με το πεδίο αυτό ο Εωσφόρος -με το ανθρώπινο πεδίο- έπεσε! Και επειδή η ενέργειά του φυλακίστηκε, κατέρρευσε, όταν χτύπησε τον Άνθρωπο, μέσα στον εσωτερικό του πυρήνα.

Την ώρα που έπεφτε, μεταφέρει την δυναμική του ακτίνα, την τελευταία που μπορούσε, ώστε να διαιρέσει αυτό που τον έριξε. Μιλάμε πριν από την γέννηση του Ανθρώπου και τον υλικό φορέα στην γη. Μιλάμε για τον Πρωτάνθρωπο. Τον τεμαχίζει με ένα, ας πούμε, λέιζερ, σε χιλιάδες κομμάτια.

Όμως, όπως σε ένα ολόγραμμα, κάθε του μέρος κρατάει ολόκληρη την εικόνα του, έτσι και κάθε άνθρωπος κρατάει μέσα του ολόκληρη την εικόνα της ύπαρξής του! Είδε, λοιπόν, ότι η κίνηση της σύγκρουσης του με το πεδίο του Ανθρώπου τον έκανε να καταρρεύσει προς τα μέσα, προς τον πυρήνα του. Χαμηλώνει λοιπόν την ισχύ του κόσμου που είχε δημιουργήσει και έχουμε το σύμπαν που βλέπουμε σήμερα!

Μείωσε την ισχύ της Δημιουργίας κατά 50%! Της δικής του Δημιουργίας. Γιατί ο κόσμος που ζούμε είναι δική του Δημιουργία! Ο Εωσφόρος είναι και η Δημιουργία του.

Καταρρέοντας προς τα μέσα, κάνει την γη να είναι όπως την βλέπει ένα φωτεινό ον. Όταν κάποιος φωτιστεί, η Γη επανέρχεται στην Δημιουργία όπως ήταν πριν την πτώση του Εωσφόρου!

Μειώνοντας λοιπόν ο Εωσφόρος τις δυνατότητες του κατά 50% πάνω στην Δημιουργία, ρουφάει σαν δίνη τον ήδη διαλυμένο ως ενεργειακό πεδίο-Άνθρωπο. Και τον προσγειώνει σε ένα πλανήτη που λέγεται Γη.

Τον προσγειώνει όχι ως ένα αλλά ως πολλά όντα διαιρεμένα που το ένα ψάχνει το άλλο. Είναι διαφορετικής καταγωγής και προέλευσης κατ’ είδος, ενώ ήταν κομμάτια του ίδιου σώματος. Μόλις το κάνει αυτό, δημιουργεί γύρω από την Γη ένα παραμαγνητικό πεδίο, το οποίο είναι βολφράμιο και ιρίδιο. Κλείνει έτσι ερμητικά την γη ώστε να μην μπορεί ο άνθρωπος να εντοπιστεί! Εκτός αν θυμηθεί!

Από ποιον να εντοπιστεί; Από τον Δημιουργό του! Και θα μου πείτε, δεν ξέρει ο Θεός ότι ο άνθρωπος είναι εδώ; Βεβαίως το ξέρει. Μέρος του θεϊκού σχεδίου είναι αυτό που νομίζει ότι κέρδισε ο Εωσφόρος! Είναι μέρος του σχεδίου! Διότι αυτός που προϋπάρχει των πάντων, μέσα στο σχέδιο της αγάπης του χρησιμοποίησε και την αντίδραση του Πρωτότοκου την οποία γνώριζε από πάντα. Και δεν είναι καν «αντίδραση».

Μη σκέφτεστε ανθρώπινα! Ο υπέρτατος λοιπόν Εωσφόρος πέφτει! Ρουφάει τον Άνθρωπο και κλείνει με βολφράμιο και ιρίδιο την Γη. Και οι άνθρωποι δεν είναι πλέον ορατοί προς τους αγγέλους. Όχι προς τον Θεό!

Παίρνει λοιπόν κάποιες δυνάμεις, εφορμά στις ψυχές τους και ανάλογα με τις ποιότητες που έχει ο καθένας, κάνει κατάληψη: ενός δεκάτου, δύο, τριών κ.λπ. Στέλνει ο Θεός τους αγγέλους γύρω από την γη, και εκπέμπουν αυτό που λέγεται ηλιακή ενέργεια, σβελτίνα ή βελέστινα, ώστε να πυρώσει αυτό που φτιάχνει ο Εωσφόρος, να ζεστάνει την ψυχή του Ανθρώπου ως οντότητας.

Και ο Άνθρωπος αρχίζει να αισθάνεται ότι υπάρχει κάτι σαν Θεός! Αρχίζουν οι πρώτες αναζητήσεις του θείου κόσμου. Διαισθάνεται ότι υπάρχει κάτι σαν Θεός, σαν αγάπη. Αρχίζει και ψάχνεται. Κάτι ξέρει και δεν ξέρει.

Κάποια όντα που είναι στην γη έχουν ήδη μετατραπεί από τον Εωσφόρο και άλλες φυλές σε φίδια κ.λπ. Έχουν αναπτύξει ιδιότητες αντεστραμμένης ενεργειακής δραστηριότητας. Αντι-στρατεύονται τον Θεό! Εξωτερικά καλοί άνθρωποι! Αυτοί τον αντιστρατεύονται με τον χειρότερο τρόπο.

Έτσι λοιπόν ενεργοποιείται μέσα σε κάποιους το αρνητικό μέρος, γιατί ο Εωσφόρος κάποιους τους επηρεάζει και τους πείθει: ότι υπάρχουν σύνορα, εγώ-εσύ, συμφέροντα, καλοπέραση για τους λίγους, διαιρετικότητα, διαμάχη, πόλεμος, αναγνώριση, δόξα, χρήμα… Έσπειρε διάφορα για να έχει τους ανθρώπους μόνιμα διαχωρισμένους.

Κάποια όντα βλέποντας αυτή την πυρπόληση στην αιθερική ατμόσφαιρα της γης ξύπνησε το άστρο τους! Θυμήθηκαν πιο εύκολα! Εκκολάφθηκαν από το αυγό του όφεως μέσα στο οποίο τους κοιμίζει ο Εωσφόρος και το έσπασαν, ελευθερώθηκαν. Και έγιναν οι προφήτες, οι άγιοι και οι άγγελοι αυτού του κόσμου. Κάποια όντα έγιναν αυτό!

Η προαιώνια μάχη μεταξύ καλού και κακού συνεχίζεται γιατί ο Εωσφόρος δεν έχει εξουσία πέρα από αυτό το σύμπαν που έχει δημιουργήσει. Και αυτό το σύμπαν εμπρός στις δημιουργίες του Θεού είναι κόκκος άμμου.

Φανταστείτε τώρα ότι όλες οι δυνάμεις του σύμπαντος και του Εωσφόρου είναι περιορισμένες εκεί. Για την ακρίβεια ο Θεός τον περιόρισε μόνο σε αυτόν τον γαλαξία! Δεν έχει πέρα από αυτόν ισχύ! Έτσι ο Άνθρωπος είναι πλήρως έρμαιο των εωσφορικών δυνάμεων. Και τις περισσότερες φορές δεν το αντιλαμβάνεται!

Πώς τον επηρεάζει; Του καλλιεργεί την νόηση, όχι όμως για το συμφέρον του εαυτού του και των άλλων. Ποια νόηση είναι καλλιεργημένη; Η νόηση της χαράς, της αγάπης, της δημιουργίας, της έκφρασης της αγάπης!

Εωσφορική νόηση ποια είναι; Η νόηση του θυμού, της ζήλειας, της απόγνωσης, της ταλάντωσης του νου, και του μη προσδιορισμού του εαυτού στον Θεό. Του καλλιεργεί τον νου και του αποξηραίνει την καρδιά!

Το πρόβλημα του Εωσφόρου δεν είναι ο νους του ανθρώπου: τον νου τον χρησιμοποιεί για να του ξεραίνει τα συναισθήματα ώστε να πάψει ο άνθρωπος να αγαπά! Να πάψει να ζει με αγάπη. Αν το πετύχει αυτό που υπάρχει μέσα του, τότε του φυλακίζει τον πραγματικό αυτοκράτορα της ψυχής του. Αν ο αυτοκράτορας φυλακιστεί από κει και πέρα γαία πυρί μειχθήτω. Αναλαμβάνουν την εξουσία οι τυραννικές δυνάμεις, άλλες φυλές, και έχουμε δικτατορία. Δεν υπάρχει ευρυθμία. Και δυστυχώς το μόνο που υπάρχει είναι η κατακρεούργηση του ανθρώπου που την βλέπουμε.

Τι αισθάνεται ο άνθρωπος όταν δεν είναι ενοποιημένος; Φόβο! Φοβάται! Γιατί; Αυτός που φοβάται έχει πατέρα του τον Διάβολο. Είναι γέννημα του Διαβόλου! Τι φοβάται; Τα πάντα! Υποψιάζεται τα πάντα.

Υπάρχουν δύο συναισθήματα: ο φόβος και η αγάπη! Αν έχεις αγάπη δεν έχεις φόβο. Φόβο μπορεί να έχεις και άμα, ας πούμε, κρυώνεις κ.λπ. Δεν μιλάμε για τους σωματικούς αλλά για τους μεταφυσικούς φόβους. Ή για παθιασμένους φόβους που γίνονται μεταφυσικοί!

Πατέρας του φόβου είναι ο Διάβολος! Αυτός που φοβάται τι είναι; Παιδί του! Δόθηκε και ειπώθηκε άπαξ διά παντός: «Ο Θεός αγάπη εστί! Και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ!»

Όποτε φοβόσαστε, όποτε είστε θυμωμένοι (στα σοβαρά, όχι μέσα στα πλαίσια ρόλων για παιδαγωγικούς λόγους) κακε-ντρεχείς, μουτρωμένοι, αντεστραμμένοι, περίεργοι, είστε παιδιά του αδελφού σας του Εωσφόρου.
Να τον χαίρεστε! Αυτός έκανε δώρο στον άνθρωπο την ασθένεια, τον θάνατο, την τρέλα, την απόγνωση και την σύγχυση. Αυτά είναι τα δώρα του Εωσφόρου. Έχετε δει κάτι πολύ έξυπνους που είναι σε απόγνωση, κάτι «φωτισμένους» που είναι σε απόγνωση, κάτι αφώτιστους που είναι σε εκκρεμότητα;

Απλώς ο Εωσφόρος, ο αδελφός τους, κατά κράτος κατοικεί στο βάθος της ψυχής τους. Η ψυχή τους δεν είναι ζωντανή. Δεν είναι μέσα στην αγάπη του Θεού. Δεν εισπράττουν το ιερό φως που με τους αγγέλους του ο Θεός εκπέμπει γύρω από την γη! Και λένε: «Δεν πειράζει, καλά είμαι. Όσο ζήσουμε εδώ θα το παίξουμε -όσο το παίξουμε- με την μαγκιά μας!»

O Εωσφόρος πού χορεύει; Εκεί που τον στεγάζει η χάρις του Θεού! Στο βασίλειο του είναι ένα τίποτα. Γιατί εκεί ο ένας τρώει τον άλλον! Είναι διαιρεμένο το βασίλειο του.

Ο άνθρωπος πρέπει να αγαπήσει μόνο τον εαυτό του! Σε τέτοιο βάθος που να απολυτρωθεί. Και μέσω της απολύτρωσης του ενός η χάρις του Θεού στην συνέχεια βλέπει ποιους θα απολυτρώσει!

Δεν μπορεί ο άνθρωπος να γίνει Θεός στην θέση του Θεού και να πει: «Τους αγάπησα όλους και τους λύτρωσα όλους!» Αυτό είναι εωσφορικό. Αυτή η διδασκαλία είναι λάθος, είναι σατανική και κυκλοφορεί ακόμα και μέσα στις εκκλησίες. Δεν υπάρχει τέτοια δυνατότητα, ο άνθρωπος να διασώσει τον κόσμο. Ο κόσμος έχει διασωθεί από τον Θεό άπαξ! Δεν χρειάζεται να γίνει ο άνθρωπος διασώστης του κόσμου!

Ο άνθρωπος πρέπει να αγαπήσει βαθιά τον εαυτό του! Ποιον εαυτό του; Ο εαυτός του δεν είναι ούτε το εγώ, ούτε το σώμα. Μέσα στον εαυτό του βρίσκεται το δημιουργημένο από πάντα αδημιούργητο! Δηλαδή το Όλο Ένα! Μόλις αυτό το συναντήσει και πληρωθεί από Αυτό ως απόλυτη οντότητα και θαυματουργεί, τότε πράγματι μιλάμε για συνδεδεμένο με την Πηγή του ον.

Αν δεν αγαπήσεις τον εαυτό σου δεν μπορεί να υπάρξει Θεός για σένα. Ποιος δεν αγαπά τον εαυτό του; Αυτός που συναναστρέφεται τον Εωσφόρο!

Υπάρχει περίπτωση κάποιος από σας να θέλει να κάνει παρέα με εγκληματίες; Μόνο αν είσαι άγγελος και έχεις έρθει με ειδική αποστολή να τους αλλάξεις! Είναι η μόνη περίπτωση!

Προφυλαχθείτε από ασταθείς νόες, από ανθρώπους που η διάθεσή τους μεταβάλλεται πολύ έντονα, από τους ευέξαπτους, τους υβρίζοντες. Διαφυλάξτε τον εαυτό σας από τα ερπετά της ανθρωπότητας. Διατηρηθείτε μέσα στην αγάπη του Θεού. Αυτούς θα τους αναλάβει ο ίδιος ο Θεός.

Δεν μπορείτε να τους σώσετε ούτε να τους βοηθήσετε. Μην έχετε την αλαζονεία ότι μπορείτε να το κάνετε. Το μόνο που μπορείτε να πάθετε κάνοντας τους παρέα είναι να σας δηλητηριάσουν! Μη γίνεστε αυτόκλητοι σωτήρες του κόσμου!

Ο Θεός έδωσε έναν χρόνο συνάντησης με τον άνθρωπο: το σώμα και τον νου του.

Τον Χριστό τα δαιμόνια τον γνωρίζουν. Τον άνθρωπο όμως που το παίζει Χριστός δεν τον γνωρίζουν.

Ο Ραφαήλ το μόνο που μπορεί να προστατεύει είναι εκείνον που πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά με ζώσα πίστη! Αυτός που είναι με τον Ραφαήλ δεν αμφιταλαντεύεται, δεν έχει μεταπτώσεις, μια πάνω και μια κάτω. Αυτός που είναι με τον Ραφαήλ είναι στο φως του Ραφαήλ! Είναι μέσα στην χαρά! Αντιλαμβάνεται όλο το κοσμικό σχέδιο. Δεν κινείται σαν την πεταλούδα πότε εδώ και πότε εκεί αλλάζοντας στρατόπεδα!

Το πανηγύρι τελειώνει! Τα φίδια τέλος! Ο Εωσφόρος τέλος! Το πανηγύρι τελειώνει! Όποιος πάει με τον Εωσφόρο θα τελειώσει. Η εξουσία του έληξε! Λίγα χρόνια ακόμη. Τέλος!

Κοιτάξτε όσοι δεν είστε καθαροί να καθαρίσετε τον εαυτό σας! Βάλτε την καρδιά σας να δουλέψει. Μην έχετε ανθρώπινα συναισθήματα αλλά κινηθείτε προς την αγάπη! Ζήστε με το φως του Θεού! Πάψτε να σκέπτεστε υπερβολικά! Περάστε έξω από τις αντιγνωμίες και τις αντιθέσεις! Θυμός, εκνευρισμός κ.λπ., αυτά τα ανθρώπινα, δεν ενοχλούν. Ξέρετε τι ενοχλεί; Η έλλειψη ψυχικού φορτίου αγάπης! Διότι δεν μπορούν να σας εντοπίσουν οι άγγελοι. Και έτσι είστε αφύλαχτοι!

Έρχεται αυτό που έρχεται, και πρέπει να προλάβουμε να διασώσουμε τον άνθρωπο! Ο Σατανάς θα δεθεί από τώρα. Θα πεταχτεί μέσα στην φυλή του.


*