«Στο παράλογο απαντούμε με σιωπή και στην μιζέρια με χαμόγελο!»

Ό τι αγαπήσαμε θα ζει για πάντα! Γιατί η αγάπη είναι Ζώσα ζωή!

Συγχώρα με Χριστέ για να συγχωρήσω κι εγώ τον εαυτό μου! Για ό, τι δεν άντεξα! 

«Γι’ αυτό έγινε ο κόσμος μάτια μου, γι’ αυτό, για να Σε συναντήσω!» 

***

π. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος: «Δεν θέλω την Ελλάδα πουλημένη σε οποιοδήποτε ραγιαδισμό. Δεν θέλω να παίξω το παιχνίδι της Ευρώπης των δαιμονιστών και του αντιχρίστου!»

Ἂν ὁ λόγος εἶναι γιὰ τὴν ἑνότητα φυσικὰ ἀκόμη καὶ ὁ χῶρος τῆς Ἐθνικῆς ἑνότητας δὲν καταξιώνεται ἂν αὐτὴ ἡ ἑνότητα δὲν καταξιώνεται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ ἑνότητα τῶν πάντων. Δὲν ὑπάρχει ἑνότητα ὁποιασδήποτε μορφῆς, γάμου, κοινωνίας, κράτους χωρὶς τὸ Χριστό. Γι΄ αὐτὸ βλέπετε ἡ Ἑλλάδα πάντοτε στεκόταν πάνω στὴν Ἐκκλησία πρωτογενῶς.

Βάζω τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας ὡς πρωτογενές μέγεθος. Γιὰ νὰ μποροῦμε σήμερα σ΄ αὐτοὺς τοὺς πολὺ κρίσιμους καιροὺς νὰ μιλᾶμε γιὰ Ἐθνικὴ ἑνότητα, χωρὶς τὸ ἦθος, τὸ ἄρωμα, τὴν ἐωδία τῆς Ἐκκλησίας, δὲν ὑπάρχει λόγος ποὺ μπορεῖ νὰ μιλήσουμε. Θὰ εἶναι πάντοτε… διχαστικά, κομματιασμένα, κομματικά. Ἄρα δὲν ἐλπίζω τίποτε γιὰ ἑνότητα, χωρὶς τὴν παρουσία τὴν ἔντονη, τὴν ζωντανή, τὴ βιωματική τῆς Ἐκκλησίας μας. Δὲν τὸ ξεχωρίζω, κάνω μία ὑπέρβαση.

Ναὶ στὴν ἑνότητα «ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ», κι ἐκεῖ ὅλα βρίσκουν τὸ ρόλο τους. Βλέπετε ἡ Ἐκκλησία κάνει Ἱεραποστολὴ καὶ ἑνώνει λαοὺς καὶ φυλὲς σὲ μία ἑνότητα, σὲ μία οἰκογένεια μέσα. Γιὰ ὅλα αὐτὰ τὰ κοινωνικὰ θέματα, ἐὰν δὲν ἔχουμε θεολογικὴ ματιά, δὲν κάναμε τίποτε. Δὲν ἀπαιτοῦμε νὰ γίνουμε θεολόγοι, ἀλλὰ καὶ μόνο ποὺ εἴμαστε στὴν Ἐκκλησία αὐτὸ εἶναι Θεολογία. Ἀκοῦμε τὰ πάντα, στὴν Πεντηκοστὴ «εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσεν». Αὐτὸ θὰ τὸ ξεχάσουμε; Σὲ αὐτὸν τὸν τόπο, σὲ αὐτὴν τὴν κρίσιμη ἐποχή, σ΄ αὐτὲς τὶς κρίσιμες μέρες ποὺ χτυπιόμαστε κάτω νὰ βροῦμε κάποια ἑνότητα μεταξὺ κομματικῶν παρεμβάσεων καὶ διχαστικῶν ἀντιλήψεων.

Γιὰ νὰ λέμε τὴν ἀλήθεια, γιὰ τὴ λεγομένη εἰκονικὴ μὴ ὑπαρκτὴ οἰκονομικὴ κρίση, ἔχω τὸ λόγο μου ποὺ τὸ λέω, τὸ φωνάζω ἐδῶ καὶ τρία χρόνια αὐτό. Πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ τονίσω κάτι, εἶναι δεδομένο Θεολογικά, κατὰ τὸ Εὐαγγέλιο «νῦν κρίσις ἐστὶ τοῦ κόσμου τούτου», εἴμαστε σὲ μία κρίση συνέχεια, τὸ τονίζω μεταπτωτικὰ εἴμαστε σὲ κρίση. Αὐτὴ ἐδῶ ἡ κρίση ἡ συγκεκριμένη, πῶς ἔτσι ξεπετάχτηκε, ἐμφανίστικε. Νὰ δώσω ἕνα παράδειγμα, φαντατσεῖτε ποὺ εἶμαι χειρουργὸς καὶ πρέπει νὰ κάνω μία ἐπέμβαση καὶ πρέπει νὰ ἔχω ὡραία μηχανήματα, ὅσο καλὸς καὶ νὰ ΄μαι. Ἂν τὰ μηχανήματα ποὺ πρέπει νὰ εἶναι ἀπὸ πλατίνα εἶναι ἀπὸ τενεκέ, ὁ καλύτερος χειρουργὸς δὲν μπορεῖ νὰ κάνει τίποτε χωρὶς νὰ ἔχει ἕνα καλὸ ἐργαλείο στὰ χέρια του. Τί ἐπέμβαση θὰ κάνει μὲ ἕναν τενεκέ;

Θὰ τονίσω τὸ ἑξῆς, μπορεῖ μερικοὶ νὰ θυμώσουν νὰ νευριάσουν, ἀλλὰ δὲν γίνεται ἀλλιῶς πρέπει νὰ κάνω αὐτὴ τὴν κριτική. Σήμερα, ἡ βασικὴ ρίζα ὅλων τῶν προβλημάτων, εἶναι ποὺ ἡ οἰκονομικὴ ἐπιστήμη εἶναι ἄρρωστη, στὶς δομές της. Ἐξ ἀρχῆς ἔχω ἕνα ἐργαλεῖο «τενεκέ». Νὰ δώσω ἕνα ἁπλὸ παράδειγμα, πάρτε ἕνα πρωτοετή φοιτητὴ τῶν οἰκονομικῶν ἐπιστημῶν, τί μαθαίνει στὸ πρῶτο μάθημα; Ὁ πρῶτος νόμος τῆς οἰκονομίας εἶναι τὸ ἀτελεύτητο τῶν ἀνθρωπίνων ἀναγκῶν. Ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι τὰ ζῶα ε; Τὸ ἀτελεύτητο! Κανεὶς δὲ λέει, τοῦ ἀνθρώπου ποὺ ἔχει ἀνάγκες μὲν ἀλλά…, εἶναι ἄνθρωπος ὁ ὁποῖος δὲν ζεῖ μονάχα ἀπὸ τὸ ἕνα καὶ τ΄ ἄλλο καὶ τ΄ ἄλλο, ἢ τὸ ἐργαλεῖο εἶναι λάθος. Βλέπω μία οἰνομικὴ μονάδα ποὺ λέγεται ἄνθρωπος, ἀλλὰ στὴ βάση του τὸ ἐργαλεῖο ποὺ πάω νὰ τὸν δῶ, εἶναι ζῶο, τίποτε ἄλλο. Προσέξτε, ἐδῶ εἶναι τὸ λανθασμένο ἐργαλεῖο. Εἶναι λοιπὸν τὸ λανθασμένο ἐργαλεῖο, καὶ μετὰ ἔρχεται ἡ λανθασμένη χρήση τοῦ ἐργαλείου. Τὸ πρῶτο εἶναι σαφέστατο τὸ εἶπα, καὶ νὰ τονίσω κάτι σὰν παράδειγμα, ποὺ ἀφορᾶ καὶ τὴν προβληματικὴ καὶ τῶν ἰδεολογιῶν, τῶν δεξιῶν, τῶν ἀριστερῶν, ἔχει πολὺ μεγάλη σημασία ἡ ἰδεολογία.

Θυμηθεῖτε τί λέει τὸ βιβλίο τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων, κάνει μία τρομερὴ πρόταση οἰκονομικοῦ ἤθους παγκοσμίου ἐμβελείας καὶ διαχρονικῆς. Λέει τὸ ἑξῆς, ἡ πρώτη Ἐκκλησία πῶς ζοῦσε; Ὅλα τὰ εἶχαν κοινά, ἀλλὰ ἀπ΄ αὐτὰ τὰ κοινά, πῶς γινόταν ἡ κατανομή; Ὁ καθένας ἔπαιρνε κατὰ τὸ μέτρο τῶν ἀναγκῶν του. Αὐτὸ τὸ ΄πιασε ὁ Μὰρξ καὶ τὸ πέρασε μέσα στὸ κεφάλαιο, προσέξτε, στὰ πρῶτα βήματα τοῦ ὑπαρκτοῦ κομμουνισμοῦ, πῆγαν νὰ τὸ ἐφαρμόσουν. Ἦταν ἀδύνατο γιὰ ἕνα λόγο, ποιὸς ρυθμίζεις τὶς ἀνάγκες; Ἀφοῦ κανεὶς δὲν τοὺς λέει, ποῦ εἶναι ἐγκράτεια, ποῦ εἶναι ἡ ἀγάπη, ποῦ εἶναι ἡ ταπείνωση, δὲν τὸ μιλοῦσαν αὐτό. Τὸ σχῆμα κατέπεσε, δὲ μποροῦσε νὰ εἶναι «κομμούνα» καὶ ὁ καθένας νὰ παίρνει ὅ,τι θέλει. Ποιὸς ρυθμίζει τὶς ἀνάγκες;… Καὶ τότε πήγανε σὲ ἄλλα μοντέλα. Ἡ Ἐκκλησία ὅμως τὸ ΄χει, ἄρα ἡ Ἐκκλησία ἔχει αὐτὸ τὸ μέγεθος τῆς κοινωνίας, ποὺ ξέρουμε πόσο μποροῦμε νὰ πάρουμε. Ἄρα, ἀμέσως δηλαδὴ διαφοροποιούμαστε ἀπὸ δεξιούς, ἀπὸ ἀριστερούς, γιατί ἐμεῖς ἔχουμε τὴν ἀνάγκη ποὺ ἐμεῖς τὴν ρυθμίζουμε, τί εἶναι νηστεία, τί εἶναι ἐγκράτεια, τί εἶναι ἀγάπη, πῶς ζοῦνε οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας. Αὐτὸ εἶναι τὸ λάθος ἐργαλεῖο, καὶ μετὰ πῶς χρησιμοποιεῖται τὸ λάθος ἐργαλεῖο, ἐδῶ εἶναι ἡ μεγάλη ἱστορία πιά.

Ἡ Χριστιανικὴ κοινότητα, τὰ μοναστήρια καὶ ὅπου ὑπάρχουν ζωντανὲς Ὀρθόδοξες κοινότητες, μέσα σὲ μία ἐνορία νὰ τὸ ζήσουν, αὐτὸ εἶναι ἡ ἐνορία. Εἶναι αὐτὸ ποὺ δὲν χάσαμε ἀκόμη, οἱ κοινότητες, οἱ ἐνορίες, εἶναι ἡ πιὸ πετυχημένη ἱστορία γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας εἶναι ἡ ἐνορία ποὺ διαρηρεῖται. Καὶ κοιτάξτε, δύο ἐγκλήματα ἔγιναν στὸν ἑλληνισμό, πρῶτο ὅταν σκότωσαν τὸν Καπποδίστρια καὶ δεύτερο ὅταν μὲ τοὺς τελευταίους νόμους κατήργησαν τὶς μικρὲς κοινότητες. Ἐμεῖς ὅμως τὸ διατηροῦμε αὐτὸ καὶ πρέπει ἐμεῖς τὴν ἐνορία νὰ τὴ σκεπτόμαστε ἔτσι, κοινότητα.

Τὸ ἐργαλεῖο τῆς οἰκονομικῆς ἐπιστήμης εἶναι λάθος καὶ δὲν μπορεῖ νὰ δώσει ποτὲ λύσεις, εἶναι ἀδιέξοδο γιατί ἤδη μιλάει γιὰ τὸν ἄνθρωπο ποὺ εἶναι ζῶο, δὲν ὑπάρχει καμμία ἐγκράτεια, πόσο θὰ φάω περισσότερο. Ἀκούω δεκάδες οἰκονομολόγοι μιλοῦν μὲ τοὺς ὅρους αὐτῆς τῆς φθαρμένης οἰκονομικῆς ἐπιστήμης. Ὑπάρχει ὅμως τὸ ἑπόμενο ἐπίπεδο, εἶναι φθαρμένη ἡ ἐπιστήμη, καὶ τὸ ἐργαλεῖο εἶναι φθαρμένο, ἀλλὰ τὸ χρησιμοποιοῦμε καὶ λάθος.

Πρῶτα πρῶτα, δὲ θέλω τὴν Πατρίδα μου πουλημένη σὲ ὁποιοδήποτε κατακτητή, ὅπως τὸ λένε μνημόνιο, δὲ θέλω τὴν Πατρίδα μου κατακτημένη! Ποτὲ δὲν κάνω παρεμβάσεις στὰ πολιτικά, τὴν ἡμέρα ποὺ ψηφίστηκε τὸ μνημόνιο, ἦταν Κυριακὴ βράδυ, Δευτέρα πρωὶ ἔξω ἀπ΄ τὸ ναὸ ἔβαλα μία ἀνακοίνωση καὶ λέω, θὰ πεῖτε «ΟΧΙ» στὶς ἑπόμενες ἐκλογὲς στοὺς προδότες τῆς Ἑλλάδος! Αὐτὰ τὰ κόμματα πρόδωσαν τὴν Ἑλλάδα, τέρμα! Καὶ ποτὲ μὴ τοὺς ψηφίσετε, γιὰ νὰ τοὺς κάνετε καλό, νὰ μείνουν στὴν ἀφάνεια, νὰ μετανιώσουν καὶ νὰ γίνουν ἅγιοι. Ἔχω καὶ μία θεολογικὴ προοπτική. Δὲν κάνω πολιτική, δὲν εἶμαι μὲ κανένα κόμμα, ἀλλὰ πούλησαν τὴν Ἑλλάδα, γι΄ αὐτὸ διαφωνῶ καὶ μὲ ὁποιαδήποτε πρόταση ποὺ λέει νὰ μείνουμε στὸ Εὐρώ, ἂν εἶναι αὐτὸ τὸ Εὐρὼ τῶν τραπεζῶν. Τί ρόλο παίζουν οἱ τράπεζες; Πολὺ μεγάλο ρόλο. Ἄρα, δὲν προτείνω τί νὰ ψηφίσουνε, ἀλλὰ διαφωνῶ μὲ τὸ μνημόνιο ποὺ βασανίζει τὸ λαό μας, δουλεία τοῦ λαοῦ μας. Ὁ Ἕλληνας πού εἶναι λεβέντης, πού ἔδωσε τὸ αἷμα του γιὰ τὴν Λευτεριά του, πουλιέται γιὰ ὁτιδήποτε;

Ὁ μοχλὸς γιὰ νὰ ἀποδείξω τί κρύβεται εἶναι οἱ τράπεζες. Μπορεῖ μερικοὶ νὰ μὲ ποῦν ἠλίθιο, νὰ μὲ ποῦν βλάκα, νὰ μὲ ποῦν ἀκραῖο, ἀλλὰ ἐγὼ θὰ τὸ πῶ, τί πειράζει; Τόσα χρόνια μιλῶ, παπὰς εἶμαι, δὲν θέλω νὰ κερδίσω τίποτε. Κοιτάξτε, στὴν Ἀποκάλυψη φαίνεται πεντακάθαρα ποιὸς θὰ εἶναι ὁ ρόλος τῶν τραπεζῶν στὸ χῶρο τῶν ἐσχάτων ἡμερῶν. Ὁ Μέγας Βασίλειος προσεύχεται καὶ εὔχεται, λέει, ἐγὼ δὲν θέλω νὰ τὰ ζήσω, καὶ δὲν τὸ θέλει γιατί εἶναι πολὺ δύσκολοι καιροί. Καὶ θέλω νὰ κάνω ὅ,τι μπορῶ, ἐγὼ κι ἐσεῖς καὶ ὅλοι, νὰ μὴ τὰ ζήσουμε. Αὐτὴ εἶναι ἡ εὐθύνη τῆς γενιᾶς μας τώρα. Τὰ ἔσχατα εἶναι τοῦ Χριστοῦ μας, ἐγὼ ἕνα πράγμα θέλω κατὰ τὸ Μ. Βασίλειο, νὰ κάνω ὅ,τι μπορῶ τώρα, γιὰ νὰ ἀποφύγω τὴν εὐθύνη ὅτι ἐγὼ σ΄ αὐτὴ τὴ γή ἐπέτρεψα νὰ ἔρθει αὐτὴ ἡ ἱστορία. Ὁ Μέγας Βασίλειος εἶναι αὐτός…

Δὲν θέλω ἐγὼ νὰ συντελέσω νὰ ἔρθει τὸ κράτος τῶν ἐσχάτων, θέλω νὰ τὰ πάω παρακάτω, αὐτὴ εἶναι ἡ ἱστορική μου εὐθύνη. Πῶς θὰ τὸ λειτουργήσω αὐτὸ τὸ μέγεθος; Ἕνα ἰσχυρὸ ὅπλο εἶναι οἱ τρέπεζες. Γιατί; Ξέρετε πολὺ καλὰ στὴν Ἀποκάλυψη ποὺ λέει ὅτι κάποια ἡμέρα δὲν θὰ ὑπάρχει χρῆμα, καὶ γιὰ νὰ μπορεῖς νὰ δουλέψεις μὲ συναλλαγὲς πρέπει νὰ χαράσσεσαι. Τὸ χάραγμα ε; Καταργῆται τελείως τὸ χρῆμα καὶ θὰ πηγαίνουμε στὰ μηχανήματα ἀναλήψεως, θὰ βάζουμε τὸ χέρι μας. Ἄρα, ὁ μοχλὸς εἶναι οἱ τράπεζες. Εἶναι ἡ δική μου ἑρμηνευτικὴ προσέγγιση. Ἐγὼ τώρα, ἂν ἀφήσω νὰ περάσουν αὐτὰ τὰ μηνύματα, ὅπου οἱ τράπεζες πρωτοστατοῦν, ἐδῶ ὁ λαὸς μας πεινάει καὶ λένε παίρνουν δάνεια οἱ τράπεζες. Γιατί; Ὅταν ἀκοῦτε ηὐξημένος ρόλος τῶν τραπεζῶν, ὑπάρχει μεγάλο παιχνίδι.

Πολλὲς φορὲς μᾶς ἀπειλοῦν ὅτι θὰ βγεῖτε ἀπ΄ τὸ Εὐρώ. Θέλουν τὴν Εὐρώπη ἑνωμένη, ἀπρόσωπη. Δὲν θέλουν νὰ μᾶς βγάλουν γιατί ἡ προοπτικὴ εἶναι μία, μία Εὐρώπη ἐννιαία, κάτω ἀπὸ ἕνα κράτος, βίαιο, δόλιο ποὺ θὰ κατευθύνει τὶς ψυχὲς τῶν λαῶν.

Δὲν εἶμαι κατὰ τῆς Εὐρώπης, ἀλλὰ ἐφόσον ἡ Εὐρώπη αὐτὴ εἶναι τῶν δαιμονιστῶν, κοιτάξτε ποιὰ εἶναι τὰ πρόσωπα, ὅλοι οἱ ἀρχηγοὶ -οἱ πρόεδροι εἶναι μασσῶνοι, ἄλλοι εἶναι στὸ χῶρο τῶν δαιμονιστῶν, δεῖτε τὶς προσωπικότητες δὲν τὸ κρύβουν, ὅλοι μέσα σὲ ἕνα χῶρο μπλεγμένοι σὲ σκοταδιστικὰ συστήματα!

Ἡ Εὐρώπη εἶναι Ἑλληνικὴ λέξη, ἐμεῖς τοὺς δώσαμε νόημα ζωῆς, χωρὶς ἐμᾶς δὲν κάνουν τίποτε.

Δὲν θέλω τὴν Ἑλλάδα τὴν πουλημένη σὲ ὁποιδήποτε μνημόνιο, σὲ ὁποιοδήποτε ῥαγιαδισμό, δὲ θέλω ὁποιαδήποτε Ἑλλάδα αὐτὴ τὴ στιγμὴ ποὺ πουλιέται γιὰ ἕνα εὐρώ, γιατί τοὺς λένε μὲ τὴ δραχμὴ θὰ χαθοῦμε, ψέμμα! Εἶναι τρομερὸ ψέμμα, θὰ ζήσουμε καὶ πολὺ ὄμορφα καὶ ταπεινὰ καὶ φτωχά. Καὶ δὲν θέλω νὰ παίξω τὸ παιχνίδι τῆς Εὐρώπης τῶν δαιμονιστῶν καὶ τοῦ ἀντιχρίστου. Ἔτσι, τὸ λέω πεντακάθαρα. Θέλουμε ἑνότητα, θέλουμε ἀγάπη, ἀλλὰ θέλουμε ὅπως τὸ κάνει ἡ Ἐκκλησία. Ὄχι ὁ ἕνας νὰ ἐκμεταλλεύεται τὸν ἄλλον, θέλουμε τὶς κοινότητες. Θέλουμε αὐτὸ ποὺ λειτουργεῖ ἡ Ἐκκλησία μας.

Χρειάζεται μία καθαρὴ σκέψη, καθαρὴ σκέψη δὲν εἶναι ἡ σκέψη ἡ καντιανὴ σκέψη, εἶναι ἡ θέση τοῦ ἀνθρώπου ποὺ μπορεῖ νὰ καθαρίζει τὸ νοῦ του. Ἐδῶ εἶναι τὸ θεολογικὸ τὸ μέρος. Ὁ λαός μας ἂν δὲν ἔχει κάθαρση νοός, θὰ εἶναι πιόνι καὶ καραγκιόζης ὅλων αὐτῶν ποὺ τῶν κοροιδεύουν. Πρέπει νὰ ἔχει καθαρὸ μυαλό. Καὶ πῶς θὰ τὸ ΄χει; Μία πολλή βαθειὰ βίωση καὶ Ὀρθόδοξη Παιδεία. Ἐδῶ εἶναι πιὰ καὶ ἡ εὐθύνη τῆς Ἐκκλησίας, ἡ Ἐκκλησία πρέπει νὰ κάνει ἔστω θεολογικὲς παρεμβάσεις σ΄ αὐτὰ τὰ πράγματα. Ἡ Ἐκκλησία δὲ λέει εἶναι πολιτικὴ δὲν ἀσχολοῦμαι. Ναί, δὲ θὰ πῶ τί θὰ ψηφίσουνε, ἀλλὰ ἔχω εὐθύνη νὰ πῶ στὸ λαό μου αὐτά, γιατί ὁ λαὸς μπλέκεται καὶ ἐὰν δὲν ἔχει κάθαρση νοός, ἔχω ἐγὼ εὐθύνη μεγάλη. Κάθαρση νοός, μὲ πολὺ βαθιὰ μετάνοια. Καὶ μέσα ἐκεῖ θὰ μπεῖ τὸ παιχνίδι τοῦ εὐδαιμονισμοῦ ἢ ὄχι, καὶ θὰ μπεῖ τὸ παιχνίδι τῆς ἐγκράτειας, θὰ μπεῖ τὸ παιχνίδι τῆς ἀγάπης, τῆς κοινωνίας, τῆς ἐνορίας. Καὶ πιστέψτε με σὲ ἐποχὴ κρίσεως τώρα, τολμῶ νὰ πῶ, πὼς οἱ προσφορὲς γιὰ τοὺς φτωχοὺς αὐξήθηκαν 4 φορές. Καὶ λέω ποιὸς τὰ δίνει αὐτά; Ὁ Ῥωμηός! Καὶ τὰ δίνει γιὰ ὁποιοδήποτε.

Δίνω σημασία στὶς μικρὲς κοινότητες, τὶς ἐνορίες. Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι καπιταλιστικὸς ὀργανισμός, ἀρνοῦμαι ἐγὼ νὰ ἔχω κάτι γιὰ νὰ μοιράζω, εἶμαι στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ, δὲ θέλω νὰ μαζέψω νὰ κάνω κεφάλαιο γιὰ νὰ μοιράσω. Θὰ δώσω αὐτὰ ποὺ δὲν ἔχω, αὐτὴ εἶναι ἡ Ἐκκλησία. «Ὡς μηδὲν ἔχοντες καὶ τὰ πάντα κατέχοντες» λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, αὐτὸ εἶναι τὸ Εὐαγγέλιό μου!

Γιατί ὁ ξένος ὁ Νιγηριανὸς ἔρχεται στὴν Ὁμόνοια ἐδῶ καὶ πουλάει CD; Γιατί ὁ κάτοικος τῆς Μποτσουάνα, εἶναι κάτοικος στὴν πλατεία Βάθης καὶ κάνει ἐμπόριο πορνείας; Τί δουλειὰ ἔχει νὰ ἀφήσει τὴν πατρίδα του; Γιατί κάποιοι ἰμπεριαλιστὲς – καπιταλιστές, οἱ γνωστοὶ Εὐρωπαῖοι, πῆγαν πίσω, τοὺς πῆραν ὅλα τὰ προϊόντα τους τὰ ἔκαναν βιομηχανία τους καὶ εἶναι οἱ ἄνθρωποι πεινασμένοι.

Τί λέει ἡ Ἐκκλησία; Νῦν καὶ ἀεί. «Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον». Ἐγὼ στέκομαι στὸ σήμερα, τί κάνω ἐγὼ αὐτὴ τὴ στιγμὴ μπροστά σας. Ἔχουμε εὐθύνη γι΄ αὐτὸ τὸ λεπτό, νὰ σταθῶ λαμπάδα ἀναμένη αὐτὸ τὸ λεπτό, αὐτὴ εἶναι ἡ Ῥωμηοσύνη. Τὸ λεπτὸ ποὺ χρειαζότανε πάντοτε ὄρθια καὶ δὲν πουλήθηκε ποτέ. Αὐτὸ τὸ λεπτὸ ἂν πουληθῶ, σὲ ὁτιδήποτε, σὲ ὁποιαδῆτε ψεύτικη ἀνάγκη μοῦ προσφέρουνε. Σὲ ὁποιαδήποτε ψεύτικη εἴδηση μοῦ λένε. Ἡ ἐγρόγορση τοῦ τώρα «ἐν καθάρσῃ νοός», «ἐν καθάρσῃ παθῶν», εἶναι τὸ πρῶτο βασικὸ μέγεθος. Αὐτὴ ἡ κάθαρση τῶν παθῶν καὶ λαὸς πιὰ νὰ μπορεῖ νὰ μετέχει ζωντανὰ στὴν Ἐκκλησία ἀγαπητικά, ἐν κοινωνίᾳ. Νὰ ξεπεράσουμε τὶς μιζέριες μας, ὁ ῥόλος τῆς Ἐκκλησίας σήμερα εἶναι πολὺ δυνατός, μὴ τὸ ξεχνᾶμε. Σὰν κοινωνικὴ παρέμβαση στὸ σήμερα τοῦ τόπου. Μᾶς φοβοῦνται πάρα πολύ.

Ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἕναν ἄμβωνα, ὁ ἄμβωνας δὲν εἶναι πολιτικός, ἀλλὰ ἀκόμα καὶ τὸ κήρυγμα τὸ καθαρά, ξεσηκώνει λαό, τοῦ λέει γιὰ τὸ σήμερα τοῦ λέει γιὰ τὸ διπλανό, τοῦ λέει γιὰ τὴν ἀγάπη, εἶναι κάτι οὐσιαστικό. Πρέπει νὰ φλεγόμαστε.

Δὲν περιμένω κανένα μεσσία, ὁ Χριστὸς ἦρθε, δὲν περιμένω σωτήρα, ἀλλὰ ἐμεῖς στὸ σήμερα, τὸ τώρα, μὲ κάθαρση νοός, καὶ ἡ κάθαρση νοὸς θὰ εἶναι προσωπικὴ καὶ κοινωνικὰ ἀτομική.

Ὑπάρχει ἡ ἔννοια κάθαρση τῶν παθῶν μου. Ὀρθοδοξία καὶ ῥωμηός. Ἂν λείπουν αὐτὰ ἀπὸ τοὺς ἡγέτες, αὐτοὶ οἱ ἡγέτες δὲν εἶναι γιὰ τίποτε. Τότε θὰ πάω στὸν Παλαμὰ ποὺ λέει σ΄ ἕνα ποίημά του «ἂν δὲν ὑπάρχουν αὐτοὶ οἱ ἡγέτες, γιούχα καὶ γιούχα στὶς πατρίδες». Καὶ ἐμεῖς εἴμαστε ὑπεύθυνοι γι΄ αὐτό, γιατί ὁ λαὸς ἔχει εὐθύνη. Καὶ μποροῦμε νὰ γίνουμε κι ἐμεῖς ἡγέτες στὸ χῶρο ποὺ βρισκόμαστε, νὰ εἴμαστε αὐτοκράτορες. Τόσα μεγέθη, ξεχάσαμε τὴ Ῥωμηοσύνη μας, τὴν Ὀρθοδοξίας μας καὶ ψαχνόμαστε ἀλλοῦ, σὲ κομματικὰ ἰδεολογήματα. Δὲν ἀκούω κανένα κομματικὸ ἰδεολόγημα, εἶναι ψευτιὲς ὅλα αὐτά, γιὰ νὰ πείσουν τὸ λαὸ ἀπὸ ΄δῶ ἢ ἀπὸ ΄κεῖ. Καὶ εὐρωπαϊστὲς καὶ ἀντευρωπαϊστές. Ἂν εἶναι ἀντιευρωπαϊστὴς χωρὶς Χριστὸ δὲ μὲ νοιάζει, δὲ γίνεται. Τί νὰ κάνω νὰ βγῶ ἀπὸ τὴν Εὐρώπη χωρὶς Χριστό; Ἐγὼ ὅπου πάω εἶμαι μὲ τὸ Χριστό, τί νὰ κάνω νὰ πάω στὴ δραχμὴ καὶ νὰ μὴ ξέρω Χριστό, τί νὰ τὸ κάνω; Θὰ γίνω καπιταλιστὴς τῆς Ῥωμηοσύνης; Ὄχι! Θὰ κουβαλήσω μαζί μου καὶ τὸν Χριστό.

Γιατί ὑπάρχει κρίση; Γιατί ξεχάσαν τὸ Χριστό, Χωρὶς Χριστὸ ὅλα εἶναι κρίση, ὅλα εἶναι μία τραγωδία, ὅλα εἶναι μία ἀποτυχία. Καὶ θυμηθεῖτε τοὺς Πατέρες τί λένε γιὰ τὴν πρωτογενή ἁμαρτία «ἐν τῷ Παρεδείσῳ», τί πάθανε; Εἴχανε ἐσκοτισμένο νοῦ, ἡ ῥίζα τοῦ κάθε κακοῦ καὶ τῆς κάθε κρίσεως.

Ὅταν ἐμφανίστηκαν τὰ δείγματα τῆς κρίσεως φώναζα, καὶ μὲ θεωροῦσαν ἠλίθιο. Λέω, εἶναι ψεύτικη κρίση, εἶναι κρίση ποὺ δὲν ἔχει ῥίζες, μᾶς τὴ φτιάξανε γιὰ νὰ πονᾶμε καὶ νὰ μᾶς ἔχουν στὰ χέρια τους, νὰ μᾶς ἔχουν πιόνια. Ἀλλὰ ἂν εἴμαστε κοντὰ στὸ Χριστό, λέω τὴ φράση τοῦ Ἀποστόλου Παύλου «Ὡς μηδὲν ἔχοντες καὶ τὰ πάντα κατέχοντες», εἶναι εὐαγγέλιό μου αὐτὴ ἡ φράση, αὐτὸ τὸ ζῶ καὶ τὸ ξέρω. Μπορεῖ νὰ τὸ κάνει ὁ ῥωμηός; Δὲν χρειάζεται οὔτε Μέρκελ, οὔτε Εὐρώπη, οὔτε τίποτε, χρειάζεται τὸ Χριστό του, μία ἀπόλυτη ἐλευθερία. Καὶ νὰ τοὺς δώσουμε ἕνα δεῖγμα ἐλευθερίας αὐτοῦ τοῦ λαοῦ ποὺ ἔτσι ἔζησε ἐλεύθερος!

Ἡ Εὐρώπη χωρὶς τὴν Ἑλλάδα δὲν μπορεῖ, ἡ Ἑλλάδα νοηματοδότησε τὰ μεγάλα νοήματα. Καὶ φτύνουν τώρα τὴν Ἑλλάδα; Κι ἐμεῖς τὸ δεχόμαστε αὐτὸ τὸ πράγμα; Μᾶς χρειάζονται, εἶναι ὁ χῶρος ἐλευθερίας. Δὲν τὸ καταλάβαμε πού τοὺς δίνουμε τὴν ἔννοια τῆς ἐλευθερίας; Καὶ νὰ ποῦμε φεύγουμε γιατί εἴμαστε ἐλεύθεροι, νὰ φύγουν κι αὐτοὶ μαζί μας ἀπὸ ΄κεῖ, ἂν ἁρπάζουν τὴν Ἑλλάδα ἀφοῦ λέγονται Εὐρώπη.

orthodoxia-ellhnismos.gr

***

Άβολες αλήθειες! 

-Απορώ γιατί τα έλεγε. Όλη η Ελλάδα πουλημένη είναι. Και στο τελευταίο χωριό να πας, που νομίζεις ότι θα είναι πιο αθώα, χειρότερα είναι. Πίστευε πραγματικά ότι θα αλλάξουν; Αφού είναι πετσια. Αμετανόητοι έως τέλους.

 -Η αγιότητα αλλάζει τον κόσμο! Εκείνος άλλαξε τόσες συνειδήσεις! Το παράδειγμα του, η Χριστότητα του, εκθέτουν διαπαντός το ψεύδος! Εντός και εκτός Εκκλησίας! 

-Τόσο που έλιωσε, μέρα νύχτα, δεν ξέρω αν άξιζε. Πόσοι άλλαξαν; 10.000 πνευματικα παιδιά ακουσα πως ειχε. Και απ'αυτούς, δεν έκαναν ολοι ο,τι λεει το Ευγγελιο. Από όσους ηταν συνεπεις... Πόσοι είναι αυτοί μέσα στο χάος;

 -Άραγε πόσες Θείες Λειτουργίες έκανε! Μυριάδες αγγέλους και αρχαγγέλους κατέβασε στην Γη! Τέτοιες ψυχές σπέρνουν φωτολούλουδα! Από αυτές στέκει ο κόσμος! Και ο Θεός δεν μας έχει αποστραφεί! "Άλλος εστί ο σπείρων και άλλος ο θερίζων!" 

-Τα ζώα κυριαρχούν! Παντού. Ζώα π α ν τ ο ύ. Κόβουν και ράβουν. Δεν ξέρω πώς άντεξε και αν αξίζει η θυσία του. Και δε βλέπω να παθαίνουν και τίποτα αυτά τα ζώα δηλαδη. Υποτίθεται ότι εδώ είναι ο Παράδεισος κι η Κόλαση εδώ. Και ότι όλα εδώ πληρώνονται και πως ό,τι έδωσες θα πάρεις κ.λπ. Δεν παρατηρώ κάτι τέτοιο...

-Αυτό που συμβαίνει εδώ δεν ειναι κάτι απλό! Υπάρχει η ενάντια δύναμη! «Άρχων του κόσμου τούτου» την είπε ο Χριστός! Δεν λυπήθηκαν τον Χριστό! Ούτε άλλαξαν τόσοι που τον είδαν να θαυματουργεί! Και όμως η ενανθρώπιση του Χριστού άνοιξε την αναστάσιμη προοπτική του ανθρώπου! Ειναι στην ελεύθερη βούληση μας ο χρόνος και ο πόνος ως εκεί! Θα μπορούσε να ειναι το επόμενο λεπτό! Και μέσα απο την χαρά! Τον βασιλικό δρόμο! 

Αυτό που βλέπεις είναι ο πρώτος γύρος! Θα υπάρξει Κρίση! Καθείς θα κριθεί κατά τα έργα του! Ο Θεός είναι η απόλυτη δικαιοσύνη! 

***

Ο ποιμήν ο καλός... Χαίρε αγαπημένε Γέροντα!

Ούτε λεπτό δεν σε ένοιωσα «νεκρό»! Αντιθέτως πλήρη ζωής και φωτός Χριστού! Σ´ευχαριστώ για τα ευτυχισμένα χρόνια κοντά σου! Για τις καθημερινές Λειτουργίες! Για την ιαματική σου φωνή, την απέραντη καλοσύνη αλλά και την πνευματική σου δύναμη! Ελεύθερος από ανθρώπινες εξουσίες και θεσμούς, είχες μόνον ένα αφεντικό, τον Χριστό! Του οποίου το θέλημα έκανες σε όλη την ζωή σου! Χριστοφόρος! Υπερασπιστής του ανθρώπου όρθωνες το ανάστημα σου σε κάθε περίσταση αψηφώντας τους κάθε λογής ενάντιους! Γιατί έδειχνες με την ζωή σου και το έργο σου τον Χριστό! Τον μόνο «αναρχικό» τον μόνο «αριστερό» τον μόνο αληθινά ακτήμωνα της ιστορίας! Μακάρι η Εκκλησία να είχε πολλούς τέτοιους ποιμένες! Θεραπευτήριο παντός πόνου ήταν η Παναγίτσα, η αγαπημένη εκκλησία! Ένα ευχαριστώ κ στην αγαπημένη πρεσβυτέρα -μια σπουδαία γυναίκα σπάνιας καλλιέργειας και πολιτισμού! Είστε στην καρδιά μας για πάντα! 

*

Λουλούδια ζωής ευγνωμοσύνης αγάπης στον αγαπημένο Γέροντα!

Ένα ελεύθερο ασυμβίβαστο σπάνιο πνεύμα! Μια ψυχή γεμάτη Θεό που φώτισε τον κόσμο μας! Π.Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος: μια άγια ψυχή επέστρεψε (10.9.2018, Μηνοδώρας, Μητροδώρας, Νυμφοδώρας) στον Πατέρα! Ευλογημένος! Οικογένεια για μένα! Μόνο ευγνωμοσύνη για το Δώρο της συνάντησης μας! 

*

Να πω έναν ακόμα λόγο για τον αγαπημένο π.Κωνσταντίνο: «Σ´ αγάπησα όσο δεν πάει άλλο!

Για την άγια τρέλα σου! Το απόλυτο Σου το τόσο ασύμβατο με τον κόσμο αυτό! Σ´αυτό ταιριάξαμε... εγώ η αταίριαστη!»

*** 

Ζούμε σε έναν κοσμο που ακόμα σταυρώνει την Αλήθεια! 

Όταν φεύγουν ψυχές που σηκώνουν τεράστια φορτία από τον άνθρωπο διερωτάσαι ποιοι θα τις αντικαταστήσουν! Αλλά οι ψυχές αυτές ειναι πάντα μαζι μας! Και πάντα υπέρ του ανθρώπου! 

*

Από Μαρία Φανακίδου

Έφυγες χθες π. Κωνσταντίνε -και αναρωτιόμουν όλη μέρα πώς γίνεται και συνεχίζει η γη να γυρίζει.

Μετά τη Θ. Λειτουργία -όπου πήγαινες μέχρι και το τέλος. Ακόμη και καθηλωμένος στο αναπηρικό καροτσάκι.

"Αυτός ο λαός είναι βαπτισμένος -δε μπορεί να χαθεί έτσι" είπες, λόγω της Κρίσης, και προσπάθησες να συνεχίσεις τις ομιλίες ακόμη και μετά το βαρύ εγκεφαλικό. Αγώνας μέχρι την τελευταία σου πνοή.

Τώρα άρχισε το ταξίδι σου προς το Φως που τόσο αγάπησες, τόσο διακόνησες, τόσο δίδαξες. Μόνο χαρά και ευγνωμοσύνη για σένα. Κι αυτό που πάντα σου έλεγα: πόσο τυχερή ήμουν που συμπέσαμε στο χωροχρόνο. Κι αυτό που έλεγε η Maria Papaioannou: ότι ο Θεός είχε κέφια όταν σε έφτιαχνε. Πολλά κέφια. Κι αυτό που μου είχε πει ένας Σέρβος θεολόγος -αυστηρός αυστηρός. Ότι κυκλοφόρησε πολύ στον εκκλησιαστικό χώρο. Πουθενά δε βρήκε κανέναν που να προσφέρει τόσα πολλά σε τόσους πολλούς από την αυλή του. Δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε.

Θα μπορούσαν να γράψω τόμους ολόκληρους για όσα ζήσαμε κοντά σου. Αλλά θα το κάνουμε με όλους όσους είχαμε την τύχη να σε πετύχουμε μέσα στο χάος της Αθήνας, μέσα στο matrix των σκοτεινών καιρών. Που, για όποιον είχε μάτια και έβλεπε, ήταν το ίδιο σκοτεινοί και πριν την Κρίση. Απλώς τώρα έχουμε και το κερασάκι της εξαθλίωσης.

Δε θα ξεχάσω την ομιλία για τον Ελύτη που έκανες για να με καλωσορίσεις. Και τον "Επαναστάτη χωρίς αιτία" που ανέβασες για να με ξεκουνήσεις. Τις ατέλειωτες ώρες που ανεχόσουν τις ερωτήσεις μου που είχες χιλιοαπαντήσει πριν από την αφεντιά μου σε τόσους άλλους. Τις αναρίθμητες ώρες που εξομολογούσες με ένα πόδι σάπιο, τα μηνύματα που απαντούσες μέχρι και τα ξημερώματα. Οι γιατροί σου είχαν δώσει κάτι μήνες ζωής και σου ζήτησαν να μείνεις στο σπίτι με το πόδι ξαπλωμένο. Εσύ έβλεπες ανθρώπους απ' όλο τον κόσμο για τα επόμενα 20 χρόνια με το πόδι να κρέμεται. Ο πόνος έγινε ο καλύτερος σύντροφός σου. Πονούσες ολόκληρος μέρα νύχτα. Και δεν έλεγες κουβέντα.

Το όνειρό μου δε δίστασες να το στηρίξεις. Όπως και τόσων άλλων ανθρώπων. Στην πράξη -όχι στα λόγια. Με ενθάρρυνση, με προτροπή, με προσευχή. Που, αν δεν ήταν αυτή, θα με είχαν φάει λάχανο τα ερπετά στις Σχολές και στα σχολεία με τις συγκρούσεις που έπρεπε να κάνω.

Στις ομιλίες σου ερχόταν παιδιά από τα Εξάρχεια, παλιοί αριστεροί (λίγοι, ομολογουμένως, γιατί η Αριστερά είναι η πιο καλή ντόπα), πρώην μέλη εκκλησιαστικών οργανώσεων που αποφάσισαν να κάνουν την επανάστασή τους, every day people που ως τότε δεν ήξεραν πού πέφτει η εκκλησία. Η πιο τρελή ενορία του κόσμου. Η πιο όμορφη ενορία του κόσμου. Αυστηρά αναρχοαριστεροαυτόνομη.

"Μου αρέσει που σπάει το ταξικό εδώ μέσα" μου έλεγες. Καθόμουν στον ίδιο χώρο με μανάδες και γιους εφοπλιστών. Ό,τι ακριβώς ίσχυε για μένα, ίσχυε και γι' αυτούς. Σε όποιον δεν άρεσε, μπορούσε να φύγει. Δεκάρα τσακιστή δεν έδινες για τις περιουσίες τους. Η ψυχή τους σε ένοιαζε. Ήξερες ότι μόνο έτσι αλλάζει ο κόσμος: αν αλλάξει κάθε άνθρωπος, αν σπάσει το μικροσυμφεροντολογικό του καθενός. Γι' αυτό, άλλωστε, οι μικροαστοί είναι η χαρά του Συστήματος. Οι άνθρωποι αυτοί, με τον καιρό, έδωσαν πολλά από τις περιουσίες τους σε άλλους που τα είχαν απόλυτη ανάγκη. Και κάθε φορά που κατέβαινα για να σε δω, διαλυμένη από τη μελέτη και τα κυνηγητά και τα χημικά στο Κίνημα, γελούσες: "Ήρθες στην καπιταλιστική Γλυφάδα".

Μόνο έδωσες, μόνο νοιάστηκες, μόνο φρόντισες. Σαν πατέρας. Με την πανέμορφη σύζυγό σου φτιάξατε έναν Παράδεισο.

"Ο Χριστός είναι τρέλα, ο Χριστός είναι τρέλα" επαναλάμβανες. Κι εγώ ήξερα πως δικαιούσουν να το λες αυτό. Γιατί οι συμφοιτητές σου από το Οικονομικό είχαν γίνει καθηγητές σε Παν/ια της Αμερικής ή υπουργοί κυβερνήσεων του Συστήματος. Κι εσύ που ήσουν βοηθός καθηγητή στην ΑΣΟΕ και σε κάλεσαν να διδάσκεις στο Harvard και στο London School of Economics, τα παράτησες όλα για να ακούς τον πόνο το δικό μου, της νοικοκυράς, του εργάτη, του υπαλλήλου. Εσύ, που σπούδασες ζώντας με τα χέρια σου τους γέροντες γονείς σου, γιατί ένα τσογλανάκι της πρωτεύουσας σου έκλεψε, με μέσον φυσικά, την υποτροφία που είχες λόγω πρωτιάς στις παντουρκικές, όταν σωθήκατε από θαύμα από το πογκρόμ των Τούρκων στους Έλληνες της Κων/πολης.

"Χάνονται ψυχές, χάνονται ψυχές" μου ξέκοβες την πάρλα, όταν πήγαινα να σου αρχίσω ανόητες συζητήσεις. Τόση ήταν η άσκησή σου, που και μια βόλτα παραπάνω να υπονοούσα να κάνουμε με την πρεσβυτέρα και τους άλλους το θεωρούσες χασούρα. Ένα σε έκαιγε: να γνωρίσουν όλοι το Χριστό.

Στην αυλή σου βρήκαν καταφύγιο και στήριξη μετανάστες πολύ πριν την Κρίση, άνεργοι, ναρκομανείς, πόρνες της παραλιακής, άνθρωποι με διαλυμένους γάμους, άνθρωποι που δε μπορούσαν πια να βρουν νόημα στη ζωή τους.

"Δέχομαι κάθε αποτυχία", έλεγες. "Ο Χριστός όλα τα αλλάζει".

Το εκκλησιαστικό Σύστημα σε χρησιμοποίησε συστηματικά ως δημοκρατικό άλλοθι. Μόλις παραέγινες ενοχλητικός, σε πέταξε στα αζήτητα. Εσύ έβαζες πάντα το κεφάλι κάτω, ανέχτηκες πράγματα που κανένας άλλος δε θα ανεχόταν, για να μπορώ εγώ και τόσοι άλλοι, να έχουμε τώρα μια ανάμνηση από τον καφέ που πρόσφεραν όλοι στο αρχονταρίκι μετά τη Θ. Λειτουργία.

Ήσουν ο μόνος -απ' όσο γνωρίζω τουλάχιστον, ίσως και να κάνω λάθος- που είπες δημόσια την αλήθεια για το σκάνδαλο στο Βατοπέδι. Ότι το Κανονικό Δίκαιο απαγορεύει σε οποιονδήποτε φέρει το ιερατικό σχήμα να έχει οικονομικές δοσοληψίες. Και ότι ορίζει ρητά πως σε περιόδους οικονομικών κρίσεων τα μοναστήρια οφείλουν να δανείζουν την περιουσία τους στους λαϊκούς που υποφέρουν.

Την πρώτη επώνυμη πράξη αντίστασης στη Χούντα την έκανες εσύ μαζί με τον νυν Αλβανίας. Με κείμενο που εκδόσατε πριν τα γεγονότα της Νομικής και πριν το Πολυτεχνείο και όπου θεμελιώνατε θεολογικά γιατί η Χούντα είναι αίρεση και γιατί έχουν χρέος οι Χριστιανοί να την πολεμήσουν.

Στο βιβλίο σου, ήδη από το 2000 περιέγραφες την Κρίση. Και πάντα τόνιζες, σε πείσμα της προπαγάνδας των συστημικών ΜΜΕ που μας ενημέρωναν για τη Συντέλεια που θα έρθει αν δεν είμαστε φρόνιμα παιδιά, ότι πρέπει να φύγουμε και από το Ευρώ και από την ΕΕ και από το ΝΑΤΟ.

Μια ολόκληρη ζωή στο νοίκι -και χωρίς αμάξι. Μίλησε κανείς για ακτημοσύνη;

Μπορώ να γράφω ώρες για όσα ζήσαμε τόσοι άνθρωποι κοντά σου. Δεν έχω καν αρχίσει. Θα το αφήσω για αργότερα -για το βιβλίο που λέγαμε πιο πριν.

Απλώς, να σε αποχαιρετήσω με ό,τι σκεφτόμουν πάντα για σένα: ότι υπήρξες ο πιο αντισυμβατικός, χαρισματικός, έξυπνος, ασυμβίβαστος, επαναστάτης, ελεύθερος, σπάνιος, ολοκληρωμένος άνθρωπος που γνώρισα και θα γνωρίσω ποτέ!

***

Με όλα τα Μεγάλα ή θα πετάξεις ή θα τσακιστείς!

«Δεν μας χωρίζει η απόσταση αλλά η αίσθηση σου για το ποιος είσαι!»

Δεν ξερεις κάθε στιγμή με ποιον μιλάς μέσα στον άλλον! 

*

Από Stelios Nikoaides

 Αχάριστος: Μια λέξη που χαρακτηρίζει πρόσωπα που νομίζουν ότι όλοι τους χρωστούν κάτι, και στερούνται Reflexion ανταπόδοσης και ευχαριστιας!

*

Όλες οι πρακτικές και τα κορέκτ έχουν νόημα όταν ανυψώνουν τις δονήσεις μας! Και όχι το εγώ! 

Ο καθαρός νους είναι το ζητούμενο! Αλλιώς είναι αστεία τα δίκια οι θεωρίες οι ερμηνείες μας!

Δεν μπορούμε να τα κάνουμε όλα να τα έχουμε όλα! Επιλέγουμε τα ουσιώδη! Η ουσία είναι η περιουσία μας! 

*

Μια ανθρωπότητα που όχι μόνο κοιμάται αλλά αγνοεί τον εχθρό της!

Αγνοεί -ενώ υπηρετεί!- τον αόρατο πόλεμο! Όντα του Φωτός εντούτοις ετοιμάζουν την αιχμή του δόρατος για την χαριστική βολή του τέρατος που έφτιαξε η αρχαία Πτώση! Και το οποίο ταίζει ασυστόλως ο άνθρωπος! 

*

Να δεχτείς να δεις αυτό που δεν φαίνεται! Αυτό που αγνοείς! Την αόρατη πληγή του κόσμου! Η ίαση έχει όνομα: Χριστός!

Όχι τον Χριστό των θρησκειών και των θεολογιών και των θεσμών- έχετε τα δίκια σας φίλοι αριστεροί! Αλλά τον Ζώντα Θεό! Τον άγιο Εαυτό! Το Φως του κόσμου! Την Οδό την Αλήθεια και την Ζωή! Που μόνο εν Μυστηρίω στον Ναό της καρδιάς αποκαλύπτεται!

*

Είσαι η πρόθεση σου! Να εύχεσαι το κάλλιστο για τον εαυτό σου και τον κόσμο!

 Κάποιος άγγελος μαζεύει τις ευχές και τα όνειρα μας... Και θα τα βρούμε στον νέο κοσμο που χτίζει το Φως για μας... 

***

από τον Δαλάι Λάμα: Να είσαι ευγενικός όποτε μπορείς -δηλαδή πάντα!

Όταν κάποιος αισθάνεται ότι όλα στην ζωή του πάνε στραβά, αυτό σημαίνει ότι κάτι όμορφο θα συμβεί σύντομα!

Οι άνθρωποι υπάρχουν για να αγαπιούνται, τα πράγματα υπάρχουν για να χρησιμοποιούνται! Ο κόσμος είναι σε χάος γιατί αυτά τα δυο είναι ανάποδα!

Η έννοια της συμπόνιας δεν σχετίζεται με την θρησκεία! Είναι μια παγκόσμια έννοια! Η ύπαρξή της είναι η μοναδική προϋπόθεση για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους!

Εάν μπορείς να βοηθήσεις, πρέπει να το κάνεις! Εάν δεν μπορείς, τουλάχιστον μην βλάπτεις!

Δεν γιορτάζω τα γενέθλια! Για μένα, δεν υπάρχει διαφορά από τις άλλες ημέρες! Κατά κάποιο τρόπο κάθε ημέρα είναι ημέρα γέννησης! Κάθε μέρα που ξυπνάτε το πρωί, όλα είναι φρέσκα και καινούργια και ο μόνος στόχος για την νέα μέρα είναι να διδαχθείτε κάτι σημαντικό!

Ο στόχος στην ζωή είναι να είσαι χαρούμενος!

Έχοντας θετική στάση για την ζωή συνεχώς, μπορείς να είσαι ευχαριστημένος ακόμη και στις πιο δυσάρεστες καταστάσεις!

Εξασκηθείτε στην υπομονή, την επιδίωξη του σκοπού σας και την συμπόνια!

Πιστεύω ότι η μόνη αληθινή θρησκεία είναι να έχεις καλή καρδιά!

Οι μεγάλες ευκαιρίες ξεκινάνε πάντα από τους ανθρώπους -η βάση για την ειρήνη στον κόσμο είναι αυτή η εσωτερική γαλήνη και ηρεμία που βρίσκεται στην καρδιά του καθενός μας. Καθένας από εμάς συνεισφέρει!

Καθένας από μας έχει την ευθύνη για όλη την ανθρωπότητα! Αυτό είναι το θεμέλιο της δικής μου απλής θρησκείας! Δεν έχουμε ανάγκη ναούς και πολύπλοκες φιλοσοφίες! Το μυαλό και η καρδιά μας είναι οι ναοί μας, η φιλοσοφία μας είναι η καλοσύνη μας!

***

Ο Θεός δεν ζητά την θυσία! Αλλά την Παρουσία των θεοφόρων όντων στην Γη... Καθώς είναι ζώντες άξονες Ουρανού και Γης!

Ο άγιος δεν είναι δέσμιος της εικόνας του! Σπάζει την περσόνα της "αγιότητας" και γίνεται απλός, φυσικός, παιδικός! Η απλότητα είναι η σφραγίδα της μεγαλοσύνης!

*

Ένα χρυσό ποτάμι διασχίζει την ιστορία του κόσμου!

Ευλογημένοι όσοι το βλέπουν και το ομολογούν! Και πίνουν φως! 

Και η σιωπή είναι αγάπη! Ίσως μεγαλύτερη! 

Όπως ξαναβγαίνει η λιακάδα μετά την καταιγίδα, έτσι να μην χάνουμε την βεβαιότητα πως όλα τα δύσκολα περνούν και ξαναβρισκόμαστε στο φωτεινό και ασφαλές τοπίο του Θεού!

*

Αν εσύ μπορείς να είσαι τόσο καλός όταν αγαπάς τότε πόσο υπέροχη είναι η αγάπη του Θεού που σε δημιούργησε! 

Όλοι θέλουν να σε κάνουν όπως τον εαυτό τους! Και νάταν όμορφος! 

*

Πάντα χαίρομαι τον Σεπτέμβριο! Ένας μήνας εξισορροπιστής! 

Χαλάλι σου βασιλικέ 

όσο νερό κι αν πίνεις

γιατί το κάνεις άρωμα 

και πίσω μας το δίδεις! 

Σαν το σγουρο βασιλικό μυρίζει η αγκαλιά σου κάθε φορά που χαίρομαι το σφυχταγκάλιασμα σου!

* 

Ό τι δεν δημιουργείς εσύ δεν υπάρχει για σένα! 

To whom it may concern...

Αν με πίστευες λιγάκι θαταν όλα αληθινά! 

*

Το άγριο τους αγριεύει το ήρεμο τους εφησυχάζει! 

Υπάρχουν άνθρωποι με δυο κόσμους! Ο ένας δεν έχει συναισθήματα! Μόνο την ζωώδη κάλυψη των αναγκών τους! Ο άλλος είναι καλλιεργημένος! 

***

Πότε θα έρθει η εποχή που τα παιδάκια θα φοιτούν στην Αλήθεια... Αντί στα σχολεία του Μάτριξ! 

Να βρεις το βάθος της αγάπης που δεν έχει χωρισμό... 

Αυτοπροσδιορισμός! Το ιερό δικαίωμα κάθε ψυχής! Κάποιοι γεννιουνται «αυτοπροσδιορισμένοι» στον Χριστό! Τι άλλο να σε συγκινήσει μετά; 

*

 «Νίκησα τα λιοντάρια και με φάγαν οι κοριοί!» είπε ο Μπρέχτ

Και εγώ λέω: Λιοντάρια σας νίκησα! Τρέμετε κοριοί σας πήραμε χαμπάρι! Ήρθε η ώρα σας!!! 

*

Να κοιτάξεις κατάματα τα συμβαινόμενα! Ούτως ή άλλως συμβαίνουν! Ερήμην σου!

Ό τι βλέπει η συνείδηση σου μπορεί να το αλλάξει! Μη φοβάσαι να δεις! 

Μόνο ό τι επιλέγεις ελεύθερα δηλαδή χωρις φόβο έχει αξία! 

Να θυμάσαι πως σ’αγαπώ!

*** 

Από Stelios Nikolaides

Μην φτιάχνεται ποτέ την ζωή ενός ανθρώπου όσο και να τον αγαπάτε,γιατί μετά θα σας μισήσει που το καταφέρατε!

Κανείς δεν μπορεί να σε καταλάβει αν δεν σε αγαπήσει!

*

Σαμποτάρουν αυτό που σου ζητούν!

Τραγικό! Γιατί η αλήθεια θα τους ελέγξει! 

Χρειάζεσαι τον Έναν εκείνον για να επικοινωνήσεις μαζι του στο βάθος της αλήθειας σου! 

Κάποιοι γεννιούνται γνωρίζοντας! Και άλλοι έρχονται για να γνωρίσουν!

*

Υπάρχουν πολλές μορφές θεραπείας -και ως εκ τούτου θεραπευτών- για διαφορετικά είδη πόνου!

Απευθύνονται σε διαφορετικές στρωματώσεις της Πληγής! Μα η πιο υψηλή θεραπεία ειναι να είσαι στην αύρα θεοτικού όντος! 

*

Επιλέγεις να περπατάς τον όμορφο δρόμο! Και μόνο αυτό καταργεί ό τι άλλο! 

Τώρα! Τώρα είναι η στιγμή! Τώρα! Ολόκληρος! Τώρα! Εσύ! Υιός Θεού! 

Ό, τι φοβάσαι θα το βρίσκεις μπροστά σου! Μια φάρσα είναι το Μάτριξ! Ό, τι νικάς σε καθιστά ανέγγιχτο! 

Να διεκδικείς από την ζωή αυτό που δικαιούσαι! Αν είσαι αθώος! Ειναι θλιβερή η παθητικότητα της μιζέριας! 

Ο ιερός λόγος δεν είναι φιλοσοφικές ιδέες! Είναι νήμα φωτός που ξηλώνει το Μάτριξ! Το ίδιο και οι ιεροί!  

*

ΕΙΜΑΣΤΕ! Όταν μπορούμε να είμαστε όλοι οι χρόνοι και οι τόποι μας! Και όταν έχουμε χαρά!

«Έχουν ασπίδα ζωής και την καταναλώνουν στο ασήμαντο! Το ασήμαντο είναι οι σκέψεις τους! Είναι ασήμαντοι επειδή σκέφτονται με ασήμαντο τρόπο!» 

«Ο Θεός σε γονιμοποιεί και σε ελευθερώνει! Για να μη γονιμοποιείσαι σημαίνει οτι το μυαλό σου έχει αγοράσει από το περίπτερο του σατανα προφυλακτικό!» 

«Ειναι παρά πολυ μέσα στο αυτονόητο! Δεν αφήνονται στο τυχαίο! Το εκρηκτικό!» Είναι δηλαδή στα όρια που τακτοποιεί ο νους! Δεν αφήνονται στο μαγικό «πέραν»!

*

Έχεις δίκιο! Αλλά να μην σε πειράζει! 

Ελεύθερος από τα παιγνίδια των άλλων απλά να γελάς! Σοβαρός με τους σοβαρούς! 

Θάλασσα προσευχή! Θάλασσα θεικό δώρο! Θάλασσα γιάτρισσα! Θάλασσα φαρμακολύτρια!

Όχι ερμηνείες! Αυτό που παίζεται δεν είναι αναγνώσιμο από τον νου! Μόνο στην εξωτερική του στοιβάδα! 

*

Ελλάδα, μήτε σχεδιαγράμματα, μήτε τίποτα! Μόνο λέξεις!

Οδ. Ελύτης

Θερινά σινεμά, η επιτομή της ευτυχίας του καλοκαιριού!

Η υψηλότερη στάση ζωής είναι η «χαριστική» όπως την έλεγε ο Ελύτης! Μόνο ό τι χαρίζεις είναι δικό σου! 

Τόλμη χρειάζεται! Να δημιουργείς πραγματικότητες φωτός! 

*

Και αν το σύμπαν διαστέλλεται όχι για να μηδενιστεί όπως εικάζουν οι αστροφυσικοί αλλά για να περάσει σε μιαν άλλη πραγματικότητα; 

Αυτό που παίζεται εδώ και τώρα παίζεται παντού και πάντα! Μέχρι το happy end! 

Ούτε μια μερα χωρις πράξη που να ομορφαίνει τον κόσμο! 

Μη ζητάς αυτό που δεν δίνεις! 

*

Από Stelios Nikolaides

Φιλία είναι έρωτας χωρίς τα φτερά του! 

Σχόλιο: Φτερά και ξερό ψωμί!!! 

*

Τέλειωσαν το νοητικό κουνγκ φου και θεώρησαν ότι καθάρισαν! Έμειναν δηλαδή απόφοιτοι νηπιαγωγείου!

Άσε που ο νους βρίσκει τρόπους να επανέρχεται δριμύτερος! Η ελευθερία από τον νου είναι μόνο το πρώτο σκαλοπάτι για το θαύμα! 

Όστις θέλει! Οι άλλοι αγκαλιά! Μα πρόσθεσε κι εσύ την βοήθεια σου! 

Επιτόπου πέτα τα σκουπίδια! Να είναι λαμπερό το εσωτερικό σου σπίτι ώστε να μπορεί να φιλοξενεί αγγέλους! 

***

Θεϊκή νοημοσύνη: Το Άνθος της ζωής!

Το Άνθος της Ζωής είναι ένα  σύμβολο που συναντάται σε πολλές πνευματικές και θρησκευτικές διδασκαλίες σε όλον τον κόσμο! Έχει βρεθεί σε όλον τον κόσμο σε πολλούς διαφορετικούς θρησκευτικούς τόπους! Είναι ένα από τα παλαιότερα ιερά σύμβολα που γνωρίζει ο άνθρωπος. Είναι ένα γεωμετρικό σχήμα που αποτελείται από πολλαπλούς επικαλυπτόμενους κύκλους του ίδιου μεγέθους.   Υπάρχει τεράστια ποσότητα πληροφοριών και γνώσεων που μπορεί να αποκτηθεί από την κατανόηση αυτού του σχήματος ιερής γεωμετρίας που περιέχει αρχαίες πνευματικές αξίες και απεικονίζει τις θεμελιώδεις μορφές του χώρου και του χρόνου και πολλά περισσότερα.

Η αρχαιότερη απεικόνιση, γνωστή στον άνθρωπο, αυτού του συμβόλου, είναι στο ναό του Όσιρι στην Άβυδο της Αιγύπτου. Το σύμβολο,  είναι χαραγμένο  σε γρανίτη, που έχει καεί. Πολλές άλλες απεικονίσεις βρίσκονται σε πολλά αρχαία οικοδομήματα σε διαφορετικές χώρες, μεταξύ των οποίων το Ισραήλ, η Τουρκία, η Ιρλανδία κ.α.

Μια ενδιαφέρουσα απεικόνιση του Άνθους της Ζωής βρίσκεται στην Απαγορευμένη Πόλη στο Πεκίνο, στην Κίνα. Το Άνθος της Ζωής βρίσκεται σε σφαιρική μορφή κάτω από το πόδι του "Fu-Dog", ο  "Φύλακας Λιοντάρι." Το παλάτι αυτό ήταν το σπίτι 24 αυτοκρατόρων των δυναστειών των Ming και Qing. 

Ιερή Γεωμετρία

Στα αρχαία χρόνια, οι αριθμοί είχαν συμβολική σημασία πέρα από την καθημερινή τους χρήση.  Ο Leonardo DaVinci είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για το Άνθος της Ζωής και κυρίως για το πώς αυτό συνδεόταν με την φυσική πραγματικότητα και με την ανθρώπινη συνείδηση!

Ο DaVinci   εφάρμοζε τη Χρυσή Αναλογία του Φ και  ζωγράφισε το Άνθος της ζωής στα  έργα του,  γνωστό και ως ακολουθία Fibonacci. Η ακολουθία Fibonacci είναι η σειρά των αριθμών 0,1,1,2,3,5,8,13,21,34... Ο κάθε αριθμός προκύπτει  από την άθροιση των προηγούμενων 2 αριθμών! Η μαθηματική αυτή εξίσωση βρίσκεται σε ανθρώπους, φυτά, ζώα, ακόμα και στον γαλαξία μας!

Το Άνθος της Ζωής μπορεί επίσης να σχετίζεται με την ιερή γεωμετρία αν κατανοήσουμε τον Μετατρονικό Κύβο. Ο Κύβος του Μέτατρον, είναι ένα γεωμετρικό σχήμα που αποτελείται από τις γραμμές σύνδεσης από το κάθε κέντρο των 13 κύκλων του Άνθους της Ζωής, στους άλλους 12 κύκλους.

***

1η Σεπτεμβρίου, αρχή της Ινδίκτου, αρχή του νέου Εκκλησιαστικού έτους! Η Ορθοδοξία τιμά την μνήμη του αγίου Συμεών του Στυλίτη, του αναχωρητή που μιλούσε με τον Θεό!

Ο άγιος Συμεών ο Στυλίτης έζησε και πέθανε σε ηλικία 70 χρονών πάνω στο στύλο που ασκήτεψε, το 459. Έζησε σαν άγγελος σε θνητό κορμί και, πηγαίνοντας κόντρα στη φύση που σε τραβάει προς την γη λόγω του βάρους, υψώθηκε ανάμεσα σε γη και ουρανό, κουβέντιασε με τον Θεό και του παρουσίασε τις προσευχές των ανθρώπων. 

Η βάση της κολώνας γύρω από την οποία κτίστηκε μία μεγαλειώδης αυτοκρατορική εκκλησία, βρίσκεται σε έναν από τους λόφους της αγροτικής περιοχής ανάμεσα στην Αντιόχεια και το Χαλέπι. Στο βορειοδυτικότερο άκρο της Συρίας και σε μικρή απόσταση από τα σύνορα με την Τουρκία. 

Η ζωή του μας είναι γνωστή μέσα από μαρτυρίες που είναι συγκαιρινές του αγίου: την αφήγηση του Θεοδώρητου της Κύρρου, την μαρτυρία του Αντωνίου, κατοπινού μαθητή του Συμεών, και από τον συριακό Βίο του Μαρ Σεμαάν στην κολώνα (στα συριακά Μαρ σημαίνει άγιος), γραμμένο γύρω στο 473, δηλαδή δεκαπέντε χρόνια μετά τον θάνατο του αγίου. 

«Όλοι οι υπήκοοι της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας» γράφει ο Θεοδώρητος της Κύρρου «γνωρίζουν τον φημισμένο Συμεών, που δικαιολογημένα μπορούμε να τον ονομάσουμε μέγα θαύμα του κόσμου. Τον γνωρίζουν ακόμα και οι Πέρσες, οι Μήδοι και οι Αιθίοπες, ενώ η φήμη των θεϊκών αρετών του έχει φτάσει ακόμα και μέχρι τους Σκύθες και τους Νομάδες. Όμως, παρόλο που όλοι σχεδόν οι άνθρωποι της γης υπήρξαν μάρτυρες των εκπληκτικών του κατορθωμάτων, διστάζω να τα γράψω από φόβο μήπως, επειδή είναι τόσο απίστευτα, φανούν σαν παραμύθια».

Σώζεται ανάγλυφο του πρώτου Στυλίτη του 5ου αιώνα σκαλισμένο σε βασάλτη, στο οποίο με πρωτόγονο κι εντελώς αφαιρετικό τρόπο, ο λαϊκός καλλιτέχνης αποδίδει την ουσία: ο στύλος, ο Συμεών μέσα σε κουβούκλιο στην κορφή του πανύψηλου στύλου, το πτηνό που έρχεται να τον ταΐσει -ή το Άγιο Πνεύμα που κατεβαίνει για να τον φωτίσει! Kαι ο μαθητής, που ανεβαίνει την σκάλα κρατώντας μια καλαθούνα -με νερό και τροφή;

***

Είναι αφοπλιστική η κακία όπως και η καλοσύνη!

Αναποδιασμένοι άνθρωποι που και το καλό για κακό το βλέπουν! 

Ο ελεύθερος δεν τσιμπάει στους ψυχολογικούς χειρισμούς των άλλων! Αλλά ούτε χρειάζεται να διαμαρτυρηθεί! Απλά είναι ελεύθερος! 

Αξίζει όσο ζεις να ΔΕΙΣ! Όλο το φιλμ! Και να το διορθώσεις! Από το Τώρα!  

***