ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ!

Η ΜΩΒ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΓΗ...

26 Απρ 2014

Καλό Ταξίδι στο Φως μανούλα μου!

Παρασκευή, 25.4.2014, της Ζωοδόχου Πηγής
Πώς να μιλήσει κανείς για το πρόσωπο που τον έφερε στον κόσμο! Πώς να μιλήσω για την υπέροχη, την ωραία Ελένη!  Με έφερε στον κόσμο ύστερα από όνειρο που είδε: την Παναγία να με κρατά απ’ το χέρι… Σήμερα, μέρα της Ζωοδόχου Πηγής, της Παναγίας μας, την παραδίδω εγώ σε Εκείνην!

25 Απριλίου ήταν και η μέρα που αποχαιρέτησα 19 χρόνια πριν, το 1995, και την αγαπημένη μου πνευματική μητέρα Μαρί Τσιροζίδου, εδώ  απέναντι, στο κοιμητήριο της Καισα-ριανής!

Διάλεξε να φύγει του Αγίου Γεωργίου, στην ονομαστική γιορτή του πατέρα της! Και ο Θεός ήθελε να κηδευτεί σήμερα, της Παναγίας, το όνομα της οποίας είχε η μητέρα της και το έδωσε και σε μένα!  

Η μητέρα μας δεν ήταν μόνο όμορφη -πολύ όμορφη- ήταν ένας ιδιαίτερα ζωντανός άνθρωπος! Αγαπούσε την ζωή με πάθος! Έως το τελευταίο της λεπτό την αγαπούσε την ζωή! Και της άρεσε να την ζει με τα υψηλά της στάνταρντ!

Αυθεντική στα συναισθήματα και τις ιδέες της ήταν από την στόφα μιας γενιάς που εκλείπει… Ψυχή στέρεη με σταθερές αξίες και ιδέες! Η σχέση της με τον Θεό ήταν ουσιαστική, χωρίς ψευτο-υποκρισίες και τυπολατρίες. Προσκύνησε τρεις φορές τον Πανάγιο Τάφο και είχε  συγκλονιστεί με την παρουσία του Χριστού εκεί…

Άνθρωπος του καθήκοντος, αξιοπρεπής, ακέραιη! Αγαπούσε με πάθος την οικογένεια της στην οποία προσέφερε υποδειγ-ματικά: τους χαρισματικούς γονείς της -από τους οποίους διδάχτηκε την φιλοξενία και το ωραίο- τα αδέλφια της, τα ανίψια της και ιδιαίτερα τον Χαρίλαο, το αγγελούδι της,  που την χρειαζόταν πιο πολύ από όλους! Μέχρι τέλος του κρατούσε συντροφιά με τον λόγο της και την αγάπη της…

Αγαπούσε τον πατέρα μας, και στήριξε σε βάθος την ζωή του, αγαπούσε τα παιδιά της, εμένα και την αδελφή μου, για την οποία ήταν τόσο περήφανη που αξιώθηκε να την δει σε κορυφαία θέση στο δικαστικό σώμα!

Αλλά και τα εγγόνια της, τον Άγγελο και τον Ισίδωρο, οι οποίοι ήταν οι μεγάλοι έρωτες της ζωής της! Και τους κληροδότησε γενναιόδωρα όλα της τα καλλιτεχνικά ταλέντα -χορό, ηθοποιία, μουσική, τραγούδι, αλλά και την κλίση της στις ξένες γλώσσες καθώς είχε τελειώσει το γαλλικό σχολειό και μιλούσε τρεις ξένες γλώσσες, πράγμα σπάνιο για την εποχή εκείνη…

Αγαπούσε την πατρίδα της, και δεν δίστασε, κοριτσόπουλο ακόμα, να ενταχθεί, διακινδυνεύοντας την ζωή της, στην Εθνική αντίσταση κατά των Γερμανών -όντας το σπίτι της δίπλα στο Γερμανικό Διοικητήριο!- και να φυλακιστεί στις φυλακές της Αγυάς στην Κρήτη! Ψυχή γενναία, περήφανο γέννημα της Κρήτης!

Ο πατέρας της ήταν από το Ρέθυμνο των γραμμάτων, η μάνα της από τα Σφακιά, άνθρωπος της καλλιέπειας και της προσφοράς η οποία μάς άφησε τα περίφημα πλεκτά και τα υφαντά της για να θυμόμαστε την Κρήτη του πολιτισμού και του ωραίου! Η οικογένεια της περιέθαλψε κατά τον πόλεμο πολλές ψυχές! Τάισε και πότισε πολλούς ανθρώπους από το υστέρημά της …

Η θαυματουργική εικόνα της Παναγίας που δέσποζε στο πατρικό της σπίτι στα Χανιά, στην ενορία της Αγίας Μαγδαληνής, τους προστάτευσε από τους βομβαρδισμούς στο πόλεμο και από χίλια δυο κακά!   

Ως αθλήτρια άφησε ιστορία στο Καλλιμάρμαρο με το παράστημα της όταν ήρθε με το σχολείο της στην Αθήνα, μαθήτρια ακόμα στο Γυμνάσιο, από τα Χανιά!

Φιλομαθής, ενδιαφερόταν με ευρύτητα για τα πνευματικά θέματα. Συμμετείχε ως ομιλήτρια σε διαλέξεις θεολογικού και κοινωνικού χαρακτήρα στο «Ελληνικόν Φως» με παράλληλη φιλανθρωπική δραστηριότητα, αλλά και στην σχολή Γονέων στην Ηλιούπολη, την ενορία της, όπου ήταν ιδιαίτερα αγαπητή.

Της άρεσε το ωραίο! Ήταν αρχόντισσα! Θυμάμαι στην Κω -όπου ήταν αερολιμενάρχης ο πατέρας μας και ζήσαμε εκεί 7 χρόνια- το σπίτι μας να είναι στολισμένο, και το μεγάλο τραπέζι του σαλονιού γεμάτο από τα γλυκά που έφτιαχνε με τα χέρια της σε κάθε περίσταση, ακόμα και όταν παντρολογούσα τις κούκλες μου!

Την θυμάμαι στο Ηράκλειο μικρό παιδάκι πανέμορφη και αστραφτερή να μας καληνυχτίζει… Θυμάμαι ακόμα το άρωμα  της… 

Έζησε μια πλούσια κοινωνική ζωή δίπλα στον αεροπόρο πατέρα μας, έχοντας το σπίτι της ανοικτό με τα παροιμιώδη φαγητά της!

Λάτρευε την θάλασσα, την φύση, τα ταξίδια! Προσωπικότητα με υψηλή αυτοπειθαρχία και μέτρο, αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση! Παράδειγμα για τα παιδιά μου! Ήταν βέβαιη για την εκπλήρωση του καθήκοντός της: προς την οικογένειά της, προς τα παιδιά της, προς την πατρίδα της! Ήταν αυστηρή στα κριτήρια της, αλλά και δίκαιη!

Γνώριζε η ψυχή της τον αόρατο, τον «απέναντι» κόσμο, είχε όμως την ελληνική στάση της επικέντρωσης στην ζωή που μας προσφέρεται εδώ, στην ομορφιά και την χαρά της! Τώρα βλέπει! Αν όπως λένε, τα παιδιά συνεχίζουν το κεντρικό μήνυμα των γονιών τους, και μάλιστα ανοίγουν ό,τι εκείνοι δεν άνοιξαν, σίγουρα βλέπει τώρα την Εκπλήρωση!

Η μητέρα μας ήταν ιδιαίτερα γοητευτικός άνθρωπος με έντονη παρουσία! Υψηλής ευφυΐας, με συγκροτημένη λογική και ταυτόχρονα χιούμορ, και αυτό το χαρακτηριστικό, σκωπτικό πνεύμα των Κρητικών!

Είχε καλά αισθήματα για όλους τους ανθρώπους, δεχόταν όμως την συναισθηματική εγγύτητα μόνον όταν ήταν αληθινή! Και δεν δίσταζε να σου πει ευθέως τα αδύναμα σημεία σου για να διορθωθείς!

Στο τέλος όλη η ανθρώπινη προσωπικότητα έλιωσε μέσα σε μια παιδική γλυκύτητα: έγινε ένα αθώο, καλό μωρό που λίγωνε την ψυχή μας! Αυτό το τόσο έντονο πνεύμα της υποχώρησε σε μια βαθύτερη απαντοχή και εσωτερική ησυχία!

Θέλω να ευχαριστήσω όλους εκείνους που συμπαραστάθηκαν στην μητέρα μου και φώτισαν τον χρόνο της δυσκολίας της: πρώτα απ’ όλα τον Στέλιο, τον καλό μας άγγελο,
την Ζωή την φυσικοθεραπεύτρια της και την Λαρίσσα που την φρόντισαν σαν δικό τους άνθρωπο, τους υπέροχους γιατρούς της -κυρία Χαραμή, Γιώργο Παπαφιλίππου, Σπύρο Βασδέκη και Δημήτρη Παπαδογιάννη- που συναίνεσαν και στήριξαν την επιλογή μου της κατ’ οίκον νοσηλείας της ώστε να της εξασφαλίσουμε βέλτιστη ποιότητα ζωής,
την Μιρέλα το τρίτο της εγγόνι, την Λήδα, την Λητώ, την Τώνια, την Ελένη, την Άννα Μαρία, την Χαρούλα, τον Παναγιώτη και όλα τα παιδιά! Όλους τους αγαπημένους μας φίλους που επί χρόνια την τίμησαν με τις γιορτές, τον λόγο και τα τραγούδια τους! Τα παιδιά μου, που ο ένας με το χιούμορ του και ο άλλος με το μπουζούκι του της χάρισαν αμέτρητες στιγμές χαράς πάνω από το κρεβάτι της! Και τέλος τον Νίκο, τον γαμπρό της -τον αφανή ήρωα…

Μαζί με τον αναστημένο Χριστό διάλεξε η ψυχή της να φύγει! Πέταξε στον ουρανό ήσυχα, ειρηνικά, αναστάσιμα, στο σπίτι της, με στοργή και φροντίδα!

Ας είναι όλα τα γενναία πνεύματα της Αποστολής να λυγίσουν το δρεπάνι του θανάτου!

Άγγελε μου, σ’ ευχαριστώ που μου χάρισες την μητέρα μου, έτσι όπως μας έδωσες χρόνο και όπως μου επέτρεψες να την ζήσω στο τέλος της ζωής της! Εκείνη δεν με ξαναφώναξε πια με υποκοριστικό αλλά με το όνομα μου: Μαρία!

Καλό Ταξίδι στο Φως, μανούλα μου! Προλάβαμε να αγαπηθούμε! Καλή αντάμωση εκεί που η αγάπη ήδη γνωρίζει! Στον αναστημένο κόσμο που μας υποσχέθηκε ο Χριστός! Αυτόν που άνοιξε με την δική του ανάσταση! Ο αγαπημένος σου προφήτης Ηλίας και ο αρχάγγελος Ραφαήλ τώρα είναι μαζί Σου! Ας μη ζητάμε τον Ζώντα μετά των νεκρών!

Εδώ εξάλλου θα έχεις συντροφιά για σαράντα μέρες την Μαρίτσα!
*

20 Απρ 2014

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια! 

16 Απρ 2014

Κάθε μέρα μας να είναι η μέρα, ο χώρος και ο χρόνος της πρώτης, θεϊκής Δημιουργίας -η ταύτισή μας με τον αρχικό θεϊκό χωροχρόνο, η ταύτισή μας με το απόλυτο καλό!


Ήρθα με την τελευταία σελίδα στο χέρι! Το happy end!
Αναζητούσα το τέλος -ταυτόσημο με την αρχή που η ψυχή μου γνωρίζει!- στην διαδρομή! Ήρθα με την τελευταία σελίδα στο χέρι! Το happy end!

Ο νους σε κάνει θνητό!

Μετα-νοώ σημαίνει αλλάζω! Είναι άλλος τρόπος πρόσληψης του κόσμου!

Το καινούργιο είσαι Εσύ όχι οι ιδέες!

Οι Χριστικές συνειδήσεις το ΣΥΝ του κόσμου!

Ο εαυτός που δεν πατά στην Γη είναι ο θαυμαστός!

Ποτίστε την μεταφυσική σας ρίζα!

Mεταμορφωτικό πυρ η αγάπη που ο Χριστός έφερε στην Γη!

Να γιορτάσουμε την ζωή μας!
Τόσοι ανάποδοι τρόποι για να ζητήσεις να σ’ αγαπούν!

Η εμπιστοσύνη στον Θεό ενεργοποιεί, δυναμοδοτεί την αυτο-ίαση σε όλα τα επίπεδα!

Ο εαυτός σου να μπορεί να στηρίζει το αίτημά σου!

Δεν υπάρχει χρόνος! Δεν τελειώσαμε!

Όσο τον νου τον νικά η αγάπη είμαστε ζωντανοί!

Ποιο συγκλονιστικό είναι το πώς κρύβεσαι από το πώς φανερώνεσαι!

Ο Χριστός έδωσε «μικρόφωνο» σε όλους! Όλα τα πρόσωπα ακούγονται! Ποιος είναι ο λόγος σου; Το μήνυμά σου;
Δώστε! Χαρίστε! Χαριστείτε Τραγουδήστε! Γιορτάστε! 

Η ασθένεια είναι σύγκρουση της ψυχής με την προσωπικότητα! Στην ακραία της μορφή επιφέρει τον θάνατο! Δεν αντέχεις να ζεις εναντίον του εαυτού σου ή του συνάνθρωπου-εαυτού σου!

Η ζωή σου είναι η χαρά σου!

Ο Χριστός ξαναγράφει τον χρόνο για τον άνθρωπο!

Το εγώ καλείται να ομολογήσει το ΕΙΝΑΙ!

Ήρθες στην γη για να τραγουδήσεις το τραγούδι σου!
Αγάπη είναι η άγια εμπειρία του ιερού όντος!

Ο μόνος τρόπος να αλλάξεις ον κόσμο είναι να τον χωρέσεις! Να ΣΥΝ-χωρέσεις!

Ο Νους είναι φως! Ο άνθρωπος έχει μετατρέψει τον νου του του σε μπακάλη του μικρόκοσμου του!

Το σύμπαν σού ανταποκρίνεται όταν συνεχώς του αποδεικνύεις πως είσαι χρήσιμος!

Ο Θεός είναι απόλυτη βεβαιότητα και αβεβαιότητα για τον άνθρωπο!

Η Πατρίδα στην οποία ο Οδυσσέας επιστρέφει είναι η ψυχή του!

Ο Θεός είναι μονόδρομος! One way ticket!
Δύο όντα συμφώνησαν επί παντός!

Όσο ο νους βλέπει δύο -εσένα και τον Θεό- είναι σε πτώση!

Ο Εωσφόρος λέει στον Χριστό: «Γιατί δεν με βοηθάς να καταλάβω αυτό που εσύ κατάλαβες και δεν έπεσες;»

Οι δυο πόλοι του εγώ: προσκόλληση-να πάρω, αποστροφή-να αποφύγω!

 Back to basics: φύση, ξωκκλήσια!
Ή τα προβλήματά σου θα σκέφτεσαι ή τον Θεό! Όταν κολλάς, να τον επικαλείσαι!

Εντολή στο υποσυνείδητο: θέλω να ζήσω! Θέλω να ζήσει ο κόσμος!

Η εκπλήρωση είναι αποσυμφόρηση! Χώρος για το καινούργιο!

Η λύτρωση είναι στην αποδοχή! Μόνο τότε μπορείς να υπερβείς αυτό που σε εμποδίζει!

Ανακεφαλαίωσε τα προφανή!
Μη δαγκώνετε τα χέρια που σας παίρνουν αγκαλιά για να σας περάσουν απέναντι!

Στους αδελφούς Ταξιδευτές: όλα ωφελούν αν σε ωφελούν! Πρακτικές, ασκήσεις, ιδέες, μέθοδοι... Μην ξεχνάμε όμως πως πάντοτε είναι ανοικτός μπροστά μας ο βασιλικός δρόμος της χάρης! Η άμεση Φωταγώγηση! Το Χριστικό Μυστήριο! Το Μυστήριο του Ζώντος Θεού!

Ο Ελύτης μιλούσε συγκλονιστικά για την "διαφάνεια" ως κατάσταση συνείδησης! Και μάλιστα ως την ελληνική πνευματική εμπειρία! Δια του Φωτός! 

Το ζητούμενο δεν είναι να διακοσμούμε το Μάτριξ με ιδέες και καλλιτεχνήματα για να μας είναι ανεκτό! Ούτε να είμαστε ψυχαγωγοί των κοιμισμένων! Αλλά κομιστές Φωτός!

«Ιδού εγώ τα κάνω όλα νέα!» είπε ο Χριστός! Ατραυμάτιστα! 

Οι γενναίες ψυχές επιλέγουν να εξομολογηθούν κοιτάζοντας στα μάτια ένα πρόσωπο-ιερέα! Το μυστήριο της εξομολόγησης είναι μέγιστο γιατί το εγώ οικειοθελώς παραδίδεται στην Χριστότητα!

Να θυμάστε: χτεσινά φάρμακα, σημερινά δηλητήρια!
*

11 Απρ 2014

Ξεκίνα τώρα! Το μόνο Ταξίδι που υπάρχει είναι αυτό που ξεκινάς ΤΩΡΑ!

Η έκσταση και η ευτυχία είναι η μεγαλύτερη επανάσταση
Η πνευματική εργασία είναι πάνω από όλα ένα μεγάλο, υπέροχο, λατρεμένο, φωτεινό παιχνίδι! Η ζωή και το μυστήριο, όλο το κυνήγι του αγνώστου, είναι για όσους το ζουν σαν το κρασί ή το νέκταρ των θεών! Για τους άλλους, υπάρχει πάντα η έτοιμη τροφή!

Το κέντρο του σύμπαντος μπορεί να είναι οπουδήποτε, αφού είναι απλώς ένα αυθαίρετο σημείο αναφοράς και τίποτα περισσότερο! 

Τολμήστε να γίνετε για λίγο εσείς αυτό το κέντρο! Τολμήστε το! Ήδη αυτό και μόνο -το τόσο απλό και εύκολο που μπορεί ο καθένας να πετύχει- οδηγεί σε μια συναρπαστική και συγκλονιστική εσωτερική εμπειρία! Νιώστε το! Γίνετε! Είστε!

Ο ρόλος μου στο σχέδιο του Θεού για την σωτηρία είναι θεμελιώδης! 
Μαθήματα θαυμάτων

Oι ερωτήσεις αναζητούν απάντηση ενώ αποτελούν απάντηση!
Ναι, είναι αλήθεια ότι με κάθε τρόπο πρέπει να υποκύψεις πριν κυριαρχήσεις! Και όταν μιλάω για κυριαρχία, δεν μιλάω για κάποιαν άλλη δύναμη πέρα από την αγάπη, την οποία πρέπει να εκδηλώσεις! 

Η γέννηση του Θεού δίνει ουσιαστικό, με την κυριολεκτική σημασία του όρου, περιεχόμενο στην ιστορία, στην ανθρώπινη δημιουργία, η οποία δεν έχει ουσία, αφού δεν συγκροτήθηκε θεουργικά, αλλά είναι στην βάση της επιφαινόμενο παραίσθησης μιας «εν κρυπτώ» πραγματικότητας! Η «δυνατότητα» του Θεού να ενσαρκωθεί, εδράζεται σε μια θεμελιώδη ομοιότητα ανάμεσα στον δημιουργό και στο πλάσμα του, ομοιότητα που υπήρξε προϊόν της βούλησης του ίδιου του Δημιουργού!

Η ενανθρώπιση του Χριστού δεν είναι ένα μεταφυσικό ή υπερφυσικό γεγονός, όπως το εξετάζουν οι θεολόγοι. Είναι ένα φυσικό γεγονός στον βαθμό που επαναφέρει τον κόσμο σε εκείνη την κατάσταση που είναι, εν τέλει, και η φυσική του διάσταση πριν η επέμβαση του ανθρώπου δημιουργήσει μια παρά φύση πραγματικότητα!

Ο άνθρωπος του εκπεσόντος χρόνου να επιλέξει ελεύθερα να ενοποιήσει την επαναστατημένη του βούληση με την πρόνοια του Θεού! Τότε ο σκοπός της ιστορίας ξαναγίνεται ο αρχικός σκοπός της Δημιουργίας, από τον οποίο ο άνθρωπος συνειδητά απομακρύνθηκε!

Η είσοδος του Θεού στην ιστορία αυτομάτως διαταράσσει το εσωτερικό γίγνεσθαι και εγκαινιάζει στον ανθρώπινο χρόνο μια νέα ενδελέχεια: να κατατείνει σε τροχιά που θα τον οδηγεί στην αρχική του κοιτίδα, την Δημιουργία, από την οποία ουσιαστικά απουσιάζει μετά την Πτώση! 

Εν τέλει, ο άνθρωπος απουσιάζει από την θεία Δημιουργία και ζει σε μια δική του!
Επειδή Ο Θεός σεβάστηκε την ελεύθερη επιλογή των ανθρώπων, δεν ήταν δυνατόν να εγκαινιάσει άλλον τρόπο προσέγγισης του πλάσματός του, παρά μόνον ένα: να εισέλθει στον ανθρώπινο χρόνο ως συμβάν!

Η ανθρώπινη βούληση, «αξιοποιώντας» την ελευθερία ως αυτονομία, διατάραξε τις διαστάσεις της Δημιουργίας και εισήγαγε τον ανθρώπινο χρόνο ως γραμμική διαδοχή πράξεων, δηλαδή ως ιστορία!

Από όλες τις ζωές περνάει ο Πήγασσος! Όλη η αξία της ζωής σου βρίσκεται στην δική σου ετοιμότητα όταν θα είναι μπροστά σου!
Έχε εμπιστοσύνη!
Ο Θεός δεν στερεί τίποτα που περιέχει αγάπη! 

Προσευχήσου, έλα στην θεϊκή παρουσία, παράλαβε και πάλι, κατά χάρη, την εντολή του «διορισμού» σου στον κόσμο του εαυτού σου, ως κυβερνήτη… 

Ανέβα στο εξαίσιο σκάφος της νοημοσύνης! 
Κυβέρνησε με σοφία, αγάπη και σύνεση! 

Έχε θάρρος και δώσε ευγενικές εντολές στο πλήρωμά σου, για να ανυψωθείς με πορεία προς την αγάπη, την κατανόηση και την ευημερία! Να είσαι απλός σε όλα!
Εμπνευσμένος σε κάθε δράση της ζωής σου!
Θεοτόκος, με την προσευχή!

Τρυφερός με κάθε άνθρωπο και με τον εαυτό σου!

Μην παλεύεις με το πονηρό! Α δ ι α φ ό ρ η σ ε!
Φύγε αμέσως από την δραστηριότητα 
αυτής της σκέψης!

Οδήγησε τον εαυτό σου με σοφία!

Περίβαλέ τον με ασφάλεια!

Άφησε την έμπνευσή του αγγέλου σου να κατευθύνει κάθε σου κίνηση! 

Έχε πίστη και μην αμφιβάλλεις για την αγάπη και την άπειρη αγαθότητα του Θεού!

Δείξε αγάπη!

Άφησε πίσω σου το παρελθόν. Μην έχεις παρελθόν, για να είσαι φυσικός, απλός, ο εαυτός σου!

Ένα αιώνιο παρόν, το παρελθόν και το μέλλον στην απλότητα της παρούσας στιγμής σου.

Να υπάρχεις όπως ε ί σ α ι, αυτό είναι αρκετό! 

Το θάρρος μου θα αλλάξει τον κόσμο!
Η δύναμη του Θεού τα κάνει όλα τρυφερά, ασφαλή, σίγουρα και ωφέλιμα! 

Ανορθώσου, αγωνιστή της απλότητας, της αγάπης, της σοφίας και της ζωής. 

Ανορθώσου, δυνατέ γιε του Θεού!
Ένα ολόκληρο σύμπαν περιμένει να του εκδηλώσεις την αγάπη σου και την ευγνωμοσύνη σου! Περιμένει την συνεργασία σου για να έλθει η Βασιλεία σε κάθε συνείδηση ζωής! 

Η αγάπη σε έφτιαξε για τον εαυτό της και δεν θα ησυχάσει μέχρις ότου γίνεις ολόκληρος γεμάτος από αυτήν! 

Καθάρισε την ζωή σου από καθετί το περιττό! 
Φτιάξε την πνευματική σου κιβωτό, το πνευματικό σου «αστρόπλοιο»!

Φόρεσε την στολή της διακυβέρνησης του Πνεύματος
Πάνω απ’ όλα, έχε εμπιστοσύνη στην αγάπη, την φυσικότητα, την απλότητα και την αθωότητα. Βρίσκουν πάντοτε το δρόμο για σένα. Όπου κι αν είσαι, όπως κι αν είσαι, ξέρουν τι χρειάζεσαι. 

Να είσαι εν αγάπη με τον εαυτό σου και με ολόκληρη την δημιουργία!

Λουλουδένια φιλιά!
Μην ξεχνάμε την αόρατη Συντροφιά!
Η χαρά είναι το φως του κόσμου!

Κράτα με στην υπέροχη αγάπη Σου! Εκεί που όλα τα θαύματα αναβλύζουν! 

Θα δεχτώ τον ρόλο μου στο σχέδιο του Θεού για την σωτηρία!
Μαθήματα θαυμάτων

Η αληθινή ζωή πάντοτε ρέει σε μια υπέροχη εσωτερική ομορφιά... 

Ανάσες ομορφιάς τα λουλούδια!

 Ποιος είπε ότι δεν είναι ωραίο να πετάς στα σύννεφα; 

Είμαι αυτό που δημιούργησε ο Θεός! 

Ένας καφές, ένα λουλούδι, ένα βιβλίο! Ο ωραίος κόσμος! Les belles choses!  

Και σήμερα Γιορτή! 
Αφοπλιστική η αγάπη της Ομορφιάς!

Τα πολύχρωμα σπλάχνα της Γης μέσα από τους πολύτιμους λίθους της μας μιλούν για ομορφιά και ίαση!

Ομορφιά, το δώρο του υπέροχου Νου!

Είμαι ένας Εαυτός, ενωμένος με τον Δημιουργό μου!
Μαθήματα θαυμάτων

Το Θέλημα του Θεού για μένα είναι η απόλυτη ευτυχία.
 Mαθήματα θαυμάτων

«Η ανθρωπότητα βρίσκεται στην κατάσταση που είναι, γιατί δεν έχει την ικανότητα να παρατηρεί τον εαυτό της! Εάν είχες την ικανότητα να παρατηρήσεις την κόλαση σου, αυτή θα εξαφανιζόταν, η θεραπεία σου θα ήταν άμεση, και θα την μάθαινε όλο το σύμπαν!»
Η Σχολή των Θεών

Κάθε φορά που «σκέφτεσαι» να ρωτάς: «Ποιος μιλάει;» 

Το δικό μου «σ’ αγαπώ»
Κάνω αυτό για το οποίο γεννήθηκα! Χαρίζω λέξεις! Σε όποιον τύχει! Είναι το δικό μου «σ’ αγαπώ» στον άνθρωπο!

Λάμψε μέσα μου!
*

Όλα όσα λέγονται από τα χείλη του Χριστού είναι το αιώνιο παρόν!

Όλα όσα είπε ο Χριστός αφορούν τον άνθρωπο στην αιώνια στιγμή του! Σ’ αυτό που παίζεται: στην επαναφορά του στο Όλο πράγμα!
Όλα όσα είπε ο Χριστός δεν αφορούν μόνον μιαν ιστορική εποχή! Δεν ειπώθηκαν μόνον για τον άνθρωπο του 2.000 χρόνια πριν!
*
Οσία Μαρία η Αιγυπτία, το πουλί της ερήμου!
Την πέμπτη εβδομάδα των Νηστειών η Εκκλησία μας τιμά την Οσία Μαρία την Αιγυπτία, το «πουλί της ερήμου», όπως αποκαλείται: μία εξαιρετική περίπτωση όντος! Ο Λακαριέρ έχει γράψει ένα περίφημο βιβλίο για την συγκλονιστική ζωή της, εξίσου συγκλονιστικό. Η Οσία Μαρία η Αιγυπτία ήταν από την Αλεξάνδρεια, και ζούσε εκεί! Αναφέρεται ότι ήταν πόρνη και ζούσε έκλυτο βίο! Κάποτε στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας κατήλθε πλήθος προσκυνητών οι οποίοι είχαν προορισμό τους Αγίους Τόπους για να προσκυνήσουν τον Τίμιο Σταυρό. Και εκείνη τους ακολούθησε προς άγρα πελατών.

Φτάνοντας στην Ιερουσαλήμ σκέφτηκε, συνωθούμενη και από το πλήθος, να μπει στον ναό να προσκυνήσει. Καθώς πήγε να μπει μέσα στον ναό, σαν μια δύναμη να την έσπρωχνε πίσω και δεν μπορούσε να μπει! Προσπάθησε πολλές φορές αλλά ήταν αδύνατον! Τότε, λέει η παράδοση, βγήκε και κάθισε σ’ ένα πεζούλι στην αυλή, συντετριμμένη, γιατί η ψυχή της είχε πάρει το μήνυμα. Κάτι την σταματούσε! Κάτι την ήλεγχε! «Και ένδυμα ουκ έχω ίνα εισέλθω …» Προσευχήθηκε βουβά στην Παναγία… Και προσπάθησε ξανά να μπει στον ναό. Αυτή την φορά μπόρεσε να μπει και να προσκυνήσει!

Από κει και πέρα η ζωή της είναι μια συνταρακτική μαρτυρία του Θεού. Άκουσε μέσα της να της λέει: «Πήγαινε στην έρημο!» Και πήγε! Στην έρημο έξω από την Ιεριχώ, πέρα από το μοναστήρι του αββά Γεράσιμου… Έχουμε πάει εκεί μαζί με τον Φοίβο… Έμεινε στην έρημο επί 45 χρόνια, έως το τέλος της ζωής της! Ολομόναχη και γυμνή! Χωρίς να συναντήσει ποτέ άνθρωπο ή ζώο! Ήθελε έτσι ο Θεός και την συνάντησε ο άγιος Ζώσιμος ο οποίος την κοινώνησε πριν πεθάνει! Εκείνη τον αναγνώρισε! Όπως γνώριζε και τους ψαλμούς και τα μυστήρια της Εκκλησίας, καθώς ο Θεός της είχε δώσει όραση. Την βρήκε ο άγιος Ζώσιμος ένα χρόνο μετά και την έθαψε στην έρημο! Ήταν, λέει, τόσο πετρώδης η έρημος που δεν μπορούσε να την σκάψει μόνος, και ένα λιοντάρι τον βοήθησε! Και ετάφη χριστιανικά… Έτσι, μέσα από τον άγιο Ζωσιμά έχουμε την μαρτυρία για το συνταρακτικό πέρασμα της από τον κόσμο και την ομολογία της ζωής της!
*
Το μεγάλο ερώτημα που θέτει ο άνθρωπος ή οφείλει να θέσει στην ζωή του: ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ;
Ο Χαλίλ Γκιμπράν λέει: «Μια φορά μόνο στην ζωή μου βουβάθηκα, όταν κάποιος με ρώτησε ποιος είμαι!» Ποιοι είμαστε αλήθεια; Τι απάντηση δίνουμε στο ερώτημα αυτό; Είμαστε αυτός που σκέπτεται, που αισθάνεται, που πράττει; Είμαστε αυτός που παρατηρεί τον εαυτό μας την ώρα που σκέφτεται, αισθάνεται, πράττει; Είμαστε αυτός που παρατηρεί τον παρατηρητή; Τι είμαστε; Είμαστε οι μεγάλες μας στιγμές; Οι στιγμές που νιώθουμε αγάπη και ενότητα με τον κόσμο; Είμαστε η προσωπικότητα μας που έχει διαμορφωθεί μέσα σ’ αυτό τον κόσμο, και του καθενός μας ζητά χίλια δυο πράγματα καθώς βρίσκεται σε διαρκές ανικανοποίητο, ζει πόνο, αγωνία, κάποτε αδιέξοδο; Ποιοι είμαστε; «Ποιος είμαι;» Αυτό το ερώτημα οφείλουμε να απαντήσουμε, και να το απαντήσουμε δυναμικά καθένας από μας. Να ορίσει ποιος είναι!

Ο Χριστός μας είπε ότι είμαστε αδελφοί του και φίλοι του! Παιδιά του Θεού! Γιοι και θυγατέρες του! Αυτό όμως πρέπει να το ζήσει και να το προσυπογράψει κάθε ένας από μας! Ζούμε σε ψευδαισθητική πραγματικότητα, στο Μάτριξ! Μια πραγματικότητα ψευδαισθητική μεν αληθοφανή δε, και πολύ οδυνηρή κάποιες φορές με τα προβλήματα που μας δημιουργεί. Εντούτοις, η πραγματικότητα αυτή δεν υπάρχει! Μας φοβερίζει, μας τρομοκρατεί, μας πονά κάτι που δεν υπάρχει! Αυτό είναι ένα τεράστιο παράδοξο! Είδα πρόσφατα σε μια ταινία, εν μέσω της τρομοκρατίας και της αγριότητας που υφίστατο ο ήρωας, να απλώνει το χέρι και να την διαπερνά, αντιλαμβανόμενος ότι είναι ψευδής, εικονική, ανύπαρκτη!

Αν σταθούμε στο κέντρο μας και κινήσουμε το πνευματικό μας χέρι, η πραγματικότητα αυτή υποχωρεί!
Η πραγματικότητα αυτή δεν υπάρχει καν! Αυτό που μας τρομοκρατεί και μας πονά, όλο αυτό για το οποίο ανησυχούμε τόσο πολύ, ασχολούμαστε τόσο πολύ, μεριμνάμε τόσο πολύ, δεν υπάρχει! Είναι ανύπαρκτο! Είναι μια ψευδαίσθηση, μια προβολή από μια δευτερογενή πραγματικότητα που δημιούργησε η όραση της διττότητας: η κατάπτωση της αντίληψης του ανθρώπου η οποία συνέλαβε, κατ’ αναλογίαν προς τον αρχάγγελο Εωσφόρο, έναν κόσμο και έναν εαυτό αποχωρισμένο από τον Θεό! Η πραγματικότητα αυτή είναι οντολογικά ανύπαρκτη! Εντούτοις καλούμαστε να ζήσουμε την ζωή μας μέσα στον χωροχρόνο! Φυσικά όχι ως ανόητα και ανίσχυρα πλάσματα! Καλούμαστε να ζήσουμε εδώ που βρεθήκαμε, που επιλέξαμε να βρεθούμε -γιατί δεν υπάρχει τίποτα που να μας συμβαίνει και δεν το έχουμε επιλέξει- να μπορέσουμε, όντες εδώ, να έχουμε επαφή και επικοινωνία με το Όλο πράγμα!

Να έρθουμε στην ευλογημένη κατάσταση της ενότητας και της συλλειτουργίας με το Όλο πράγμα!
Όσο λοιπόν δίνουμε εξουσία στον κόσμο αυτό πάνω μας, τόσο περισσότερο θα μας απειλεί και θα μας τρομοκρατεί, και τόσο μεγαλύτερη θα είναι η δύναμη με την οποία θα μας επιτίθεται! Όσο όμως απλώνουμε το «χέρι» μας και βλέπουμε ότι υποχωρεί, και αντιλαμβανόμαστε πως είναι κάτι «ρευστό» που δεν αντέχει στην πνευματική όραση του ανθρώπου, τόσο ελευθερωνόμαστε από τα δεσμά αυτού του κόσμου, ανακτούμε την δύναμη μας και  μπορούμε να δρούμε ενεργητικά υπέρ του εαυτού μας και των συνανθρώπων μας!

Στην πραγματικότητα εκείνο που φοβάται είναι τον εαυτό του που τον ελέγχει!
Πραγματικά ο άνθρωπος με τον τρόπο που σκέφτεται, με την συμβατική λειτουργία του νου του, δεν μπορεί να ξεφύγει από τον κόσμο έτσι όπως μας τον έχουν μάθει από την μέρα που γεννηθήκαμε! Είναι παγιδευμένος! Δεν υπάρχει έξοδος! Όσο καλά και αν διευθετήσει τα πράγματα -για όσον καιρό του έρχονται όπως θέλει- πάντοτε βρίσκεται εκτεθειμένος και νιώθει την αδυναμία του: κυρίως μπροστά στην αρρώστια και τον θάνατο, όπου εκεί τελειώνουν τα ψέματα, τελειώνει ο τσαμπουκάς του ανθρώπινου νου, του ανθρώπινου παραλογισμού! Καταλαβαίνει ότι το παραμύθι τελειώνει και θα αποδώσει λόγο για την ζωή του! Στην πραγματικότητα εκείνο που φοβάται είναι τον εαυτό του που τον ελέγχει! Γιατί δεν μας ελέγχει κάτι έξω από μας!

Αυτός που μας ζητά λόγο για τα πεπραγμένα είναι ο ίδιος μας ο Εαυτός!
Μπροστά σ’ αυτήν την λογοδοσία, ο άνθρωπος νιώθει αμήχανος και ένοχος, και προσπαθεί να κρυφτεί! Σκεφτόμουν ότι δεν είναι τυχαίο που η λέξη «ευλογία» έχει μέσα της την λέξη «λόγος»! Γιατί είναι πολύ σημαντικό το πώς ο άνθρωπος καλείται να ορίσει τα πράγματα για τον εαυτό του! Ακόμα και τις λέξεις που χρησιμοποιεί. Γιατί μέσα από τον τρόπο που μιλάει για τον εαυτό του, τον άνθρωπο-εαυτό του, τον κόσμο-εαυτό του, δηλώνει την κατάσταση της συνείδησής του!

Αυτός ο λόγος του καταγράφεται στο σύμπαν το οποίο του απαντά αντιστοίχως! Γι’ αυτό να είμαστε πολύ προσεκτικοί με τον τρόπο που μιλάμε για τον εαυτό μας και τον άνθρωπο! Γιατί ο λόγος είναι ύψιστη θεουργία αλλά και μεγάλη τιμωρία για τον άνθρωπο που επιπόλαια τον χρησιμοποιεί και με τρόπο επιθετικό και εχθρικό προς τον εαυτό του, τον συνάνθρωπό του και τον κόσμο! Η μόνη διέξοδος από αυτό που θεωρεί ο άνθρωπος ως κίνδυνο, αλλά και από αυτόν που πράγματι είναι, είναι η ευλογία για την οποία μιλούν όλες οι θρησκείες, όλοι οι πνευματικοί δρόμοι, οι δάσκαλοι, οι άγγελοι κ.λπ.

Η ευλογία είναι κάτι που δεν βρίσκεται στα χέρια του εγώ! Αυτό το εκνευρίζει αφόρητα, γιατί είναι κάτι που δεν μπορεί να ελέγξει: ούτε να την κρατήσει μπορεί την ευλογία ούτε να την έλξει! Το εγώ ως διαχωριστικό σημείο, ως σημείο πυρός ανάμεσα σε μας και το Όλο πράγμα, ζει απειλητικά την κατάσταση της ενότητας!

Το μόνο σημείο μέσα μας που μπορεί να ζήσει την ευλογία είναι η καρδιά μας!
Όσες φορές ζούμε την αγάπη χωρίς όρια, χωρίς αντάλλαγμα, αυτή την μεγαλειώδη, δωρεάν αγάπη προς τον εαυτό μας, προς τους άλλους, προς τον κόσμο, προς τον Θεό, σ’ αυτές τις στιγμές μπορούμε να έλξουμε την ευλογία του Θεού και να βρεθούμε σε μιαν άλλη κατάσταση πραγμάτων. Σε αυτό που μας επιτρέπει να δούμε τι χωρίζει τον κόσμο αυτό που ζούμε από τον κόσμο της ευλογίας! Ο κόσμος αυτός είναι άχαρος! Χωρίς χάρη! Γιατί ο ίδιος δεν την δέχεται, όχι γιατί ο Θεός την απέσυρε ποτέ! Η χάρις και η ευλογία του Θεού είναι πάντοτε μαζί με τον άνθρωπο! Απόδειξη είναι η παρουσία του Χριστού στην Γη, που όπως μας υποσχέθηκε θα είναι έως συντέλειας! Άρα είναι στο χέρι το δικό μας ο καθένας από μας να κάνει τις επιλογές που θα τον οδηγούν στο κέντρο της ύπαρξης του, στο κέντρο της Χριστότητας μέσα από την οποία μπορεί να ζήσει μιαν άλλη κατάσταση πραγμάτων, την χάρη και την ευλογία του Θεού!

Ευλογία καλούμαστε να έλξουμε στην ζωή μας και στην ζωή του κόσμου. Αυτό είναι που λείπει από τον κόσμο!
 Όλα τα άλλα ο κόσμος τα έχει: θεωρίες, φιλοσοφίες, δασκάλους, βιβλία, ασκήσεις, δρόμους! Αλλά η ευλογία είναι το ύψιστο πράγμα που, όταν το ζήσει κανείς, αλλάζει εντελώς ο τρόπος που υπάρχει και αντιλαμβάνεται αυτό που παίζεται εδώ στην Γη!
*
Το Ευαγγέλιο μιλάει για τον Χριστό, ο οποίος, λίγο πριν τα μεγάλα γεγονότα της Σταύρωσης και της Ανάστασής του, μιλά στους μαθητές του και τους ενημερώνει, λέγοντας τους ότι θα συλληφθεί, θα βρεθεί μπροστά στους αρχιερείς και τους Φαρισαίους, οι οποίοι θα τον εμπαίξουν, θα τον φτύσουν, θα τον χτυπήσουν και θα τον σταυρώσουν! Και τους ενημερώνει ότι την τρίτη μέρα θα αναστηθεί! Είναι πολύ χαρακτηριστικό το πώς αντέδρασαν οι μαθητές σ’ αυτό τον λόγο. Μιλάμε για εκείνους που έγιναν οι απόστολοι των Εθνών και θεμελίωσαν το έργο του Χριστού στους αιώνες πάνω στην Γη!

Μπορείς να μας υποσχεθείς ότι θα είμαστε αριστερά και δεξιά σου την ημέρα της δόξης σου; 
Αυτό ρωτούν τον Χριστό ο Ιωάννης και ο Ιάκωβος, οι γιοι του Ζεβεδαίου, οι γιοι της βροντής! Είναι φοβερό να σκεφτούμε πως ο Χριστός τους μιλούσε για το μαρτύριο του, την σταύρωση αλλά και την ανάστασή του, καθώς και τις συνέπειες που θα είχε εσχατολογκά για τον κόσμο η θεουργική Πράξη της ζωής του, και εκείνοι σκέφτονταν ποιος θα είναι αριστερά και δεξιά του! Θύμωσαν, λέει, μαζί τους οι υπόλοιποι δέκα! Ο Χριστός γύρισε τότε και τους είπε: «Δεν μπορείτε να είστε μέτοχοι, ούτε στο Ποτήριο που θα πιω, ούτε στο βάπτισμα μου!» Εννοώντας το αίμα του… «Αλλά ακόμα κι αν γίνετε κοινωνοί του Ποτηρίου και του βαπτίσματος μου, σίγουρα δεν μπορώ να σας υποσχεθώ ότι θα είστε αριστερά και δεξιά της δόξης μου, γιατί αυτό είναι άνωθεν γεγραμμένο!» Τότε τους μίλησε για την αξία της υπηρεσίας και του ποιος είναι πραγματικά ισχυρός και μεγάλος! 

Ο Υιός του Ανθρώπου ήρθε να διακονήσει, να υπηρετήσει και όχι να διακονηθεί! Αυτός που θεωρείται έσχατος είναι ο μέγιστος! Ο μέγιστος είναι ο υπηρέτης όλων!
Στους λόγους του Χριστού βλέπουμε την τεράστια αντιστροφή ως προς τις αξίες του κόσμου! Στον κόσμο σπουδαίος και μεγάλος θεωρείται αυτός που έχει την εξουσία να επιβάλλεται, να δοξάζεται και να  υπηρετείται από τους άλλους!

Ο Χριστός έδωσε το στίγμα τού τι συμβαίνει στον ουρανό: ακριβώς το αντίστροφο, καθόσον εκεί το ανώτερο υπηρετεί το κατώτερο! Είναι μεγάλα πράγματα να τα σκεφτούμε! Να αναλογιστούμε το σύστημα αξιών του κόσμου και το δικό μας! Το πώς καλούμαστε να συμπεριφερθούμε και να πράξουμε στην Γη όχι ως χριστιανοί, γιατί ο Χριστός δεν ήταν «χριστιανός», ήταν Χριστός, αλλά ως «Χριστοί», αδελφοί και φίλοι του Χριστού, ως μέλη και κομμάτια δικά του!

Οι μέρες προς την Ανάσταση μεγάλη ευκαιρία για να στραφούμε στον εσωτερικό μας εαυτό!
Οι μέρες προς την Ανάσταση είναι μεγάλη ευκαιρία να καθαρίσουμε τον εαυτό μας! Να συμμετάσχουμε στην χαρά, στην ανατροπή που έφερε η Ανάσταση του Χριστού στον κόσμο! Ο Χριστός έσπασε τις Πύλες του Άδη, άνοιξε τον δρόμο της Επιστροφής για όλα τα όντα, ευλόγησε έως τέλους τον άνθρωπο, τον συγχώρησε, και του έδειξε τον δρόμο να πορευτεί μέχρι τον Πατέρα του!

Να εξομολογηθούμε μπροστά σε ένα λουλούδι!
Να λειτουργηθούμε, να εξομολογηθούμε όπου θεωρεί κανείς  μπορεί να αναπαυτεί η ψυχή του! Ακόμα και μπροστά σε ένα λουλούδι! Να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να ζήσει την ευλογία η οποία μπορεί να θεραπεύσει και το σώμα και την ψυχή μας και τις πληγές του κόσμου. Την αόρατη πληγή του κόσμου που αιμορραγεί και παίρνει πολλές διαφορετικές μορφές πόνου!

Άλλος είναι ο εχθρός του ανθρώπου!
Δεν υπάρχουν απαντήσεις σε οριζόντιο επίπεδο, ούτε λύσεις! Δεν είναι το ζήτημα να τιμωρηθούν κάποιοι κακοί ή να εξαφανιστούν για να ζήσουν οι υπόλοιποι καλοί. Η αλήθεια είναι επακριβώς όπως την είπε ο Χριστός! Άλλος είναι ο εχθρός του ανθρώπου! Όσο δεν καταλαβαίνει και δεν ζει την εσωτερική του απεξάρτηση από το καθεστώς της διττότητας, όσο η αντίληψη του δεν επανέρχεται στο μυστήριο της Ενότητας, όσο η καρδιά δεν λειτουργεί, ο κόσμος αυτός θα είναι ο ίδιος, με παραλλαγές, όπως εξάλλου παραμένει μέσα στους αιώνες. Αυτή είναι και η ατομική μας ευθύνη!

Στο Μυστήριο του Προσώπου λύτρωση του κόσμου!
Ο άνθρωπος που ενώνεται με την Χριστότητα του, τον Χριστό εντός, είναι Πρόσωπο Θεού το οποίο έχει παρρησία ενώπιον του και εξουσία στο κόσμο. Ο ίδιος ο Χριστός είπε στους μαθητές του: «Ό,τι κρατάτε, θα μένει κρατημένο, ό,τι συγχωρείτε, συγχωρημένο!» Τους έδωσε δηλαδή εξουσία πάνω στην αμαρτία και το κακό! Στον Θεό τα μεγέθη δεν είναι ποσοτικά. Ο νους φαντάζεται πάντοτε τα όρια που έχει αυτός ο κόσμος, φαντάζεται αριθμητικά τα μεγέθη του αόρατου πολέμου, πόσοι θα αφυπνιστούν, πόσοι θα τα καταφέρουν, πόσοι θα αντέξουν το κακό, πόσοι τελικά θα επανέλθουν στην συνείδηση της ενότητας και θα ωφεληθούν! Να ξέρουμε ότι στον Θεό δεν παίζεται τίποτα με αριθμητικά μεγέθη! Να έχουμε επίγνωση ότι το κρίσιμο σημείο για την μετάβαση σε άλλη κατάσταση πραγμάτων μπορεί να κριθεί από ένα Πρόσωπο, και αυτό το πρόσωπο να είσαι εσύ!

Να είσαι εσύ αυτό το Πρόσωπο που το Σύμπαν περιμένει  για να κάνει την κίνηση του!
Να γνωρίζουμε ότι ούτε χωροχρόνος υπάρχει ούτε τα όρια και οι προϋποθέσεις που φαντάζεται ο νους! Το μόνο που υπάρχει είναι το καθαρό φως! Και ο απρόβλεπτος και αιφνιδιαστικός για τον ανθρώπινο νου τρόπος που δρα ο Θεός! Γι’ αυτό να κρατάμε τον εαυτό μας σε καλή κατάσταση, σε εγρήγορση! Να είμαστε σε θέση να δηλώνουμε την παρουσία μας πνευματικά ό,τι κι αν παίζεται στην ανθρώπινη προσωπικότητα! Είτε τα πράγματα μας πηγαίνουν καλά είτε όχι, είτε πονάμε είτε χαιρόμαστε, είτε μας απειλούν είτε μας δοξάζουν, είτε μας αγαπούν είτε μας μισούν! Ό,τι κι αν παίζεται στην ανθρώπινη προσωπικότητα, με όλες τις επιλογές που υφιστάμεθα και που ζούμε!  Το εγώ θέλει να ελέγχει τα πράγματα και να ζει μια σταθερότητα. Εντούτοις, ο κόσμος του Θεού είναι ρευστός, αλλά επί τω καλώ! Γι’ αυτό είναι και ανέγγιχτος από τον ανθρώπινο νου οποίος θέλει να ορίζει τα πράγματα.

Η Ελλάδα είναι η πνευματική Μητρόπολη του κόσμου! Είναι έτσι το θέλημα του Θεού από αιώνες!
Να αναλογιστούμε τα πεπραγμένα μέχρι τώρα, και την μεγάλη ευλογία που έχει η ζωή μας καθώς ζούμε εδώ στον ευλογημένο αυτό τόπο που υφίσταται τόσα, επειδή ακριβώς κάτι πολύ μεγάλο υπάρχει εδώ στην Ελλάδα! Είναι έτσι το θέλημα του Θεού από αιώνες! Η Ελλάδα να είναι η πνευματική Μητρόπολη του κόσμου. Εδώ συνέβαιναν, συμβαίνουν και θα συμβούν όλα τα κομβικά σημεία που αφορούν την επάνοδο της ανθρωπότητας ολόκληρης! Δεν είναι τυχαίο που είμαστε χριστιανοί, που έχουμε βαπτιστεί, που έχουμε λάβει το χρίσμα! Ακόμα και αν δεν συνειδητοποιούμε την αξία του, εκείνο ενεργεί! Είναι η σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος η οποία μας διδάσκει πνευματικά και μας θεραπεύει! Να επικαλούμαστε την σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος που φέρουμε μέσω του χρίσματος! Στην προσευχή μας να ζητάμε με την βοήθεια του Αγίου Πνεύματος να βρεθούμε στο σημείο της Χριστότητάς μας!

Στην σταύρωση της προσωπικότητας, στο άνοιγμά της δηλαδή στο Όλον είναι η ανάστασή μας! 
Αυτό που μας συμβαίνει είναι φως και ευλογία μέσα από την παρουσία του αρχαγγέλου Ραφαήλ στην ζωή μας! Είτε το αντιλαμβανόμαστε είτε όχι! Στις κρίσιμες στιγμές νιώθουμε ότι είναι μαζί μας και δεν μας εγκαταλείπει! Κι αν επιτρέπει να περνάμε από κάποιες δοκιμασίες είναι για να μας βοηθήσει να ξυπνήσουμε! Και όχι για να τιμωρηθούμε, πολλώ δε μάλλον να απολεσθούμε! Να έχουμε την βεβαιότητα ότι μας προστατεύει, είναι παρών. Σε κανέναν από μας δεν θα συμβεί ποτέ κακό! Θα δοθούν όλες οι ευκαιρίες, όλες οι ευλογίες να επανέλθουμε στο σημείο της Χριστότητας όπου βρίσκεται η χαρά και η ευλογία του κόσμου! Στην σταύρωση της προσωπικότητας, στο άνοιγμά της δηλαδή στο Όλον είναι η ανάστασή μας!
Καλή Ανάσταση!
*

9 Απρ 2014

Η χαρά πηγάζει από το είναι όχι από το εγώ!

Ο άνθρωπος δεν είναι παρά ένα σύστημα αυτοϊκανοποίησης!
Ξυπνά το πρωί και σκέφτεται από πού θα προσλάβει ευχαρίστηση!  Η ζωή όμως από μόνη της είναι ευχαρίστηση! Η χαρά πηγάζει από το είναι όχι από το εγώ! Όσο πιο μακριά είσαι από το είναι τόσο περισσότερο το εγώ σου ζητά ευχαριστήσεις! Στην πραγματικότητα είναι υποκατάστατα, προκειμένου η ζωή να είναι ανεκτή!

Η θεϊκή Δύναμη είναι η Αστραπιαία Λάμψη!
Ο αρχάγγελος Ραφαήλ χαρίζει την Αστραπιαία Λάμψη! Ο Θεός δεν χαρίζει με δόσεις! Τα δίνει όλα μεμιάς! Ο άνθρωπος τα προσλαμβάνει με δόσεις!                                                                 
Αν ο άνθρωπος ήταν πιο παιγνιδιάρικος θα τα είχε όλα!
Θεός αφήνει ελεύθερους τους παιγνιδιάρηδες! Τους άλλους τους μαντρώνει: σε εκκλησίες, σχολές, τάγματα, κόμματα κ.λπ. Δεν τους χρειάζεται να είναι ελεύθεροι! Η υπερβολική σοβαρότητα σε απομονώνει! Τέτοιες προσωπικότητες επιλέγουν να γίνουν μοναχοί κ.λπ.!
Η μεγάλη αλήθεια είναι ότι μόνον η χαρά περιέχει την χάρη! Όλα τα άλλα είναι άχαρες απομιμήσεις! Χωρίς χαρά είσαι μακριά από τον Θεό! Τότε ο Θεός κάπου θα σε φυλακίσει! Όταν σηκώνεσαι το πρωί και δεν γελάς, είσαι αφύσικος! Ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο για να χαίρεται! Αν δεν χαίρεται, είναι μακριά από τον Θεό! Παρεμβαίνει πάνω στην φυσική του κατάσταση!

Το πρωί να είσαι ευτυχισμένος και χαρούμενος!
Μη σκέφτεσαι, μην αξιολογείς! Ο νους είναι για να διεκπεραιώνεις τις δουλειές σου! Να δοξολογείς τον Θεό! Ο αέρας, το φως χορεύουν! Όλα τραγουδούν εκτός από τον άνθρωπο!
Ελεύθεροι είναι μόνο οι χαρούμενοι! Όχι οι διανοητές!
Οι άγγελοι ψάλλουν αδιάλειπτα, λέει η παράδοση. Δηλαδή τραγουδούν! Εδώ στην Γη είναι ένα ον που δοξολογεί όχι τον Θεό αλλά το εγώ του!
Κάνε την ζωή σου τραγούδι, και τον θάνατο ζωή!
*