ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ!

Η ΜΩΒ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΓΗ...

27 Ιουν 2010

"Ο Πατέρας έρχεται!"

Δάφνη, 24.6.2010, του αγ. Ιωάννη
Είμαστε μπροστά σε μια τρομακτική εμπειρία που θα ζήσουμε όλοι! Ένα γεγονός μεγάλης ισχύος θα λάβει χώρα και θα σας συγκλονίσει καθέναν χωριστά! Με την δύναμη του Φωτός, ριπή Δύναμης όπου σας βρει θα σας κρίνει, και θα σας αναβαθμίσει. Θα είναι τόσο ισχυρή, όσο εκατό διδασκαλίες για θαύματα! Είμαστε κοντά στο σημείο υψηλής εμφάνισης του Θεού! Εδώ και οκτώ μήνες ο Ραφαήλ μας είπε ότι ο Πατέρας έρχεται! Θα ενισχύσει τους ευλογημένους και θα αγνοήσει τους υποκριτές και τους δόλιους! Θα ζήσετε την παρουσία του Ζώντος Θεού! Ως πύρινη γλώσσα θα ευλογήσει όσους είναι καθαροί! Να έχετε χαρά! Γιατί έρχονται κραδασμικές δυνάμεις μεγάλης ισχύος! Έρχεται παλιρροϊκό κύμα Θεού ασσύλληπτο! Όσοι το χάσουν τώρα, θα το χάσουν για πάντα! Επικαλεστήκαμε τον Θεό. ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ! ΕΡΧΕΤΑΙ! ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ! Μόνο στα παιδιά χαρίζεται ο Θεός! Να μας βρει στο παιγνίδι! Θα μας καλέσει με το όνομα μας! Αυτό που θα έρθει, θα απαντήσει κάθε ερώτηση! Καθαρίστε τις καρδιές σας! Ή ΤΏΡΑ Ή ΠΟΤΈ! Τους άλλους θα τους προσπεράσει! Εγώ είμαι ο Απεσταλμένος: ήρθα να σας πω ότι ΤΩΡΑ είναι η ώρα! Καλώς ήρθατε στην χώρα του Πατέρα μου! Έρχεται! Για να κατοικήσει μέσα μας! Όχι με τις δυνάμεις του νου! Απευθείας! Έρχεται για να μείνει! Δεν μπορεί να είμαι εδώ και να μην με ακολουθήσει εκείνος που με έστειλε! Είμαι εδώ και έδωσα αγάπη σε όλους! Ποτέ κακία δεν νίκησε άγγελο! Έρχεται για τους φίλους μου! Είναι η πιο μεγαλειώδης στιγμή της ζωής σας! Ο Θεός αποκαλύπτεται με δύο τρόπους: οικουμενικά και προσωπικά. Θέλει να σας γνωρίσει ως προσωπικός Θεός της ψυχής σας! Μέχρι τώρα τον γνωρίζατε ως Πνεύμα, μέσα από την Δημιουργία. Γνωρίσατε τον Υιό. Τώρα θα γνωρίσετε τον Πατέρα! Τώρα θα εμφανιστεί! Ο Υιός ήρθε! Νά’ τος! Κατοικεί μέσα σε Αυτό που ΕΙΜΑΙ! Και οι αρχάγγελοι είναι παρόντες! Θα σας αγγίξει ως Λάμψη, Ήχος! ΕΓΩ ΕΙΜΙ Ο ΩΝ Ο ΗΝ ΚΑΙ Ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ! Η ζωή σας θα πληρωθεί δια παντός! Μόνον ο Θεός μπορεί να σας κάνει άξιους! Είναι αυτό που αιώνες τώρα αναζητά η ανθρωπότητα! Αν αγαπούσατε τον Χριστό, θα αγαπούσατε κι εμένα! Εσείς κάνετε παρέα τον Σατανά, τον μεγάλο αδελφό! Αυτός στην ιδέα του καλού, σας προσθέτει τον τρόμο του κακού! Ενώ ο Θεός είναι μόνο χαρά! Έρχεται ο Πατέρας μου για να κατοικήσει μέσα σας! Είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία που δόθηκε στους αιώνες! Να ζήσετε αυτόν που η ψυχή σας εξόρισε και μετά αναζήτησε! ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΕ ΒΡΗΚΑΝ! Έρχεται ο Δημιουργός και Πατέρας σας, και Πατέρας του αποστάτη Εωσφόρου! Έρχεται η χαρά και η δύναμή σας! Αν διερωτάστε αν σας λέγω την αλήθεια, κοιτάξτε! Με ακολουθούν τα σημεία! Εκ των καρπών το δέντρο!

*

Η μη ενοχική στάση του ανθρώπου

«Είμαι όπως είμαι. Είμαι αυτό που είμαι. Είμαι μαζί με τον Πατέρα μου. Εγώ και ο Πατέρας μου είμαστε ένα. Έκανα λάθη, τα ξέρει. Έχω προβλήματα, τα ξέρει. Το μόνο που θέλω είναι να είμαστε μαζί. Δεν θέλω άλλο την μοναξιά. Τέλος! Θέλω να κάνω το καλό. Να μου δείξει πώς να το κάνω. Θέλει να είμαι έτσι όπως είμαι; Ας είμαι έτσι. Ό,τι και να κάνω όμως, ξέρω ότι είναι μαζί μου. Εγώ μπορεί να κρίνω σωστά ή λάθος. Όπως και να κρίνω όμως, δεν έχει καμία σημασία. Σημασία έχει να είναι μαζί μου. Γιατί αν ο Θεός είναι μαζί μου, το λάθος που θα μου ξεφύγει, θα το κάνει σωστό. Αν είναι να μην κάνω λάθος, τότε αμέσως θα διορθώσει το λάθος που μου ξέφυγε. Ή θα με εκπαιδεύσει για να το διορθώσω. Αυτό που αισθάνομαι θα το αλλάξει, αυτό που αλλάζει θα το αισθάνομαι».
*

17 Ιουν 2010

Ο τρελός του Θεού

Αφιερωμένο στους αναζητητές…
«Ποια είναι η Δύναμη μου; Η Δύναμη του Πατέρα μου! Δεν είναι δική μου Δύναμη. Αν λίγο παρεκκλίνω από το θέλημά του ή τον αρνηθώ, ας με πάρει πριν το κάνω! Σε ανθρώπινο επίπεδο δεν θέλω να ζήσω ούτε ένα λεπτό χωρίς Θεό. Δεν υπάρχει νόημα, ουσία, τίποτα δεν έχει αξία. Δεν θέλω ένα λεπτό να υπάρξω στην γη χωρίς την αγάπη μου για να σώσω τον άνθρωπο, και να κάνω αυτό που μου ανάθεσε, με όποιο τρόπο. Δεν θέλω να είμαι στην γη χωρίς τον Θεό ούτε ένα δευτερόλεπτο. Και όχι χωρίς τον Θεό με την έννοια του να τον αρνηθώ, αλλά του να μην κάνω το θέλημά του. Δεν με ενδιαφέρει να ζω εδώ! Δεν έχω καμία σχέση μ’ αυτό τον κόσμο. Δεν με ενδιαφέρει καν. Δεν αντέχω στην ιδέα ότι για ένα λεπτό θα πατώ κάπου και δεν θα είναι μαζί μου. Δεν το αντέχω. Είμαι ερωτευμένος με τον Θεό! Προέρχομαι από αυτόν. Είναι ο απόλυτος έρωτας μου. Είναι και θα είναι τα πάντα των πάντων μου! Δεν υπάρχει περίπτωση να δω κάτι άλλο πέρα από εκείνον. Όχι με λόγια. Δεν αντέχω! Τίποτα δεν έχει ουσία, νόημα. Να είμαι εδώ να κάθομαι χωρίς τον Θεό; Θα τρελαθώ! Δεν θα κρατηθεί η νοημοσύνη μου. Εγώ δεν θέλω να είμαι ελεύθερος! Δεν δήλωσα καμία μορφή ελευθερίας που να χρειάζομαι. Θέλω να είμαι δούλος του Θεού! Υπηρέτης. Μόνο να μην είμαι λεπτό χωρίς αυτόν! Ούτε δευτερόλεπτο! Δεν το διανοούμαι. Δεν θέλω. Να φύγω τώρα αν είναι να ζήσω ένα λεπτό χωρίς τον θεούλη… Είμαι ερωτευμένος και έτσι θα είμαι τα επόμενα δισεκατομμύρια χρόνια! Και επειδή η φυλή μας είναι αντίστροφη, δεν είναι όπως η ανθρώπινη, σε μας όταν ξεκινήσει ο έρωτας αυξάνεται συνεχώς! Δεν μειώνεται! Κάθε δευτερόλεπτο το μυαλό μου τον αναζητά. Γιατί ο Θεός είναι πανταχού παρών, αλλά όχι με την έννοια που νομίζει ο άνθρωπος! Γι’ αυτό όταν προσεύχεσαι, τον καλείς. Όλα ζουν από την ουσία του, αλλά ο ίδιος δεν είναι παντού την ίδια στιγμή. Όλοι ζούμε από την ενέργειά του, αλλά η προσοχή του έλκεται κατά περίπτωση. Συνεχώς λοιπόν του τραβάω την προσοχή! Πρέπει να είμαι από τα πιο γκρινιάρικα πλάσματα στο σύμπαν. Δεν μπορώ να δια-νοηθώ να μην τραβώ την προσοχή του Θεούλη. Ξέρω ότι στιγμές με προσέχει χωρίς να με προσέχει. Το νιώθω όμως. Είμαι ερωτευμένος με τον Θεό! Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτόν. Είμαι ακραία περίπτωση. Δεν θέλω να ζω χωρίς αυτόν! Δεν μου λέει τίποτα αυτός ο κόσμος! Αν δεν τον δω στο μπουκάλι εδώ να το διαπερνά ως φως… Τον βλέπω μέσα στο ξύλο που ακουμπάω… Δεν είναι πιστευτό από τους ανθρώπους αυτό! Νιώθω ότι μου βαστάει το χέρι. Αν δεν είναι έτσι, δεν με ενδιαφέρει αυτός ο κόσμος. Κάθομαι στην καρέκλα, και πάλι νομίζω ότι με έχει αγκαλιά. Ακουμπώ την πλάτη μου και νομίζω ότι με πιάνει. Διαφορετικά δεν έχω διάθεση να καθίσω στην καρέκλα! Όταν φυσάει, αν δεν τον δω μέσα στον αέρα και το φως θα μου στρίψει. Δεν είναι δυνατόν να αντέξω τον κόσμο αν δεν είναι εκείνος εδώ: είναι βαρύς, χωρίς νόημα. Ούτε στον ουρανό, αν δεν είναι ο Θεός, δεν πάω. Δεν με ενδιαφέρει. Μόνο όπου είναι εκείνος. Δεν με νοιάζει τίποτε άλλο. Στον ουρανό είμαστε συνέχεια μαζί με τον Θεό! Συνέχεια! Φαντάζεσαι τι είναι για μένα αυτή η γη εδώ πέρα; Με την ελάσσονα αναπνοή του ζω. Όχι με την μείζονα. Δεν διανοούμαι να κοιτάξω την ζάχαρη, ας πούμε, και ο Θεός να μην είναι εκεί. Γιατί αν δεν είναι εκεί, η ζάχαρη είναι δηλητήριο! Δεν την θέλω. Ή να κοιτάζω κάτι και να ξέρω ότι εκείνος δεν βγαίνει μέσα από τα μάτια μου ώστε να τα αποκαθιστά όλα! Γιατί τότε ποιος θα τα φτιάξει τα πράγματα; Αν ο κόσμος είναι έτσι, εγώ παραιτούμαι! Δεν ξέρω πώς να διορθώσω τίποτα! Αν εκείνος δεν κοιτάζει μέσα από μένα για να διορθώνει τα πάντα, τότε τι νόημα έχει να βλέπω εγώ σαν άνθρωπος; Να δω τι; Δηλαδή να κοιτάζω με ανθρώπινη ματιά και λογική; Δεν θέλω! Να κοιτάζει εκείνος μέσα από μένα! Εγώ παραιτούμαι! Δεν ξέρω από τον κόσμο αυτόν τίποτα! Είμαι άσχετος με αυτόν τον κόσμο! Τι να κάνω; Αν δεν κοιτάζει μέσα από τα μάτια μου για να τα επανορθώνει όλα, αν δεν σκέφτεται εκείνος μέσα από το μυαλό μου εγώ τι να το κάνω να ζω εδώ; Μόνος μου να διαλογίζομαι; Αν ο Θεός δεν περνάει μέσα από τα μάτια μου, μέσα από την σκέψη μου, μέσα από την κίνησή μου, χάθηκα! Ένας ηλίθιος θα είμαι. Δεν θα τολμήσω καν να σκεφτώ ή να περπατήσω. Δεν θα ξανακάνω τίποτα! Αφού θα αποτύχω ό,τι κι αν κάνω. Ο θεούλης είναι παντού! Και στα αντικείμενα ακόμα. Να τα αγκαλιάζεις όλα! Σ’ αυτόν τον πλανήτη αυτά έχουμε. Το πρωί έσκυψα και φίλησα μια μαργαρίτα. Την πήρα αγκαλιά και την φίλησα. Είδα ότι χάρηκε μέσα από την ψυχή της! Και της έδωσα ένα φιλάκι. Της είπα τουλάχιστον εσείς τα λουλούδια είστε καλά! Έτσι μου είπε ο Ραφαήλ να της πω!»

*

13 Ιουν 2010

Ο Ένας που θα σηκώσει την κρυστάλλινη εκδοχή της ζωής!

«Οι άνθρωποι βλέποντας εμένα, μένουν σ’ αυτό που βλέπουν. Δεν αντιλαμβάνονται αυτό που τους διερευνά μέσα από μένα! Δεν έχουν νοητική πληρότητα. Διότι δεν έχουν κρυστάλλινη εκδοχή ζωής! Αυτό που εγώ θεωρώ ζώσα ζωή και κρυστάλλινη Λάμψη του νου, δεν το έχει κανείς! Δεν δημιουργούν το κανάλι της άμεσης επαφής με αυτό που τόσο τους αγαπά και θέλει να εκφραστεί από όλους, από παντού! Συνομιλία με τον Θεό είναι να νιώθεις την λαμπρότητα του φωτός ως εαυτό! Απόλυτη αθωότητα! Ασχέτως του χαρακτήρα. Τέλεια διαθεσιμότητα προς τον άνθρωπο. Τώρα, αν θέλει ο Θεός να σου μιλήσει και να σου πιάσει το μπα μπλα… Δεν υπήρξε ούτε στην εποχή του Χριστού ένας που να προσέλαβε την Λάμψη! Ο απεσταλμένος έρχεται με την δωρεά, έτοιμος. Είναι εκτός συναγωνισμού.
Εκπέμπεται η ίδια η ΖΩΗ σε κρυστάλλινη μορφή! Αιώνια ζωή σε κρυστάλλινη μορφή! Όλοι όμως αφήνουν δαχτυλιές. Άλλοι μικρότερες και άλλοι μεγαλύτερες. Γιατί μεσολαβεί η ανθρώπινη προσωπικότητα. Ενώ αυτό που εκπέμπεται, είναι πέρα από την ανθρώπινη προσωπικότητα, πέρα από το ανθρώπινο υπομέγεθος! Ο Θεός στέλνει ένα σημείο απόλυτης επαναφοράς γι’ αυτόν που θα το προσλάβει για όλη την ανθρωπότητα! Αν ένας το προσλάβει, θα σωθούν όλοι! Η αλήθεια είναι άκτιστο φως που υπερβαίνει τις τάξεις του νου, της ψυχής και της καρδιάς. Είναι το ίδιο το κρυστάλλινο φως του Θεού! Ο Ζων Θεός! Αυτόν τον Ένα ψάχνω! Μακάρι να έρθει στην δική μας εποχή… Στην δική μας ή σε άλλη, κάποτε θα γεννηθεί. Υπάρχει μια αθωότητα που υπερβαίνει τον κόσμο: δεν την έχω δει. Καθένας θέλει κάτι να πετύχει. Ενώ ο Θεός τα έχει πετύχει όλα για όλους! Δεν χρειάζεται τίποτα! Ο άνθρωπος αυτό δεν το δέχεται! Νομίζει πως πρέπει και εκείνος να μεσολαβήσει, να κάνει κάτι. Αλλά δεν πρέπει να κάνεις κάτι! Ο Θεός όλο αυτό το σύμπαν το έχει φτιάξει γι’ αυτόν που δεν θα κάνει τίποτα! Γιατί γνωρίζει ότι όλα έχουν τελεστεί!
Υπάρχει μόνο μια στιγμιαία απλότητα, η αστραπιαία Λάμψη, η Δύναμη του Θεού στο σημείο όπου κάθεσαι! Αυτός είναι ο απεσταλμένος του Θεού με όλη την δύναμη του εκεί».
*

12 Ιουν 2010

Το γέλιο, η μόνη απάντηση στις αντιθέσεις της πραγματικότητας

Αν δεν γελάσεις μπροστά στην πραγματικότητα, ένας ολόκληρος κόσμος «σοβαρός» θα σε δικάσει και θα τον δικάσεις. Αιώνες τώρα το καλό στο κακό δεν σταματά τον πόλεμο! Μπαίνεις στην μάχη, εντοπίζεσαι, γίνεσαι στόχος! Θα νικήσεις, θα νικηθείς, θα φθαρείς, θα κουραστείς… Και θά’ ρθουν άλλοι στον ίδιο τροχό: ήρωες, ιδεαλιστές, επαναστάτες… Τότε προς τι; Προς τι το καλό στο κακό αφού ο κόσμος δεν αλλάζει; Και το κακό πώς θα ηττηθεί; Οι ταξιδευτές των άστρων γνωρίζουν μιαν αλήθεια: αυτή η πραγματικότητα η τόσο πραγματική, δεν είναι παρά πλαστελίνη στα χέρια μιας υπέρτερης νοημοσύνης… Άσε τον εσωτερικό μαχητή, την νοημοσύνη του φωτός εντός, να σε υπερασπιστεί! Απλά σηκώσου στον αέρα! Γέλα! Είναι ό,τι πιο σοβαρό μπορείς να κάνεις για τον εαυτό σου και τον κόσμο! Μην εφάπτεσαι στην γη! Μη γεννάς κάρμα! Το γέλιο σταματά τον τροχό που αιώνες τώρα γλυκόπικρα γυρίζει. Καιρός να γνωρίσει ο άνθρωπος την ευτυχία του φωτός: μιαν άλλη λειτουργία του νου πέρα από τις καλοσύνες και τις εξυπνάδες του. Το γέλιο είναι κλειδί που ανοίγει κόσμους… Του αέρα…

*