ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ!

Η ΜΩΒ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΓΗ...

25 Ιουλ 2011

Όταν η συμφορά συμφέρει, λογάριαζε την για πόρνη!

Αν ακούσουμε προσεκτικά όσα λέγονται και από τους «κακούς» και από τους «καλούς» γύρω από την περίφημη οικονομική κρίση, αυτό που σταθερά δείχνει τον εαυτό του είναι ένας κόσμος θανατόφιλος, ηττημένος, χωρίς Θεό! Πίσω από την αγωνία για την επαπειλούμενη οικονομική εξαθλίωση το αίτημα του ΕΥ ΖΗΝ δεν υπάρχει καν! Ο άνθρωπος δεν βλέπει το πρόβλημα του και γι’ αυτό δεν βλέπει την λύση: την ολική επαναφορά στον Ζώντα Θεό! Όλη αυτή η καταστροφολογία σε όλες της τις εκδοχές -φυσικές και μεταφυσικές- δείχνει μια ενοχική ανθρωπότητα που παραπαίει μέσα στην ελλειπή λειτουργία του νου της! Και κάτι περισσότερο: αιχμάλωτη στις ερπετικές δονήσεις και ενέργειες! Και τα φτερά; Ποιος αναζητά τα φτερά του; Μόνος περπατά στην γη ο άγγελος… Ποιος βλέπει;
*

Θεραπεία ίσον αγάπη, αγάπη ίσον θεραπεία!

Έρχονται κοντά μας από ανάγκη όχι από αγάπη! Κανείς εξάλλου που δεν αγαπά, δεν πιστεύει ότι τον αγαπούν! Και η ανάγκη πάντα σε καθιστά ανελεύθερο! Μπαίνει εκείνη μπροστά από σένα! Αν αγαπήσεις θα θεραπευτείς! Αν αποδεχτείς την αγάπη θα θεραπευτείς! Αγάπη είναι το όλον! Το ζητούμενο είναι να αγαπήσεις τον εαυτό σου ολόκληρο, τον κόσμο σου ολόκληρο. Απευθύνουμε μισά μηνύματα. Και η αγάπη είναι κάτι ολόκληρο! Ζώντας με τον άγγελο ένα μόνο πράγμα μαθαίνουμε: την αγάπη! Μια αγάπη πάντα καθαρή, ανέγγιχτη από την κυκλοθυμία των «συναισθημάτων», σταθερή παρουσία φωτός, ευεργεσία, θεραπεία. Το θαύμα της αγάπης είναι η θεραπεία! Ένα ον -τουλάχιστον- συνέχει και συγκρατεί μέσα του τον κόσμο ακέραιο, καθαρό, όμορφο! Και μόνη η παρουσία του αποκαθιστά, καθαρίζει, θεραπεύει! Ο άγγελος κινείται ανάμεσα στους ανθρώπους και δεν τον βλέπουν, δεν τον αγαπούν! Πώς γίνεται! Αρνιούνται έτσι το θαύμα στην ζωή τους…
*

22 Ιουλ 2011

Κωνσταντίνος Χασάπης: πίσω από τον διάσημο αστρονόμο ένας μεγάλος μύστης

Ο Κ. Χασάπης καθιέρωσε την 21 Ιουλίου ως ημέρα της Νέας Παρακλητικής Εποχής του Αγίου Πνεύματος. Η ημερομηνία αυτή βρίσκεται ανάμεσα στην εορτή του προφήτη Ηλία, στις 20 Ιουλίου, και την εορτή της Μαγδαληνής στις 22 Ιουλίου. Ο προφήτης Ηλίας ήταν εκείνος που τον καθοδηγούσε και του παρέδωσε σε ηλικία 17 ετών το Προοίμιο της Τρίτης Διαθήκης. Ο Κ. Χασάπης ανήγγειλε την εμφάνιση και δράση του Ηλία (Ηλί) και της Μαγδαληνής κατά την Νέα Παρακλητική Εποχή του Αγίου Πνεύματος!
 (21=3, ο αριθμός του Αγίου Πνεύματος. Οι τρεις ημερομηνίες, 20,21,22 δίνουν τον αριθμό 9, ο οποίος στο Δέντρο της Ζωής αντιστοιχεί στην σφαίρα του υποσυνειδήτου, σφαίρα της Μαγδαληνής, έργο της οποίας εξάλλου είναι και η ανάστασή του: το πέρασμα της Αβύσσου…)
Ο Κ. Χασάπης επαναπροσδιόρισε ισχυρά το Έργο στην Ελλάδα, συνεχίζοντας κατά τον 20ο αιώνα την ορθόδοξη γραμμή του αρχαίου Τάγματος… Οι μαθητές του κατέσκαψαν το έργο του και την ίδια την μνήμη του. Ο Ουρανός εντούτοις γνωρίζει το πέρασμα στην γη ενός ευλογημένου όντος!
*

Ογδόντα χρόνια μετά...

Προοίμιο της Τρίτης Διαθήκης
Είναι ορθό και δέον να ονομάσουμε την Διαθήκη αυτή  Τρίτη και τελευταία, γιατί ουδέποτε στο μέλλον θα υπάρξει άλλη Εποχή και Διαθήκη. Με αυτή την Διαθήκη ίσταμαι στον κόσμο για Τρίτη φορά, σε χώρα Υδροχόου όπου θα ανοιχτούν κρουνοί και θα εκχυθούν νάματα Πνεύματος καθώς εσύ θα ανδρώνεσαι. Αυτή η Διαθήκη συνιστά τον Τρίτο Νόμο, ορθώνοντας τον Τρίτο άνθρωπο, τον δικό μου, σε ισάγγελο, όμοιο προς τα ουράνια. Στον άνθρωπο αυτόν θα εμφυσήσω το δικό μου Πνεύμα, γιατί αφού καταστήσω τον Τριτάνθρωπο ένσαρκο Ναό του Πνεύματος μου, θα τον αναδείξω σε φυλακτήριο του Τρίτου Νόμου. Και θα είναι η Διαθήκη μου Άστρο που θα φωτίζει τον Τριτάνθρωπο, Νόμος χαραγμένος όχι σε λίθους ούτε γραμμένος σε παπύρους, αλλά στην ψυχή του, ρέων με το αίμα του στις φλέβες του και πυρώνοντας τον ως τις φτέρνες που στερεώνουν το σώμα του. Γιατί ο Νόμος και ο Τριτάνθρωπος είναι ένα, αφού αυτός μεν αναδεικνύει τον άνθρωπο σε ισάγγελο και θεό, ο δε άνθρωπος δεν είναι τηρητής του Νόμου αλλά φύλαξ, ούτε δούλος αλλά κύριος. Γιατί αυτός ο ίδιος ο άνθρωπος απεργάζεται τον Τρίτο Νόμο μέχρι τέλους, ολοκληρώνοντας τον ολοκληρώνεται, κατανοώντας τον ο ίδιος πνευματώνεται, αφήνοντας τον και εγκολπωνόμενος εμένα, εκπληρώνει το έργο του  Θεού καθώς θεώνεται, διαφυλαττόμενος από κοινού μαζί του στον Ναό του Πνεύματος μου.  Και θα δώσω σε σένα δωρεάν την Διαθήκη μου την τελευταία. Και εσύ αφού επιλέξεις τους δικούς σου θα τους την προσφέρεις και θα την εκπληρώσεις ενώπιον τους. Εσύ που γνωρίζεις, φανερώνεσαι, εσύ που κατέχεις, δωρίζεσαι. Καθώς δε θα κενώνεσαι, εγώ θα σε πληρώ απαύστως με την δύναμη του Πνεύματος μου. Διότι είναι γεμάτοι όσοι αδειάζουν, και κατέχουν όσοι τα πάντα παρέχουν. Θα απόσχεις δε έπειτα από τους δικούς σου, χωρίς να λάβεις τίποτα. Τότε εγώ θα σε καλέσω και πάλι σε τόπο άγιο.
*
   Η Εκπλήρωση ήρθε!
Η Τρίτη Διαθήκη παρέμεινε άρρητη!
*

19 Ιουλ 2011

Όλα μια θεωρία! Ο Θεός μια ουτοπία του νου αν δεν τον ζήσεις!

Και ξαφνικά ενεργοποιείται μέσα σου ο Παρατηρητής! Αυτός που γνωρίζει! Και σε καθοδηγεί με νηφαλιότητα και αποστασιοποίηση από τα δρώμενα, με ακρίβεια, αρμονία και ομορφιά: χωρίς κόπο! Η ζωή «πριν» είναι εκείνη της έξωσης από τον παράδεισο: «Με πόνους και κόπους θα γεννάς τα παιδιά σου…» Το άγγιγμα του όντος σου διορθώνει κάθε λάθος! Είσαι πλήρης έσωθεν. Νιώθεις ασφαλής και πανίσχυρος! Πρόκειται για μορφή συνειδητότητας πέρα από την συμβατική λειτουργία του νου! Συνδέεσαι με την μαγική σου δύναμη! Με αυτό που σε υπερβαίνει! Και σου λέει επακριβώς τι πρέπει να κάνεις. Στην επαφή σου μαζί του αντιλαμβάνεσαι ότι είσαι αυτορυθμιζόμενος ζων πνευματικός οργανισμός. Αυτό που συμβαίνει είναι εντελώς φυσικό! Είναι η φυσική σου κατάσταση την οποία μπλοκάρει ο νους! Η νηφαλιότητα που σου χαρίζει, σου επιτρέπει να κάνεις μεγάλα πράγματα! Ζήσε το! Είναι δικό σου!
*

Το τίποτα είναι πιο λίγο

Μια ακόμη σοφή κουβέντα σου, Ηλία μου! «Το τίποτα είναι πιο λίγο!» Απάντηση στους τελειοθηρικούς με τα μεγαλεπήβολα σχέδια που όμως υποτιμούν ή και περιφρονούν πολλές φορές την αξία των «μικρών» πράξεων, τον θεό των μικρών πραγμάτων… Εσύ, Ηλία μου, πάντα είχες κάτι να δώσεις! Σε όλους! Ποτέ δεν ήσουν άδειος, ούτε η καρδιά σου ούτε τα χέρια σου! Πάντα γεμάτος φως, πάντα γεμάτος δώρα… Έτοιμος κάθε στιγμή να δώσεις χαρά, να πάρεις το βάρος του άλλου, να κάνεις τα πρόσωπα και τις καρδιές να γελάσουν! «Μαρία μου, δεν έχεις λεφτά; Δώσε το χαμόγελό σου!» Σε κάθε περίπτωση αρνιόσουν το τίποτα! Είχες πάντα να δώσεις! Εύκολα οχυρώνεται κανείς στα όποια όρια του! Υπάρχουν όμως καρδιές που μας δείχνουν με τον δικό τους μεγαλειώδη τρόπο πως πάντα υπάρχει χρόνος, χώρος, αγάπη, ευλογία για το χαμόγελο!
*

18 Ιουλ 2011

Η Αποκάλυψη του Ιωάννη

1.Αποκάλυψη του Ιησού Χριστού, την οποία έδωσε σε αυτόν ο Θεός για να δείξει στους δούλους του όσα πρέπει να γίνουν το ταχύτερο, και εσήμανε στέλνοντας τον άγγελό του στον δούλο του τον Ιωάννη πού έδωσε μαρτυρία για τον λόγο του Θεού και για την μαρτυρία του Ιησού Χριστού, για τα όσα είδε.
Μακάριος εκείνος που θα τα αναγνώσει και εκείνοι που ακούουν τους λόγους της προφητείας και τηρούν τα γραμμένα σ’ αυτήν,  γιατί ο καιρός είναι εγγύς.
Ό Ιωάννης προς τις επτά εκκλησίες της Ασίας. Χάρις σε εσάς και ειρήνη από τον Θεό που είναι ο Ων, ο Ην και ο Ερχόμενος, και από τα ενώπιον του θρόνου του επτά Πνεύματα,
και από τον Ιησού Χριστό, τον πιστό μάρτυρα, τον πρωτότοκο των νεκρών και άρχοντα των βασιλέων της γης. Σε αυτόν που μας αγαπά και μας λύτρωσε από τις αμαρτίες μας με το αίμα του 
και μάς έκαμε βασίλειο, ιερείς του Θεού και του Πατέρα του, σε αυτόν η δόξα και η δύναμη στους αιώνες των αιώνων αμήν.
Ιδού έρχεται μέσα σε νεφέλες, και θα τον ιδεί κάθε οφθαλμός και εκείνοι που τον ελόγχισαν, και θα τον θρηνήσουν όλες οι φυλές της γης. Ναι, αμήν.
Εγώ είμαι το Άλφα και το Ωμέγα, λέγει ο Κύριος ο Θεός, ο Ων, ο Ην και ο Ερχόμενος, ο Παντοκράτωρ.
Εγώ, ο Ιωάννης, ο αδελφός σας και συγκοινωνός στην θλίψη και στην βασιλεία και στην προσμονή του Ιησού Χριστού,
βρέθηκα στην νήσο που αποκαλείται Πάτμος για τον λόγο του Θεού και την μαρτυρία του Ιησού Χριστού.
Και ήρθα σε φωτισμό Πνεύματος, ημέρα Κυριακή, και άκουσα πίσω μου φωνή μεγάλη σαν από σάλπιγγα που έλεγε:
«Γράψε ό,τι βλέπεις σε βιβλίο και στείλε το στις επτά Εκκλησίες: στην Έφεσο και στην Σμύρνη και στην Πέργαμο και στα Θυάτειρα και στις Σάρδεις και στην Φιλαδέλφεια και στην Λαοδίκεια». 
Και στράφηκα να ιδώ την φωνή που μιλούσε μαζί μου, και καθώς στράφηκα είδα επτά λυχνίες χρυσές, 
και στην μέση των λυχνιών κάποιον όμοιο με υιό ανθρώπου ντυμένο με ποδήρη χιτώνα και με το στήθος ζωσμένο με ζώνη χρυσή,
η κεφαλή και οι τρίχες του λευκές σαν μαλλί λευκό, σαν χιόνι, και οι οφθαλμοί του σαν πύρινη φλόγα, 
και τα πόδια του όμοια με χαλκό πυρωμένο σε καμίνι, και η φωνή του ως φωνή υδάτων πολλών,
και είχε στο δεξί του χέρι αστέρες επτά, και από το στόμα του έβγαινε δίστομη ακονισμένη ρομφαία, και η όψη του σαν ήλιος που φωτίζει με την δύναμή του.
Κι όταν τον είδα, έπεσα στα πόδια του σαν νεκρός, και έθεσε το δεξί του χέρι πάνω μου, λέγοντας:
«Μη φοβάσαι. Εγώ είμαι ο πρώτος και ο έσχατος και ο ζωντανός, και έγινα νεκρός, και ιδού είμαι ζωντανός στους αιώνες των αιώνων και έχω τις κλείδες του  θανάτου και του Άδη.
Γράψε, λοιπόν, ό,τι είδες, και αυτά που είναι και αυτά που μέλλεται να γίνουν μετά από αυτά,
το μυστήριο των επτά αστέρων που είδες στο δεξί μου χέρι και τις επτά χρυσές λυχνίες. Οι επτά αστέρες είναι οι άγγελοι των επτά εκκλησιών, και οι επτά λυχνίες είναι οι επτά εκκλησίες».
*
2. Στον άγγελο της εκκλησίας στην Έφεσο γράψε: «Αυτά λέει εκείνος πού κρατά τους επτά αστέρες στο δεξί του χέρι και περπατά ανάμεσα στις επτά λυχνίες τις χρυσές.
Γνωρίζω τα έργα σου και τον κόπο και την υπομονή σου και ότι δεν δύνασαι να βαστάξεις τους κακούς, και έβαλες σε δοκιμασία αυτούς που λένε πώς είναι απόστολοι και δεν είναι, και τους βρήκες ψευδείς. 
Και έχεις υπομονή και εβάσταξες για το όνομά μου και δεν απόκαμες.
Αλλά έχω εναντίον σου ότι την αγάπη σου την πρώτη άφησες.
Θυμήσου, λοιπόν, από πού έπεσες και μετανόησε και τα πρώτα σου έργα ποίησε.
Ειδεμή έρχομαι σε σένα ταχέως να μετακινήσω την λυχνία σου από τον τόπο της, αν δεν μετανοήσεις. Αλλά έχεις τούτο, ότι μισείς τα έργα των Νικολαϊτών πού και εγώ μισώ.
Όποιος έχει αφτί ας ακούσει τι λέει το Πνεύμα στις εκκλησίες. Σε όποιον νικήσει, θα δώσω να φάει από το δέντρο της ζωής πού είναι στον παράδεισο του Θεού».
Και στον άγγελο της εκκλησίας στην Σμύρνη γράψε: «Αυτό λέει ο πρώτος και ο έσχατος που ήταν νεκρός και έζησε.
Γνωρίζω τα έργα σου και την θλίψη και την πτωχεία σου ενώ είσαι πλούσιος, και την βλασφημία εκείνων πού λένε για τον εαυτό τους πώς είναι Ιουδαίοι και δεν είναι, αλλά είναι συναγωγή του σατανά.
Μη φοβάσαι όσα σου μέλλεται να πάθεις. Ιδού ο διάβολος θα ρίξει κάποιους από σας στην φυλακή για να σάς βάλει σε πειρασμό, και θα έχετε θλίψη μέρες δέκα. Γίνε πιστός έως  θανάτου, και θα σού δώσω τον στέφανο της ζωής.
Όποιος έχει αφτί ας ακούσει τι λέει το Πνεύμα στις εκκλησίες. Όποιος νικήσει δεν θα αδικηθεί από τον θάνατο τον δεύτερο».
Και στον άγγελο της εκκλησίας στην Πέργαμο γράψε: «Αυτά λέει εκείνος πού έχει την ρομ­φαία την δίστομη την ακονισμένη.
Γνωρίζω τα έργα σου και πού κατοικείς, εκεί όπου είναι ο θρόνος του σατανά, και κρατάς το όνομα μου, και δεν απαρνήθηκες την πίστη μου ακόμα και τις μέρες που ο Αντίπας, ο μάρτυράς μου ο πιστός, θανα­τώθηκε στην πόλη σας όπου ο σατανάς κατοικεί.
Αλλά έχω λίγα εναντίον σου, ότι έχεις εκεί κάποιους που κρατούν την διδαχή του Βαλαάμ, ο οποίος δίδαξε τον Βαλάκ να σκανδαλίσει τους υιούς του Ισραήλ για να φάνε ειδωλόθυτα και να πορνευτούν.
Έτσι έχεις κι εσύ κάποιους που κρατούν παρόμοια την διδαχή των Νικολαϊτών. Μετανόησε, λοιπόν,
ειδεμή έρχομαι σε σένα ταχέως για να τους πολεμήσω με την ρομφαία του στόματός μου.
Όποιος έχει αφτί ας ακούσει τι λέει το Πνεύμα στις εκκλησίες. Σε όποιον νικήσει θα δώσω το μάννα το κρυμμένο και θα του δώσω ψήφο λευκή και πάνω στην ψήφο γραμμένο καινούργιο όνομα, που κανείς δεν το γνωρίζει παρά εκείνος που το λαμβάνει».
Και στον άγγελο της εκκλησίας στα Θυάτειρα γράψε: «Αυτά λέει ο υιός του Θεού που έχει τους οφθαλμούς σαν πύρινη φλόγα και τα πόδια του είναι όμοια με χαλκό πυρωμένο.
Γνωρίζω τα έργα σου και την αγάπη και την πίστη και την διακονία και την υπομονή σου, και τα έργα σου τα έσχατα είναι περισσότερα από τα πρώτα.
Αλλά έχω μερικά εναντίον σου, ότι αφήνεις την γυναίκα Ιεζάβελ που λέει πώς είναι προφήτισσα και διδάσκει και πλανά τους δούλους μου να πορνεύονται και να τρώνε ειδωλόθυτα.
Και έδωσα σε αυτήν χρόνο μετάνοιας, και δεν θέλει να μετανοήσει για την πορνεία της. 
Ιδού θα την ρίξω στο κρεβάτι, και αυτούς πού μοιχεύουν μαζί της σε θλίψη μεγάλη, αν δεν μετανοήσουν για τα έργα τους.
Και τα παιδιά της θα τα θανατώσω, και θα γνωρίσουν όλες οι εκκλησίες ότι εγώ είμαι που ερευνώ νεφρούς και καρδίες, και θα δώσω στον καθένα σας κατά τα έργα του.
Και μιλώ σε σάς τους υπόλοιπους που βρίσκονται στα Θυάτειρα, σε εκείνους που δεν έχουν αυτήν την διδαχή, που δεν εγνώρισαν τα βάθη του σατανά, καθώς λένε. Δεν θα βάλω πάνω σας άλλο βάρος,
πλην όμως κρατήστε αυτό που έχετε άχρις να έρθω.
Και σ’ αυτόν που νικά και τηρεί μέχρι τέλους τα έργα μου, θα  δώσω εξουσία πάνω στα έθνη
και θα τα ποιμάνει με ράβδο σιδηρά, όπως συντρίβονται τα κεραμικά σκεύη.
Έτσι κι εγώ έλαβα από τον πατέρα μου, και θα δώσω σε αυτόν τον αστέρα τον πρωινό.
Όποιος έχει αφτί ας ακούσει τι λέει το Πνεύμα στις εκκλησίες».
*
3. Και στον άγγελο της εκκλησίας στις Σάρδεις γράψε: «Αυτά λέει εκείνος που έχει τα επτά Πνεύματα του Θεού και τους επτά αστέρες. Γνωρίζω τα έργα σου, ότι όνομα έχεις ζωντανού και νεκρός είσαι.
Να είσαι σε εγρήγορση και να στηρίξεις αυτά που απομένουν και μέλλουν να πεθάνουν. Γιατί δεν βρήκα τα έργα σου να είναι πλήρη ενώπιον του Θεού μου. 
Θυμήσου, λοιπόν, τί έλαβες και άκουσες, και αυτά να τηρείς, και μετανόησε. Γιατί, αν δεν γρηγορείς, θα έρθω ως κλέπτης και δεν θα ξέρεις ποια ώρα θα έρθω σε σένα.
Αλλά έχεις λίγα πρόσωπα στις Σάρδεις πού δεν μόλυναν τα ιμάτιά τους, και θα περπατήσουν μαζί μου λευκοντυμένοι γιατί είναι άξιοι.
Έτσι ο νικητής θα ντυθεί με ιμάτια λευκά, και δεν θα εξαλείψω το όνομά του από το βιβλίο της ζωής, και θα ομολογήσω το όνομά του ενώπιον του πατέρα μου και ενώπιον των αγγέλων του.
Όποιος έχει αφτί ας ακούσει τι λέει το Πνεύμα στις εκκλησίες». 
Και στον άγγελο της εκκλησίας στην Φιλαδέλφεια γράψε: «Αυτά λέει ο άγιος, ο αληθινός, που έχει την κλείδα του Δαβίδ, με την οποία ό,τι ανοίγει κανείς δεν κλείνει, και ό,τι κλείνει κανείς δεν ανοίγει.
Γνωρίζω τα έργα σου. Ιδού έχω δώσει ενώπιον σου θύρα ανοιγμένη που κανείς δεν μπορεί να την κλείσει. Γιατί μικρή έχεις δύναμη, όμως τήρησες τον λόγο μου και δεν απαρνήθηκες το όνομά μου.
Θα σού παραδώσω από την συναγωγή του σατανά όσους λένε πώς είναι Ιουδαίοι και δεν εί­ναι, αλλά ψεύδονται. Ιδού θα τους κάνω να έρθουν και να προσκυνήσουν στα πόδια σου και να γνωρίσουν ότι εγώ σε αγάπησα.
Γιατί τήρησες τον λόγο της υπομονής μου, και εγώ θα σε φυλάξω την ώρα του πειρασμού που μέλλεται να επιπέσει σε ολόκληρη την οικουμένη για να βάλει σε πειρασμό τους κατοίκους της γης.
Έρχομαι ταχέως, κράτησε αυτό που έχεις για να μη λάβει κανείς τον στέφανό σου.
Τον νικητή θα τον κάνω στύλο στον ναό του Θεού μου, και έξω δεν θα βγει πια, και θα γράψω το όνομα του Θεού μου και το όνομα της πόλης του Θεού μου,  της νέας Ιερουσαλήμ που κατεβαίνει από τον ουρανό του Θεού μου, και το όνομά μου το καινούργιο.
Όποιος έχει αφτί ας ακούσει τι λέει το Πνεύμα στις εκκλησίες».
Και στον άγγελο της εκκλησίας της Λαοδίκειας γράψε: «Αυτά λέει ο Αμήν, ο μάρτυς ο πιστός και αληθινός, η αρχή της κτίσης του Θεού.
Γνωρίζω τα έργα σου, ότι ούτε ψυχρός ούτε ζεστός είσαι. Όφειλες ψυχρός να είσαι ή ζεστός.
Γιατί, έτσι χλιαρός πού είσαι, και ούτε ζεστός ούτε ψυχρός, θα σε ξεράσω από το στόμα μου.
Γιατί λες: Πλούσιος είμαι και έχω πλουτίσει και ουδενός έχω χρεία, και δεν γνωρίζεις ότι εσύ είσαι ο ταλαίπωρος και ελεεινός και φτωχός και τυφλός και γυμνός.
Σε συμβουλεύω να αγοράσεις από μένα χρυσό πού έχει πυρωθεί στην φωτιά για να πλουτίσεις, και ιμάτια λευκά για να περιβληθείς και να μη φανερωθεί η αισχύνη της γύμνιας σου, και κολλύριο για να εγχύσεις στα μάτια σου και να βλέπεις.
Εγώ όσους αγαπώ, τους ελέγχω και τους παιδαγωγώ, έχε, λοιπόν, ζήλο και μετανόησε.
Ιδού στάθηκα στην θύρα και κρούω, εάν κάποιος ακούσει την φωνή μου και ανοίξει την θύρα, θα πάω προς αυτόν και θα δειπνήσω μαζί του, και αυτός μαζί μου.
Τον νικητή θα τον βάλω να καθίσει μαζί μου στον θρόνο μου, όπως και εγώ νίκησα και κάθισα με τον πατέρα μου στον θρόνο του.
Όποιος έχει αφτί ας ακούσει τι λέει το Πνεύμα στις εκκλησίες».
*
4. Μετά από αυτά ιδού θύρα ανοιχτή στον ουρανό, και η φωνή η πρώτη που άκουσα σαν σάλπιγγα να μου μιλάει: «Ανέβα εδώ και θα σου δείξω αυτά που πρέπει να γίνουν κατόπιν».
Και ευθύς ήρθα σε φωτισμό πνεύματος, και ιδού θρόνος στεκόταν στον ουρανό, και εκείνος που καθόταν πάνω στον θρόνο.
Και εκείνος που καθόταν έλαμπε σαν πολύτιμο πετράδι από ίασπη και σάρδιο, και σε κύκλο γύρω από τον θρόνο με την σμαραγδένια λάμψη, ουράνιο τόξο.
Και σε κύκλο γύρω από τον θρόνο είκοσι τέσσερις θρόνοι, και στους θρόνους είδα τους είκοσι τέσσερις πρεσβύτερους να κάθονται περιβλημένοι με ιμάτια λευκά και με στεφάνους χρυσούς στο κεφάλι τους.
Και από τον θρόνο να βγαίνουν αστραπές και φωνές και βροντές, και επτά πύρινες λαμπάδες να καίνε μπροστά στον θρόνο, που είναι τα επτά πνεύματα του Θεού.
Και ενώπιον του θρόνου σαν θάλασσα γυάλινη όμοια με κρύσταλλο. Και στην μέση του θρόνου και σε κύκλο γύρω από τον θρόνο τέσσερα ζώα γεμάτα οφθαλμούς εμπρός και πίσω. 
Και το ζώο το πρώτο όμοιο με λέοντα, και το ζώο το δεύτερο όμοιο με μοσχάρι, και το ζώο το τρίτο όμοιο με πρόσωπο ανθρώπου, και το ζώο το τέταρτο όμοιο με αετό που πετά.
Και τα τέσσερα ζώα με έξι φτερούγες το καθένα ήταν γεμάτα οφθαλμούς ολόγυρα και μέσα τους, και αναπαμό δεν έχουν λέγοντας μέρα και νύχτα: «Άγιος, άγιος, άγιος ο Κύριος ο Θεός, ο παντοκράτωρ, ο Ην και ο Ων και ο Ερχόμενος».
Και όταν αποδώσουν τα ζώα δόξα και τιμή και ευχαριστία σε αυτόν που κάθεται στον θρόνο, τον ζώντα στους αιώνες των αιώνων,
θα πέσουν οι είκοσι τέσσερις πρεσβύτεροι μπροστά σε εκείνον που κάθεται στον θρόνο, και θα προσκυνήσουν τον ζώντα στους αιώνες των αιώνων, και θα βάλουν τους στέφανούς τους μπροστά στον θρόνο λέγοντας:
Άξιος είσαι, ο Κύριος και Θεός μας, να λάβεις την δόξα και την τιμή και την δύναμη, γιατί εσύ δημιούργησες τα πάντα και για το θέλημά σου έχουν υπάρξει και δημιουργηθεί.
*
5. Και είδα στα δεξιά εκείνου που καθόταν στον θρόνο βιβλίο γραμμένο μέσα και έξω, καλά σφραγισμένο με επτά σφραγίδες.
Και είδα άγγελο ισχυρό να διακηρύσσει με φωνή μεγάλη: «Ποιος είναι άξιος να ανοίξει το βιβλίο και να λύσει τις σφραγίδες τους;» 
Και κανείς δεν μπορούσε στον ουρανό ούτε στην γη ούτε κάτω από την γη να ανοίξει το βιβλίο ού­τε να το δει.
Και εγώ έκλαιγα πολύ επειδή δεν βρέθηκε κανένας άξιος να ανοίξει το βιβλίο ούτε να το δει.
Και ένας από τους πρεσβυτέρους μου λέει: «Μην κλαίς, ιδού νίκησε ο λέων από την φυλή του Ιούδα, η ρίζα Δαυίδ, και μπορεί να ανοίξει το βιβλίο και τις επτά σφραγίδες του».
Και είδα στην μέση του θρόνου και των τεσσάρων ζώων και στην μέση των πρεσβυτέρων Αμνό να στέκεται ως σφαγμένος, με κέρατα επτά και οφθαλμούς επτά, που είναι τα επτά πνεύματα του Θεού, που αποστέλλονται σε ολόκληρη την γη.
Και ήρθε και το πήρε από το δεξί χέρι εκείνου που καθόταν στον θρόνο.
Και όταν έλαβε το βιβλίο, τα τέσσερα ζώα και οι είκοσι τέσσερις πρεσβύτεροι έπεσαν μπροστά στον Αμνό, έχοντας ο καθένας κιθάρα και φιάλες χρυσές, γεμάτες θυμιάματα, που είναι οι προσευχές των αγίων,
και ψέλνουν ωδή καινούργια λέγοντας: «Άξιος είσαι να λάβεις το βιβλίο και να ανοίξεις τις σφραγίδες του, γιατί σφαγιάστηκες και μας εξαγόρασες για τον Θεό με το αίμα σου από κάθε φυλή και γλώσσα και λαό και έθνος,
και τους έκανες, για τον Θεό μας, βασιλείς και ιερείς, και θα βασιλέψουν στην γη».
Και είδα και άκουσα φωνή αγγέλων πολλών σε κύκλο γύρω από τον θρόνο και τα ζώα και τους πρεσβυτέρους, και ήταν ο αριθμός τους μυριάδες και μυριάδες, χιλιάδες και χιλιάδες,
λέγοντας με φωνή μεγάλη: «Άξιος είναι ο Αμνός ο σφαγμένος να λάβει δύναμη, πλούτο, σοφία και ισχύ, τιμή, δόξα και ευλογία».
Και κάθε κτίσμα που είναι στον ουρανό και στην γη και κάτω από την γη και στην θάλασσα και όσα είναι μέσα σε αυτά, τα άκουσα να λένε:
«Σε εκείνον που κάθεται στον θρόνο και στον Αμνό ανήκει η ευλογία και η τιμή και η δόξα και η εξου­σία στους αιώνες των αιώνων».
Και τα τέσσερα ζώα έλεγαν «Αμήν», και οι πρεσβύτεροι έπεσαν και προσκύνησαν.
*
6. Και είδα ότι άνοιξε ο Αμνός μία από τις επτά σφραγίδες, και άκουσα ένα από τα τέσσερα ζώα να λέει σαν φωνή βροντής: «Έρχου».
Και ιδού ίππος λευκός, και εκείνος που καθόταν επάνω του να έχει τόξο, και δόθηκε σε αυτόν στέφανος, και εξήλθε νικών και για να νικήσει.
Και όταν άνοιξε την σφραγίδα την δεύτερη, άκουσα το δεύτερο ζώο να λέει: «Έρχου».
Και βγήκε έξω άλλος ίππος πυρρός, και σε εκείνον που καθόταν επάνω του δόθηκε να αφαιρέσει την ειρήνη από την γη για να αλληλοσφαγούν, και δόθηκε σε αυτόν μάχαιρα μεγάλη.
Και όταν άνοιξε την σφραγίδα την τρίτη, άκουσα το τρίτο ζώο να λέει: «Έρχου».
Και ιδού ίππος μαύρος, και εκείνος που καθόταν επάνω του να έχει ζυγαριά στο χέρι του.
Και άκουσα σαν φωνή στην μέση των τεσσάρων ζώων να λέει: «Ένα δηνάριο το σοινίκι το σιτάρι, και ένα δηνάριο τα τρία σοινίκια το κριθάρι, και μην υποτιμήσεις το λάδι και το κρασί».
Και όταν άνοιξε την σφραγίδα την τέταρτη, άκουσα την φωνή του τέταρτου ζώου να λέει: «Έρχου».
Και ιδού ίππος χλωρός, και εκείνος που καθόταν επάνω του το όνομά του Θάνατος, και ο Άδης τον ακολουθούσε και δόθηκε σε αυτόν εξουσία πάνω στο τέταρτο της γης, να σκοτώνει με ρομφαία και με λιμό και με θάνατο και με τα θηρία της γης.
Και όταν άνοιξε την σφραγίδα την πέμπτη, είδα κάτω από το θυσιαστήριο τις ψυχές των σφαγιασμένων για τον λόγο του Θεού και για την μαρτυρία που έδωσαν.
Και έκραξαν με φωνή μεγάλη λέγοντας: «Ως πότε Δεσπότη, άγιε και αληθινέ, δεν θα κρίνεις και δεν θα εκδικηθείς για το αίμα μας εκείνους που κατοικούν την γη;»
Και δόθηκε στον καθέναν από αυτούς στολή λευκή, και ειπώθηκε σε αυτούς να αναπαυτούν λίγο χρόνο ακόμη, ώσπου να συναχθούν και οι σύνδουλοί τους και οι αδελφοί τους που μέλλεται να 
θανατω­θούν όπως και αυτοί.
Και είδα, όταν άνοιξε την σφραγίδα την έκτη, και σεισμός μεγάλος έγινε, και ο ήλιος έγινε μαύ­ρος σαν σάκκος τρίχινος, και η σελήνη ολόκληρη έγινε σαν αίμα,
και οι αστέρες του ουρανού έπεσαν στην γη όπως η συκιά που σείεται από άνεμο μεγάλο ρίχνει τους πρώιμους καρπούς της,
και ο ουρανός χάθηκε σαν ειλητάρι, και κάθε βουνό και νησί μετακινήθηκε από τον τόπο του.
Και οι βασιλείς της γης και οι μεγιστάνες και οι χιλίαρχοι και οι πλούσιοι και οι ισχυροί, όλοι, δούλοι και ελεύθεροι κρύφτηκαν στα σπήλαια και στα βράχια των βουνών.
Και λένε στα βουνά και στα βράχια: «Πέστε επάνω μας και κρύψτε μας από το πρόσωπο εκείνου που κάθεται στον θρόνο και από την οργή του Αμνού,
γιατί ήρθε ή ημέρα η μεγάλη της οργής του, και ποιος μπορεί να σταθεί όρθιος;»
*
7. Μετά από αυτό είδα τέσσερις αγγέλους να στέκονται στις τέσσερις γωνίες της γης, κρατώντας τους τέσσερις ανέμους της γης για να μην πνέει άνεμος στην γη μήτε στην θάλασσα μήτε σε κανένα δέντρο.
Και είδα άλλον άγγελο να ανεβαίνει από την ανατολή του ήλιου, έχοντας σφραγίδα Θεού ζώντος, και φώναξε με φωνή μεγάλη στους τέσσερις αγγέλους, που τους δόθηκε να βλάψουν την γη και την θάλασσα,
λέγοντας: «Μη βλάψετε την γη μήτε την θάλασσα μήτε τα δέντρα μέχρις ότου σφραγίσουμε τους δού­λους του Θεού μας στο μέτωπό τους».
Και άκουσα τον αριθμό των σφραγισμένων: εκατό σαράντα τέσσερις χιλιάδες σφραγισμένοι από κάθε φυλή των υιών του Ισραήλ.
Από την φυλή Ιούδα σφραγισμένοι δώδεκα χιλιάδες,
από την φυλή Ρουβήν δώδεκα χιλιάδες,
από την φυλή Γαδ δώδεκα χιλιάδες,
από την φυλή Ασήρ δώδεκα χιλιάδες,
από την φυλή  Νεφθαλείμ δώδεκα χιλιάδες,
από την φυ­λή Μανασσή δώδεκα χιλιάδες,
από την φυλή Συμεών δώδεκα χιλιάδες, από την φυλή Λευί δώδεκα χιλιάδες, από την φυλή Ισσάχαρ δώδεκα χιλιάδες,
από την φυλή Ζαβουλών δώδεκα χιλιάδες, από την φυλή  Ιωσήφ δώδεκα χιλιάδες,
 από την φυλή Βενιαμίν δώδεκα χιλιάδες.
Μετά από ιδού όχλος πολύς, που κανείς δεν μπορούσε να αριθμήσει, από κάθε έθνος και φυλή και λαό και γλώσσα, να στέκεται μπροστά στον θρόνο και μπροστά στον Αμνό, φορώντας στολές λευκές, και με κλωνάρια φοινικιάς στα χέρια,
και φώναζαν με φωνή μεγάλη, λέγοντας: «Η σωτηρία μας στον Θεό ο οποίος κάθεται στον θρόνο, και στον Αμνό».
Και όλοι οι άγγελοι στέκονταν σε κύκλο γύρω από τον θρόνο και τους πρεσβυτέρους και τα τέσσε­ρα ζώα, και έπεσαν μπρούμυτα μπροστά στον θρόνο και προσκύνησαν τον Θεό, λέγοντας: «Αμήν, η ευλογία και η δόξα και η σοφία και η ευχαριστία και η τιμή και η δύναμη και η ισχύς στον Θεό μας, στους αιώνες των αιώνων, αμήν».
Και αποκρίθηκε ένας από τους πρεσβυτέρους λέγοντάς μου: «Αυτοί που φορούν τις στολές τις λευ­κές ποιοί είναι και από πού ήρθαν;»
Και είπα σε αυτόν: «Κύριέ μου, εσύ γνωρίζεις». Και μου είπε. «Αυτοί είναι οι ερχόμενοι από την θλίψη την μεγάλη, και έπλυναν τις στολές τους και τις λεύκαναν με το αίμα του Αμνού.
Γι’ αυτό είναι μπροστά στον θρόνο του Θεού και τον λατρεύουν μέρα και νύχτα στον ναό του. Και εκείνος που κάθεται στον θρόνο θα σκηνώσει μέσα τους. Δεν θα πεινάσουν πια ούτε θα διψάσουν ποτέ, ού­τε θα πέσει επάνω τους ο ήλιος ούτε άλλο καύμα, 
γιατί ο Αμνός που είναι στην μέση του θρόνου θα τους ποιμάνει και θα τους οδηγήσει στις πη­γές των υδάτων της ζωής, και θα εξαλείψει ο Θεός κάθε δάκρυ από τους οφθαλμούς τους». 
*
8. Και όταν άνοιξε την σφραγίδα την έβδομη, έγινε σιγή στον ουρανό για μισή ώρα.
Και είδα τους επτά αγγέλους που στέκονταν μπροστά στον Θεό, και δόθηκαν σε αυτούς επτά σάλπιγγες.
Και άλλος άγγελος ήρθε και στάθηκε στο θυσιαστήριο, έχοντας χρυσό θυμιατό, και δόθηκαν σε αυτόν θυμιάματα πολλά για να προσφέρει τις προσευχές όλων των αγίων στο θυσιαστήριο το χρυσό που είναι μπροστά στον θρόνο.
Και ανέβηκε ο καπνός των θυμιαμάτων με τις προσευχές των αγίων από το χέρι του αγγέλου μπροστά στον Θεό.
Και έλαβε ο άγγελος το θυμιατήρι και το γέμισε από την φωτιά του θυσιαστηρίου και το έριξε στην γη. Και έγιναν βροντές και φωνές και αστραπές και σεισμός.
Και οι επτά άγγελοι που είχαν τις επτά σάλπιγγες ετοιμάστηκαν να σαλπίσουν.
Και ο πρώτος σάλπισε, και έγινε χαλάζι και φωτιά ανακατωμένα με αίμα, και ρίχτηκαν στην γη, και το ένα τρίτο της γης κατακάηκε, και το ένα τρίτο των δέντρων κατακάηκε, και κάθε χορτάρι χλωρό κατακάηκε.
Και ο δεύτερος άγγελος σάλπισε, και ευθύς όρος μέγα φλεγόμενο ρίχτηκε στην θάλασσα, και έγινε το ένα τρίτο της θάλασσας αίμα, και πέθανε το ένα τρίτο των πλασμάτων της θάλασσας που έχουν ψυχή, και το ένα τρίτο των πλοίων καταστράφηκε.
Και ο τρίτος άγγελος σάλπισε, και έπεσε από τον ουρανό άστρο μεγάλο που καιγόταν σαν λαμπάδα, και έπεσε επάνω στο ένα τρίτο των ποταμών και επάνω στις πηγές των υδάτων.
Και το όνομα του άστρου είναι Άψινθος, και έγινε το ένα τρίτο των υδάτων αψέντι. Και πολλοί από τους ανθρώπους πέθαναν από τα νερά, γιατί έγιναν πικρά.
Και ο τέταρτος άγγελος σάλπισε, και χτυπήθηκε το ένα τρίτο του ήλιου και το ένα τρίτο της σελήνης και το ένα τρίτο των άστρων, για να σκοτεινιάσει το ένα τρίτο από αυτά,  και να μη φέγγει το ένα τρίτο της ημέρας, και ομοίως και της νύχτας.
Και είδα, και άκουσα έναν αετό που πετούσε μεσούρανα να λέει με φωνή μεγάλη: «Ουαί, ουαί, ουαί σε αυτούς που κατοικούν στην γη, όταν ακουστούν οι άλλες φωνές της σάλπιγγας των τριών αγγέλων που μέλλεται να σαλπίσουν». 
*
9. Και ο πέμπτος άγγελος σάλπισε, και είδα αστέρα να έχει πέσει από τον ουρανό στην γη, και του δόθηκε το κλειδί του φρέατος της αβύσσου.
Και άνοιξε το φρέαρ της αβύσσου και ανέβηκε καπνός από το πηγάδι σαν καπνός από καμίνι μεγάλο, και σκοτείνιασε ο ήλιος και ο αέρας από τον καπνό του πηγαδιού.
Και από τον καπνό βγήκαν ακρίδες στην γη, και δόθηκε σε αυτές εξουσία όπως η εξουσία που έχουν οι σκορπιοί της γης.
Και τούς ειπώθηκε να μη βλάψουν το χορτάρι της γης ούτε τίποτα το χλωρό ούτε κανένα δέντρο, παρά μόνο τους ανθρώπους που δεν έχουν την σφραγίδα του Θεού στο μέτωπό τους. 
Και τούς δόθηκε να μην τους θανατώσουν, αλλά να τους βασανίσουν μήνες πέντε, και ο βασανισμός τους όπως ο βασανισμός από σκορπιό όταν κεντρίζει άνθρωπο.
Και τις ημέρες εκείνες θα αποζητούν οι άνθρωποι τον θάνατο και δεν θα τον βρίσκουν, και θα επιθυμούν να πεθάνουν, και ο θάνατος θα φεύγει μακριά από αυτούς.
Και τα ομοιώματα των ακρίδων σαν ίπποι ετοιμοπόλεμοι, και στα κεφάλια σαν στεφάνια όμοια με χρυσό, και τα πρόσωπα τους σαν πρόσωπα ανθρώπων.
Και είχαν τρίχες σαν τα μαλλιά γυναικών, και τα δόντια τους ήταν όπως των λιονταριών.
Και είχαν θώρακες σαν σιδερένιους, και ο ήχος των φτερών τους σαν ήχος αρμάτων με ίππους πολλούς που τρέχουν στον πόλεμο.
Και έχουν ουρές σαν των σκορπιών και κεντριά, και στις ουρές τους έχουν την εξουσία να βλάπτουν τους ανθρώπους μήνες πέντε.
Έχουν βασιλέα τους τον άγγελο της αβύσσου που το όνομά του στα εβραϊκά είναι Αβαδδών, και στα ελληνικά το όνομά του είναι Απολλύων.
Το ένα Ουαί πέρασε, ιδού έρχονται ακόμα δύο Ουαί μετά από αυτό.
Και ο έκτος άγγελος σάλπισε, και άκουσα μια φωνή από τις τέσσερις γωνιές του θυσιαστηρίου του χρυσού που ήταν μπροστά στον Θεό,
ο οποίος έλεγε στον έκτο άγγελο: «Εσύ που έχεις την σάλπιγγα, λύσε τους τέσσερις αγγέλους τους δεμένους στον ποταμό τον μεγάλο, τον Ευφράτη».
Και λυθήκαν οι τέσσερις άγγελοι οι έτοιμοι για την ώρα και την ημέρα και τον μήνα και τον χρόνο που θα θανατώσουν το ένα τρίτο των ανθρώπων.
Και ο αριθμός των στρατευμάτων του ιππικού ήταν δύο μυριάδες μυριάδων, άκουσα τον αριθμό τους.
Και έτσι είδα τους ίππους με τα μάτια μου και τους αναβάτες τους να έχουν θώρακες πύρινους και υακίνθινους και θειούχους και τα κεφάλια των ίππων σαν κεφάλια λιονταριών, και από τα σώματά τους να βγαίνει πυρ και καπνός και θειάφι.
Από τις τρεις ετούτες πληγές σκοτώθηκε το ένα τρίτο των ανθρώπων, από το πυρ και τον καπνό και το θειάφι που έβγαινε από τα στόματά τους.
Γιατί η δύναμη των ίππων είναι στο στόμα τους και στις ουρές τους, επειδή οι ουρές τους είναι ό­μοιες με φίδια που έχουν κεφάλια και με αυτά βλάπτουν.
Και οι υπόλοιποι άνθρωποι που δεν σκοτώθηκαν από τις πληγές αυτές, δεν μετανόησαν για τα έργα των χεριών τους ώστε να μην προσκυνήσουν τα δαιμόνια και τα είδωλα τα χρυσά και τα ασημένια και τα χάλκινα και τα πέτρινα και τα ξύλινα, τα οποία δεν μπορούν ούτε να βλέπουν, ούτε να ακούν, ούτε να περπατούν.  
Και ούτε μετανόησαν για τα φονικά τους ούτε για τις μαγγανείες τους ούτε για την πορνεία τους ούτε για τις κλοπές τους. 
*
10. Και είδα άλλον άγγελο ισχυρό να κατεβαίνει από τον ουρανό, μέσα σε νεφέλη, και η ίρις στο κεφάλι του, και το πρόσωπό του σαν ήλιος και τα πόδια του σαν πύρινοι στύλοι
και να έχει στο χέρι του μικρό βιβλίο ανοιγμένο. Και έβαλε το πόδι του το δεξί στην θάλασσα και το αριστερό στην γη,
και έκραξε με φωνή μεγάλη σαν λιοντάρι που βρυχάται. Και όταν έκραξε, λάλησαν οι επτά βροντές με τις δικές τους φωνές.
Και όταν λάλησαν οι επτά βροντές και ετοιμαζόμουν να γράψω, άκουσα φωνή από τον ουρανό να λέει: «Σφράγισε αυτά που λάλησαν οι επτά βροντές και μην τα γράψεις».
Και ο άγγελος που είδα να στέκεται πάνω στην θάλασσα και πάνω στην γη σήκωσε το χέρι του το δεξί στον ουρανό,
και ορκίστηκε σε εκείνον που ζει στους αιώνες των αιώνων, εκείνον που δημιούργησε τον ουρανό και όσα είναι μέσα σε αυτόν, και την γη και όσα είναι μέσα της, και την θάλασσα και όσα είναι μέσα σε αυτήν, ότι χρόνος δεν απομένει πια,
αλλά στις μέρες της φωνής του έβδομου αγγέλου, όταν μέλλεται να σαλπίσει, θα τελεστεί το μυστήριο του Θεού όπως το ευαγγελίστηκε στους δούλους του, τους προφήτες.
Και  φωνή άκουσα από τον ουρανό πάλι να μιλάει μαζί μου και να λέει: «Πήγαινε πάρε το μικρό βιβλίο το ανοιγμένο στο χέρι του αγγέλου που στέκεται πάνω στην θάλασσα και πάνω στην γη».
Και πήγα προς τον άγγελο και τού είπα να μού δώσει το μικρό βιβλίο. Και μου είπε: «Λάβε και φάγε το, και θα σου πικράνει την κοιλιά, αλλά στο στόμα σου θα είναι γλυκό σαν μέλι».
Και έλαβα το μικρό βιβλίο από το χέρι του αγγέλου και το έφαγα, και ήταν στο στόμα μου σαν μέλι γλυκό, και όταν το έφαγα πικράθηκε η κοιλιά μου.
Και τότε μού είπαν: «Πρέπει πάλι να προφητέψεις σε λαούς και έθνη και γλώσσες και βασιλείς πολλούς».
*
11. Και μού δόθηκε καλάμι όμοιο με ράβδο, λέγοντας: «Σήκω και μέτρησε τον ναό του Θεού και το θυσιαστήριο και εκείνους που προσκυνούν μέσα σε αυτόν. 
Και την αυλή έξω από τον ναό άφησέ την και μην την μετρήσεις, γιατί δόθηκε στα έθνη. Και την πόλη την αγία θα καταπατήσουν μήνες σαρανταδύο.
Και θα δώσω στους δύο μάρτυρές μου να προφητέψουν μέρες χίλιες διακόσιες εξήντα, ντυμένοι με σάκκους.
Αυτοί είναι οι δύο ελιές και οι δύο λυχνίες που στέκονται μπροστά στον Κύριο της γης.
Και αν κάποιος θελήσει να τους βλάψει, πυρ θα βγει από το στόμα τους και θα καταφάει τους εχθρούς τους, και αν κάποιος θελήσει να τους βλάψει, έτσι πρέπει αυτός να θανατωθεί.
Αυτοί έχουν εξουσία να κλείσουν τον ουρανό για να μην βρέχει βροχή τις ημέρες της προφητείας τους, και έχουν εξουσία πάνω στα ύδατα να τα μετατρέπουν σε αίμα, και να πατάξουν την γη με κάθε πληγή όσες φορές και αν το θελήσουν.
Και όταν τελειώσουν την μαρτυρία τους, το θηρίο που ανεβαίνει από την άβυσσο θα τους πολεμήσει και θα τους νικήσει και θα τους θανατώσει. 
Και το πτώμα τους στην πλατεία της πόλης της μεγάλης, η οποία αποκαλείται πνευματικά Σόδομα και Αίγυπτος όπου και ο Κύριός τους σταυρώθηκε.
Και θα βλέπουν λαοί και φυλές και γλώσσες και έθνη το πτώμα τους τρεισήμισι μέρες, και τα πτώματά τους δεν θα αφήσουν να τα βάλουν σε μνήμα.
Και εκείνοι που κατοικούν στην γη θα χαίρονται γι’ αυτά και θα ευφραίνονται, και δώρα θα στέλνουν ο ένας στον άλλον, γιατί αυτοί οι δύο προφήτες βασάνισαν εκείνους που κατοικούν στην γη.
Και μετά τις τρεισήμισι μέρες, πνεύμα ζωής από τον Θεό εισήλθε σε αυτούς, και στάθηκαν στα πόδια τους, και φόβος μεγάλος έπεσε πάνω σε εκείνους που τους θωρούσαν.
Και άκουσαν φωνή μεγάλη από τον ουρανό να τους λέει: «Ανεβείτε εδώ πάνω». Και ανέβηκαν στον ουρανό μέσα στην νεφέλη, και τους θωρούσαν οι εχθροί τους.
Και εκείνη την ώρα έγινε σεισμός μεγάλος, και το ένα δέκατο της πόλης έπεσε, και θανατώθηκαν σε σεισμό επτά χιλιάδες ονόματα ανθρώπων, και οι υπόλοιποι γέμισαν φόβο και απέδωσαν δόξα στον Θεό του ουρανού.
Το Ουαί το δεύτερο πέρασε, ιδού έρχεται γρήγορα το Ουαί το τρίτο.
Και ο έβδομος άγγελος σάλπισε, και ακούστηκαν φωνές μεγάλες στον ουρανό να λένε: «Έφτασε η βασιλεία του κόσμου του Κυρίου μας και του Χριστού του, και θα βασιλέψει στους αιώνες των αιώνων».
Και οι είκοσι τέσσερις πρεσβύτεροι που κάθονταν στους θρόνους τους μπροστά στον Θεό, έπεσαν κατά πρόσωπο και προσκύνησαν τον Θεό λέγοντας:
«Σ’ ευχαριστούμε, Κύριε ο Θεός ο παντοκράτωρ, ο Ων ο Ην και ο Ερχόμενος, γιατί έχεις λάβει την δύναμή σου την μεγάλη και βασίλεψες.
Και τα έθνη οργίστηκαν, και ήρθε η οργή σου και ο καιρός των εθνών να κριθούν και να δώσεις τον μισθό στους δούλους σου τους προφήτες και τους αγίους και σε όσους φοβούνται το όνομά σου, μικρούς και μεγάλους, και να αφανίσεις όσους αφανίζουν την γη».
Και άνοιξε ο ναός του Θεού που βρίσκεται στον ουρανό, και φάνηκε η κιβωτός της διαθήκης του μέσα στον ναό του, και έγιναν αστραπές και φωνές και βροντές και σεισμός και χαλάζι χοντρό.
*
12. Και σημείο μέγα φάνηκε στον ουρανό, γυναίκα περιβεβλημένη τον ήλιο, και η σελήνη κάτω από τα πόδια της, και στο κεφάλι της στέφανος από δώδεκα αστέρες,
και κυοφορούσε, κράζοντας από τις ωδίνες και το βάσανο του τοκετού.
Και φάνηκε άλλο σημείο στον ουρανό, και ιδού μέγας δράκοντας πυρρός, με επτά κεφάλια και κέρατα δέκα, και στα κεφάλια του επτά διαδήματα, 
και η ουρά του σέρνει το ένα τρίτο των αστέρων του ουρανού, και τους έριξε στην γη. Και ο δράκοντας στάθηκε μπροστά στην γυναίκα που έμελλε να γεννήσει, για να καταφάει το τέκνο της όταν το γεννήσει.
Και εγέννησε υιό άρρενα, ο οποίος μέλλει να ποιμαίνει όλα τα έθνη με ράβδο σιδηρά, και άρπαξαν το τέκνο της προς τον Θεό και προς τον θρόνο του.
Και η γυναίκα έφυγε στην έρημο όπου έχει τόπο ετοιμασμένο από τον Θεό για να την τρέφουν εκεί μέρες χίλιες διακόσιες εξήντα.
Και έγινε πόλεμος στον ουρανό, ο Μιχαήλ και οι άγγελοί του πολέμησαν τον δράκοντα. Και ο δράκοντας πολέμησε και οι άγγελοί του,
και δεν νίκησαν, ούτε τόπος βρέθηκε ακόμη στον ουρανό.
Και διώχτηκε ο δράκοντας, ο όφις ο μέγας, ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος και ο σατανάς, αυτός που πλανά την οικουμένη όλη ρίχτηκε στην γη, και οι άγγελοί του ρίχτηκαν μαζί με αυτόν. 
Και άκουσα φωνή μεγάλη στον ουρανό να λέει: «Τώρα έγινε η σωτηρία και η δύναμη και η βασιλεία του Θεού μας και η εξουσία του Χριστού του, γιατί διώχτηκε ο κατήγορος των αδελφών μας, που τους κατηγορεί ενώπιον του Θεού ημέρα και νύχτα.
Και αυτοί τον ενίκησαν για το αίμα του Αμνού και για τον λόγο της μαρτυρίας τους, και δεν αγάπησαν την ψυχή τους έως  θανάτου.
Γι’ αυτό να ευφραίνεστε, ουρανοί, και όσοι κατοικείτε σε αυτούς, ουαί γη και θάλασσα, γιατί κατέβηκε ο διάβολος προς εσάς έχοντας θυμό μεγάλο, γιατί γνωρίζει ότι λίγο καιρό έχει».
Και όταν είδε ο δράκοντας ότι ρίχτηκε στην γη, καταδίωξε την γυναίκα που γέννησε τον άρρενα.
Και δόθηκαν στην γυναίκα δύο φτερούγες του αετού του μεγάλου, για να πετάει στην έρημο, στον τόπο της, για να  τρέφεται εκεί καιρό και καιρούς και το μισό του καιρού μακριά από το πρόσωπο του όφη. 
Και εκστόμισε ο όφις νερό σαν ποταμό πίσω από την γυναίκα για να την παρασύρει το ποτάμι.
Και βοήθησε η γη την γυναίκα, και άνοιξε η γη το στόμα της και κατάπιε τον ποταμό που έβγαλε ο δράκοντας από το στόμα του.
Και οργίστηκε ο δράκοντας με την γυναίκα, και έφυγε για να κάνει πόλεμο με τους υπόλοιπους από το σπέρμα της που τηρούν τις εντολές του Θεού και έχουν την μαρτυρία του Ιησού.
*
13. Και στάθηκα στην άμμο της θάλασσας. Και είδα από την θάλασσα να ανεβαίνει θηρίο, με κέρατα δέκα και κεφάλια επτά, και πάνω στα κέρατά του δέκα διαδήματα, και στα κεφάλια του ονόματα βλασφημίας.
Και το θηρίο που είδα ήταν όμοιο με λεοπάρδαλη, και τα πόδια του με αρκούδας, και το στόμα του σαν στόμα λιονταριού. Και έδωσε σε αυτό ο δράκοντας την δύναμη του και τον θρόνο του και εξουσία μεγάλη. 
Και ένα από τα κεφάλια του ήταν σαν θανατωμένο από σφαγή, και η πληγή του θανάτου του θεραπεύτηκε. Και θαύμασε όλη η γη και ακολούθησε το θηρίο, 
και προσκύνησαν τον δράκοντα που έδωσε την εξουσία στο θηρίο, και προσκύνησαν το θηρίο λέγοντας: «Ποιος είναι όμοιος του θηρίου, και ποιος μπορεί να πολεμήσει εναντίον του;» 
Και τού δόθηκε στόμα που λαλούσε λόγια μεγάλα και βλασφημίες, και τού δόθηκε εξουσία να κάνει πόλεμο μήνες σαράντα δύο. 
Και άνοιξε το στόμα του για βλασφημία προς τον Θεό, να βλασφημήσει το όνομά του και την σκηνή του και όσους κατοικούν στον ουρανό.
Και τού δόθηκε να κάνει πόλεμο με τους αγίους και να τούς νικήσει, και τού δόθηκε εξουσία πάνω σε κάθε φυλή και λαό και γλώσσα και έθνος.
Και θα το προσκυνήσουν όλοι όσοι κατοικούν στην γη που το όνομά τους δεν είναι καταγραμμένο στο βιβλίο της ζωής του Αμνού του σφαγμένου από καταβολής κόσμου.
Εάν έχει κανείς αφτί, ας ακούσει.
Εάν είναι κανείς για αιχμαλωσία, στην αιχμαλωσία πηγαίνει. Εάν κανείς με μαχαίρι θανατώσει, πρέπει αυτός με μαχαίρι να θανατωθεί. Τέτοια είναι η υπομονή και η πίστη των αγίων.
Και είδα άλλο θηρίο να ανεβαίνει από την γη, και είχε δύο κέρατα όμοια με αμνού και λαλούσε σαν δράκοντας.
Και ασκεί όλη την εξουσία του πρώτου θηρίου ενώπιον του. Και κάνει την γη και όσους κατοικούν σε αυτήν να προσκυνήσουν το θηρίο το πρώτο, του οποίου θεραπεύτηκε η πληγή του θανάτου. 
Και κάνει σημεία μεγάλα, ώστε να κάνει ακόμα και πυρ να κατέβει από τον ουρανό στην γη μπροστά στους ανθρώπους.
Και πλανά όσους κατοικούν στην γη με τα σημεία που του δόθηκαν να κάνει μπροστά στο θηρίο, λέγοντας σε αυτούς που κατοικούν στην γη να κάνουν εικόνα στο θηρίο που είχε την πληγή από το μαχαίρι και έζησε.
Και τού δόθηκε να δώσει πνοή στην εικόνα του θηρίου ώστε να λαλήσει και η εικόνα του θηρίου, και να κάνει όσους δεν προ
σκυνήσουν την εικόνα του θηρίου να θανατωθούν.
Και κάνει όλους, τους μικρούς και τους μεγάλους, και τους πλούσιους και τους φτωχούς, και τους ελεύθερους και τους δούλους, να χαράξουν σημάδι πάνω στο χέρι τους το δεξί ή πάνω στο μέτωπό τους,
για να μην μπορεί κανείς να αγοράζει ή να πουλά παρά μόνον όποιος έχει το χάραγμα με το όνομα του θηρίου ή τον αριθμό του ονόματός του.
Εδώ βρίσκεται η σοφία. Αυτός που έχει νου, ας λογαριάσει τον αριθμό του θηρίου, γιατί είναι αριθμός ανθρώπου. Και ο αριθμός του είναι το εξακόσια εξήντα έξι.
*
14. Και ιδού ο Αμνός να στέκεται στο όρος Σιών, και μαζί του εκατόν σαράντα τέσσερις χιλιάδες που είχαν το όνομα το δικό του και του Πατέρα του γραμμένο στο μέτωπό τους.
Και άκουσα φωνή από τον ουρανό ως φωνή υδάτων πολλών και ως φωνή βροντής μεγάλης, και η φωνή που άκουσα σαν φωνή κιθαρωδών που έπαιζαν τις κιθάρες τους.
Και έψαλλαν ωδή καινούργια ενώπιον του θρόνου και ενώπιον των τεσσάρων ζώων και των πρεσβυτέρων, και κανείς δεν μπορούσε να μάθει την ωδή παρά μόνον οι εκατό σαράντα χιλιάδες που εξαγοράστηκαν από την γη.
Είναι αυτοί που δεν μολύνθηκαν με γυναίκες, γιατί είναι παρθένοι. Αυτοί είναι που ακολουθούν τον Αμνό όπου κι αν πάει. Αυτοί εξαγοράστηκαν ανάμεσα στους ανθρώπους όπως οι καρποί από τα πρώτα γεννήματα, για τον Θεό και τον Αμνό, 
και στο στόμα τους δεν βρέθηκε ψεύδος, γιατί είναι άμωμοι.
Και είδα άλλον άγγελο να πετά μεσούρανα, έχοντας ευαγγέλιο αιώνιο για να ευαγγελίσει σε όσους κατοικούν στην γη, κάθε έθνος και φυλή και γλώσσα και λαό,
λέγοντας με φωνή μεγάλη: «Φοβηθείτε τον Θεό και δοξάστε τον, γιατί ήρθε η ώρα της κρίσης του, και προσκυνήστε εκείνον που δημιούργησε τον ουρανό και την γη και την θάλασσα και τις πηγές των υδάτων».
Και άλλος, δεύτερος, άγγελος ακολούθησε, λέγοντας: «Έπεσε, έπεσε η Βαβυλών η μεγάλη, η οποία πότισε από το κρασί του θυμού της πορνείας της όλα τα έθνη». 
Και άλλος, τρίτος, άγγελος τους ακολούθησε, λέγοντας με φωνή μεγάλη: «Αν κάποιος προσκυνά το θηρίο και την εικόνα του, και λαβαίνει το χάραγμα στο μέτωπο του ή στο χέρι του,
και αυτός θα πιεί από το κρασί του θυμού του Θεού, που είναι κερασμένο άκρατο στο ποτήρι της οργής του, και θα βασανιστεί με φωτιά και θειάφι ενώπιον άγιων αγγέλων και ενώπιον του Αμνού. 
Και ο καπνός του βασανισμού τους ανεβαίνει στους αιώνες των αιώνων, και δεν βρίσκουν ανάπαυση μέρα και νύχτα όσοι προσκυνούν το θηρίο και την εικόνα του και όποιος λάβει το χάραγμα του ονόματός του.
Τέτοια είναι η υπομονή των αγίων εκείνων που τηρούν τις εντολές του Θεού και την πίστη του Ιησού».
Και άκουσα φωνή από τον ουρανό να λέει: «Γράψε: Μακάριοι οι νεκροί που πεθαίνουν εν Κυρίω από τώρα». «Ναι» λέει το πνεύμα, «για να αναπαυτούν από τους κόπους τους, γιατί τα έργα τους τούς ακολουθούν». 
Και ιδού νεφέλη λευκή, και πάνω στην νεφέλη να κάθεται κάποιος όμοιος με υιό ανθρώπου έχοντας στην κεφαλή του στέφανο χρυσό και στο χέρι δρεπάνι κοφτερό.
Και άλλος άγγελος βγήκε από τον ναό, κράζοντας με φωνή μεγάλη σε αυτόν που καθόταν πάνω στην νεφέλη: «Στείλε το δρεπάνι σου και θέρισε, γιατί ήρθε η ώρα να θερίσεις επειδή ξεράθηκαν τα προς θερισμόν της γης».
Και έριξε εκείνος που καθόταν πάνω στην νεφέλη το δρεπάνι του στην γη, και θερίστηκε η γη.
Και άλλος άγγελος βγήκε από τον ναό που βρίσκεται στον ουρανό, έχοντας κι αυτός δρεπάνι κοφτερό.
Και άλλος άγγελος βγήκε από το θυσιαστήριο, έχοντας εξουσία πάνω στην φωτιά, και φώναξε με φωνή μεγάλη σε εκείνον που είχε το δρεπάνι το κοφτερό λέγοντας: «Στείλε το δρεπάνι σου το κοφτερό, και τρύγησε τα τσαμπιά από το αμπέλι της γης, γιατί ωρίμασαν τα σταφύλια του».
Και έβαλε ο άγγελος το δρεπάνι του στην γη, και τρύγησε το αμπέλι της γης και το έριξε στο πατητήρι του θυμού του Θεού το μεγάλο.
Και πατήθηκε το πατητήρι έξω από την πόλη, και έτρεξε αίμα από το πατητήρι ώς τα χαλινάρια των ίππων, χίλια στάδια μακριά.
*
15. Και είδα άλλο σημείο στον ουρανό μεγάλο και θαυμαστό, επτά αγγέλους έχοντες πληγές επτά, τις έσχατες, γιατί με αυτές συντελέστηκε ο θυμός του Θεού.
Και είδα κάτι σαν θάλασσα γυάλινη αναμειγμένη με φωτιά, και αυτούς που νίκησαν το θηρίο και την εικόνα του και τον αριθμό του ονόματός του να στέκουν στην θάλασσα την γυάλινη, κρατώντας κιθάρες του Θεού.
Και τραγουδούν την ωδή του Μωυσή, του δούλου του Θεού, και την ωδή του Αμνού, λέγοντας: «Μεγάλα και θαυμαστά τα έργα σου, Κύριε ο Θεός ο Παντοκράτωρ, δίκαιοι και αληθινοί οι δρόμοι σου, βασιλέα των εθνών.
Ποιος δεν θα φοβηθεί, Κύριε, και δεν θα δοξάσει το όνομα σου; Γιατί είσαι ο μόνος όσιος, και όλα τα έθνη θα έρθουν και θα προσκυνήσουν ενώπιον σου, γιατί τα δικαιώματά σου φα-νερώθηκαν».
Και μετά από αυτά είδα που άνοιξε ο ναός της σκηνής του μαρτυρίου στον ουρανό,
και βγήκαν από τον ναό οι επτά άγγελοι που είχαν τις επτά πληγές, ντυμένοι με καθαρό, λαμπρό λινό και ζωσμένοι στο στήθος με ζώνες χρυσές.
Και ένα από τα τέσσερα ζώα έδωσε στους επτά αγγέλους επτά φιάλες χρυσές γεμάτες με τον θυμό του Θεού του ζώντος στους αιώνες των αιώνων.
Και γέμισε ο ναός καπνό από την δόξα του Θεού και από την δύναμή του, και κανείς δεν μπορούσε να μπει στον ναό μέχρι να συντελεστούν οι επτά πληγές των επτά αγγέλων.
*
16. Και άκουσα μεγάλη φωνή από τον ναό να λέει στους επτά αγγέλους: «Πηγαίνετε και εκχύσετε τις επτά φιάλες του θυμού του Θεού στην γη».
Και έφυγε ο πρώτος και εξέχυσε την φιάλη του στην γη, και έγινε απόστημα κακό και πονηρό στους ανθρώπους που είχαν το χάραγμα του θηρίου και σε όσους προσκυνούσαν την εικόνα του.
Και ο δεύτερος εξέχυσε την φιάλη του στην θάλασσα και έγινε σαν αίμα νεκρού, και κάθε ζωντανή ψυχή στην θάλασσα πέθανε.
Και ο τρίτος εξέχυσε την φιάλη του στους ποταμούς και στις πηγές των υδάτων και το νερό έγινε αίμα.
Και άκουσα τον άγγελο των υδάτων που έλεγε: «Δίκαιος είσαι, ο Ων και ο Ην, ο όσιος, γιατί έτσι έκρινες,
γιατί αίμα αγίων και προφητών εξέχυσαν, και αίμα τους έδωσες να πιούν, το άξιζαν».
Και άκουσα το θυσιαστήριο που έλεγε: «Ναι, Κύριε ο Θεός ο Παντοκράτωρ, αληθινές και δίκαιες οι κρίσεις σου».
Και ο τέταρτος εξέχυσε την φιάλη του στον ήλιο και του δόθηκε να κάψει τους ανθρώπους με το πυρ.
Και κάηκαν οι άνθρωποι και έκαναν μεγάλο έγκαυμα και βλαστήμησαν το όνομα του Θεού που είχε εξουσία πάνω σε αυτές τις πληγές, και δεν μετανόησαν για να τον δοξάσουν.
Και ο πέμπτος εξέχυσε την φιάλη του πάνω στον θρόνο του θηρίου και σκοτείνιασε η βασιλεία του, και μασούσαν τις γλώσσες τους από τον πόνο.
Και βλαστήμησαν τον Θεό του ουρανού από τον πόνο τους και από τις πληγές τους, και δεν μετανόησαν για τα έργα τους.
Και ο έκτος, εξέχυσε την φιάλη του στον ποταμό τον μεγάλο, τον Ευφράτη, και ξεράθηκαν τα νερά του για να ετοιμαστεί ο δρόμος στους βασιλείς από εκεί που ανατέλλει ο ήλιος.
Και είδα από το στόμα του δράκοντα και από το στόμα του θηρίου και από το στόμα του ψευδοπροφήτη να βγαίνουν πνεύματα τρία ακάθαρτα σαν βατράχια, 
γιατί είναι πνεύματα δαιμονικά που ποιούν σημεία στους βασιλείς της οικουμένης όλης για να τους συναθροίσουν για τον πόλεμο της μέρας της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορα. 
Ιδού έρχομαι ως κλέπτης, μακάριος όποιος γρηγορεί και τηρεί τα ιμάτιά του για να μην περπατάει γυμνός και να βλέπουν την ασχημοσύνη του. 
Και τους συνάθροισε στον τόπο που λέγεται εβραϊκά Αρμαγεδών. 
Και ο έβδομος εξέχυσε την φιάλη του στον αέρα, και βγήκε φωνή μεγάλη από τον θρόνο του ναού που έλεγε: «Έγινε!»
Και έγιναν αστραπές και φωνές και βροντές, και σεισμός  μεγάλος, τέτοιος που δεν έχει γίνει από τότε που ο άνθρωπος εμφανίστηκε στην γη, τόσο μεγάλος ήταν ο σεισμός.
Και έγινε η πόλη η μεγάλη τρία κομμάτια, και οι πόλεις των εθνών έπεσαν. Και την Βαβυλώνα την μεγάλη την θυμήθηκε ο Θεός και της έδωσε να πιεί το ποτήρι με το κρασί του θυμού της οργής του.
Και κάθε νησί έφυγε, και βουνά δεν βρέθηκαν.
Και χαλάζι μεγάλο σαν τάλαντο κατεβαίνει από τον ουρανό πάνω στους ανθρώπους, και βλαστήμησαν οι άνθρωποι τον Θεό για την πληγή από το χαλάζι, γιατί πάρα πολύ μεγάλη ήταν αυτή η πληγή.
*
17. Και ήρθε ένας από τους επτά αγγέλους που είχαν τις επτά φιάλες, και μου μίλησε και μου είπε: «Έλα, θα σου δείξω την καταδίκη της πόρνης της μεγάλης που κάθεται πάνω σε ύδατα πολλά,
με την οποία πόρνευσαν οι βασιλείς της γης, και μέθυσαν οι κάτοικοι της γης με το κρασί της πορνείας της».
Και με συνεπήρε το Πνεύμα και με οδήγησε σε έρημο. Και είδα μια γυναίκα να κάθεται πάνω σε θηρίο κόκκινο, γεμάτο ονόματα βλασφημίας, έχοντας κεφαλές επτά και κέρατα δέκα.
Και η γυναίκα ήταν ντυμένη στην πορφύρα και στα κόκκινα, και χρυσωμένη με χρυσάφι και πολύτιμους λίθους και μαργαριτάρια, έχοντας ποτήρι χρυσό στο χέρι της γεμάτο βδελύγματα και τις ακαθαρσίες της πορνείας της, και στο μέτωπό της είχε όνομα γραμμένο: μυστήριον, Βαβυλών η μεγάλη, μητέρα των πορνών και των βδελυγμάτων της γης. 
Και είδα την γυναίκα να μεθάει με το αίμα των αγίων και με το αίμα των μαρτύρων του Ιησού. Και θαύμασα όταν την είδα, θαύμα μέγα.
Και μού είπε ο άγγελος: «Γιατί θαύμασες; Θα σου πω εγώ το μυστήριο της γυναίκα και του θηρίου που την βαστάζει και έχει τις επτά κεφαλές και τα δέκα κέρατα.
Το θηρίο που είδες ήταν και δεν είναι, και μέλλει να ανεβεί από την άβυσσο και να πάει στην απώλεια και θα θαυμάσουν οι κάτοικοι της γης που το όνομά τους δεν είναι γραμμένο στο βιβλίο της ζωής από καταβολής κόσμου, βλέποντας το θηρίο που ήταν και δεν είναι και θα είναι παρόν.
Εδώ χρειάζεται ο νους που έχει σοφία. Οι επτά κεφαλές είναι επτά όρη, όπου κάθεται η γυναίκα, και είναι επτά βασιλείς,
οι πέντε έπεσαν, ο ένας είναι, ο άλλος δεν ήρθε ακόμη, και όταν έρθει, θα πρέπει να μείνει για λίγο.
Το θηρίο που ήταν και δεν είναι, είναι ο όγδοος, και είναι από τους επτά και πηγαίνει στην απώλεια.
Και τα δέκα κέρατα που είδες είναι δέκα βασιλείς, που την βασιλεία δεν έλαβαν ακόμη, αλλά ως βασιλείς θα λάβουν την εξουσία για μία ώρα μαζί με το θηρίο.
Αυτοί μία γνώμη έχουν, και την δύναμη και την εξουσία τους την δίνουν στο θηρίο.
Αυτοί θα πολεμήσουν με τον Αμνό, και ο Αμνός θα τους νικήσει, γιατί είναι ο κύριος των κυρίων και ο βασιλεύς των βασιλέων, και όσοι είναι μαζί του, είναι κλητοί και εκλεκτοί και πιστοί».
Και μου λέει: «Τα ύδατα που είδες, που πάνω τους κάθεται η πόρνη, είναι λαοί και όχλος και έθνη και γλώσσες.
Και τα δέκα κέρατα που είδες και το θηρίο θα μισήσουν την πόρνη, και θα την ερημώσουν και θα την ξεγυμνώσουν και θα φάνε τις σάρκες της και θα την κατακάψουν στο πυρ,
γιατί ο Θεός έδωσε στις καρδιές τους να πράξουν κατά την γνώμη του, και να πράξουν ομόφωνα και να δώσουν την βασιλεία τους στο θηρίο, μέχρι να συντελεστούν οι λόγοι του Θεού.
Και η γυναίκα που είδες είναι η πόλη η μεγάλη που βασιλεύει πάνω στους βασιλείς της γης. 
*
18. Μετά από αυτά είδα άλλον άγγελο να κατεβαίνει από τον ουρανό, έχοντας εξουσία μεγάλη, και η γη φωτίστηκε από την δόξα του.
Και έκραξε με δυνατή φωνή λέγοντας: «Έπεσε, έπεσε η Βαβυλών η μεγάλη, και έγινε κατοικητήριο δαιμονίων και φυλακτήριο κάθε πνεύματος ακάθαρτου, και φυλακτήριο κάθε όρνιου ακάθαρτου και μισητού, γιατί από το κρασί του θυμού της πορνείας της ήπιαν όλα τα έθνη, και οι βασιλείς της γης πορνεύτηκαν μαζί της, και οι έμποροι της γης πλούτισαν από την δύναμη της ακολασίας της».
Και άκουσα άλλη φωνή από τον ουρανό να λέει: «Βγείτε, ο λαός μου, από αυτήν για να μη γίνετε κοινωνοί της αμαρτίας της. Και μη λάβετε από τις πληγές της,
γιατί σωρεύτηκαν οι αμαρτίες της ώς τον ουρανό, και μνημόνευσε ο Θεός τα αδικήματά της. 
Αποδώστε σε αυτήν ό,τι και αυτή απέδωσε, και ξεπληρώστε διπλά κατά τα έργα της, με το ποτήρι που κέρασε κεράστε την διπλά,
με όσα δόξασε τον εαυτό της και ασώτευσε, με άλλα τόσα δώστε της βασανισμό και πένθος. Γιατί μες στην καρδιά της λέει: «Ότι κάθομαι στο θρόνο μου σαν βασίλισσα, και χήρα δεν είμαι, και πένθος δεν θα ιδώ».
Γι’ αυτό, μέσα σε μία μέρα, θα έρθουν οι πληγές της, θάνατος και πένθος και λιμός, και στο πυρ θα κατακαεί, γιατί ισχυρός είναι Κύριος ο Θεός που την έκρινε.
Και θα την κλάψουν και θα την θρηνήσουν οι βασιλείς της γης που πορνεύτηκαν μαζί της και ασώτευσαν, όταν δουν τον καπνό της πυράς της,
στέκοντας μακριά από τον φόβο του βασανισμού της λέγοντας: «Ουαί ουαί, πόλη μεγάλη, Βαβυλών, πόλη ισχυρή, γιατί μέσα σε μία ώρα ήρθε η κρίση σου». 
Και οι έμποροι της γης θα κλάψουν και θα πενθήσουν γι’ αυτήν, γιατί κανείς δεν αγοράζει πια το εμπόρευμά τους,
εμπόρευμα από χρυσάφι και ασήμι και πολύτιμους λίθους και μαργαριτάρια και λινά και πορφύρα και μεταξωτά και κόκκινα ενδύματα και κάθε ξύλο αρωματικό και σκεύος ελεφάντινο και σκεύος από ξύλο πολύτιμο και χαλκό και σίδερο και μάρμαρο,
και κανέλα και αλοιφές, θυμιάματα, μύρο και λιβάνι, κρασί και λάδι, σιμιγδάλι και σιτάρι, κτήνη και πρόβατα, ίππους και άμαξες, σώματα και ψυχές ανθρώπων.
Και ο καρπός της επιθυμίας της ψυχής σου χάθηκε από σένα, και όλα τα πλούτη και τα λαμπρά χάθηκαν για σένα, και ούτε που θα ξαναβρεθούν πια».
Οι έμποροι τούτων, που πλούτισαν από αυτήν, θα στέκονται μακριά από τον φόβο του βασανισμού της, κλαίγοντας και πενθώντας 
και λέγοντας: «Ουαί ουαί, η πόλη η μεγάλη, η ντυμένη στα λινά και την πορφύρα και τα κόκκινα, και χρυσωμένη με χρυσάφι και πολύτιμους λίθους και μαργαριτάρια, γιατί μέσα σε μία ώρα ερημώθηκε ο τόσος πλούτος». Και κάθε καπετάνιος και όλο το πλήρωμα των πλοίων, και ναύτες και όσοι εργάζονται στην θάλασσα, στάθηκαν μακριά, 
και έκραζαν βλέποντας τον καπνό της πυράς της λέγοντας: «Ποια είναι όμοια με την πόλη την μεγάλη;»
Kαι έριχναν χώμα στις κεφαλές τους και έκραζαν κλαίγοντας και πενθώντας και λέγοντας: «Ουαί ουαί, η πόλη η μεγάλη, όπου επλούτισαν όσοι έχουν τα πλοία στην θάλασσα από τον πλούτο της, γιατί μέσα σε μία ώρα ερημώθηκε.
Ευφρανθείτε γι’ αυτήν, ουρανέ και άγιοι και απόστολοι και προφήτες, γιατί έκρινε ο Θεός το δίκιο σας εξαιτίας αυτής».
Και σήκωσε ένας άγγελος ισχυρός λιθάρι σαν μυλόπετρα με-γάλη και το έριξε στην θάλασσα λέγοντας: «Έτσι ορμητικά θα καταπέσει η Βαβυλών, η πόλη η μεγάλη, και δεν θα ξαναφανεί». 
Και φωνή κιθαρωδών και μουσικών και αυλητών και σαλπιγκτών δεν θα ακουστεί πια μέσα σου, κανείς τεχνίτης καμιάς τέχνης δεν θα βρεθεί πια για σένα, και ο ήχος της μυλόπετρας δεν θα ακουστεί πια για σένα,
και το φως της λυχνίας δεν θα φέξει πια για σένα, και η φωνή του νυμφίου και της νύμφης δεν θα ακουστούν πια για σένα, γιατί οι έμποροί σου ήταν οι μεγιστάνες της γης, γιατί με τις μαγγανείες σου πλανήθηκαν όλα τα έθνη
και μέσα σε αυτήν βρέθηκε αίμα προφητών και αγίων και όλων των σφαγιασμένων της γης.
*
19. Μετά από αυτά άκουσα σαν φωνή όχλου μεγάλου στον ουρανό να λέει: «Αλληλούια, η σωτηρία και η δόξα και η δύναμη του Θεού μας, γιατί αληθινές και δίκαιες οι κρίσεις του, γιατί έκρινε την πόρνη την μεγάλη, που διέφθειρε την γη με την πορνεία της, και διεκδίκησε το αίμα των δούλων του από το χέρι της».
Και ξαναείπαν: «Αλληλούια, και ο καπνός της ανεβαίνει στους αιώνες των αιώνων».
Και έπεσαν οι είκοσι τέσσερις πρεσβύτεροι και τα τέσσερα ζώα και προσκύνησαν τον Θεό που καθόταν στον θρόνο λέγοντας: «Αμήν, αλληλούια». 
Και φωνή βγήκε από τον θρόνο, λέγοντας: «Αινείτε τον Θεό μας, όλοι οι δούλοι του που τον φοβούνται, μικροί και μεγάλοι». 
Και άκουσα κάτι σαν φωνή μεγάλου όχλου, και  σαν φωνή υδάτων και σαν φωνή βροντών ισχυρών που έλεγαν: «Αλληλούια, γιατί βασίλευσε Κύριος ο Θεός μας ο Παντοκράτωρ.
Ας χαιρόμαστε και ας αγαλλιάζουμε και ας αποδώσουμε δόξα σε αυτόν, γιατί ήρθε η ώρα για τον γάμο του Αμνού, και η γυναίκα του ετοίμασε τον εαυτό της
και της δόθηκε να ντυθεί με λινό λαμπρό, καθαρό, γιατί το λινό είναι το δίκαιο των αγίων».
Και μου λέει: «Γράψε, μακάριοι οι καλεσμένοι στο δείπνο του γάμου του Αμνού». Και μου λέει: «Αυτοί είναι οι αληθινοί λόγοι του Θεού».
Και έπεσα μπροστά στα πόδια του για να τον προσκυνήσω. Και μου λέει: «Πρόσεξε δούλος είμαι και εγώ σαν εσένα και τους αδελφούς σου που παρέχουν μαρτυρία για τον Ιησού. Τον Θεό προσκύνησε. Γιατί η μαρτυρία περί του Ιησού είναι το πνεύμα της προφητείας».
Και είδα τον ουρανό ανοιχτό, και ιδού ίππος λευκός, και αυτός κάθισε πάνω του και καλείται Πιστός και Αληθινός, και με δικαιοσύνη κρίνει και πολεμά.
Και τα μάτια του πυρός φλόγα, και στο κεφάλι του διαδήματα πολλά, και έχει όνομα γραμμένο, που κανένας δεν το γνωρίζει παρά μόνον αυτός, 
και είναι ντυμένος με ιμάτιο βαμμένο στο αίμα, και το όνομά του καλείται Ο Λόγος του Θεού».
Και τα στρατεύματα που βρίσκονται στον ουρανό τον ακολουθούσαν πάνω σε ίππους λευκούς, ντυμένα με λευκό καθαρό λινό. 
Και από το στόμα του εκπορεύεται ρομφαία ακονισμένη, για να πατάξει με αυτήν τα έθνη, και αυτός θα τους ποιμάνει με ράβδο σιδηρά, και αυτός θα πατήσει στο πατητήρι με τον  οίνο του θυμού της οργής του Θεού του Παντοκράτορα.
Και στο ιμάτιο του και πάνω στον μηρό του είναι γραμμένο το όνομα: «Βασιλεύς των Βασιλέων και Κύριος των Κυρίων».
Και είδα έναν άγγελο να στέκει στον ήλιο, και έκραξε με φωνή μεγάλη, λέγοντας σε όλα τα όρνια που πετούν μεσούρανα: «Ελάτε, συναχθείτε στο δείπνο τον μεγάλο του Θεού, 
για να φάτε σάρκες βασιλέων και σάρκες χιλιάρχων και σάρκες ισχυρών και σάρκες ίππων και όσων κάθονται πάνω τους, και τις σάρκες όλων, ελεύθερων και δούλων, μικρών και μεγάλων».
Και είδα το θηρίο και τους βασιλείς της γης και τα στρατεύματα τους συναγμένα για να κάνουν πόλεμο με εκείνον που κάθεται στον ίππο και με το στράτευμά του. 
Και πιάστηκε το θηρίο, και μαζί του ο ψευδοπροφήτης που έκανε τα σημεία εμπρός του, με τα οποία πλάνησε εκείνους που έλαβαν το χάραγμα του θηρίου και εκείνους που προσκυνούν την εικόνα του. Ζωντανοί ρίχτηκαν και οι δυο τους στη λίμνη του πυρός που καίγεται με θειάφι.
Και οι υπόλοιποι σκοτώθηκαν με την ρομφαία που βγήκε από το στόμα εκείνου που κάθεται στον ίππο, και όλα τα όρνια χόρτασαν από τις σάρκες τους.
*
20. Και είδα άγγελο να κατεβαίνει από τον ουρανό, έχοντας στο χέρι του την κλείδα της αβύσσου και αλυσίδα μεγάλη.
Και συγκράτησε τον δράκοντα, τον όφη τον αρχαίο, που είναι ο Διάβολος και ο σατανάς που πλανά την οικουμένη, και τον έδεσε για χίλια χρόνια,
και τον έριξε στην άβυσσο, που την έκλεισε και την σφράγισε από πάνω του για να μην πλανήσει άλλο τα έθνη μέχρι να συντελεστούν τα χίλια χρόνια. Μετά από αυτό θα πρέπει να λυθεί για λίγο χρόνο.
Και είδα θρόνους, και κάθισαν πάνω τους εκείνοι που τους δόθηκε εξουσία να κρίνουν: οι ψυχές εκείνων που θανατώθηκαν με πέλεκυ για την μαρτυρία του Ιησού και για τον λόγο του Θεού, και εκείνων που δεν προσκύνησαν το θηρίο ούτε την εικόνα του και δεν έλαβαν το χάραγμα στο μέτωπο και στο χέρι τους. Και έζησαν και βασίλεψαν μαζί με τον Χριστό χίλια χρόνια.
Οι υπόλοιποι από τους νεκρούς δεν έζησαν μέχρι να συντελεστούν τα χίλια χρόνια. Αυτή είναι η ανάσταση η πρώτη.
Μακάριος και άγιος αυτός που έχει μερίδιο στην ανάσταση την πρώτη. Γι’ αυτούς ο δεύτερος θάνατος δεν έχει εξουσία, αλλά θα είναι ιερείς του Θεού και του Χριστού, και θα βασιλέψουν μαζί του χίλια χρόνια.
Και όταν συντελεστούν τα χίλια χρόνια, θα λυθεί ο σατανάς από την φυλακή του,
και θα βγει να πλανήσει τα έθνη στα τέσσερα σημεία της γης, τον Γωγ και τον Μαγώγ,
και θα τους συνάξει για πόλεμο, αυτούς που ο αριθμός τους είναι σαν την άμμο της θάλασσας.
Και ανέβηκαν σε όλο το πλάτος της και περικύκλωσαν το στρατόπεδο των αγίων και την πόλη την αγαπημένη, και κατέβηκε πυρ από τον ουρανό και τους κατέφαγε.
Και τον Διάβολο που τους πλανά τον έριξαν στην λίμνη του πυρός και του θειαφιού όπου είναι και το θηρίο και ο ψευδοπροφήτης, και θα βασανίζονται μέρα νύχτα στους αιώνες των  αιώνων.
Και είδα θρόνο μεγάλο λευκό και εκείνον που κάθεται πάνω του, από του οποίου το πρόσωπο έφυγε η γη και ο ουρανός, και τόπος δεν βρέθηκε γι’ αυτούς.
Και είδα τους νεκρούς, τους μεγάλους και τους μικρούς, να στέκονται μπροστά στον θρόνο, και βιβλία ανοίχτηκαν, και άλλο βιβλίο ανοίχτηκε, εκείνο της ζωής, και κρίθηκαν οι νεκροί από τα γραμμένα στα βιβλία κατά τα έργα τους. 
Και έδωσε η θάλασσα τους νεκρούς που κρατούσε, και ο θάνατος και ο Άδης έδωσαν τους νεκρούς που κρατούσαν, και κρίθηκε ο καθένας κατά τα έργα του.
Και ο θάνατος και ο Άδης ρίχτηκαν στην λίμνη του πυρός. Αυτός είναι ο θάνατος ο δεύτερος.
Και όποιος δεν βρέθηκε γραμμένος στο βιβλίο της ζωής, ρίχτηκε στην λίμνη του πυρός.
*
21. Και είδα ουρανό καινούργιο και γη καινούργια, γιατί ο πρώτος ουρανός και η πρώτη γη παρήλθαν, και η θάλασσα δεν υπάρχει πια.
Και είδα την πόλη την αγία Ιερουσαλήμ, καινούργια, να κατεβαίνει εξ ουρανού από τον Θεό, ετοιμασμένη σαν νύμφη στολισμένη για τον άντρα της.
Και άκουσα φωνή μεγάλη από τον ουρανό να λέει: «Ιδού η σκηνή του Θεού μαζί με τους ανθρώπους.
Και θα σκηνώσει με αυτούς, και αυτοί θα είναι οι λαοί του, και ο ίδιος ο Θεός θα είναι μαζί τους.
Και θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια. Ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχει πια, γιατί τα πρώτα πέρασαν».
Και είπε εκείνος που κάθεται στον θρόνο: «Ιδού, κάνω τα πάντα καινούργια». Και λέει: «Γράψε ότι αυτά τα λόγια είναι πιστά και αληθινά». 
Και μού είπε: «Συντελέσθηκαν. Εγώ είμαι το Α και το Ω, η αρχή και το τέλος. Εγώ θα δώσω στον διψασμένο από την πηγή του ύδατος της ζωής δωρεάν.
Αυτά θα τα κληρονομήσει ο νικητής, και θα είμαι γι’ αυτόν Θεός, και αυτός θα είναι υιός μου.
Για δε τους δειλούς και άπιστους και βδελυρούς και φονιάδες και πόρνους και μάγους και ειδωλολάτρες και όλους τους ψεύτικους, το μερίδιο τους είναι στην λίμνη που καίγεται με πυρ και θειάφι. Αυτό που είναι ο θάνατος ο δεύτερος».
Και ήρθε ένας από τους επτά αγγέλους που κρατούν τις επτά φιάλες τις γεμάτες με τις επτά έσχατες πληγές, και μίλησε μαζί μου λέγοντας: «Έλα, θα σού δείξω τη νύμφη, την γυναίκα του Αμνού».
Και με ανήρπασε πνευματικά σε βουνό, μεγάλο και υψηλό, και μού έδειξε την πόλη, την αγία Ιερουσαλήμ να κατεβαίνει εξ ουρανού, από τον Θεό,
με την δόξα του Θεού. Το φως της όμοιο με λίθο πολύτιμο, σαν ίασπις που κρυσταλλίζει.
Έχει τείχος μεγάλο και υψηλό, πύλες δώδεκα, και πάνω στις πύλες άγγελοι δώδεκα, και ονόματα γραμμένα που είναι των δώδεκα φυλών των υιών του Ισραήλ.
Κατά την ανατολή πύλες τρεις, και κατά τον βορρά πύλες τρεις και κατά τον νότο πύλες τρεις, και κατά την δύση πύλες τρεις.
Και το τείχος της πόλης έχει δώδεκα θεμέλιους λίθους, και πάνω τους δώδεκα ονόματα των δώδεκα αποστόλων του Αμνού.
Και αυτός που μού μιλούσε είχε για μέτρο καλάμι χρυσό, για να μετρήσει την πόλη και τις πύλες και το τείχος της.
Και η πύλη είναι τετράγωνη, και το μήκος της όσο και το πλάτος της. Και μέτρησε την πόλη με το καλάμι, δώδεκα χιλιάδες στάδια. Το μήκος και το πλάτος και το ύψος της είναι ίσα. 
Και μέτρησε το τείχος της εκατόν σαράντα τέσσερις πήχεις, κατά το μέτρο του ανθρώπου, που είναι του αγγέλου.
Και η δόμηση του τείχους από ίασπι, και η πόλη από καθαρό χρυσάφι όμοιο με καθαρό γυαλί.
Τα θεμέλια του τείχους της πόλης με πολύτιμο λίθο κοσμημένα, ο πρώτος θεμέλιος λίθος ίασπις, ο δεύτερος ζαφείρι, ο τρίτος χαλκηδόνιο, ο τέταρτος σμαράγδι, 
ο πέμπτος σαρδόνυχας, ο έκτος σάρδιο, ο έβδομος χρυσόλιθος, ο όγδοος βήρυλλος, ο ένατος τοπάζι, ο δέκατος χρυσόπρασος, ο ενδέκατος υάκινθος, ο δωδέκατος αμέθυστος. 
Και οι δώδεκα πύλες δώδεκα μαργαριτάρια από ένα μαργαριτάρι η κάθε πύλη. Και η πλατεία της πόλης χρυσάφι καθαρό σαν γυαλί διαυγές. 
Και ναό δεν είδα σε αυτήν, γιατί ο Κύριος ο Θεός ο Παντοκράτωρ είναι ο ναός της και ο Αμνός. 
Και η πόλη δεν έχει χρεία ήλιου ούτε σελήνης για να την φωτίζουν, γιατί η δόξα του Θεού την φώτισε, και ο λύχνος της ο Αμνός.
Και θα περπατούν τα έθνη με το φως της, και οι βασιλείς της γης θα φέρουν την δόξα και την τιμή αυτών σε αυτήν, και οι πύλες της δεν θα κλείνουν την ημέρα, γιατί νύχτα δεν θα υπάρχει εκεί,
και θα τής φέρουν την δόξα και την τιμή των εθνών.
Και δεν θα εισέλθει σ’ αυτήν τίποτα το μολυσμένο ούτε όποιος πράττει βδελύγματα και ψεύδη, παρά μόνο οι γραμμένοι στο βιβλίο της ζωής του Αμνού. 
*
22. Και μού έδειξε ποταμό των υδάτων της ζωής, λαμπρό σαν κρύσταλλο, που ανάβλυζε από τον θρόνο του Θεού και του Αμνού.
Στο μέσο της πλατείας της, και από την μία και από την άλλη μεριά του ποταμού, ήταν το δέντρο της ζωής που βγάζει καρπούς δώδεκα, έναν κάθε μήνα, και τα φύλλα του δέντρου για την θεραπεία των εθνών. 
Και ανάθεμα δεν θα υπάρχει πια. Και ο θρόνος του Θεού και του Αμνού θα είναι μέσα σε αυτήν, και οι δούλοι του θα τον λατρεύουν,
και θα δουν το πρόσωπο του, και το όνομά του στο μέτωπό τους.
Και νύχτα δεν θα υπάρχει πια, και δεν θα έχουν χρεία λυχνίας και φωτός ηλίου, γιατί ο Κύριος ο Θεός θα τους φωτίζει, και θα βασιλέψουν στους αιώνες των αιώνων.
Και μού είπε: «Αυτοί οι λόγοι είναι αξιόπιστοι και αληθινοί, και ο Κύριος ο Θεός των πνευμάτων των προφητών απέστειλε τον άγγελό του για να δείξει στους δούλους του όσα πρόκειται να γίνουν γρήγορα.
Και ιδού έρχομαι γρήγορα. Μακάριος όποιος τηρεί τους λόγους της προφητείας του βιβλίου τούτου». 
Και εγώ ο Ιωάννης άκουσα και είδα αυτά. Και όταν άκουσα και είδα, έπεσα να προσκυνήσω μπροστά στα πόδια του αγγέλου που μού τα έδειχνε.
Και μού λέει: «Πρόσεξε, δούλος είμαι όπως κι εσύ και οι αδελφοί σου και οι προφήτες και όσοι κρατούν τους λόγους του βιβλίου τούτου. Τον Θεό προσκύνησε».
Και μού λέει: «Μη σφραγίσεις τους λόγους της προφητείας του βιβλίου τούτου, γιατί ο καιρός είναι εγγύς.
Ο άδικος ας αδικήσει περισσότερο, και ο ρυπαρός ας ρυπανθεί περισσότερο, και ο δίκαιος ας πράξει το δίκαιο περισσότερο, και ο άγιος ας αγιάσει περισσότερο.
Ιδού έρχομαι γρήγορα, και ο μισθός μου μαζί μου, για να αποδώσω στον καθέναν κατά τα έργα του.
 Εγώ είμαι το Α και το Ω, ο πρώτος και ο έσχατος, η αρχή και το τέλος.
Μακάριοι όσοι πλένουν τις στολές τους για να έχουν εξουσία πάνω στο δέντρο της ζωής και να εισέλθουν από τις πύλες στην πόλη.
Έξω οι κύνες και οι μάγοι και οι πόρνοι και οι φονιάδες και οι ειδωλολάτρες και όποιος αγαπά και πράττει το ψεύδος.
Εγώ ο Ιησούς έστειλα σε σας τον άγγελό μου για να δώσει μαρτυρία περί αυτών στις εκκλησίες. Εγώ είμαι η ρίζα και το γένος του Δαυίδ, ο αστέρας ο λαμπρός ο πρωινός».
Και το πνεύμα και η νύμφη λένε: «Έρχου». Και όποιος ακούει ας λέει: «Έρχου». Και ο διψασμένος ας έρθει, αυτός που θέλει ας λάβει το ύδωρ της ζωής δωρεάν.
Εγώ δίνω μαρτυρία σε καθέναν που ακούει τους λόγους της προφητείας του βιβλίου τούτου. Αν κανείς προσθέσει τίποτα σε αυτούς, θα του δώσει ο Θεός τις πληγές που είναι γραμμένες στο βιβλίο τούτο.
Κι εάν κανείς αφαιρέσει τίποτα από τους λόγους του βιβλίου της προφητείας αυτής, θα του αφαιρέσει ο Θεός το μερίδιό του από το δέντρο της ζωής και από την πόλη την αγία, που είναι γραμμένη στο βιβλίο τούτο.
Λέει εκείνος που δίνει μαρτυρία γι’ αυτά: «Ναι, έρχομαι γρήγορα». «Αμήν, έρχου, Κύριε Ιησού». 
Η χάρις του Κυρίου Ιησού Χριστού είναι μαζί με όλους τους αγίους.
*
Μεταγραφή: Μ.Π., Φ.Π.