ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ!

Η ΜΩΒ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΓΗ...

24 Φεβ 2014

Η ίδια η παρουσία του Χριστού είναι αιώνια κρίση για τον άνθρωπο!

Ο Χριστός είναι κρίση στους αιώνες! Το έσχατο, το ανυπέρβλητο μέτρο της αγάπης που μας κρίνει! Ο  Χριστός ΕΙΝΑΙ η αγάπη! Και μόνο η αγάπη μπορεί να κρίνει τον κόσμο! Η αγάπη είναι το ύψιστο κριτήριο! Η ιστορία τελειώνει στην αγκαλιά της! Αυτός που δεν ζει την παρουσία του Χριστού, την αγάπη, αυτοκαταδικάζεται στην αιώνια μοναξιά! Η κόλαση και ο παράδεισος δεν είναι παρά τρόπος ύπαρξης ως προς την αγάπη, το φως! Δευτέρα Παρουσία είναι η όραση της δόξας του Υιού του Ανθρώπου από τους ευλογημένους κληρονόμους του θεϊκού Βασιλείου -του ετοιμασμένου από καταβολής κόσμου! Από το οποίο αυτοαποκλείονται εκείνοι που δεν αντέχουν το φως! 
*
«Πείνασα, δίψασα, ήμουν ξένος, γυμνός, άρρωστος, φυλακισμένος, και δεν με περιθάλψατε! Καθένας που ήταν σε αυτή την θέση και δεν τον βοηθήσατε, εγώ ήμουν!» Η απουσία της αγάπης είναι η αυτοκαταδίκη του να υπάρχεις έξω από την Γιορτή!
*

23 Φεβ 2014

Η χρυσή Ελληνική, Χριστική γραμμή: Αυτογνωσία-Αγάπη-Αειζωία!

ΕΙΣΑΙ ΑΓΑΠΗ ΑΕΙΖΩΙΑ!
Ευτυχώς έχουμε κριτήρια, γιατί, όπως είπε ο ίδιος ο Χριστός, το δέντρο φαίνεται από τους καρπούς του! Γι’ αυτό έχουμε κριτήρια να γνωρίζουμε αν κάτι προέρχεται από την καρδιά του Χριστικού έργου, αν υπηρετεί αυτό το οποίο εκείνος μας υπέδειξε: δηλαδή, την αγάπη!

«Εμείς οι αθάνατοι»! Το βιβλίο που δόθηκε από τον αρχάγγελο Ραφαήλ σχεδόν σαράντα χρόνια πριν! Παρόλο που το βιβλίο το έχω διαβάσει πολλές φορές, σαν για πρώτη φορά «είδα» τι λέει! Και πραγματικά συγκλονίστηκα, γιατί με εξαιρετικά απλό και ποιητικό τρόπο μας δίνει συνταρακτικές αλήθειες τις οποίες η επιστήμη έρχεται τέσσερις δεκαετίες μετά να επαληθεύσει!

Η κβαντική Φυσική μιλάει για απρόβλεπτη συμπεριφορά της ύλης, για την δύναμη της επιρροής του «παρατηρητή», για το πώς όλα αλληλοσυσχετίζονται κ.λπ. Οι βιολόγοι, από την άλλη, τα τελευταία χρόνια, λένε πλέον ότι ο θάνατος δεν είναι μία νομοτελειακή κατάσταση, αλλά κάτι αναστρέψιμο! Το γήρας είναι «βλάβη» που μπορεί να επιδιορθωθεί! Αυτά όταν λέγονταν πριν από σαράντα χρόνια ήταν εξωφρενικά!

Λίγες δεκαετίες πριν ήταν αδιανόητο ο άνθρωπος να νικήσει τον θάνατο! Οι επιστήμονες σήμερα μιλούν απροκάλυπτα πως είναι ζήτημα χρόνου να νικηθεί ο θάνατος! Γνωρίζει πλέον η επιστήμη την κατεύθυνση που πρέπει να αναζητήσει το μυστικό της αειζωίας! Και μιλάμε για την επιστήμη και όχι για άλλες παρεμβάσεις και δώρα από τον ουρανό! Ο Ραφαήλ εξάλλου μας το έχει υποσχεθεί…

Εμείς οι αθάνατοι
Κάθε λέξη στο βιβλίο «Εμείς οι αθάνατοι» αποκαλυπτική μέσα στην ομορφιά της, την απλότητα, την αξία της! Καθώς σκεφτόμουν πως πάντοτε το τέλος αλλά και η διαδρομή εμπεριέχονται στην αρχή, συγκινήθηκα πάρα πολύ, αναλογιζόμενη όλα αυτά τα χρόνια πόσο τεράστια πράγματα έχουν ειπωθεί, πόσο τεράστια πράγματα έχουν γίνει, στα οποία είμαι μάρτυρας… Είδα το σημείο της αφετηρίας! Το τεράστιο δώρο της Αειζωίας που κατέβασε ο Ραφαήλ στην Γη! Και είναι εδώ! Είναι για μας! Και είναι στο χέρι μας να το υπογράψει η συνείδησή μας! Να το ενεργοποιήσουμε!

Μέσα σ’ αυτό το κοίταγμα είδα την διαδρομή όλα αυτά τα χρόνια… Το πόσο περιφερειακά εστιαζόμαστε σε σχέση με το κεντρικό μήνυμα, που είναι το να νικήσουμε τον ίδιο τον θάνατο! Και να τον νικήσουμε απλώς βάζοντας μια υπογραφή ζωής: πως  η συνείδησή μας αποδέχεται ότι η αρρώστια, ο πόνος και ο θάνατος έχουν τέλος!

Γιατί η Αειζωία, το δώρο του Ραφαήλ προς την ανθρωπότητα του 21ου αιώνα -αυτό που θα παραδώσουμε στον 22ο!- είναι η απάντηση στην «τιμωρία» των Πρωτοπλάστων! Οι οποίοι έφυγαν από τον παράδεισο, έγιναν θνητοί, και έκτοτε με πόνο και κόπο γεννούν τα παιδιά τους, αφού ενεργοποίησαν τον μηχανισμό της εντροπίας: την φθορά και τον θάνατο! Δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση για τιμωρία του Θεού! Είναι αυτοτιμωρία!

Καθώς η συνείδησή τους αποκόπηκε από την πηγή της, ξαφνικά, μέσα από το αρχαίο παράπτωμα της παρακοής, βρέθηκαν σε μια καινούργια κατάσταση: «εξ αντικειμένου» ως προς τον δημιουργό τους! Και από κει που ο προπτωτικός άνθρωπος βρισκόταν σε αρχεγονική ενότητα με τον Θεό, με το Όλο Πράγμα, βρέθηκε «απέναντι», είδε τον Θεό να τον ελέγχει, τον φοβήθηκε, κρύφτηκε, ένιωσε πως είναι γυμνός! Με αποτέλεσμα να μην είναι πλέον συμβατός με την κατάσταση του παραδείσου! Βρέθηκε έτσι σε άλλη κατάσταση πραγμάτων! Και πλέον καλείται, αυτό που του χαρίστηκε εξ αρχής, να το κερδίσει, μέσα από μια διαδρομή όπου έχει να αντιμετωπίσει τον πόνο, τα όρια, τους περιορισμούς της διττότητας!

Η θεία Πρόνοια, εντούτοις, σε ένα κομβικό σημείο της διαδρομής της ανθρώπινης συνείδησης, έστειλε στην Γη τον ίδιο τον Χριστό! Και εκείνος μυστηριακά, θεουργικά, επανέφερε τον άνθρωπο στην αρχαία τάξη. Τον εξαγόρασε! Εξαγόρασε το ατόπημά του, την αμαρτία του, την αστοχία του δηλαδή ως προς τον σκοπό της ύπαρξής του που είναι η ανεμπόδιστη συλλειτουργία με το Όλο Πράγμα! Η ενότητα με τον Πατέρα, τον Δημιουργό των Πάντων! Άνοιξε με την ανάστασή του την προοπτική αυτή, καθώς εδώ, ως άνθρωπος, νίκησε τον σατανά: τον θάνατο καθ’ ολοκληρίαν! Εμείς, πλέον, η μετά Χριστόν ανθρωπότητα, καλούμαστε να υπογράψουμε αυτή την αποκατάσταση, αυτή την Επιστροφή!

Ο προ Χριστού κόσμος!
Η χρυσή Χριστική γραμμή ταυτόσημη με την Ελληνική γραμμή
Είδα μπροστά μου ένα ολόκληρο πακέτο πραγμάτων! Είδα αυτόν που αποκαλούμε προ Χριστού κόσμο, τον κόσμο που άνοιξε ο Χριστός, καθώς και το σημείο όπου στεκόμαστε εμείς σήμερα με την παρουσία του αρχαγγέλου Ραφαήλ και την υπόσχεση πως «θα σπάσουμε το δρεπάνι του θανάτου»! Όπως διαβάζουμε στο βιβλίο «Εμείς οι αθάνατοι», οι νεκροθάφτες θα γίνουν κηπουροί και τα νεκροταφεία άλση! Αμήν! Το συντομότερο!

Είδα την χρυσή Χριστική γραμμή η οποία είναι ταυτόσημη με την Ελληνική γραμμή! Καθόσον ο Έλληνας ως συνείδηση είναι ταυτόσημος με την Χριστική συνείδηση! Όπως έχουμε πολλές φορές διευκρινίσει, λέγοντας «Έλληνας» δεν εννοούμε τον κάτοικο της συγκεκριμένης γεωγραφικής περιοχής, αλλά εκείνον που έχει ελληνικό πνευματικό DNA! Και αυτό είναι ταυτόσημο με την Χριστική συνείδηση -είτε κοιμάται ο Έλληνας είτε όχι! Πάντως είναι αυτή η πνευματική στόφα! Δεν είναι τυχαίο ότι μέσα από την γραμμή αυτή, την ελληνική, αποκαλύφθηκε και αποκαλύπτεται ο αείποτε καινούργιος για τον άνθρωπο πνευματικός πολιτισμός!

Το ΕΙ του Μαντείου των Δελφών
Είδα τον προ Χριστού πνευματικό πολιτισμό, τον οποίο αν τον ορίζαμε με μια λέξη, αυτή θα ήταν η λέξη ΕΙ, είσαι! Το περίφημο ΕΙ που ήταν γραμμένο στο μαντείο των Δελφών! ΕΙΣΑΙ! Ο έλληνας Μουσαίος, ο Μωυσής -το μωρό που βρήκαν οι Αιγύπτιοι στο καλάθι μες στον Νείλο!- είχε αποκαλύψει το περιεχόμενο αυτού που ΕΙΣΑΙ συνομιλώντας με τον Θεό στο όρος Σινά: «Εγώ ειμί ο Ων, ο Ήν και ο Ερχόμενος!» Αυτό που καλείται να πει κάθε ανθρώπινο ον! Γνωρίζουμε δηλαδή τι ΕΙΣΑΙ! Είσαι «Ο Ών, ο Ήν και ο Ερχόμενος!»

Γνωρίζουμε το περιεχόμενο της λέξης ΕΙΣΑΙ του Μαντείου των Δελφών!  Θα θυμίσω για την ιστορία πως οι πρώτες πλάκες που κατέβασε ο Μωυσής από το Όρος δεν γνωρίζουμε τι περιείχαν! Ο Μωυσής τις έσπασε μπροστά στην θέα των Εβραίων που είχαν στήσει ξανά τα είδωλα και προσκυνούσαν τον χρυσό μόσχο! Δεν είχαν τον σεβασμό να περιμένουν να επιστρέψει από το Όρος! Οργίστηκε ο Μωυσής και έσπασε τις πρώτες πλάκες! Στην συνέχεια ανέβηκε ξανά στο Όρος και έφερε τον γνωστό «Νόμο»!

Το καταπληκτικό  είναι ότι δεν γνωρίζουμε τι έγραφαν οι πρώτες αυτές πλάκες! Δεν γνωρίζουμε ως εκ τούτου ποια θα ήταν η κατευθυντήριος γραμμή προς τον άνθρωπο! Το κεντρικό σημείο πάντως της προ Χριστού εποχής είναι αυτό το ΕΙΣΑΙ! ΕΙ! Και γνωρίζουμε το περιεχόμενο αυτού που ΕΙΣΑΙ: «Ο Ών, ο Ήν και ο Ερχόμενος!» Δίπλα στο ΕΙ αναγραφόταν το «ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ». Όλο το ζητούμενο δηλαδή είναι να γνωρίσεις ποιος είσαι! Την θεϊκή σου προέλευση!

Είσαι Θεός! Το μήνυμα των Ελλήνων, από τους προ Χριστού αιώνες! Αυτογνωσία! Γνώρισε ποιος είσαι!
Είσαι Θεός! Αυτό είναι το μήνυμα των Ελλήνων, από τους προ Χριστού αιώνες! Αυτογνωσία! Γνώρισε ποιος είσαι! Και ταυτοχρόνως σου δίνουν την απάντηση μέσα από την κατάφαση: ΕΙΣΑΙ! Πιο συνταρακτική λέξη δεν θα μπορούσε να υπάρξει ως προμετωπίδα! ΕΙΣΑΙ! Έρχεται στην συνέχεια ο Χριστός και συνοψίζει ολόκληρη την τεράστια θεϊκή του διδασκαλία σε μια λέξη: ΑΓΑΠΗ! Μέσα σ’ αυτή την λέξη το θείο ΟΝ χώρεσε τα πάντα! Τον υπέρτατο νόμο της Ζωής! Τον τρόπο! Το αποτέλεσμα! Την γενεσιουργό αιτία των πάντων! Το happy end! Τα χώρεσε όλα μέσα στη λέξη ΑΓΑΠΗ!

Μετά την αγάπη δεν υπάρχουν ερωτηματικά να απαντηθούν ούτε ερωτήσεις να υποβληθούν!
Μετά την αγάπη δεν υπάρχουν ερωτηματικά να απαντηθούν ούτε ερωτήσεις να υποβληθούν! Δεν υπάρχει τίποτα που να μένει αναπάντητο! Γι’ αυτό ο Χριστός δεν έκανε ακαδημαϊκές διδασκαλίες, ούτε θεωρίες και φιλοσοφίες. Μίλησε με μύθους, παραβολές, σύμβολα και κυρίως με την Παρουσία του! Έδωσε, με τον τρόπο που κινήθηκε μέσα στον κόσμο, τα μεγαλύτερα μαθήματα στον άνθρωπο! Έγραψε την πιο χρυσή υποθήκη για το πώς είναι ο Υιός του Ανθρώπου, ο Υιός του Θεού.

Γνωρίζουμε πως ο Χριστός δεν ήρθε στην Γη για να σταυρωθεί. Αυτό ήταν επιλογή των «ανθρώπων»! Στην οποία εκείνος δεν αντιστάθηκε! Ούτε το σχέδιο του Θεού ήταν να σταυρωθεί ο Χριστός! Θα μπορούσε, δηλαδή, ο Χριστός να μην είχε σταυρωθεί! Είδε όμως πως μόνο σταυρωμένος θα άνοιγε την καρδιά των ανθρώπων στους αιώνες!

Ο Χριστός πάνω στον Σταυρό σήκωσε όλο το ελλείπον μέρος του ανθρώπου! Και αποκαλύφθηκε ως το ΣΥΝ του κόσμου!
Ο Χριστός συμπληρώνει το ελλείπον μέρος του κόσμου και το ελλείπον μέρος καθενός από μας! Αν θεωρήσουμε το δέκα ως τον τέλειο αριθμό, σύμφωνα με τον Πυθαγόρα, τότε ο Χριστός, αν εσύ βάλεις ένα, εκείνος θα βάλει εννέα, αν εσύ βάλεις δύο, θα βάλει οκτώ κ.ο.κ.

Ο Χριστός θα σε συμπληρώσει! Ο Χριστός είναι το ΣΥΝ του κόσμου! Τίποτα δεν μένει πλέον ελλειπές και ατελές με την κάθοδο του Χριστού στα επίπεδα αυτά της διττότητας! Ο άνθρωπος καλείται αυτή την θεουργική πράξη της Χριστικής πρόσθεσης να την υπογράψει! Ο Χριστός υπέγραψε την αποκατάσταση και την πληρότητα όλων των όντων! Δεν εξαίρεσε κανέναν από την αγάπη του! Και αυτό μάς κάλεσε να κάνουμε κι εμείς!

Να χωρέσουμε καρδιακά αυτό που παίζεται στην Γη!
Να δώσουμε την ευκαιρία, μέσα από την ΑΓΑΠΗ σε όλα τα όντα να συμπληρωθούν από την Χριστική Δύναμη και να επιστρέψουν στο φως! Καθένα κατά την τάξη του και τον βαθμό της απόστασής του από το θεϊκό κέντρο! Είτε εδώ είτε σε άλλη ζωή, είτε σε άλλη «ζώνη» μέσα στα πεδία του χωροχρόνου! Σε όλα τα όντα, σε όλες τις συνειδήσεις, ακόμα και τα πιο απομακρυσμένα από το θεϊκό κέντρο, όπου κι αν βρέθηκαν μετά την Πτώση που τα παρέσυρε, δόθηκε η ευκαιρία να συμπληρώσουν το μέρος που έχασαν, το μέρος που τους λείπει!

Ο Χριστός συμπληρώνει τα πνευματικά μέλη του Ανθρώπου Ο Χριστός συμπληρώνει τα πνευματικά μέλη του Ανθρώπου για να ορθωθεί και να γίνει ο «Νέος Αδάμ», όπως ο ίδιος αποκαλείται από την Ορθόδοξη θεολογία. Να γίνει το ον που υπερβαίνοντας την Πτώση, επανέρχεται στην  ενότητα του  Αδάμαντα-Χριστού! Ενότητα με το Παν, ενότητα με τον Πατέρα. Από τότε πέρασαν δυο χιλιάδες χρόνια για να ακούσουμε μια λέξη το ίδιο συνταρακτική όσο η αναστάσιμη για το ανθρώπινο ον ιερή λέξη ΑΓΑΠΗ! Και η λέξη αυτή είναι ΑΕΙΖΩΙΑ! Συνταρακτική όσο και οι δυο λέξεις-σταθμοί της Ελληνικής, Χριστικής γραμμής: ΕΙ και ΑΓΑΠΗ!

Η Αειζωία δίνει στον άνθρωπο την προοπτική να ανακτήσει  ένα όχημα τέτοιο που να του επιτρέπει να ζει μέσα στο χωροχρονικό γίγνεσθαι με τον τρόπο που επιλέγει χωρίς την οδύνη και την τραγικότητα της φθοράς και του θανάτου!
Είναι τεράστιο για να το χωρέσει η αντίληψη μας! Too good to be true! Μια ανθρωπότητα που έχει πειστεί για τον θάνατο, έχει εμποτιστεί από τον θάνατο, έχει πεποίθηση θανάτου, μια εκατόμβη θυμάτων του πίσω της!

Ο άνθρωπος μεταφέρει μέσα του τρομακτικές εικόνες θανάτου! Το συλλογικό ασυνείδητο είναι γεμάτο με τον φόβο και τον τρόμο του θανάτου. Δεν μπορεί ο άνθρωπος να πιστέψει πως είναι δυνατόν να υπάρξει τέλος σ’ αυτό! Γνωρίζουμε, εντούτοις, πως ο νους και οι πεποιθήσεις μας έχουν να κάνουν με τα προϊόντα των αισθήσεών μας. Τα συμπεράσματα που βγάζει ο νους έχοντας ως πηγή πληροφόρησης τις αισθήσεις είναι ως εκ τούτου αναξιόπιστα, αφού ο «οικοδόμος της πραγματικότητάς» μας είναι έτσι τοποθετημένος ώστε να δημιουργεί αυτή την εικόνα των πραγμάτων.

Αν μετατοπιστεί ο «οικοδόμος της πραγματικότητάς» μας ένα χιλιοστό, αυτό που θα βλέπουμε και θα ζούμε θα είναι κάτι εντελώς διαφορετικό!
Δεν θα έχει καμιά σχέση με την «ύλη» όπως την γνωρίζουμε σήμερα, ούτε με τον εαυτό μας όπως τον γνωρίζουμε, ούτε με τον νου μας όπως τον γνωρίζουμε μέσα από την συμβατική του λειτουργία. Είμαστε τρομερά δέσμιοι του «γνωστού»! Αυτού που μας έχουν μάθει, αυτού που θεωρούμε δεδομένο.

Αυτό που χρειάζεται είναι σαμποτάζ στην πραγματικότητα! Να βγούμε από τον ύπνο ότι αυτό που ζούμε -ειδικά στις καλές του στιγμές, στην καλή του εκδοχή που είναι και η πιο επικίνδυνη- είναι όλο το ζητούμενο!

Ο Ραφαήλ είναι πάντα μαζί μας για να μας δείχνει μια άλλη οπτική πραγμάτων! Να μας ξεβολεύει και να  γκρεμίζει όποιο σύστημα έχει φτιάξει ο καθένας! Μόλις το φτιάξεις, έρχεται να σου το γκρεμίσει! Για να μας εκπαιδεύσει να μην πιστεύουμε αυτόν τον κόσμο, και να θυμόμαστε ότι εδώ δεν ήρθαμε για να βελτιώσουμε τις συνθήκες αυτού του κόσμου, να εξωραΐσουμε το Matrix, να το κάνουμε πιο ανεκτό για μας!

 Καθένας έχει τις σταθερές του, κάποια πράγματα που επιλέγει και μπορεί να φτιάξει μια συμπαθητική κατάσταση για τον εαυτό του! Δεν είναι όμως αυτό το ζητούμενο! Ίσως αυτό να είναι και η μεγαλύτερη παγίδα: το να επιδιώκει κανείς το πώς θα νιώσει καλύτερα μέσα σε όλα αυτά. Αντιθέτως είναι ο ασφαλέστερος τρόπος να κοιμηθεί δια παντός! Γιατί τουλάχιστον όσο έχει βασικές ανάγκες επιβίωσης, μπορεί να βρει μέσα του κάτι ουσιώδες. Ο Καζαντζάκης έχει μιλήσει πολύ για την ελευθερία από την ανάγκη και την βόλεψη!

Να σηκωθούμε πάνω από αυτό που παίζεται εδώ! Να σηκωθούμε πάνω από τον νου!
Ποτέ να μην μένεις ευχαριστημένος με ό,τι θεωρείς πως έχεις ή με ό,τι έχεις κατακτήσει! Ο σκοπός δεν είναι η επίτευξη της προσωπικής μας ευμάρειας -το να περάσουμε από την ζωή όσο γίνεται πιο ανώδυνα- αλλά να σηκωθούμε πάνω από αυτό που παίζεται εδώ! Να σηκωθούμε πάνω από τον νου! Να αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε αυτό που παίζεται! Αυτή η κίνηση και μόνο αλλάζει όλο αυτό που παίζεται!

Φυσικά το σύστημα, η εκπαίδευση, το κατεστημένο, έχουν φροντίσει να μας πείσουν ότι τα πράγματα δεν αλλάζουν! «Ο κόσμος αυτός δεν θ’ αλλάξει ποτέ!» Ή αν γίνονται αλλαγές είναι πάντοτε μέσα σ’ αυτά τα ευμετάβλητα σχήματα όπου πάντοτε θα υπάρχουν θύματα και κάποιοι που χειρίζονται τις καταστάσεις! Δεν μπορούμε να διανοηθούμε πως είναι δυνατόν να βγούμε από το Matrix, γιατί ο νους λειτουργεί με όρους του Matrix - της ψευδαίσθησης!

Δεν μπορεί ο νους να υποδείξει στον άνθρωπο μια πραγματικότητα που να είναι έξω από τον νου!
Ό,τι διευθετήσεις κάνουμε, τις κάνουμε για να τακτοποιήσουμε την υπάρχουσα κατάσταση. Δεν μπορεί ο άνθρωπος να βρει την Πύλη διαφυγής -όπως την αποκαλεί το βιβλίο «Εμείς οι αθάνατοι»! Την Πύλη άλματος, την Πύλη δίνης μέσα από την οποία θα βρεθεί σε άλλη πραγματικότητα, άλλη κατάσταση πραγμάτων. Και αν αυτό το φανταζόμαστε ή το υποψιαζόμαστε -τουλάχιστον εμείς εδώ έχουμε ακούσει ότι υπάρχει!- εντούτοις το θεωρούμε μακρινό και δύσκολο ή για κάποιους εκλεκτούς ή για όντα παράξενα που δεν είναι σαν εμάς! Δεν πιστεύουμε ότι μπορεί να μας αφορά!

Δεν υπάρχει τίποτα που να μην ταξιδεύει μέσα μας!
Όμως πραγματικά αυτό που εμπεριέχει ο άνθρωπος είναι  υλικά από το Όλο Πράγμα! Δεν υπάρχει τίποτα που να μην ταξιδεύει μέσα μας! Έχουμε δηλαδή όλη την δύναμη και την δυνατότητα να αλλάξουμε συχνότητα! Και να περάσουμε μέσα από την Πύλη άλματος! Όχι με τον νου! Γι’ αυτό ο Ραφαήλ διαρκώς μας επαναλαμβάνει να μην σκεφτόμαστε!

Δεν διευθετούνται τα πράγματα με την σκέψη! Δεν έχει καμιά υπαρξιακή αξία η σκέψη! Ούτε η πιο καλλιεπής! Μην μπαίνετε μπροστά ως εγώ! Δεν μπορείτε ως εγώ να αλλάξετε τα πράγματα! Εξάλλου μέσα στην καθημερινότητά μας κινούμαστε περισσότερο ως παράλογα παρά ως λογικά όντα! Ασφαλώς και καθένας είναι ελεύθερος να πράττει όπως εμπνέεται και του είναι πρόσφορο!

Το ζήτημα όλο είναι πού αρθρώνεται η συνείδησή μας!
Το αν αφήνουμε περιθώριο στον εαυτό μας έξω από την σκέψη να υπάρχει, να ζει, να αναπνέει, να κινείται! Ή είμαστε εντελώς προσδιορισμένοι μέσα στον τρόπο που κατανοεί ο νους και έχει στήσει τα πράγματα!

ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ-ΑΓΑΠΗ-ΑΕΙΖΩΙΑ
Είδα τις τρεις λέξεις, ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ-ΑΓΑΠΗ-ΑΕΙΖΩΙΑ να αναβλύζουν από την Ελληνική, Χριστική γραμμή και να μας ανοίγουν οντολογικά Πύλες άλματος προς μια άλλη πραγματικότητα, η οποία μας λέει: Είσαι αγάπη, αειζωία! Λέξεις-κλειδιά για την έξοδό μας από την ομαδική ψευδαίσθηση μέσα στην οποία βρισκόμαστε!
Για μια ακόμη φορά δίνεται η ευκαιρία να δει  κανείς, ειδικά όσοι έχουν ασχοληθεί σοβαρά με την εσωτερική φιλοσοφία πως ό,τι και να ειπωθεί σε επίπεδο λόγου είναι βαρυτικό, «υπερβολικά σταθεροποιημένο»! Είναι γραμμές πυρός οι λέξεις! Φράγματα! Ακόμα και στην καλύτερη περίπτωση εμποδίζουν τον άνθρωπο να πετάξει!

Γιατί ακόμα κι αν εκφράζουν αλήθειες, εμποδίζουν την σύλληψη του Όλου ως κάτι που συμβαίνει ταυτόχρονα, μέσα στο οποίο τα πάντα αλληλοσυνδέονται, την αντίληψη ότι όλα αυτά τα τεράστια πράγματα «παίζουν» εδώ και τώρα! Αυτή την στιγμή και μέσα σου! Και ότι ΟΛΑ αυτά εσύ είσαι! Μπορεί ποτέ  κανείς αυτό να το συνειδητοποιήσει μέσα από την κλασική θρησκευτική παιδεία ή την φιλοσοφική εσωτερική αναζήτηση μέσα από σχολές και τάγματα;

Είναι αδιανόητο για τον άνθρωπο να ξεπεράσει τις αντιθέσεις και τα φράγματα του νου!
Και για τους «καλοπροαίρετους» ακόμα πιο δύσκολα! Όσοι έχουν διακοσμήσει τον νου τους με ιδέες κι έχουν στήσει ένα ικανοποιητικό κοσμοείδωλο, το οποίο τους ικανοποιεί και το θαυμάζουν! Αυτό είναι ακόμα μεγαλύτερη δέσμευση, φράγμα στο να μπορέσουν να ζήσουν έξω από τον νου -πέρα από τον νου τους- την αιώνια, αμετάβλητη ενότητα των πάντων! Την ενότητα από την οποία προέρχονται, και στην οποία ούτως ή άλλως συμμετέχουν, αφού είναι λειτουργικά της μέλη! Απλά κοιμόμαστε! Είναι ασύλληπτο!

«Μα δεν υπάρχει ύλη!»
«Δεν υπήρξε Big Bang 
«Ο Θεός δεν είναι ον, είναι τρόπος!»
Εμείς φανταζόμαστε τον Θεό σαν ένα καλό πλάσμα -αυτό που δεν είμαστε εμείς- σοφό και παντοδύναμο! Ένα ον πάντως που επιστατεί την δημιουργία και το οποίο μας κοιτάζει, μας τιμωρεί, μας νουθετεί, και που μπορεί στο τέλος να μας λυπηθεί και να μην ψοφήσουμε! Μέχρις εκεί. Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε όταν μιλάμε γι’ αυτό το ον, ότι μιλάμε για πεδία, δυνάμεις, ΖΩΗ, τρόπο ΖΩΗΣ -δεν λέω «ύπαρξης», αφού η λέξη παραπέμπει στο υπό αρχήν, πράγμα που δεν συμβιβάζεται με την έννοια του Θεού.

 Δεν αλλάζει η πραγματικότητα! Αλλάζει ο δικός μας τρόπος που την κοιτάζουμε! Ο Θεός είναι τρόπος! Αυτήν την πραγματικότητα μας την μεταφέρει έτσι ο «οικοδόμος της πραγματικότητάς» μας!
Αυτό δίνει απαντήσεις στα δικά μας θέματα: αν θέλουμε να τα κοιτάξουμε θεϊκά, πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο! Δεν αλλάζει η πραγματικότητα! Αλλάζει ο δικός μας τρόπος που την κοιτάζουμε! Αλλάζοντας τρόπο έχουμε δυνατότητα διαφυγής από αυτό που είναι μπροστά μας -το προϊόν των αισθήσεών μας! Συμμετέχοντας και συλλειτουργώντας με το Όλο πράγμα! Ο οικοδόμος της πραγματικότητας  βρίσκεται κάπου στο στήθος μας! Εάν μετατοπιστεί κατ’ ελάχιστον -δεν μιλάμε ούτε κατά διάνοια ώς την επίφυση, μιλάμε για ένα χιλιοστό!- θα μπορεί, ας πούμε, το χέρι μας να διαπερνάει τον τοίχο!
Δεν αλλάζει το χέρι ούτε η φύση του τοίχου, αλλά η συνείδησή μας, ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε το χέρι μας και τον τοίχο! Καθώς γνωρίζουμε ότι η υποατομική ύλη έχει τεράστια κενά, υπάρχει τρόπος να «περάσεις» μέσα από τα κενά! Όλα είναι διαπερατά! Αυτό που εμείς βλέπουμε ως στερεό, αμετακίνητο, αδιαπέραστο, δεν υπάρχει! Είναι ψευδαίσθηση του νου! Δεν υπάρχει τίποτα αδιαπέραστο, τίποτα αμετακίνητο! Δεν είναι η φύση της ύλης μη διαπερατή, όπως φαίνεται! Ο νους μας, η αντίληψή μας την βλέπει «στερεή», συμπαγή -δεν είναι παρά χορός ηλεκτρονίων! Αυτήν την πραγματικότητα μας την μεταφέρει έτσι ο «οικοδόμος της πραγματικότητάς» μας!

«Τι είναι ο Εωσφόρος;»Τόπος!»
 Συμπύκνωση! Περιορισμός!
Όσοι ζούμε την ευλογία του Ραφαήλ, δεν βρισκόμαστε εδώ για να πάρουμε μια γνώση, μια πληροφορία ή μια διδασκαλία ηθική κ.λπ. Αλλά όντες κοντά σε ένα φαινόμενο το οποίο είναι παρόν, εξελίσσεται και πάλλεται εδώ στην Γη, να ανυψώσουμε τις δονήσεις του εαυτού μας και να υπάρξουμε με έναν άλλο τρόπο! Ο Θεός είναι τρόπος! Είναι τρόπος να δούμε ότι τα πάντα αλληλοσυνδέονται!

Δεν υπάρχει τίποτα που να μην αλληλοσυνδέεται, να μην αλληλεπιδρά,  να μην αλληλοπεριχωρείται!
Ανυψώνοντας τις δονήσεις μας συλλειτουργούμε με το Όλο Πράγμα! Και ο τρόπος αυτός δεν ενέχει πόνο, φόβο, φθορά, θάνατο, χωρισμό, εμπόδιο, περιορισμό! Μπαίνουμε έτσι μέσα στην Γιορτή! Στην Γιορτή του Κόσμου! Για μια ακόμη φορά η αλήθεια μάς υποδεικνύει πως οτιδήποτε έχουμε στον νου μας είναι λάθος! Ακόμα και οι πιο περισπούδαστες αναλύσεις είναι απαντήσεις!

Αυτό που παίζεται θα μπορούσε να αλλάξει μέσα σε ένα δευτερόλεπτο!
Ο νους, μεταξύ των άλλων, έχει ένα ακόμα μεγάλο πρόβλημα: σκέφτεται «ποσοτικά»! Κάτι είναι «μεγάλο», «δύσκολο», «δεν γίνεται»! Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε, λόγου χάριν, ότι αυτό που παίζεται θα μπορούσε να αλλάξει μέσα σε ένα δευτερόλεπτο! Να περάσουμε  την Πύλη Άλματος, ατομικά και συλλογικά, και να βρεθούμε σ’ αυτή την κατάσταση της Δίνης: σε άμεση επαφή με εκείνο που πράγματι παίζεται! Μέσα σ’ αυτόν τον άλλο τρόπο, ο θάνατος δεν έχει πουθενά υπόσταση! Υπό μία έννοια εξάλλου δεν μπορεί να πεθάνει κάτι που δεν έχει γεννηθεί, που δεν ζει!

Ο Ραφαήλ στον αιώνα μας έδωσε το δώρο της Αειζωίας!
Ο ίδιος ο Χριστός μίλησε για την δεύτερη γέννηση, την πνευματική γέννηση! Εδώ σε αυτό το επίπεδο που μιλάμε, στην πραγματικότητα δεν υπάρχει θάνατος γιατί δεν υπάρχει και Ζωή Ζώσα! Αυτό είναι ακόμα πιο τραγικό! Εντούτοις ο Ραφαήλ στον αιώνα μας έδωσε το δώρο της Αειζωίας! Και υποσχέθηκε ότι το δώρο είναι ήδη παρόν, διότι το ον το οποίο το έφερε στην Γη, γεννήθηκε και είναι ανάμεσά μας. Εμείς καλούμαστε απλώς να το υπογράψουμε! Σκεφτείτε με τι περιφερειακά θέματα ασχολείται ο καθένας! Και δεν εννοώ την καθημερινή του επιβίωση, αλλά τις φιλοσοφικές και υπαρξιακές του αναζητήσεις!
Να εντοπιστούμε στο κεντρικό σημείο που είναι η Αειζωία, η μεγάλη ανατροπή! Αυτό που θα οδηγήσει τον άνθρωπο σε άλλη κατάσταση πραγμάτων! Την νίκη πάνω στον θάνατο!

Η Ελληνική γραμμή
Μιλώντας για την Ελληνική γραμμή θα ήθελα να αναφερθώ στον 20ο αιώνα, έναν αιώνα πολύ ιδιαίτερο! Υπήρξε πληθώρα απεσταλμένων όντων και αγίων που κατέκλυσαν την Γη κατά τον αιώνα αυτόν. Μόνο να σκεφτείτε μέσα σε λίγες δεκαετίες πόσο άλλαξε ο κόσμος! Πριν από σαράντα χρόνια στην Ελλάδα δεν υπήρχαν καν βιβλία εσωτερικής φιλοσοφίας! Δεν υπήρχαν βιβλία πνευματικού περιεχομένου. Τα βιβλία που κυκλοφορούσαν ήταν είτε σχετικά με την μαγεία και τον αποκρυφισμό, είτε συντηρητική θεολογία. Αυτή η έξαρση της πληροφορίας όπως την ζούμε σήμερα είναι προϊόν των τελευταίων χρόνων.

Tο 2000 μας ειπώθηκε πως ο κόσμος με την στροφή της χιλιετίας δεν θα είναι πλέον όπως τον ξέρουμε! Θα αλλάξει η θέαση του κόσμου. Και είχαμε αμέσως μετά την αποκωδικοποίηση του γονιδιώματος κ.λπ. Ραγδαίες κατακτήσεις της επιστήμης!

Με αποκορύφωμα την ανακάλυψη του «σωματιδίου του Θεού», του σωματιδίου Χιγκς που δεν είναι τίποτα άλλο από τον περίφημο Αιθέρα για τον οποίο μίλησε ο Πλάτωνας και τον οποίον όλοι οι αρχαίοι πολιτισμοί γνώριζαν. Είναι η πέμπτη ουσία -η πεμπτουσία-, γενεσιουργός της ύλης. Ο Πλάτωνας αποκαλούσε τον Αιθέρα εκμαγείο των μορφών! Γίνεται αντιληπτός ο Αιθέρας από τις επιπτώσεις που προκαλεί στην ύλη, χωρίς να εντοπίζεται υλικά! Από την δράση του καταλαβαίνουν οι επιστήμονες ότι «υπάρχει»! Το ονόμασαν σωματίδιο-«Θεός» πιστεύοντας ότι θα εξηγούσαν τον τρόπο που έχει γίνει η υλική δημιουργία.

Θα κυνηγάει την επιστήμη πάντοτε αυτό που είναι «πίσω» από ό,τι εκάστοτε ανακαλύπτει!
 Και τον Αιθέρα ποιος τον έφτιαξε; Η Πλατωνική θεώρηση μιλάει για ιδέα-εικόνα-μορφή! Η εικόνα αντιστοιχεί στον Αιθέρα, στο Αιθερικό πεδίο, η οποία προβάλλεται στην ύλη! Όλα αυτά ενώ έχουν την αξία τους ταυτοχρόνως παραμένουν μια περιγραφή! Ο νους πάλι φαντάζεται το πνεύμα να είναι πιο «ψηλά», να κατεβαίνει κ.λπ. Ενώ όταν μιλάμε για το τι παίζεται, η μόνη αλήθεια είναι πως όλα παίζονται ταυτόχρονα, όλα είναι εδώ! Και όχι μόνον είναι εδώ, αλλά εσύ, το υποκείμενο που τα παρατηρεί, τα εμπεριέχεις και μπορείς να τα διαχειριστείς! Αυτό είναι και το κεντρικό μήνυμα!

Όλες οι οργανωμένες διδασκαλίες, τα θρησκευτικά ή φιλοσοφικά συστήματα, σε καθιστούν παθητικό δέκτη που πληροφορείται! Σου κάνουν κάποια περιγραφή, κάποια ερμηνεία του κόσμου, των ιδεών κ.λπ., κανείς όμως δεν σου λέει δυναμικά πως όλα αυτά είσαι εσύ! Και πως δεν υπάρχει περίπτωση να αντιληφθείς κάτι το οποίο δεν εμπεριέχεις!

Δεν υπάρχει περίπτωση να φανταστείς κάτι που δεν εμπεριέχεις, αλλιώς δεν θα μπορούσες να το σκεφτείς! Ο άνθρωπος σκέφτεται το άπειρο ενώ δεν έχει εικόνα του απείρου, δεν είναι προϊόν της εμπειρίας του! Γιατί σύμφωνα  με τους υλιστές και τους άθεους η εμπειρία των αισθήσεων τροφοδοτεί με εικόνες την σκέψη! Ο άνθρωπος μιλάει για την αθανασία! Την έχει δει; Την έχει ζήσει; Δεν θα υπήρχε περίπτωση να συλλάβει  ο άνθρωπος την έννοια της αθανασίας, του απείρου, του αιωνίου κ.λπ. αν δεν τις εμπεριείχε! Ούτε την εικόνα της αυτοϊασης! Ούτε την έννοια της ροής και της συλλειτουργίας με ένα Όλον το οποίο, για την αντίληψη του εντός του Matrix ανθρώπου, είναι μια αχανής κλίμακα! Και όμως αυτή την τεράστια κλίμακα την εμπεριέχει!

Είμαστε εμείς οι ίδιοι εκείνο για το οποίο μιλάμε και προσπαθούμε να κατανοήσουμε! Το εμπεριέχουμε!
Αυτή είναι και η μεγάλη αλήθεια! Ότι εκείνο για το οποίο μιλάμε και προσπαθούμε να κατανοήσουμε, το εμπεριέχουμε! Είμαστε εμείς οι ίδιοι! Στις μεγάλες στιγμές μέσα στον ιστορικό χρόνο  δίνονται στον άνθρωπο οι αλήθειες-Πύλες, για να του δείξουν πως είναι Υιός Θεού και πως μπορεί να ανακτήσει τα δικαιώματα που απορρέουν από το Βασίλειο από το οποίο προέρχεται! Η παραβολή του ασώτου υιό, δίνει ακριβώς την περιγραφή της Επιστροφής στο Βασίλειο!
Δυο πάρα πολύ σημαντικά πνευματικά σημεία: το περίφημο Τάγμα της Μαρίτσας -Μαρίας!- και το Τάγμα της Μαρίας-Δώρας
Δεν είναι τυχαίο που στον 20ο αιώνα εμφανίστηκαν δυο πάρα πολύ σημαντικά πνευματικά σημεία! Το περίφημο Τάγμα της Μαρίτσας -Μαρίας!- ένας πνευματικός χώρος εντοπισμένο εντελώς, με συγκλονιστικό τρόπο, στην καρδιά του Χριστικού έργου, την εκπλήρωση της Αγάπης! Της έμπρακτης αγάπης όπως την ζήτησε ο Χριστός! Και μέχρι σήμερα όσοι παρέμειναν εκεί, στην μνήμη της εξακολουθούν και πράττουν με υποδειγματικό τρόπο το έργο της αγάπης προς τον συνάνθρωπο!

Και η Μαρία Ντυπρέ, η Δώρα, η οποία στις αρχές του 20ου αιώνα ανήγγειλε την Νέα Εποχή και μίλησε για την Παγκόσμια Ελεημοσύνη ως πρωταρχικό σκοπό του ανθρώπου, μαζί με την ανάδειξη της Πνευματικής του Προσωπικότητας και την ακεραίωση του Παγκόσμιου Κώδικα ο οποίος θα οδηγήσει την ανθρωπότητα στα πεπρωμένα της. Διέθεσε την ζωή της για το έργο αυτό: το καθήκον της υλικής, ψυχικής, και πνευματικής αποκατάστασης της δικαιοσύνης στην συνείδηση του ανθρώπου -για την διακίνηση στις ανθρώπινες κοινωνίες όλων των αγαθών προς όλα τα πλάσματα!

Το πνευματικό της δίπολο, ο Δημήτριος Σεμελάς, ο Δώρος, έκανε κάτι εξίσου σπουδαίο: συνέδεσε το Χριστικό έργο με την Ελληνική Πνευματική Παράδοση του παρελθόντος, την Ορφική παράδοση, και την μελλοντική του αγιοπνευματική φανέρωση με κέντρο την Αθήνα, την αιώνια Μητρόπολη του πνεύματος κατά την Νέα Πνευματική Εποχή!

Η Ελληνική Πνευματική γραμμή εκδήλωσης του Χριστικού Όντος
Η Ελληνική Πνευματική γραμμή εκδήλωσης του Χριστικού Όντος ήταν και παραμένει μια ύψιστη αλήθεια! (Δεν είναι τυχαίο ότι της έδωσε την ονομασία Εωνική παράδοση, καθώς εών είναι ο αρχαϊκός τύπος του όντος). Ο Δώρος έδειξε ξεκάθαρα την Ελληνική Πνευματική γραμμή του παρελθόντος και του μέλλοντος την οποία συνέδεσε εντελώς με τον Χριστό και την συνοδεία του!

Η Ελληνική-Χριστική γραμμή διατρέχει την πνευματική ιστορία της Γης  από τους αρχαίους χρόνους μέχρι το πανόραμα των αγιοπνευματικών αιώνων -σύμφωνα με τον λόγο του Χριστού: «Εγώ θα φύγω, αλλά θα σας στείλω άλλον Παράκλητο ο οποίος θα σας εξηγήσει τα πάντα!»

Πρόκειται για την Νέα Εποχή του Παρακλήτου που θα εκφραστεί στην Γη με κέντρο την Ελλάδα, την Αθήνα! Εδώ θα καταυγάσει ο Ελληνικός Πνευματικός Πολιτισμός ο οποίος θα οδηγήσει τον άνθρωπο να περάσει την Πύλη της Χριστικής συνειδητότητας! Προς μια άλλη κατάσταση ύπαρξης!

Ο 20ος αιώνας ήταν «προδρομικός» από πνευματική άποψη σε σχέση με τον 21ο αιώνα: ανήγγειλε την εκπλήρωση!
Ήταν δυο σημαντικοί σταθμοί τα δυο Τάγματα -της Μαρίτσας και της Μαρίας-Δώρας- μαζί με την πληθώρα των απεσταλμένων όντων σε όλη την Γη. Ο 20ος αιώνας ήταν «προδρομικός» από πνευματική άποψη σε σχέση με τον 21ο αιώνα: ανήγγειλε την εκπλήρωση! Προετοίμασε την ανθρωπότητα γι’ αυτό το οποίο έρχεται! Την Πύρινη εποχή του Πνεύματος! Κατά την οποία δεν μιλάμε καν για ιδέες, αλλά για δυνάμεις και ανύψωση δονήσεων! Για αλλαγή τρόπου ύπαρξης του ανθρωπίνου όντος! Συνολικά! Για θεϊκό τρόπο ύπαρξης!

Ο άνθρωπος πλήττει με την ευμάρεια και δυστυχεί με την στέρησή της!
Η παραβολή του Ασώτου είναι γνωστή! Ένας πατέρας είχε δυο γιους! Ο νεώτερος, μάλλον έπληττε από την τόση ευμάρεια που υπήρχε στο πατρικό σπίτι! Η ευμάρεια προκαλεί πλήξη, παρόλο που αυτό σοκάρει! Ο άνθρωπος πλήττει με την ευμάρεια και δυστυχεί με την στέρησή της! Και ενώ ο Θεός φυσικά θέλει την ευημερία και την ευμάρειά μας, εμείς οι ίδιοι δεν την αντέχουμε! Και την σαμποτάρουμε!

Ο νεώτερος γιος, λοιπόν, ζήτησε από τον πατέρα του να του δώσει το μερίδιο που του αναλογούσε! «Δώσε μου ό,τι δικαιούμαι, να φύγω, να ζήσω την δική μου ζωή!» Είναι η αρχαία αυτή κίνηση που βλέπουμε να  επικαλούνται μέχρι σήμερα οι άνθρωποι για την «ανεξαρτησία» τους! «Να βρω τον εαυτό μου, να τραβήξω τον δρόμο μου!» ακούμε να λέγεται κατά κόρον! Κίνηση που στηρίζουν οι ψυχολόγοι θεωρώντας πως έτσι ο άνθρωπος θα βρει πράγματι την ανεξαρτησία του! Η εποχή μας κατεξοχήν υπερθεματίζει την «ανεξαρτησία» αυτή!

Εντούτοις αυτή η «ανεξαρτησία» έχει να κάνει με την αλαζονεία και την διαχωριστική αντίληψη του εγώ που αδυνατεί να ζήσει το μυστήριο της ενότητας! Την μόνη ελευθερία και ανεξαρτησία! Μες στην ανοησία του, το εγώ, θεωρεί ότι η δέσμευσή του είναι αυτό που αλληγορικά αναφέρεται στην ιστορία ως πατρικό σπίτι, οικογένεια που του έδωσε ο Θεός! «Δώσε μου ό,τι δικαιούμαι, για να ζήσω μόνος μου!»

Τι είδους ελευθερία και ανεξαρτησία όμως διεκδικεί ο άνθρωπος αφού ο μόνος του εχθρός είναι ο Εωσφόρος!
Τι είδους ελευθερία και ανεξαρτησία όμως διεκδικεί ο άνθρωπος αφού ο μόνος του εχθρός είναι ο Εωσφόρος! Η εναντιωτική δύναμη, το αντίλογο πνεύμα το οποίο τον πολεμά! Μην μπορώντας να δει και να αντιμετωπίσει τον εχθρό του, την ιδέα του ποιος πραγματικά είναι ο εχθρός του, ψάχνει αλλού εχθρούς!

Ο άνθρωπος ζητά να αλλάξει τόπο όχι τρόπο!
Βλέπουμε τον άσωτο υιό να πλήττει στο σπίτι του, να παίρνει το μερίδιο της «περιουσίας» του και να το ξοδεύει ασώτως! Το ξοδεύει όπως γουστάρει! Ξανεμίζει έτσι την περιουσία του, δηλαδή την ενέργεια που του έδωσε ο Θεός για να ζήσει Ζώσα Ζωή, καθώς αποκόπτεται από την ρίζα του, από το σημείο όπου τον φύτεψε το χέρι του Θεού! Και επιστρέφει!

Πόσο λάθος να φοβάται ο άνθρωπος την τιμωρία, να αυτοτιμωρείται, να αυτοκαταδικάζεται!
Ο Πατέρας, ο Χριστός, βγήκε στον δρόμο και έτρεξε να  προϋπαντήσει τον άσωτο! Τον αγκάλιασε και τον καταφίλησε! «Φορέστε του την στολή του! Βάλτε του δακτυλίδι και υποδήματα!» Τον αποκαθιστά δηλαδή πνευματικά! Και τον γιορτάζει! «Σφάξτε τον μόσχο τον σιτευτό για να ευφρανθούμε!» Και γίνεται γιορτή!

Ο πρεσβύτερος υιός οργίστηκε! Το καλό παιδί!
«Εγώ έμεινα μαζί σου, δεν έφυγα ποτέ από κοντά σου, κάνω το θέλημά σου, όμως για μένα δεν έκανες ποτέ γιορτή, ούτε έσφαξες τον μόσχο τον σιτευτό!» Και ο Χριστός τού απαντά: «Ο αδελφός σου ήταν χαμένος και βρέθηκε, ήταν νεκρός και ανέζησε! Εσύ είσαι πάντα μαζί μου και ό,τι έχω είναι δικό σου!»

Ποιος είναι ο γιος που παίρνει την περιουσία του και φεύγει
Μπορούμε να δούμε ως τον γιο που πήρε την περιουσία του -το πνεύμα που του είχε εκχωρήσει ο Πατέρας- και έφυγε, τον συνολικό άνθρωπο ή καθέναν από μας χωριστά ή τον Εωσφόρο τον ίδιο! Και να ευχηθούμε να επιστρέψει! Είναι συγκλονιστικές αλήθειες οι οποίες αποδίδονται πολύ απλά και μας δείχνουν το ζητούμενο: την μεγάλη Επιστροφή! Τότε και αυτός που δεν έφυγε ποτέ από τον πατέρα, και εκείνος που έφυγε και επέστρεψε, θα συνεορτάσουν  και θα είναι μες στην χαρά και την γιορτή του Πατέρα!

Αυτό είναι το μεγάλο μήνυμα και η μεγάλη ελπίδα! Δείχνει στον άνθρωπο πόσο λάθος κάνει να φοβάται την τιμωρία, να αυτοτιμωρείται, να αυτοκαταδικάζεται και να συρρικνώνει τον εαυτό του σε κάτι πολύ λιγότερο από αυτό που πραγματικά είναι -ως εν δυνάμει Γιος του Θεού! Αφού, αυτός ο οποίος τον κατασκεύασε, τον περιμένει να τελειώσει με τις περιπλανήσεις και τις αυθαιρεσίες του και να επιστρέψει! Τον περιμένει όλος χαρά!

Η σχέση του Γιου με τον Πατέρα είναι η χαρά!
Η σχέση του Γιου με τον Πατέρα είναι η χαρά! Τίποτα άλλο! Κι αυτό να το θυμόμαστε όταν ζούμε τα ψυχοδράματά μας -είτε της πλήξης είτε της κακίας είτε της ενοχής: πως ο Θεός το μόνο που βλέπει είναι το παιδί του, το οποίο περιμένει να επιστρέψει! Το happy end! Την Γιορτή, τον Δείπνο της χαράς και της ευφροσύνης. Η Γιορτή αυτή είναι η προοπτική του ανθρώπου! Για αυτήν έχουμε γεννηθεί προς αυτήν πηγαίνουμε! Και μόνο αυτή μας αξίζει!

Από την καρδιά ως την καρδιά!
Καλούμαστε σε καρδιακή μας συμμετοχή στην ανάγκη των άλλων, έστω και με ένα κέρμα! Αν σ’ αυτό το κέρμα βάλουμε την προσευχή και την αγάπη μας, έχει την δύναμη να κινήσει το μεγάλο ντόμινο της αγάπης! Και κυρίως κρατά μέσα μας ζωντανή την ενθύμηση ότι αυτή την στιγμή υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν να φάνε!

Άνθρωποι κοιμούνται εξαθλιωμένοι στα πεζοδρόμια! Εδώ, μέσα στην Αθήνα, την πόλη που ζούμε! Και θα πείτε, το δικό μας κέρμα θα αλλάξει κάτι; Ναι! Αν το δώσουμε από καρδιάς με προσευχή και αγάπη! Τότε έχει την δύναμη να το ταξιδέψει ο Θεός και να κάνει την διαδρομή του ως τον στόχο του: την αόρατη πληγή του κόσμου!

Μην ξεχνάμε ποτέ πως μόνον μέσα στην καρδιά του ανθρώπου βρίσκονται οι λύσεις! Η κίνησή μας αυτή να  μπορεί συναντήσει τις καρδιές! Από την καρδιά ως την καρδιά!
*

13 Φεβ 2014

Πλύνε την ψυχή σου με σιωπή!

Θέλω να ζω γιατί αγαπώ! Όπου κι αν είμαι θα αγαπώ! Αγαπώ! Εδώ, αλλού, παντού!
Μη σκέφτεσαι! Νιώσε! Νιώσε αυτό που γνωρίζεις! 

Ευλογημένο το Ταξίδι! Με γέλιο και δάκρυ καταθέτουμε στα μάτια του Θεού την ανθρώπινη εμπειρία που μας έστειλε να ζήσουμε... Από την αγάπη για την αγάπη!

Ποιο είναι το υψηλότερο σου σημείο; Αυτό είσαι! 

Δεν χρειαζόμαστε προσωπεία, "περσόνες! Τόλμησε να εμφανιστείς ως πρόσωπο! ''Εκεί'' βρίσκεται όλη σου η ομορφιά!

''Θα γεννηθείς για δεύτερη φορά όταν η ψυχή και το σώμα αγαπηθούν!"

Είμαστε ήδη" αλλού!" Πέρα από τον πόλεμο! Ήδη "εκεί"! Σε ένα εκεί ομορφιάς και πληρότητας! Γιατί ο αιώνιος Ένας, ο Μονιάς είναι εκεί! Η κορυφή μας!
*
Ο Θεός-τιμωρός είναι η ιδιοφυέστερη κατασκευή του Εωσφόρου στο ανθρώπινο μυαλό!
«Όποιος δεν είναι μαζί μου είναι εναντίον μου!» είπε ο Χριστός! Δεν υπάρχει τρίτη θέση!

Ο Θεός σε έχει συγχωρήσει γιατί δεν σε χρέωσε ποτέ! Εσύ δεν συγχωρείς τον εαυτό σου! Δεν σε τιμωρεί μια δύναμη έξω από σένα -ο τιμωρός Θεός! Η ίδια η δύναμη της ζωής που διαθέτεις για να ζήσεις, για να ανθίσεις και να ανταλλαχθείς με το Όλο πράγμα, εσωστρέφεται και σε χτυπάει! Το μπούμερανγκ της δικής σου ενέργειας!

 Η σφραγίδα από το πέρασμα του σατανά είναι ο φόβος! Η σφραγίδα από το πέρασμα του Θεού είναι η χαρά!

Και να φοβηθείς, να σκοτιστείς δεν σημαίνει πως είσαι Εωσφόρος! Σε διαπερνά γιατί υπάρχει στο συλλογικό ασυνείδητο! Εκεί που υπάρχει και η ενοχή κ.λπ.

Έχεις υπερασπιστή! Τον Χριστό! Τον Ζώντα Θεό! Η δύναμή σου είναι στην υπογραφή σου! Μην υπογράφεις τίποτα εκτός από  το φως της ύπαρξής σου!

Η εμπιστοσύνη στον Θεό δυναμοδοτεί την αυτοΐαση σε όλα τα επίπεδα!
*
Ο Χριστός έσκισε το παραπέτασμα του Ναού!
Ο Χριστός έσκισε το παραπέτασμα του Ναού! Υπάρχει πλέον πρόσβαση στον Ναό του Εαυτού! Αυτό που δεν έχεις, στο προσθέτει ο Χριστός: το ΣΥΝ του κόσμου! Αλλά πρέπει να το ζητήσεις! Και να το υπογράψεις!

Δεν λειτουργούν τα ανώτερα κέντρα! Μόνον η χάρις μπορεί να τα ενεργοποιήσει! Ο άνθρωπος και το λίγο δυναμικό που έχει το εξανεμίζει στο σεξ!
*
Ένα ον του ουρανού δεν είναι διαχειρίσιμο!
Ένα ον του ουρανού δεν είναι διαχειρίσιμο! Γι’ αυτό οι άνθρωποι απομακρύνονται! Θέλουν μόνο να «κλέψουν» ενέργεια αλλά όχι να αναλάβουν την ευθύνη της Χριστότητάς τους!

Ο Θεός για να σου αποκαλυφθεί σε θέλει καθαρό! Εντελώς αβλαβή για τον εαυτό σου και τον κόσμο! Συνείδηση που να χωρά το Όλον! Όχι μόνον να υπογράφεις την λύτρωση όλων των όντων αλλά να τα στεγάζεις στην αγάπη σου!

Ο Θεός δεν εκχωρεί την δύναμή του σε όντα που υπόκεινται στην γοητεία των μορφών και στις προσωπικές τους ανάγκες! Γιατί τότε θα έκαναν ιδιοτελή χρήση της δύναμης!

Ο Θεός για να σου αποκαλυφθεί πρέπει να παραδώσεις 100% τον εαυτό σου σε εκείνον! Εάν δεν φτάσεις σε αυτή την καθαρότητα και αγαθότητα, θα τον βλέπεις «δι’ εσόπτρου»… Τότε δε πρόσωπο με πρόσωπο!
*
Η φιλοσοφία περί Θεού δεν ενοχλεί το εγώ!
Η φιλοσοφία περί Θεού δεν ενοχλεί το εγώ! Ίσα ίσα μάλιστα, μες στην ιστορία βλέπουμε πως είναι το αγαπημένο του θέμα! Η φιλοσοφία δεν σε στριμώχνει «προσωπικά»! Το ζητούμενο είναι να δεχτείς αυτό που πραγματικά συμβαίνει: και αυτό που συμβαίνει είναι αόρατος πόλεμος! Πόλεμος ενεργειών τον οποίο υφίστασαι και στον οποίο ούτως ή άλλως εμπλέκεσαι! Το ζήτημα είναι εσύ σε ποιο μέρος είσαι;

Αυτό που ο άνθρωπος δύσκολα επιλέγει είναι την δυναμική σύνταξη του με το Φως, δηλαδή, την απόταξη του «σατανά», τις προσωπικές του παραδοχές, την μετάνοια, τον καθαρισμό του, τον εξαγιασμό του! Την επανόρθωση!

Ζητά την Δύναμη και την Γνώση αλλά χωρίς Θεό! Δηλαδή, χωρίς αγάπη!
*

10 Φεβ 2014

Παραλλαγές σε ένα θέμα

Ό,τι και να πούμε, στην πραγματικότητα για ένα και μοναδικό πράγμα μιλάμε: για την πρόκληση του απολύτου! Και την ανταπόκρισή μας σ’ αυτήν! Η ψυχή δεν βρίσκει ανάπαυση σε τίποτα λιγότερο! Δεν της αξίζει τίποτα λιγότερο!  Ο άνθρωπος θα είναι εσαεί μπροστά στην απόλυτη πρόκληση και πρόσκληση του Ζώντος Θεού! Έως ότου απαντήσει! «Άφησε τα όλα και ακολούθησε με!» μας είπε. «Μην μεριμνάς εσύ για το αύριο! Θα σε φροντίσει ο Θεός! Δες τα πετεινά του ουρανού, δες τα κρίνα του αγρού…»  

Αλλά ο άνθρωπος συνεχίζει να προσεγγίζει τον Θεό και τον θεϊκό του εαυτό με τους όρους της πτωτικής του εμπειρίας! Ο άνθρωπος  αναζητά τον Θεό μετά πάθους όσο πιο μακριά γίνεται! Εκείνος, εντούτοις, είναι μπρος στην πόρτα του εαυτού! «Στέκομαι μπροστά στην πόρτα σου! Άνοιξε μου να μπω να δειπνήσω μαζί σου!» Περιμένει να του ανοίξουμε! 

Παγιδευμένος ο πτωτικός άνθρωπος στον φόβο αλλά και την ηδονή που του προσκομίζουν οι αισθήσεις του, δεν αντιλαμβάνεται ότι η πρόσκληση στην Ζώσα Ζωή σημαίνει  ευτυχία και ιλαρότητα της ύπαρξής του! Νέα κατάσταση πραγμάτων! Φωταγώγηση! Που μεταφράζεται σε ανύψωση των δονήσεων του, ανύψωση των δονήσεων της ίδιας της ύλης,  διαμόρφωση αείζωου «οχήματος» ύπαρξης! Μιλάμε για είσδυση σε ανώτερες διαστάσεις! Εμφάνιση λεπτότερων ιδιοτήτων ζωής! 

Η Αειζωία είναι η απάντηση του Θεού στην αυτοτιμωρία της εξόδου από τον παράδεισο της φυσικής ενότητας με το Όλο πράγμα! Νίκη πάνω στον θάνατο! Βάζουμε τα θεμέλια ενός νέου πνευματικού πολιτισμού! 

Το ιερό πείραμα της φιλίας που ζούμε έτσι όπως εξελίσσεται και θα συνεχίσει να εξελίσσεται μέσα στον χρόνο, είναι η μαγιά για μια καινούργια μορφή συμβίωσης των ανθρώπων πέρα από τα κλειστά διαχωριστικά σχήματα των εγώ, με αποκορύφωμα την ψευδαίσθηση του «έρωτα» των «δύο» (εγώ!) που στην συνέχεια γίνεται ματαίωση και απογοήτευση, ή ανικανοποίητο που μετατρέπεται σε μίσος! 

Ο Χριστός μας καλεί σε γάμο μαζί του! Για τον μόνο γάμο! Εκείνος είναι ο Νυμφίος της ψυχής! Από το σημείο αυτό και μετά, μιλάμε για την ομορφιά και την χαρά της ανταλλαγής και της ενεργειακής αλληλοδιαπερατότητας ελεύθερων όντων σε μία πληρότητα και ευλογία που δεν διανοείται ο πτωτικός άνθρωπος! Και όχι για την δουλεία της ανάγκης, των εθισμών και των προσκολλήσεων! 

Η Φωταγώγηση του ανθρώπου είναι παρόλα αυτά ζήτημα χάρης! Δεν μπορεί ο άνθρωπος να την εκβιάσει! Μόνον ο κατασκευαστής μας μπορεί να στρέψει τον Ιορδάνη εις τα οπίσω -να ανυψώσει δηλαδή την δύναμη του κουνταλίνι! Μπορεί όμως ο άνθρωπος να το υπογράψει! Μέχρι τότε η αγάπη είναι η μόνη απάντηση: αναίρεση της κλοπής που ο άνθρωπος διαπράττει: κλοπή από τον ίδιο του τον εαυτό, καθώς αφαιρεί και εξανεμίζει μέσω της σεξουαλικής πράξης το ίδιο του το ενεργειακό δυναμικό που του έχει δοθεί για να ζήσει! Μόνο αν αγαπάς δεν τιμωρείσαι! 

Η αγάπη είναι η Χριστική συνειδητότητα! Γι’ αυτό και ο Χριστός αυτή την ιερή λέξη διάλεξε να μας παραδώσει! Η αγάπη καταργεί τον διαχωρισμό! Η αγάπη είναι το ίδιο το Μυστήριο της ενότητας που η Ορθοδοξία συμπυκνώνει στο Κοινό Ποτήριο! Η αγάπη καταργεί την έννοια του εχθρού, του ξένου, αλλά και του εκμεταλλεύσιμου «άλλου», αφού ο άλλος είναι κυριολεκτικά ο εαυτός μας! Θύμα των συλλογικών ψευδαισθητικών στερεοτύπων κλείνει ο άνθρωπος τα μάτια σε μία ριζοσπαστικά διαφορετική οπτική από αυτή του Μάτριξ! 

Πόσο πρόθυμοι είμαστε, αλήθεια, να δούμε του άλλους ως εαυτό; Πόσο πρόθυμοι είμαστε να δούμε τον εαυτό μας ως απειροδύναμο, αείζωο αγαποόν; Είμαστε η αιχμή του δόρατος για μία τεράστια αλλαγή! Πόσοι από μας θα τολμήσουν να την υπογράψουν;

Η αλαζονεία της αυτοδικαίωσης

Η προσευχή του φαρισαίου είναι περιφρονητική για την αμαρτία των άλλων και αυτοδικαιωτική για τα δικά του πεπραγμένα! Εμφανίζεται εντάξει με τον εαυτό του, τυπικός ως προς τα θρησκευτικά του καθήκοντα, ευχαριστεί μάλιστα τον Θεό που δεν τον έκανε αμαρτωλό σαν τους άλλους! Δίπλα του στον Ναό προσεύχεται και ο τελώνης, από του οποίου τα χείλη μία μόνο φράση βγαίνει, την οποία επαναλαμβάνει τυπτόμενος: «Ο Θεός μου, ιλάσθητι μοι τω αμαρτωλώ!» Συγχώρεσε με, Θεέ μου, τον αμαρτωλό! Είναι σύνηθες φαινόμενο η αλαζονεία της αυτοδικαίωσης! Εμείς είμαστε μια χαρά σε αντίθεση με τους άλλους! Εμείς είμαστε οι καλοί της ιστορίας! Και διαχωρίζουμε την θέση μας από τους άλλους που είναι οι «κακοί»! Αλήθεια, πόσο καλοί είμαστε; Και πόσο αντέχουν οι καλοσύνες μας στα μάτια του Θεού; Νά γιατί ο άνθρωπος δεν ελευθερώνεται, δεν λυτρώνεται! Γιατί είναι υποκριτής! Και η υποκρισία είναι θανάσιμο, πνευματικά, αμάρτημα! Αφού δεν επιτρέπει στον άνθρωπο να διορθωθεί! Είναι η επιτομή του ψεύδους! Από την άλλη βλέπουμε τον άνθρωπο που συναισθάνεται την κατάστασή του, και το μόνο που ζητά είναι το έλεος του Θεού! Και το λαμβάνει! Γιατί αυτός που υψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί, και αυτός που ταπεινώνει τον εαυτό του θα υψωθεί! Έτσι λειτουργεί το νοήμον σύμπαν!
*

8 Φεβ 2014

Κρυστάλλινη αίσθηση ζωής!

Να είσαι ο εαυτός σου, όλοι οι άλλοι ρόλοι είναι πιασμένοι!
Μια μεγάλη αλήθεια: ο άνθρωπος μπορεί να εφησυχάσει ή να αφυπνιστεί κάτω από όλες τις συνθήκες -τις πλέον δυσμενείς ή ευμενείς! Κάτω από όλες τις συνθήκες! Δεν υπάρχει συνταγή για το θαύμα!

Αυτό που κομίζουν στους κόσμους της διττότητας οι Χριστικές συνειδήσεις είναι βεβαιότητα! Την βεβαιότητα του Φωτός!

Το δράμα των χαρισματικών: δεν χωράει ο εαυτός τους στον νου τους!

Φώτιση = Απλότητα! 

Ένα μόνο πράγμα συμβαίνει: Θεός! 

Το μεγαλύτερο μυστικό όλων των αιώνων: να πείτε σήμερα, ΤΩΡΑ: «Από σήμερα υπογράφω ότι ο Θεός θα σκέφτεται μέσα από μένα!»

Αναμέτρηση με την λευκότητα! 

Ελληνική αίσθηση πραγμάτων: τιμή και ευθύνη! 

Πίσω από τις λέξεις είναι η ενέργεια που μεταφέρεται από την καρδιά και τον νου του αποστολέα τους! Εμπιστευτείτε την καθαρότητα της αίσθησης που κάθε λόγος μεταφέρει πέρα από την αξιολόγηση του νου! Οι λέξεις δεν είναι παρά ένα πρόσχημα για να πει η καρδιά Σ' ΑΓΑΠΩ!

«ΣΥΓΓΝΩΜΗ!» Η σωτήρια προσευχή: προς το σύμπαν, προς κάθε ψυχή, προς τον εαυτό, προς τον Θεό!
*
 Επιτέλους ας γιορτάσουμε την ζωή μας!
Η τέχνη του να φτιάχνεις χαρά: η μεγάλη τέχνη!

Τόσοι ανάποδοι τρόποι για να απαιτήσεις την αγάπη όταν εσύ δεν αγαπάς! Και όμως «πίσω» είναι πάντα μια τρομαγμένη ψυχή που ζητάει βοήθεια! Να είμαστε ισχυροί! Να έχουμε για να δίνουμε! Γενναιόδωροι, να ρέουμε με τον νόμο της ζωής που λέει αυτός που έχει να δίνει σε αυτόν που δεν έχει! Μην μας αποθαρρύνει ο τρόπος! Το παιδί εντός ζητά βοήθεια!

Πέρα από τον μικρόκοσμο της ζωής μας δώρα ομορφιάς μας περιμένουν... 

Εμπειρία Φωτός! Αυτό που ένα λουλούδι σου χαρίζει αλλά εσύ δεν καταδέχεσαι να το κοιτάξεις! Όλη την δόνηση των Εσπέριων Πεδίων… Ο Βούδας έδωσε, λέει η παράδοση, το Ζεν, εμφανίζοντας στους μαθητές του ένα ρόδο!

Φόβος ή αγάπη! Τι διαλέγεις για σήμερα;

Κάθε αναπνοή ευλογία!

Έχω νικήσει! Γιατί αγαπώ! 

«Τραγούδα κι ας μην υπάρχει αυτί να σ’ ακούσει!»  Σε ακούει το Παν!

Ό,τι πιο πολύτιμο: τα φτερά μας! 

Αυτό είμαστε! Η Λάμψη μας! 

Τα όνειρα μας υπάρχουν!
*
Και το πιο μεγάλο θαύμα: Ζεις!
Ο Θεός σ' αγαπά!

Άνεμος σημαίνει αυτός που δεν νέμεται, δεν κομματιάζεται, άρα είναι Ολόκληρος! Ο αρχάγγελος Ραφαήλ είναι ο κύριος του ανέμου! 

Αν δεν αφήσεις τον νου σου έξω από τον Ναό -όπως οι ανατολίτες προσκυνητές τα παπούτσια- δεν θα συναντήσεις ποτέ τον Αγαπημένο!

Ο Θεός δεν θέλει να τον πιστεύεις! Θέλει να τον αγαπάς!

Έχουν απευθυνθεί με χιλιάδες ονόματα προς τον Θεό! Ένα μόνο του ταιριάζει: Ο Αγαπημένος!

Είμαι αυτό που ήθελα και θέλω αυτό που Είμαι! 

Μια ευχή: ας έρθουμε όλοι στο ιερό μας σημείο! 

Μία η νοημοσύνη του Παντός! 

Εσύ είσαι ο μάγος του Φωτός! 

Ο αληθινός έρωτας των ψυχών δεν αποκλείει τον κόσμο. Είναι ανοικτό σύστημα!

Ο αρχάγγελος Ραφαήλ προς τους ανθρώπους: "Είτε το ξέρουν είτε όχι είμαι μαζί τους και τους αγαπώ!"
*
ΑΣΕ ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΣΟΥ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!
Μακριά από «μυστικές» συνεδριάσεις, σχολές για ολίγους, σοβαροφάνειες! Η χάρις βρίσκεται στην χαρά! Ζήσε την χαρά! Φτιάξε χαρά! Δώσε χαρά! Φως και χαρά στον κόσμο! 

Κρυστάλλινη αίσθηση ζωής! Αυτή είναι η γεύση του Θεού!

Τι σύλληψη από έναν καλλιτέχνη: απλώς να κοιτάξει τους άλλους! Μήπως αυτό δεν είναι όλο; Βλέμμα με όλη την ψυχή! Όταν η τέχνη δεν μιμείται την ζωή αλλά είναι ζωή!

Ελάτε να βάλουμε στον κόσμο τα πιο υπέροχα χρώματα! Εγώ βάζω ένα δροσερό βιολετί…

Resistance to boredom! Χαλάλι είκοσι χρόνια Air Traffic Controller!

Αναμέτρηση με την λευκότητα! 

Ελληνική αίσθηση πραγμάτων: τιμή και ευθύνη! 

Πίσω από τις λέξεις είναι η ενέργεια που μεταφέρεται από την καρδιά και τον νου του αποστολέα τους! Εμπιστευτείτε την καθαρότητα της αίσθησης που κάθε λόγος μεταφέρει πέρα από την αξιολόγηση του νου! Οι λέξεις δεν είναι παρά ένα πρόσχημα για να πει η καρδιά Σ’ ΑΓΑΠΩ!

«ΣΥΓΓΝΩΜΗ!» Η σωτήρια προσευχή: προς το σύμπαν, προς κάθε ψυχή, προς τον εαυτό, προς τον Θεό!

Η τέχνη του να φτιάχνεις χαρά: η μεγάλη τέχνη!

Τόσοι ανάποδοι τρόποι για να απαιτήσεις την αγάπη όταν εσύ δεν αγαπάς! Και όμως «πίσω» είναι πάντα μια τρομαγμένη ψυχή που ζητάει βοήθεια! Να είμαστε ισχυροί! Να έχουμε για να δίνουμε! Γενναιόδωροι, να ρέουμε με τον νόμο της ζωής που λέει αυτός που έχει να δίνει σε αυτόν που δεν έχει! Μην μας αποθαρρύνει ο τρόπος! Το παιδί εντός ζητά βοήθεια!

Πέρα από τον μικρόκοσμο της ζωής μας δώρα ομορφιάς μας περιμένουν... 

Εμπειρία Φωτός! Αυτό που ένα λουλούδι σου χαρίζει αλλά εσύ δεν καταδέχεσαι να το κοιτάξεις! Όλη την δόνηση των Εσπέριων Πεδίων… Ο Βούδας έδωσε, λέει η παράδοση, το Ζεν, εμφανίζοντας στους μαθητές του ένα ρόδο!
*
Ο στόχος της ζωής μας είναι να γίνουμε ένα αριστούργημα! 
 «Ένας πολεμιστής δεν είναι η τελειότητα ή η νίκη ή το να είναι άτρωτος! Είναι απόλυτα τρωτός! Αυτό είναι το πραγματικό θάρρος!»

«Πού επιλέγεις να στρέψεις την προσοχή σου σήμερα; Αυτή θα είναι και η πραγματικότητα που θα βιώσεις και θα δημιουργήσεις για σένα και τους άλλους γύρω σου!»
Αρχή φόρμας

Όταν ένας άνθρωπος κατορθώσει να σχηματίσει την θεϊκή εικόνα του εαυτού του, παντού όπου πηγαίνει αυτή η εικόνα επιδρά ευεργετικά πάνω στα όντα, και ακόμα στα ζώα, στα φυτά και στις πέτρες, σε όλη τη φύση, γιατί εκπορεύονται απ’ αυτόν ακτίνες, δυνάμεις, δονήσεις που ενεργούν ευεργετικά, που αποκαθιστούν την τάξη, την ισορροπία, την αρμονία! Ομράαμ Μικαέλ Αϊβανχώφ

Who is it for... All the lonely people where do they all come from... All the lonely people where do they all belong.

«Ο Χριστός σας μου αρέσει! Οι χριστιανοί δεν μου αρέσουν! Δεν μοιάζουν καθόλου του Χριστού!» Μαχάτμα Γκάντι
*
Μαθήματα θαυμάτων
Μπορώ να ξεφύγω από τον κόσμο που βλέπω εγκαταλείποντας τις σκέψεις επίθεσης!

Όλα όσα φοβάσαι δεν υπάρχουν!
Θέλεις να ξεφύγεις από την βάναυση φαντασίωση! Δεν είναι χαρμόσυνα νέα το ότι μαθαίνεις ότι δεν είναι αληθινή; Δεν είναι ευχάριστη ανακάλυψη που μαθαίνεις ότι μπορείς να απαλλαγείς από αυτήν; Εσύ κατασκεύασες αυτά που θα ήθελες να καταστρέψεις, όλα όσα μισείς και επιτίθεσαι για να σκοτώσεις!

Αυτό που βλέπεις είναι μια μορφή εκδίκησης!
Έχοντας προβάλλει τον θυμό σου στον κόσμο, βλέπεις γύρω σου εκδίκηση που είναι έτοιμη να σου επιτεθεί! Έτσι η δική σου επίθεση εκλαμβάνεται σαν αυτοάμυνα! Αυτό γίνεται ένας ολοένα αυξανόμενος φαύλος κύκλος μέχρι να θελήσεις να αλλάξεις τον τρόπο που βλέπεις! Ειδάλλως, οι σκέψεις επίθεσης και αντεπίθεσης θα καταλαμβάνουν το νου σου, τους ανθρώπους γύρω σου και όλο τον κόσμο! Ποια ειρήνη του νου θα είναι δυνατή για σένα τότε;

Είμαι αποφασισμένος να δω τα πράγματα διαφορετικά!

Οι σκέψεις μου είναι εικόνες που εγώ έχω φτιάξει!

Αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο και το κάθε τι σε αυτόν με τους όρους του εγώ! Έτσι οι στόχοι σου δεν έχουν καμία σχέση με το αληθινό συμφέρον σου, αφού το εγώ δεν είναι εσύ! Αυτή η ψεύτικη ταύτιση σε κάνει ανίκανο να καταλάβεις το νόημα του κάθε πράγματος! Όταν το πιστέψεις αυτό, θα προσπαθήσεις να αποσύρεις τους στόχους που είχες εναποθέσει στον κόσμο, αντί να επιχειρείς να τους ενισχύεις!
*
Οδυσσέας Ελύτης
«Είναι μα την αλήθεια περίεργο αυτό που συμβαίνει με τον άνθρωπο. 
Του είναι δύσκολο, του είναι αδύνατον να πιστέψει ότι αυτά που φαντάζεται είναι ίδια με αυτά που βλέπει. 
Να παραδεχτεί ότι τα φυσικά φαινόμενα είναι κι αυτά φαινόμενα του πνεύματος».
*
«Άργησα πολύ να καταλάβω τι σημαίνει ταπεινοσύνη και φταίνε αυτοί που μου μάθανε να την τοποθετώ στον άλλο πόλο της υπερηφάνειας.
Πρέπει να εξημερώσεις την ιδέα της ύπαρξης μέσα σου για να την καταλάβεις.
Μια μέρα που ένιωθα να μ’ έχουν εγκαταλείψει όλα και μια μεγάλη θλίψη να πέφτει αργά στην ψυχή μου, τράβηξα, κει που περπατούσα, μες στα χωράφια χωρίς σωτηρία, ένα κλωνάρι άγνωστου θάμνου. Το ’κοψα και το ’φερα στο απάνω χείλι μου.

Ευθύς αμέσως κατάλαβα ότι ο άνθρωπος είναι αθώος.
Το διάβασα σ’ αυτή τη στυφή από αλήθεια ευωδιά τόσο έντονα που πήρα να προχωρώ το δρόμο της μ’ ελαφρύ βήμα και καρδιά ιεραπόστολου. Ώσπου, σε μεγάλο βάθος, μου έγινε συνείδηση πια ότι όλες οι θρησκείες λέγανε ψέματα.
Ναι, ο Παράδεισος δεν ήταν μια νοσταλγία. Ούτε, πολύ περισσότερο, μια ανταμοιβή. Ήταν ένα δικαίωμα».
*