Γίνε θεουργός του Φωτός για να λυτρώσεις τον εαυτό σου και τον κόσμο!

Μόνον ο άνθρωπος μπορεί να ευχαριστήσει, αυτός δηλαδή που ομολογεί την Χριστότητα μέσα του!

Δέκα λεπρούς θεράπευσε ο Χριστός και επέστρεψε μόνον ένας για να ευχαριστήσει! Είπε τότε ο Χριστός: «Εγώ θεράπευσα δέκα! Πού είναι οι υπόλοιποι εννέα;» Είναι ενδεικτική η ιστορία αυτή γιατί δείχνει την κατάσταση της ανθρωπότητας! Δεν είναι τυχαίο που επέστρεψε για να ευχαριστήσει ο ένας από τους δέκα! Το 1/10! Γνωρίζουμε ότι μόνο το 1/10 από τον πληθυσμό της Γης είναι άνθρωποι! Αυτό το 1/10 ευχαριστεί! Μόνον ο άνθρωπος μπορεί να ευχαριστήσει, αυτός δηλαδή που ομολογεί την Χριστότητα μέσα του! Εξάλλου μόνον τότε μπορούμε να μιλάμε και για ανθρώπινο ον! Ο άνθρωπος αναγνωρίζει την ευεργεσία, επιστρέφει και ευχαριστεί. Είναι συνταρακτικό που ο Χριστός του λέει στην συνέχεια: «Πήγαινε, η πίστη σου σε έσωσε!» Μα αφού ήταν ήδη θεραπευμένος, γιατί να χρειάζεται να του πει ότι η πίστη του τον έσωσε; Προφανώς μιλάει για σωτηρία της ψυχής! Η θεραπεία του σώματος, η δωρεά του Θεού, δεν διασφαλίζει και την σωτηρία της ψυχής παρά μόνον εάν ο άνθρωπος ανταποκριθεί σ’ αυτήν και συναντηθεί με τον Χριστό! Διαφορετικά θεραπεύεται το σώμα, δέχεται ένα δώρο. Χαρίστηκε στους λεπρούς η υγεία τους, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για να σωθεί η ψυχή!

Κρατούν το δώρο και προσπερνούν τον δωρητή, τον Χριστό!

Είναι σημαντικό που ο Χριστός επισημαίνει την αχαριστία! Γιατί η αχαριστία δεν είναι απλώς ένα ελάττωμα. Είναι στην κυριολεξία έλλειψη χάριτος! Ό,τι τρομακτικότερο μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος! Αχαριστία είναι να ευεργετείσαι και να μην ανταποκρίνεσαι με ευγνωμοσύνη στην ευεργεσία. Γιατί όλα τα άλλα μπορεί να τα δικαιολογήσει κανείς, μπορεί ο άνθρωπος να έχει δικαιολογία για άλλες αδυναμίες ή ελαττωματικές του εκφράσεις. Αλλά για την αχαριστία δεν έχει καμία! Γιατί είναι φυσική κατάσταση του ανθρώπου όταν δέχεται το καλό να ευχαριστεί! Είναι παράλογο μια ψυχή που ευεργετείται να μην ευχαριστεί! Εκεί καταλαβαίνουμε ότι παίζεται κάτι που δεν φαίνεται! Και δείχνει πως στην ψυχή δεν υπάρχει Χριστότητα, δεν υπάρχει χάρις!

Η κατάσταση της μετάνοιας δεν είναι απλώς ηθική τοποθέτηση ή ψυχολογικό ψυχόδραμα, αλλά συγκλονισμός ταυτόσημος με επανόρθωση!

Το Ευαγγέλιο μιλάει για τον Ζακχαίο, τον τελώνη ο οποίος ήθελε να γνωρίσει τον Χριστό! Και επειδή ήταν κοντός στο ανάστημα σκαρφάλωσε πάνω σε μια μουριά για να μπορέσει να τον δει! Ο Χριστός ένιωσε την κίνηση της ψυχής του ότι ήταν ειλικρινής και αληθινή, και του λέει: «Κατέβα, δεν χρειάζεται να είσαι εκεί, αφού σήμερα το βράδυ θα έρθω στο σπίτι σου!» Σοκάρεται ο Ζακχαίος, σοκάρονται και όλοι οι «ευσεβείς», μεταξύ αυτών και οι μαθητές, για το πώς είναι δυνατόν ο Χριστός να πάει στο σπίτι του τελώνη, του κλέφτη και απατεώνα! Βλέπουμε τα πυρά ενάντια στον Χριστό πανταχόθεν! Και από τους μαθητές του ακόμα -καλή ώρα!- Κλασική ιστορία! Οι «ενάρετοι», οι «εκλεκτοί», περιφρονούν τους υπόλοιπους και τους αποδιώχνουν, αισθανόμενοι την δική τους ανωτερότητα! Και κρίνουν τον ίδιο τον Χριστό, γιατί τιμά έναν αμαρτωλό με την επίσκεψή του στο σπίτι του τελώνη! Οι ιστορίες αυτές του Ευαγγελίου είναι πολύ διδακτικές! Πράγματι, ο Χριστός πήγε στο σπίτι του Ζακχαίου και εκείνος συντετριμμένος του ζήτησε συγνώμη! Ήρθε σε κατάσταση μετανοίας για τα πεπραγμένα του και την ζωή του. «Θα δώσω αυτή την στιγμή την μισή μου περιουσία και θα την μοιράσω στους φτωχούς! Και σε όποιον έχω αδικήσει ή ζημιώθηκε από μένα, θα δώσω τέσσερις φορές παραπάνω από ό,τι του οφείλω!» Βλέπουμε την κατάσταση της μετάνοιας η οποία δεν είναι απλώς μια ηθική τοποθέτηση ή ένα ψυχολογικό ψυχόδραμα, αλλά συγκλονισμός ταυτόσημος με επανόρθωση! «Συνειδητοποιώ τι έχω κάνει και τα δίνω όλα για να επανορθώσω!» Φυσικά αυτό ευλογείται από τον Χριστό! Και ο Ζακχαίος έμεινε στην ιστορία ως το πρόσωπο που απευθύνθηκε στον Χριστό για την λύτρωσή του και την έλαβε!

Να ευθυγραμμιστεί ο άνθρωπος πάνω στην χρυσή γραμμή που τον οδηγεί στην Χριστότητα εντός

Να αναλογιστούμε τα δικά μας πεπραγμένα! Για το τι οι πράξεις και οι παραλείψεις μας στερούν από τους συνανθρώπους μας! Και να φροντίσουμε τον χρόνο της ζωής που ακόμα έχουμε, να τον διαθέσουμε στο να αναπληρώσουμε αυτά τα σημεία της ζωής μας! Είτε είναι σε υλικό είτε σε ψυχικό είτε σε πνευματικό επίπεδο. Να κινηθούμε δηλαδή προς μία κατεύθυνση επανόρθωσης και αντιστάθμισης των πράξεών μας. Φυσικά αυτό το οφείλουμε μέσα από ειλικρινή τοποθέτηση ψυχής! Εμείς δεν προτείνουμε προσκοπικού τύπου πράξεις «φιλανθρωπίας» απλώς  του φαίνεσθαι! Είναι ελεύθερος καθένας να εμπνευστεί και να κινηθεί εσωτερικά για το πώς μπορεί να διευθετήσει την ζωή του, να αντισταθμίσει τις πράξεις του και να ευθυγραμμιστεί πάνω στην χρυσή γραμμή που τον οδηγεί στην Χριστότητα εντός: το μόνο σημείο όπου είναι ασφαλής! Το μόνο σημείο όπου είναι ζωντανός!

Τι είναι Χριστική συνείδηση

Τι κάνουν οι Χριστικές συνειδήσεις οι ενσαρκωμένες στην Γη -οι ψυχές δηλαδή που ζουν την Χριστότητα και την μεταφέρουν στον κόσμο; Οι Χριστικές συνειδήσεις είναι το ΣΥΝ του κόσμου! Οι Χριστικές συνειδήσεις είναι το ΣΥΝ σ’ αυτό που καταθέτει ο κόσμος! Κάποτε ο Ραφαήλ μας έδωσε μια τεράστια αλήθεια γι’ αυτό το ΣΥΝ με μια εικόνα πολύ παραστατική. Αν υποτεθεί ότι το 10 είναι ο τέλειος αριθμός, ο Χριστός συμπληρώνει το υπόλοιπο μέχρι το 10! Αν βάλεις εσύ ένα ο Χριστός θα βάλει εννέα, αν βάλεις δύο θα βάλει οκτώ, αν βάλεις τρία θα βάλει επτά, αν βάλεις τέσσερα θα βάλει έξι, αν βάλεις πέντε θα βάλει πέντε, αν βάλεις έξι θα βάλει τέσσερα, αν βάλεις επτά θα βάλει τρία, αν βάλεις οκτώ θα βάλει δύο, αν βάλεις εννέα θα βάλει ένα! Είναι δηλαδή ο Χριστός η συνείδηση που καθιστά πλήρες και ακέραιο το ανθρώπινο ον!

Πάντοτε μιλάμε από το ένα και μετά, γιατί από το ένα και μετά έχεις μια εκδηλωμένη υπόσταση μέσα στο σύμπαν! Αυτή η κατάθεση εκείνου που είσαι, είναι το minimum που μπορείς να εκφράσεις ως ζωή, και αυτό έλκει, δέεται το Όλον που είναι ο Χριστός! Ο Χριστός καθώς είναι το ΟΛΟΝ είναι το ελλείπον μέρος του εαυτού μας! Όποιοι κι αν είμαστε, σε όποιο σημείο κι αν είμαστε, από όπου κι αν προερχόμαστε!

Η πνευματική κατάσταση ενός πλάσματος φαίνεται από την απόστασή του ως προς το σημείο της Χριστότητας εντός

Στην ιστορία με τον Ζακχαίο αναφέρεται ότι ο Χριστός χάρηκε πάρα πολύ που ένα τέκνο του Αβραάμ επέστρεψε και έσωσε την ψυχή του! Και είπε: «Ήρθα εδώ για να σώσω τα απολωλότα!» αναφερόμενος στους Εβραίους, τα τέκνα του Αβραάμ. Όπως πολλές φορές ο Στέλιος μάς έχει πει, ο Χριστός πήγε εκεί γιατί ακριβώς εκεί ήταν ο πάτος της ανθρωπότητας -από άποψη συνειδήσεως και επαφής με τον Θεό. Και καθόλου γιατί ήταν ο εκλεκτός λαός, όπως οι ίδιοι θεωρούν! Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πίσω τους δεν είχαν μια πνευματική ιστορία μέσω των προφητών και θα μπορούσαν να βρίσκονται σε άλλο σημείο. Ο Χριστός χάρηκε γιατί έσωσε ένα απολωλός! Βλέπουμε την πνευματική κατάσταση ενός πλάσματος από την απόστασή του ως προς το σημείο της Χριστότητας εντός του, καθώς αυτό εκφράζει τον βαθμό της  παρουσίας του στους κόσμους. Από όπου όμως κι αν προέρχεται κάθε ψυχή, έχει το δικαίωμα και όλες τις δυνατότητες να ολοκληρωθεί και να ζήσει.

Αυτός ο κόσμος της διττότητας χρειάζεται την ισχυρή, θεϊκή μας εικόνα!

Χρειάζεται ο άνθρωπος να ακεραιώσει την εικόνα του εαυτού του, την συνείδησή του, πολύ ισχυρά ώστε να μπορεί μέσα από αυτή την εικόνα του να δρα πνευματικά στον κόσμο, εμφανώς και αφανώς! Αυτός ο κόσμος της διττότητας χρειάζεται ακριβώς αυτό: ισχυρές παρουσίες και ισχυρές καταφάσεις ζωής. Αυτό που αποκαλούσαμε στο τάγμα «βεβαίωση του Λόγου μας». Ο άνθρωπος πρέπει με την συνείδησή του να βεβαιώνει τον λόγο της ύπαρξής του! Να βεβαιώσει τον λόγο για τον οποίο ζει! Να βεβαιώσει αυτό το οποίο είναι, αυτό το οποίο η συνείδησή του βιώνει ότι είναι!

Καθήλωση στην μικροκλίμακα!

Παρατηρούμε ωστόσο πόσο διασπασμένος είναι κατά κανόνα ο άνθρωπος -έχοντας φυσικά τα δίκια του όσον αφορά τις δυσκολίες της πραγματικότητας την οποία καθημερινά αντιμετωπίζει και η οποία του αποσπά την προσοχή και το δυναμικό του. Εντοπίζεται έτσι στον μικρόκοσμό του χάνοντας το ευρύτερο τοπίο που είναι η ανθρωπότητα και αυτό που πραγματικά παίζεται: την ευρύτερη κλίμακα η οποία φυσικά τον αφορά εντελώς! Μόνο μέσα όμως από την κίνησή του προς την ευρύτερη αυτή κλίμακα, ανοίγονται διαδρομές για την  σύνδεσή του με την Ζώσα Ζωή!

Ελευθερία από το Matrix σημαίνει να σταθούμε ορθά στο σημείο όπου βρισκόμαστε: να αφήσουμε τον νου έξω από τον Ναό!

Όσο βρισκόμαστε στο σημείο που αντιδρούμε, ακόμα και δικαίως, αγανακτώντας για το κακό -οι «καλοί» εξ ημών- χωρίς όμως να βρισκόμαστε στο Χριστικό κέντρο του εαυτού μας,  είμαστε στην πραγματικότητα ανίσχυροι και καταδικασμένοι να αποτύχουμε! Ό,τι αλλαγές και να κάνει ο άνθρωπος, αν δεν στέκεται στο σημείο της δύναμής του, στο Χριστικό σημείο εντός, στην πραγματικότητα δεν μπορεί να επιφέρει καμιά αληθινή αλλαγή, καμιά μεταμόρφωση στον κόσμο γύρω του! Όλο το ζήτημα, δηλαδή,  είναι το «στώμεν καλώς»! Να σταθούμε ορθά στο σημείο όπου βρισκόμαστε. «Στώμεν καλώς»  σημαίνει να απεκδυθούμε την πλάνη, να ελευθερω-θούμε από το Matrix, την ψευδή εικόνα που προβάλλουν και τροφοδοτούν οι αισθήσεις και ο νους. Και να αφήσουμε τον νου έξω από τον Ναό, όπως οι μουσουλμάνοι αφήνουν τα παπούτσια τους! Για να μπορέσουμε να συναντηθούμε με τον Θεό! Γιατί ο νους εμποδίζει αυτή την συνάντηση!

Η φώτιση είναι ταυτόσημη με την απλότητα!

Η φώτιση είναι ταυτόσημη με την απλότητα! Μιαν απλότητα που έχει να κάνει με την αληθινή, την θεϊκή μας φύση! Η φώτιση δεν είναι μια κατάσταση παραισθησιακών εικόνων και μεταφυσικών εκδηλώσεων που ο νους φαντάζεται ότι χρειάζεται να γνωρίσει προκειμένου να βεβαιώσει ότι το εγώ του βρίσκεται σε ανώτερη κατάσταση! Η απόδειξη του φωτισμού μας και του πόσο κοντά βρισκόμαστε στην Ζώσα Ζωή είναι το αν έχουμε την ικανότητα να εκφράζουμε το μέγιστο, το ύψιστο που είναι ο Θεός, με τον πιο απλό τρόπο! Να είμαστε εντελώς απλοί, φυσικοί, καθημερινοί! Αυτό εξ άλλου μας διδάσκει η παρουσία του αγγέλου! Το ον στο οποίο υπακούν οι ουρανοί βλέπουμε να κινείται και να πράττει με έναν τρόπο γεμάτο καλοσύνη, συμπόνια, αγάπη, σιωπή, απλότητα! Αυτή η συνταρακτική απλότητα είναι και το μεγάλο μήνυμα. Μια αρχαία ιστορία λέει πως, αν θέλεις να διδαχτείς από κάποιον, κάθισε δίπλα του και απλώς δες πώς ζει. Τα σιωπηλά μηνύματα είναι πολύ ισχυρότερα από τις διδαχές και τα κηρύγματα! Μέσα από την εξοικείωση και την καθημερινότητα, πολλές φορές χάνουμε αυτό που δεν πρέπει να χάνουμε! Αυτό που πραγματικά παίζεται!

Η απλότητα είναι για τους απλούς! Δείχνει την αληθινή πνευματική μας κατάσταση!

Η απλότητα είναι για τους απλούς! Δεν εντυπωσιάζει το εγώ! Και αυτός είναι ο κίνδυνος της απλότητας! Το εγώ δεν την θέλει καθόλου! Το  εγώ θέλει τον εντυπωσιασμό και την επιβολή, είτε από την πλευρά εκείνου που την ασκεί, είτε από την πλευρά εκείνου που την υφίσταται! Γι’ αυτό και η απλότητα δείχνει την αληθινή πνευματική μας κατάσταση! Συμβαίνει κάτι μέγιστο και το προσαρμόζει καθένας στην λογική που επιλέγει! Και μένει σ’ αυτήν. Ο Θεός αυτό το ανέχεται -και δεν είναι εξ άλλου το μόνο! Ο Θεός μας παρέχει άπειρες δυνατότητες ζωής! Ούτε υπάρχει περίπτωση ποτέ να βιάσει την βούλησή μας, με κανένα τρόπο! Πολλώ δε μάλλον όσον αφορά τις δωρεές και τα θαύματά του. Επισημαίνω  έλλειμμα συναίσθησης, έλλειψη συνειδητότητας ως προς το τι ακριβώς συμβαίνει! Όσοι προσέρχονται στο θεϊκό σημείο, με όποιο κίνητρο ή κατανόηση, θα ευεργετηθούν, γιατί η φύση του Θεού είναι να δίνει! Δεν γνωρίζει άλλη κίνηση! Το ζήτημα είναι αν εμείς είμαστε σε θέση να παίρνουμε αυτό που  δίνεται κάθε φορά.

Είναι σαν να κατοικείς σε ένα χώρο άθλιο, βρωμερό, με κατσαρίδες και ποντίκια, κι εσύ να θέλεις να φέρεις ντεκορατέρ -τον νου σου- για να τον καλλωπίσει!

Ο άνθρωπος ασχολείται με τα επουσιώδη, ενδιαφέρεται πολύ για την εικόνα του και τα ελαττώματά του νομίζοντας ότι αυτό είναι αρεστό στον Θεό! Αυτό φυσικά καλώς το κάνει αν τον ωφελεί. Αλλά είναι καταπληκτικό ότι ο Ουρανός μέσα από τον αρχάγγελο Ραφαήλ μάς λέει πως το μόνο που ζητάει από τον άνθρωπο είναι να αφεθεί στον Θεό! «Μην ασχολείσαι εσύ με το να γίνεις καλύτερος! Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα ούτως ή άλλως!» Είναι σαν να κατοικείς σε ένα χώρο άθλιο, βρωμερό, με κατσαρίδες και ποντίκια, κι εσύ να θέλεις να φέρεις ντεκορατέρ -τον νου σου- για να τον καλλωπίσει! Αυτή είναι η κατάστασή μας! Αυτό το πράγμα κάνει ο νους! Θέλει να φτιάχνει με τις ιδέες του ένα τοπίο εξωραϊσμένο για να μην τον πιάνει η μπόχα από τον χώρο όπου κατοικεί η συνείδησή του! Φτιάχνει ένα οικοδόμημα το οποίο είναι το ίδιο ψευδαισθητικό και για τους καλοπροαίρετους και τους κακοπροαίρετους! Όσο ιδεαλιστικό κι αν το φτιάξει, το ίδιο ψέμα είναι! Απλώς τον βολεύει καλύτερα! Το φτιάχνει καθένας καταλληλότερο για το δικό του μυαλό. Κατ’ εικόνα και ομοίωσή του! Ο Θεός όμως αυτό που μας ζητά είναι να τα αφήσουμε όλα! Παράδοση του νου στον Θεό!

Η προτροπή του Χριστού «Άφησέ τα όλα και ακολούθησέ με!» θα καταδιώκει τον άνθρωπο μέσα στους αιώνες!

Η προτροπή του Χριστού «Άφησέ τα όλα και ακολούθησέ με!» θα καταδιώκει τον άνθρωπο μέσα στους αιώνες! Μέχρις ότου την κατανοήσει και την πράξει! Μέχρι τότε, θα είναι μία λειψή ύπαρξη, το 1 χωρίς το 9, το 2 χωρίς τα 8 κ.ο.κ. Γιατί αυτή την κίνηση της συμπλήρωσης δεν μπορεί να την κάνει ο Χριστός μέσα σου αν δεν του το επιτρέψεις! Θα είμαστε λοιπόν περιφερόμενες δυνατότητες ύπαρξης, είτε εδώ είτε σε άλλους κόσμους και διαστάσεις, αλλά χωρίς Ζώσα Ζωή! Και πάντοτε θα κινδυνεύουμε από το φύσημα του αέρα… Γιατί το σύμπαν τροφοδοτεί και «συνωμοτεί» για να στηρίζει το αίτημα της Ζωής, και όχι την αδιαφορία, την χλιαρότητα ή την ασέβεια προς την Ζωή.

Σε καμιά περίπτωση να μην υπογράφει κανείς τίποτα αρνητικό, τίποτα πέρα από την ευτυχία, την ευημερία και την ανθοφορία την δική του και του κόσμου!

Καθώς βλέπουμε τα πράγματα να δυσκολεύουν για πολλούς ανθρώπους στην Ελλάδα και στον κόσμο, βλέπουμε να επιτίθεται ο αιώνιος εχθρός του ανθρώπου -ο οποίος παίρνει πάντοτε πολλές μορφές! Αυτή η συντονισμένη σε παγκόσμια κλίμακα κίνηση για την οικονομική εξαθλίωση του ανθρώπου, έχει πολύ μεγαλύτερο βάθος από αυτό που φαίνεται! Όλες αυτές οι δυνάμεις του «κακού», οι δυνάμεις οι ενάντιες προς την ζωή και την ευτυχία του ανθρώπου, δεν ενδιαφέρονται απλώς να μας εξαθλιώσουν υλικά, αλλά να μας εξαθλιώσουν ψυχικά και πνευματικά! Γι’ αυτό εξαρχής ο Ραφαήλ μας είπε ποτέ και σε καμιά περίπτωση να μην υπογράψουμε -ακόμα κι αν προσωπικά ζούμε δυσκολίες σε όποιο επίπεδο- τίποτα λιγότερο από την ευημερία την δική μας και του κόσμου! Και της Ελλάδας μας φυσικά! Απλοϊκό ακούγεται; Είναι εντούτοις η μεγαλύτερη αλήθεια! Ο νους έχει τον δικό του τρόπο να αντιλαμβάνεται τα πράγματα, όμως μέσα μας -τουλάχιστον στους παρισταμένους- υπάρχει το σημείο εντός που αναγνωρίζει την αλήθεια! Και η αλήθεια είναι ότι η υψηλότερη θεουργία που είναι προσιτή στον άνθρωπο είναι ποτέ και σε καμιά περίπτωση να μην υπογράφει τίποτα αρνητικό, τίποτα πέρα από την ευτυχία, την ευημερία και την ανθοφορία την δική του και του κόσμου!

Πρόκληση και πρόσκληση Ζωής για να ζήσουμε εκστατικά και δυναμικά το δώρο της Ζωής

Ο Θεός, αν γυρίσουμε να δούμε την φύση, έβαλε τον άνθρωπο μέσα σε ένα περιβάλλον το οποίο μας δείχνει γενναιοδωρία, αφθονία, καλοσύνη! Έξαρση χαράς, έξαρση ζωής! Πρόκληση και πρόσκληση Ζωής για να ζήσουμε εκστατικά και δυναμικά το δώρο της Ζωής, ακόμα κι αν βρισκόμαστε στα πεδία της διττότητας!

Να απευθύνουμε βεβαιότητα Ζωής και δοξολογία προς τον Θεό!

Είναι σημαντικό και για τις προσωπικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει κανείς αλλά και για όσα βλέπουμε να συμβαίνουν γύρω μας, να μην συντασσόμαστε με εκείνους που απλώς «αντιδρούν» σαν μαριονέτες που κάποιος άλλος κινεί, αλλά να δρούμε ως συνειδητές οντότητες ανεξάρτητα από το «βάρος» της πληροφορίας που προσλαμβάνουμε μέσω του νου και των αισθήσεων! Και να απευθύνουμε βεβαιότητα Ζωής και δοξολογία προς τον Θεό! Αυτή η στάση, να είστε βέβαιοι ότι είναι η υψηλότερη προσφορά στον κόσμο και στον εαυτό μας: η ύψιστη θεουργία του φωτός!

*