Οι εκκλησιές, η τέχνη και οι άγγελοι τόποι συνάντησης των «εχθρών»

Πέρα από κάθε μορφής συνασπισμούς ομοϊδεατών εναντίον κοινών «εχθρών», υπάρχουν άραγε τόποι συνάντησης όλων; Τόποι συνύπαρξης με τους «εχθρούς», εκείνους που αρνείσαι καν να ανεχτείς; Όλος μας ο πολιτισμός έχει ναυαγήσει γιατί ακόμα ορθώνουμε μπροστά μας «εχθρούς», εξαπολύοντας εσωτερικά και εξωτερικά τείχη και βόμβες εναντίον τους! Δυο χιλιάδες χρόνια τώρα ο Υιός του Ανθρώπου έδωσε το κλειδί -την αγάπη- για την εξάλειψη κάθε έννοιας «εχθρού» από την ανθρώπινη ψυχή. Πόσο εχθρός μπορεί να παραμείνει κάποιος που δέχεσαι να ακούσεις, να γνωρίσεις, να κατανοήσεις, να διαλεχθείς, να μοιραστείς, να συνυπάρξεις μαζί του; Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα οι εκκλησιές στις οποίες μπορεί να καταφύγει κανείς και να συνυπάρξει με ένα ανομοιογενές πλήθος κοινωνούντων στο ίδιο ευχαριστιακό γεγονός. Ευτυχώς μπορείς να μπεις σε μια αίθουσα τέχνης και να μεθέξεις μαζί με άλλους, κάθε λογής ανθρώπους, σε μια κοινή αισθητική -και όχι μόνο- εμπειρία… Η τέχνη ίσως να είναι η πιο ανιδιοτελής ανθρώπινη εκδήλωση οικουμενικότητας…
Τέλος, ευτυχείς εκείνοι που συναντούν την μεγάλη αγκαλιά των αγγέλων, μέσα στην οποία όλοι οι άνθρωποι μπορούν να ενθυμηθούν την αγάπη και την αρχαία ενότητα!

*