ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ!

Η ΜΩΒ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΓΗ...

10 Ιουν 2011

Το σακί με το αλάτι

Ή γιατί τα μεγάλα πράγματα όπως και οι μεγάλες συναντήσεις δεν είναι για χόρταση…
Αφιερωμένο στην Νίκη!
*
Μια ακόμα ιστορία Σου, Ηλία μου…
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας βασιλιάς που ήθελε να δώσει την μονάκριβη κόρη του γυναίκα στο πιο σοφό παλικάρι του βασιλείου του! Κάλεσε, λοιπόν, όλους τους νεαρούς να προσέλθουν για να περάσουν από την δοκιμασία στην οποία θα τους υπέβαλε: να φάνε ένα σακί αλάτι! Ξεκίνησαν οι υποψήφιοι μνηστήρες να τρώνε άλλος μεγαλύτερη και άλλος μικρότερη ποσότητα αλατιού. Κανείς όμως δεν μπορούσε να φάει όλο το σακί! Ώσπου εμφανίζεται ο ήρωας μας, εκείνος που κέρδισε την βασιλοπούλα! Πώς; Άνοιξε με μία μεγαλό πρεπη κίνηση το σακί, και με το δάχτυλο του δοκίμασε το αλάτι! Απλώς το γεύτηκε! «Δεν χρειάζεται να φάω όλο το σακί! Αυτό που γεύτηκα είναι όλο το αλάτι!» είπε στον βασιλιά. Και ο βασιλιάς θαύμασε την σοφία του και του έδωσε την βασιλοπούλα για γυναίκα! Τι μας λέει αυτή η ιστορία; Μια γεύση είναι όλα τα μεγάλα! Μια συνάντηση μαζί τους! Δεν μπορούμε, ούτε χρειάζεται, να φάμε όλο το σακί με τ’ αλάτι, το σακί με τα μεγάλα! Μπορούμε όμως να τα γευτούμε, να τα γνωρίσουμε, να συναντηθούμε μαζί τους! Σημειακή η επαφή! Και τότε ο βασιλιάς θα μας χαρίσει την βασιλοπούλα: την ψυχή μας! Αξιωθήκαμε και σε γνωρίσαμε, λατρευτή μας Νίκη! Πήραμε γεύση από το μεγαλειώδες ον που στέγασε το μικρό Σου δέμας. Αυτό είναι όλο! Έγινε! Προλάβαμε ν’ αγαπηθούμε! Και έτσι νικήσαμε τον θάνατο! Μας διαπότισες! Μέσα σ’ αυτή την διαπερατότητα είμαστε για πάντα ενωμένοι, όλοι εμείς που ενσαρκωθήκαμε για να υπογράψουμε μέσα στις συνθήκες της πτώσης το ως εν ουρανώ και επί γης! Γι’ αυτό και ζούμε εδώ και τώρα παράδεισο!
*

Δεν υπάρχουν σχόλια: