Επειγόντως να ανταλλάξουμε τα δώρα μας!

Μέσα στην αγριότητα της ασυνειδησίας και του υλισμού υπάρχουν άνθρωποι που σιωπηλά εργάζονται και χαρίζουν τα δώρα τους σε όποιον τύχει… Ψυχές ευλογημένες, ψυχές της προσφοράς και της ευθύνης… Είναι πάντοτε μεγάλη η χαρά να συναντάς τέτοιες ψυχές! «Εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τον κόσμο!» έλεγε ο Καζαντζάκης… Αλίμονο αν δεν νιώσεις μέσα σου αυτή την ευθύνη! Τι άλλο νόημα εξάλλου μπορεί να έχει η ζωή; Καθώς η ηττοπάθεια και η μιζέρια απλώνονται, η μόνη μας απάντηση είναι η ευγένεια της προσφοράς! Ήρθαμε για να χαρίσουμε τα δώρα μας, ήρθαμε για να χαριστούμε! Ας χαρίσει καθένας ό,τι έχει: χαρά, λέξεις, θεραπεία, μουσική, φως! Μια παράλληλη ιστορία γράφεται στην γη από φως και αγάπη!  

*