Ο όφις πριν γίνει ερπετό είχε φτερά! Πετούσε!

Ο όφις (σοφί–α) είχε φτερά! Σε κάποιες αγιογραφίες μάλιστα απεικονίζεται με φτερά… Και μπήκε, λέει, ο σατανάς μέσα στον όφι! Και τότε έγινε ερπετό, και «πείραξε» τον άνθρωπο… Και τότε ο Αδάμ και η Εύα έφαγαν από τον απαγορευμένο καρπό… Έδωσαν έτσι εξουσία «στο από αιώνες υπνώττον κακό» πάνω τους! Ο άνθρωπος ήταν αθάνατος! Ήταν στον κήπο του Θεού! Δεν γνώριζε πόνο! Περπατούσε μαζί με τον Θεό. Και μετά, εκείνο το μοιραίο δειλινό, όπως ποιητικά περιγράφεται στην Γένεση, ο Θεός τους μίλησε. Κι εκείνοι κρύφτηκαν… Έτσι ξεκίνησε η τραγωδία μας!