Άβολες αλήθειες… Ο κόσμος μας, όσο παράξενο και να ακούγεται, αποτελείται από δύο είδη ανθρώπων! Αυτούς πού προέρχονται από το γήινο στοιχείο, την ενέργεια της γης, τους πιθηκοειδείς μεταλλαγμένους, και από αυτούς που προέρχονται από τα θεϊκά όντα-ιόντα, τα παιδιά του Ήλιου, τους ανθρώπους!

Τους γήινους τους μετάλλαξαν οι Άτλαντες επεμβαίνοντας στο DNA τους και τους έδωσαν την δυνατότητα του λόγου και της σκέψης!

Οι δεύτεροι προήρθαν από το σπέρμα των θεών από τον Σείριο!

Οι άνθρωποι του θεϊκού σπέρματος φέρουν την μεγαλύτερη ευθύνη για την σωτηρία και εξέλιξη του πλανήτη!

Οι άλλοι, έχουν ανάγκη καθοδήγησης!

Οι πρώτοι (οι άνθρωποι του θεϊκού σπέρματος) ανήκουν στους ελεύθερους, αυτούς που μπορούν και πρέπει να δημιουργήσουν έργο μέσα στο Ελεύθερο Πεδίο Δημιουργίας που παρέχεται από τον Θεό προς τον άνθρωπο!

Μέσα από αυτή την δυνατότητα δίδεται στους μεν η δύναμη να αφυπνίσουν την κοιμισμένη τους συνείδηση μέσω της ενεργοποιήσεως της Επιφύσεως των, και στους δε άλλους η αφορμή να αποβάλουν την ζωώδη φύση τους εξ αιτίας του ολίγου θεϊκού πυρός πού διαθέτουν!

Στο πεδίο αυτό μπορεί να έχει κανείς πρόσβαση και να εκτελεί έργο και πραγματικότητες κόσμων μέσα στον κόσμο, στο κενό της ύλης που έχει στην διάθεσή του!

Την ιδιαιτερότητα αυτή, που δεν είναι γνωστή σε όλους, έχουν επιμελώς κρύψει και παραποιήσει ανά τους αιώνες  αυτοί που κατέχουν σήμερα, αλλά και από αρχαιοτάτων χρόνων, την ανθρώπινη εξουσία, μέσω της διαχείριση του ελέγχου και της κατεύθυνσης της θελήσεως του καθενός μας!

Κυριαρχώντας στην σκέψη του καθενός που γίνεται μέσω των νόμων που τους γνωρίζουν και εργάζονται πάνω σε αυτούς, ελέγχουν και περιορίζουν τον άνθρωπο με το να κάνουν στείρα την Φαντασία του!

Την θέση αυτή της καθοδήγησης των πολλών προς το φως, αυτή που θα έπρεπε να κατέχουν οι Άριστοι, την έχουν οι αρνητικές δυνάμεις των Ατλάντων που οδηγούν τον θεϊκό άνθρωπο προς το σκότος, τον χώρο στον οποίο κατοικούν.

Οι Άτλαντες διατηρούν άσβεστο ένα μίσος προς τα παιδιά του Θεού που ξεκινάει από την εποχή πού νικήθηκαν από τους Έλληνες!

Η κυριαρχία τους επανήρθε με την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία που ήταν και ή αρχή της αντίστροφης μέτρησης για το Ελληνικό πνεύμα!

Τίποτα δεν είναι τυχαίο!

Όλα έχουν δρομολογηθεί με καθοδηγούμενο τρόπο από μέρους τους και το μόνο που μας μένει είναι να αφυπνισθούμε από αυτόν τον ύπνο που μας έχουν ρίξει! Άλλωστε το εγγυάται και ο καιρός αυτό!
Οι μέρες της απελευθέρωσης είναι πολύ κοντά!
Κάποιοι ίσως έχουν ήδη αρχίσει να το αντιλαμβάνονται!

Πολλοί ανησυχούν και διαισθάνονται αυτό που έρχεται!
Και ακόμα περισσότεροι αναζητούν τον τρόπο με τον οποίο θα ακολουθήσουν αυτή την πανανθρώπινη επανάσταση απελευθέρωσης! Για όλα αυτά αρκεί μια καλή σκέψη!

Η Ζωή εκτυλίσσεται σε τρία επίπεδα: το ουράνιο, το γήινο, και το υπογήινο!

Από το ουράνιο έρχεται το Πνευματικό φως!

Στο γήινο ενώνει τα στοιχεία και τους δίδει χιλιάδες μορφές μέσα από τις οποίες προέρχεται η συνειδητοποίηση δια της έκφρασης της ελεύθερης θελήσεως!

Στο υπογήινο, οι μορφές διαλύονται, τα στοιχεία επανέρχονται στην πρότερη κατάστασή τους, ενώ το φως, ως συνειδητοποιημένη πλέον ψυχή, επιστρέφει στον ουρανό!

Οι Άτλαντες δεν ξέχασαν ποτέ την ήττα τους από τους Έλληνες, και δεν έπαψαν ποτέ να επιδιώκουν την διάνοιξη μιας νέας Στύγας που θα τους οδηγήσει στον ουράνιο Όλυμπο!

Οι ήρωες που βλέπουμε να εκτελούν αποστολές κατ’ εντολή των Θεών δεν είναι άλλο παρά άτομα-μέλη του πληρώματος της Αργούς, που γύρισε όλον τον πλανήτη, αποκατέστησε το ταραγμένο γεωδαιτικό της σύστημα, και επεδίωξε να επαναφέρει την ισορροπία!

Ήρωες πού μπήκαν σε αποστολή, τους βλέπουμε να εφοδιάζονται με ειδικό εξοπλισμό που τους δίνεται από τους θεούς, όπως ο Ηρακλής, ο οποίος πήρε από τον Ερμή το ξίφος, από τον Απόλλωνα τόξα, από τον Ήφαιστο χρυσό θώρακα, και από την Αθηνά ένα χιτώνα! Από την Πυθία πήρε το κατευθυντήριο σχέδιο. Έτσι πήγε στην Τίρυνθα, στον Ευρυσθέα, και για δώδεκα χρόνια ήταν ένας στρατιώτης σε υπηρεσία εκκαθάρισης!

Στην πραγματικότητα, δεν εκτελούσε θηρία και τέρατα, αλλά διέλυε τα ιερατεία και τα στρατηγικά σημεία των ατλάντων! Άλλωστε, οι ίδιοι οι θεοί δεν ήταν άμοιροι ευθυνών για το τι γινότανε πάνω στην Γη!

«Ξαδέλφια» με τους Τιτάνες-επιστήμονες ήταν και οι Άτλαντες, πού ξέφυγαν από την αρχική αποστολή που είχαν, δηλαδή την εξερεύνηση των ηλιακών συστημάτων προς εύρεση νοημόνων όντων, και ξέπεσαν μετά την παρέμβαση τους στα γήινα όντα.

Οι θεοί από τον Σείριο είχαν την απόλυτη γνώση των νόμων της φυσικής, της χημείας και της βιολογίας!

Στο σώμα μας υπάρχει το φίδι κουταλίνι, και αφορά την από το κατώτερο τμήμα της σπονδυλικής στήλης, δηλαδή τον κόκκυγα ή ιερόν οστού, ενέργεια, η οποία διέρχεται μέσω του νωτιαίου μυελού, και φθάνει στον εγκέφαλο!

Όμως, ο τελευταίος σπόνδυλος στην βάση του κρανίου, λέγετε Άτλας! Ο Άτλαντας ήταν υποχρεωμένος να κρατά τον Ουρανό στους ώμους του!

Όταν πήγε ο Ηρακλής να πάρει τα μήλα των Εσπερίδων, (την Γνώση) χρειάσθηκε την βοήθεια του Άτλαντα!

Η ανάπτυξη έρχεται με την ενεργοποίηση της Επίφυσης πού αποτελεί τον 7ο αδένα του ενδοκρινικού. Άρα, οι βλέποντες και ακούοντες με τον 6ο, την Υπόφυση, βρίσκονται κάτω από την εξουσία των νόμων του χώρου!

Ο εξελιγμένος άνθρωπος είναι αυτός πού αφού «δει» με την Επίφυση το φώς το αληθινό, θα λάβει πνεύμα επουράνιο, δηλαδή θα βρεθεί στον 8ο ουρανό όπου θα αποκαταστήσει την ενοποίησή του με το ιδεατό πρότυπό του πού είναι το Πνευματικό σώμα, και θα γίνει Αθάνατος.

Οι Έλληνες θεοί και ήρωες που ταξίδευαν με το αστρικό πλοίο, την Αργώ, σε όλο τον πλανήτη, δημιούργησαν τον πρώτο πολιτισμό πάνω στην Γη, στην Ελλάδα και την Ατλαντίδα!

Για πρότυπο χρησιμοποίησαν το σύστημα του Σείριου!

Το πρότυπο αυτό ήταν ο Όλυμπος, ο Ουράνιος Παράδεισος. Εκεί χάρις στο δυναμικό πεδίου του Συνοδού Σείριου Β΄, οι Ολύμπιοι Έλληνες έμεναν πάντα νέοι!

Το ίδιο πρότυπο είχε στον νου του και ο Πλάτωνας όταν έγραφε την «Πολιτεία» του! Τους νόμους του Σείριου, με τις χωριστές τάξεις των ιερέων, των φυλάκων, των γεωργών και των τεχνιτών προσπάθησε να εφαρμόσει στην Γη!

Όπως λέει και ο Πλάτωνας, μετά από κάθε καταστροφή πάντα μένει λίγο σπέρμα με το οποίο γίνεται μια νέα αρχή! Από αυτό το σπέρμα που φυλασσόταν στην Αργώ, η Αθηνά και ο Ήφαιστος έπλασαν το άριστο γένος των Αθηναίων! Όμως, πάνω στην Γή εκτός από τον εκ του ουράνιου σπέρματος άνθρωπο, υπάρχει και το ανθρωποειδές που έχει υποστεί την επέμβαση των Ατλάντων.

Η Τιτανομαχία του 9000 π.Χ. ήταν πόλεμος ανάμεσα στους Άτλαντες και τους Έλληνες! Ένας αγώνας που έλαβε χώρα στον Ουρανό και την Γη!

Οι Άτλαντες στην Γη που, όπως εξιστορεί ο Πλάτωνας, είχαν προ πολλού χάσει την θεϊκότητα τους, δηλαδή απενεργοποιήθηκε η Επίφυσή τους γιατί είχαν αναμειχθεί με τα πλαστό γένος που δημιούργησαν, όρμησαν ενάντια στην Ευρώπη και την Ασία, ενώ στον ουρανό όρμησαν ενάντια στον Όλυμπο περνώντας το δυναμικό πεδίο του Συνοδού Σείριου Β΄ μέσω της Στύγας του Ατλαντικού.

Όμως όπως επάξια τους αντιμετώπισαν οι Ολύμπιοι, έτσι και οι Αθηναίοι, σαν γνήσια τέκνα τους, τους νίκησαν εδώ στην Γη! Γι’ αυτό το μίσος των Ατλάντων μέσω των υποχειρίων τους Εβραίων, παραμένει άσβηστο!

Από τις μυστικές παραδόσεις λέγετε ότι τα όντα, η χλωρίδα, η πανίδα, ο άνθρωπος, ήταν τα σπέρματα που ήρθαν από τον Σείριο μέσω του δικού μας Ήλιου.

Όμως πάνω στην Γη υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων: αυτοί που εξελίχθηκαν από παρέμβαση των ουρανίων, το ανθρωποειδές δηλαδή γένος, και οι έχοντες ουράνιο σπέρμα!

Στους έχοντες ουράνιο σπέρμα ανήκουν οι Έλληνες!

Όλα τα άλλα είδη ανθρώπων δημιουργήθηκαν από τις Ατλάντιες δυνάμεις!

Υπήρχε λοιπόν ο γήινος άνθρωπος, εκ του Προμηθέως που έκανε την μετάλλαξη-παρέμβαση στον γήινο, το ανθρωποειδές, και ο ουράνιος που δημιούργησαν η Αθηνά και ο Ήφαιστος.

Από τους Άτλαντες, όσοι επέζησαν μετά την ήττα τους, διατήρησαν σε διάφορα μέρη την μνήμη των γνώσεων που είχαν, μέσω κέντρων-στοών πού έφτιαξαν, μεταξύ των οποίων τα σημαντικότερα είναι η Αρκαδία, η Κρήτη η Αίγυπτος, όπου αναμείχθηκαν με τους Έλληνες και δημιούργησαν το ελληνοατλάντειο στοιχείο!

Τα μεγάλα ιερατικά τους κέντρα όμως, με τις σημαντικότερες οργανώσεις τους ήταν στην Αίγυπτο και στην Ασία όπου εργάζονταν για το Μεγάλο τους Σχέδιο: την ημέρα επιστροφής του Παγκόσμιου Ηγέτη τους από τα τρίσβαθα Τάρταρα!

Το μεγάλο τους κτύπημα το κατάφεραν από την Ρώμη, όταν επεδίωξαν μέσω της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που δημιούργησαν και ανέπτυξαν να υλοποιήσουν το σχέδιό τους για παγκόσμια κυριαρχία!

Οι αρχαιότεροι αρχηγοί των ρωμαϊκών φυλών ελέγονταν Τιτάνες, και όχι τυχαία ονομάσθηκαν αργότερα οι μεραρχίες τους Λεγεώνες που συσχετίζονται με τις «Λεγεώνες των δαιμόνων» επί χριστιανικών εποχών!

Η Ατλαντίδα , στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ποτέ ως χώρα πάνω στον πλανήτη μας! Ήταν ένα τεχνητό νησί στον Ατλαντικό ωκεανό το οποίο δημιούργησε ο Τιτάνας Ποσειδώνας και ονομάζονταν πρώτα Ποσειδωνία!

Στο κέντρο της υπήρχε ο δίαυλος της Στύγας που συνέδεε τον ουρανό με το σημείο από όπου ερχόντουσαν, δηλαδή το κοσμοδρόμιό τους  που είναι το σημερινό Τρίγωνο των Βερμούδων.

Οι δε διασωθέντες ανά τον κόσμο Άτλαντες ήταν επίσης αυτοί που επεδίωξαν να δημιουργήσουν μια νέα Ατλαντίδα, την Τροία! Εκεί, εκτός από Έλληνες και αυτόχθονες, πήγαν και Άτλαντες από αυτούς που είχαν διαφύγει στην Αρκαδία!

Οι Τρώες που προέρχονται από την γενιά του Άτλαντα, και πάλι νικήθηκαν από τους Έλληνες, αλλά ποτέ δεν ήρθε το πραγματικό τέλος τους!

*

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΗΣ ΑΦΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ

Ὁ Πατριάρχης γονατιστὸς ἔμπροσθεν τοῦ Ἁγίου Τάφου τοῦ Χριστοῦ προσεύχεται πρὸς τὸν Σταυρωθέντα, κρατῶν δυὸ σβηστὰς λαμπάδας καὶ μὲ ταπείνωσιν καὶ εὐλάβειαν ἀναπέμπων τὴν ἀκόλουθην εὐχήν:

«Δέσποτα Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἡ ἀρχίφωτος σοφία τοῦ ἀνάρχου Πατρός. Ὁ φῶς οἰκῶν ἀπρόσιτον, ὁ εἰπὼν ἐκ σκότους φῶς λάμψαι, ὁ εἰπὼν γεννηθήτω φῶς καὶ ἐγένετο φῶς. Κύριε, ὁ τοῦ φωτὸς χορηγός, ὁ ἐξαγαγὼν ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ σκότους τῆς πλάνης καὶ εἰσαγαγὼν εἰς τὸ θαυμαστὸν φῶς τῆς σῆς ἐπιγνώσεως, ὁ τὴν γῆν μὲν πᾶσαν διὰ τῆς ἐν αὐτῇ ἐνσάρκου παρουσίας σου, τὰ καταχθόνια δὲ διὰ τῆς εἰς Ἅδην καταβάσεώς σου φωτὸς πληρώσας καὶ χαρᾶς, μετὰ δὲ ταῦτα διὰ τῶν ἁγίων σου Ἀποστόλων φῶς καταγγείλας πᾶσι τοῖς ἔθνεσιν.

Εὐχαριστοῦμεν σοί, ὅτι διὰ τῆς εὐσεβοῦς πίστεως μετήγαγες ἡμᾶς ἀπὸ σκότους εἰς φῶς καὶ γεγόναμεν υἱοὶ διὰ τοῦ ἁγίου βαπτίσματος,θεασάμενοι τὴν δόξαν σου πλήρη οὖσαν χάριτος καὶ ἀληθείας. ἀλλ’ ὦ φωτοπάροχε Κύριε, ὁ τὸ μέγα φῶς ὤν, ὁ εἰπὼν, ὁ λαὸς ὁ καθήμενος ἐν σκότει. Δέσποτα Κύριε, τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ὃ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον. Τὸ μόνο φῶς τοῦ κόσμου καὶ φῶς τῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώπων, οὗ ἀπὸ τῆς δόξης ἐπληρώθη τὰ σύμπαντα, ὅτι φῶς εἰς τὸν κόσμον ἐλήλυθας διὰ τῆς ἐνσάρκου σου οἰκονομίας, εἰ καὶ οἱ ἄνθρωποι ἠγάπησαν μᾶλλον τὸ σκότος ἦτο φῶς.

Σὺ Κύριε φωτοδότα, ἐπάκουσον ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ἀναξίων δούλων σου τῶν τῇ ὥρα ταύτῃ παρισταμένων τῷ παναγίῳ σου καὶ φωτοφόρῳ τούτῳ τάφῳ καὶ πρόσδεξαι ἡμᾶς τιμῶντας τὰ ἄχραντα πάθη σου, τὴν παναγίαν σου σταύρωσιν, τὸν ἑκούσιον θάνατον καὶ τὴν ἐν τῷ πανσεβάστῳ τούτω μνήματι τοῦ τεθεωμένου σου σώματος κατάθεσιν καὶ ταφὴν καὶ τριήμερον ἐξανάστασιν, ἣν χαρμονικῶς ἤδη ἀρξάμενοι ἑορτάζειν, μνείαν ποιούμεθα καὶ τῆς ἐν Ἅδου καθόδου σου, δι’ ἧς τὰς ἐκεῖσε τῶν δικαίων κατεχομένας ψυχὰς δεσποτικῶς ἠλευθέρωσας τῇ ἀστραπῇ τῆς σῆς θεότητος φωτὸς πληρώσας τὰ καταχθόνια.

Ὅθεν δὴ ἀγαλλομένῃ καρδίᾳ καὶ χαρᾷ πνευματικῇ κατὰ τοῦτο τὸ ὑπερευλογημένον Σάββατον τὸ ἐν γῇ καὶ ὑπὸ γῆν θεοπρεπῶς τελεσθέντα σοὶ σωτηριωδέστατα μυστήριὰ σου ἑορτάζοντες καὶ σὲ τὸ ὄντως ἱλαρὸν καὶ ἐφετὸν φῶς ἐν τοῖς καταχθονίοις θεϊκῶς ἐπιλάμψαν ἀναμιμνησκόμενοι, φωτοφάνειαν ποιούμεθα, σοὺ τὴν πρὸς ἡμᾶς συμπαθῶς γενομένην θεοφανείαν, εἰκονίζοντες. Ἐπειδὴ γὰρ τῇ σωτηρίῳ καὶ φωταυγεῖ νυκτὶ πάντα πεπλήρωται φωτὸς οὐρανὸς τὲ καὶ γῆ καὶ τὰ καταχθόνια διὰ τὸ ὑπερφυὲς μυστήριον τῆς ἐν Ἅδου καθόδου σου καὶ τῆς ἐκ Τάφου σου τριημέρου ἀναστάσεως.

Διὰ τοῦτο, ἐκ τοῦ ἐπὶ τοῦτον τὸν φωτοφόρον σου Τάφον εὐλαβῶς λαμβάνοντες, διαδίδομεν τοῖς πιστεύουσιν εἰς σὲ τὸ ἀληθινὸν φῶς καὶ παρακαλοῦμεν καὶ δεόμεθὰ σου, Πανάγιε Δέσποτα, ὅπως ἀναδείξῃς αὐτὸ ἁγιασμοῦ δῶρον καὶ πάσης θεϊκῆς σου χάριτος πεπληρωμένον, διὰ τῆς χάριτος τοῦ Παναγίου καὶ φωτοφόρου Τάφου σου. Καὶ τοὺς ἁπτομένους εὐλαβῶς αὐτοῦ εὐλογήσῃς καὶ ἁγιάσῃς, τοῦ σκότους τῶν παθῶν ἐλευθεριῶν καὶ τῶν φωτεινοτάτων σου σκηνῶν καταξιώσῃς, ὅπου φῶς τὸ ἀνέσπερόν της σῆς θεότητας λάμπει.

Χάρισαι αὐτοῖς, Κύριε, ὑγείαν καὶ εὐζωίαν καὶ τοὺς οἴκους αὐτῶν παντὸς ἀγαθοῦ πλήρωσον. Ναί, Δέσποτα φωτοπάροχε, ἐπάκουσόν μου τοῦ ἁμαρτωλοῦ ἐν τῇ ὥρᾳ ταύτη καὶ δὸς ἡμῖν τέ καὶ αὐτοῖς περιπατεῖν ἐν τῷ φωτί σου καὶ ἐν αὐτῷ μένειν, ἕως τὸ φῶς τῆς προσκαίρου ζωῆς ταύτης ἔχωμεν. Δὸς ἡμῖν Κύριε, ἳνα τὸ φῶς τῶν καλῶν ἔργων ἡμῶν λάμπῃ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων καὶ δοξάζωσι σὲ σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρὶ καὶ τῷ Παναγίῳ Πνεύματι. Εἰς φῶς γὰρ ἐθνῶν ἡμᾶς τέθηκας, ἳνα αὐτοῖς τῇ σκοτίᾳ περιπατοῦσι φαίνωμεν.

Ἀλλ’ ἡμεῖς ἠγαπήσαμεν τὸ σκότος μᾶλλον ἢ τὸ φῶς, φαῦλα πράσσοντες. Πᾶς γὰρ ὁ φαῦλα πράσσων μισεῖ τὸ φῶς κατὰ τὸν ἀψευδῆ λόγον σου. Διὰ τοῦτο ὁσημέραι προσκόπτομεν ἁμαρτάνοντες, ἐπειδὴ περιπατοῦμεν ἐν τῇ σκοτίᾳ. Ἀλλ’ ἀξίωσον ἡμᾶς τὸ ὑπόλοιπόν τῆς ζωῆς ἡμῶν βιωτεῦσαι πεφωτισμένους τοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς διανοίας ἡμῶν. Δὸς ἡμῖν, ἳνα ὡς τέκνα φωτὸς περιπατήσωμεν ἐν τῷ φωτὶ τῶν ἐντολῶν σου. Τὸ τοῦ ἁγίου βαπτίσματος φωτεινὸν ἔνδυμα, ὅπερ διὰ τῶν ἔργων ἠμαυρώσαμεν, λεύκανον, ὡς τὸ φῶς, ὁ ἀναβαλλόμενος τὸ φῶς ὥσπερ ἱμάτιον.

Δὸς ἡμῖν ἐνδύσασθαι τὰ ὃπλα τοῦ φωτός, ἳνα δι’ αὐτῶν τὸν ἄρχοντα τοῦ σκότους τροπούμεθα, ὃς μετασχηματίζεται εἰς ἄγγελον φωτός. Ναί, Κύριε, καὶ ὡς ἐν ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ τοῖς ἐν σκότει καὶ σκιὰ θανάτου καθημένοις φῶς ἔλαμψας οὕτω σήμερον λάμψον ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν τὸ σὸν ἀκήρατον φῶς ἳνα τούτου φωτιζόμενοι καὶ θερμαινόμενοι ἐν τῇ πίστει, δοξάζωμεν Σὲ τὸ μόνον ἐκ μόνου τοῦ ἀρχιφώτου φωτός, ἱλαρὸν φῶς εἰς τοὺς ἀτελευτήτους αἰῶνας. Ἀμήν».

Μετὰ τὸ πέρας τῆς εὐχῆς τοποθετεῖ τὸ βαμβάκιον εἰς τὸν Πανάγιον Τάφον καὶ μὲ θαυμαστὸν τρόπον ἀνάβει. Μὲ αὐτὸ ἀνάβει τὰ κεριὰ καὶ ἐξέρχεται ἀπὸ τὸ Ἱερὸν Κουβούκλιον. Τὸ σπουδαῖον εἶναι ὅτι τὸ ἅγιον φῶς διὰ ὀλίγα λεπτὰ δὲν ἔχει πυράδα. Δηλαδὴ ἐὰν εἷς ἀκουμπήσῃ τὸ ἅγιον φῶς εἰς τὰ χέρια του δὲν θὰ καῇ. Πραγματικῶς εἶναι ἓν ἐκ τῶν μεγαλυτέρων Θαυμάτων τῆς χριστιανοσύνης, τὸ ὁποῖον ἐπαναλαμβάνεται κάθε χρόνον τὸ Μέγα Σάββατον!

*

Κάθε Ανάσταση, πρόσκληση να περάσεις στο θαύμα!

Στο πέρα από τον νου! Και κάθε Ανάσταση σπάει τα μούτρα του ο άνθρωπος! Μέχρι να ανοίξει τα φτερά του!

Στον Αγαπημένο

Δεν έχει τέλος ο απερινόητος χορός της Αγάπης Σου! Μυστήριο κραυγής εν σιωπή συντελεσθέν…

* 

Εδώ δεν πίστεψαν τον Ιησού! Εσένα θα πιστέψουν;

Εδώ αμφισβήτησαν τον Χριστό! Τι ψάχνεις εσύ τώρα! Εδώ σταύρωσαν την αλήθεια, την αγάπη, την γνώση, το φως των ανθρώπων! Τι δεν καταλαβαίνεις;

Από Stelios Nikolaides 

* 

Ο Χριστός, ένας Θεός που ο ίδιος σταυρώθηκε και αναστήθηκε για να γνωρίσει ο άνθρωπος το δώρο Του: την χαρά!

 Αφού ο Χριστός με συγχώρησε, θα συγχωρέσω κι εγώ τον εαυτό μου! Για τις στιγμές που δεν αντέχω…

*

Μέσα από την γλυκύτητα της Ανάστασης ας υποκλιθεί επιτέλους ο νους στο Μυστήριο της Αγάπης!

Μιας αγάπης που δεν απευθύνεται στον άξιο αλλά σε κάθε πλάσμα φυτεύοντας φωτοσπόρους Ζώσας Ζωής!

Η συγχώρεση προσφέρει όλα όσα θέλω!

Μαθήματα θαυμάτων 

*

Δυο αναστήθηκαν, τρεις σταυρώθηκαν!

Οι τρεις όψεις του εαυτού μας στον σταυρό!

Ο Αθώος, ο αμετανόητος, και ο ελθών εις μετάνοια! Και οι τρεις σταυρώνονται! Οι δύο αναστήθηκαν! 

*

Ελλάδα και Μάης μαζί!

Καλή Πρωτομαγιά! Χριστός Ανέστη!

*

Χριστός Ανέστη!

Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος! Αναστάς ο Ιησούς από του τάφου καθώς προείπεν έδωκεν ημίν την αιώνιον ζωήν και το μέγα έλεος! 

Επικράνθη ο Άδης και γαρ κατηργήθη!

*

Ανάσταση δηλαδή ομορφιά ζωής! 

Χαρά! Φως! Χάρη! Χριστός ανέστη και πεπτώκασι δαίμονες! 

Και αφού σε εξοντώσουν ο κόσμος θα είναι πάλι ωραίος εξ αιτίας σου!Οδ. Ελύτης 

* 

Στον Μόνο:

Σ’ αγαπώ σου λέω, μη! Μη γυρνάς! Είμαι ό,τι ζητάς!

Μια ανθρωπότητα που προδίδει και σταυρώνει τον Αθώο, μόνο με χάρη, με την αναστάσιμη χάρη μπορεί να έρθει σε συναίσθηση, σε επίγνωση, σε πνευματική ανακαίνιση…

* 

Και τώρα που η Άγια Ιστορία της Μεγάλης Εβδομάδας για μια ακόμα φορά τέλειωσε, πόσο Χριστός ξαναγυρίζεις στην καθημερινή σου ζωή;

Η ζωή του Χριστού θα μας δείχνει πάντα τον δρόμο του εξαγιασμού μέσα από την αγάπη που Εκείνος δυναμοδότησε στις ψυχές μας… Κάθε άλλη «φώτιση» δεν είναι παρά δαιμονιώδης επιβεβαίωση του εγώ…

Μη ζητάτε τον Ζώντα μετά των νεκρών! 

*

Τη ση αναστάσει θαρρούσα μεγαλύνω

«Δος μοι τούτον τον ξένον, Τον εκ βρέφους ως ξένον ξενωθέντα εν κόσμω! Δος μοι τούτον τον ξένον, ον ομόφυλοι, μισούντες θανατούσιν ως ξένον! Δος μοι τούτον τον ξένον, ον ξενίζομαι βλέπειν του θανάτου τον ξένον! Δος μοι τούτον τον ξένον, όστις οίδε ξενίζειν τους πτωχούς και τους ξένους! Δος μοι τούτον τον ξένον, Ον Εβραίοι τω φθόνω απεξένωσαν κόσμω! Δος μοι τούτον τον ξένον, ίνα κρύψω εν τάφω, ος ως ξένος ουκ έχει την κεφαλήν πού κλίνη! Δος μοι τούτον τον ξένον, ον η μήτηρ ορώσα νεκρωθέντα εβόα: Ω Υιέ και Θεέ μου, ει και τα σπλάχνα τριτρώσκομαι και καρδίαν σπαράττομαι νεκρόν σε καθορώσα αλλά τη ση αναστάσει θαρρούσα μεγαλύνω!»  

*

Εἰσελεύσεται ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης

Άρατε πύλας, οἱ ἄρχοντες ὑμῶν, καὶ ἐπάρθητε, πύλαι αἰώνιοι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης. τίς ἐστιν οὗτος ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης; Κύριος κραταιὸς καὶ δυνατός, Κύριος δυνατὸς ἐν πολέμῳ. ἄρατε πύλας, οἱ ἄρχοντες ὑμῶν, καὶ ἐπάρθητε, πύλαι αἰώνιοι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης. τίς ἐστιν οὗτος ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης; Κύριος τῶν δυνάμεων αὐτός ἐστιν ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης! 

*