«Ιδού, ίσταμαι επί την θύραν και κρούω, εαν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, και εισελεύσομαι προς αυτόν και δειπνήσω μετ’ αυτού και αυτός μετ’ εμού» (Αποκ. 3,20).Δεν χρειάζεται να αναζητάς τον Χριστό εδώ κι εκεί. Δεν είναι μακρύτερα από την θύρα της καρδιάς σου! Εκεί στέκεται και περιμένει, περιμένει, περιμένει… Έχει άπειρη υπομονή. Μέχρι να σε βρει έτοιμο να ανοίξεις, και να Τον αφήσεις να εισέλθει. Το άνοιγμα και η είσοδός Του γίνονται την ίδια στιγμή. Όμως δεν το πιστεύουν οι άνθρωποι αυτό. Ό,τι δηλαδή είναι τόσο εύκολο, τόσο απλό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου