Ηθικό είναι ό,τι είναι αληθινό: φως, αγάπη, χάρις, χαρά.
Θεώρημα 1
Κύριο χαρακτηριστικό του κακού είναι η διάσπαση του μυστήριου της ενότητας μέσα από την ταύτιση του ανθρώπου με το σκεπτικό εγρηγορός των αντίλογων εκδοχών πραγματι-κότητας, τον εσωτερικό αφηγητή, που τον απομονώνει από την επικοινωνία με το Χριστικό κέντρο: τον Λόγο, την σχέση του με το όλο πράγμα. Τότε η διαχείριση του εαυτού γίνεται μέσα από την εγωική πρόθεση της υπεράσπισης μιας ψευδούς πραγματικότητας και όχι μέσα από την Αγάπη.
Θεώρημα 2
Κύριο χαρακτηριστικό του καλού είναι η χάρις, η χαρά, η οποία αδιαλλείπτως αναβλύζει από το ον που συνδέεται με την πηγή του.
Θεώρημα 3
Κύριο χαρακτηριστικό της πλάνης είναι το ψεύδος! Ο περιορισμός δηλαδή του ανθρώπινου όντος στην ψευδαι-σθητική πραγματικότητα του δυϊστικού νου, που τον αποκόπτει από την απειρότροπη και απειροδιάστατη πραγ-ματικότητα του φωτός. Διακόπτεται έτσι η ροή με την ζώσα ζωή η οποία στην αντίληψη εκδηλώνεται ως αλήθεια.
Θεώρημα 4
Κύριο χαρακτηριστικό της Αλήθειας είναι το Φως, μέσα από το οποίο οράς τον Θεό (θεωρία): η Αγάπη, η ζωοποιός δύνα-μη η οποία στον άνθρωπο εκφράζεται ως νοήμων συμμετοχή και συλλειτουργία με το όλο πράγμα.
Θεώρημα 5
Μίσος σημαίνει να είσαι μισός! Δηλαδή χωρίς την συμπλη-ρωματική όψη της αγάπης σε κάθε εκδοχή του νου. Οπότε, αυτό που είναι Ένα το ζεις ως αποσπασμένα, εχθρικά μεταξύ τους μέρη, εντός σου και ως προς στον άνθρωπο-εαυτό.
Μόνο το απομονωμένο από την αγάπη εγώ μπορεί να εφεύρει την αδικία, καθώς στο σύμπαν βασιλεύει η απόλυτη δικαι-οσύνη του Θεού.
Θεώρημα 6
Κύριο χαρακτηριστικό της Αγάπης είναι η αποκάλυψη του μυστηρίου της των πάντων ενότητας! Είναι το ζεστό ρεύμα της Ζωής που μας ενώνει με το θεϊκό Παν Όλον.
Θεώρημα 7
Η κατάσταση της αμάθειας είναι ο εγκλωβισμός του ανθρώ-πινου όντος σε ένα διαχωρισμένο εγώ, το οποίο αντανακλά αυτιστικά και επαναληπτικά την ψευδαισθητική πραγματι-κότητα. Το εγώ αντιστέκεται στην ψυχή η οποία γνωρίζει. Έτσι παραμένει πολύξερο αλλά αμαθές, μολονότι η ψυχή μεταφέρει εντός την σύνολη πληροφορία του Όντος, αναζη-τώντας σπαρακτικά την Ενθύμηση. Αμάθεια είναι η επιλογή της αποκοπής από την επικοινωνία με τα βαθύτερα κοιτά-σματα του όντος που μας συνδέουν με το Όλον.
Θεώρημα 8
Κύριο χαρακτηριστικό της Σοφίας είναι η Αγάπη: το έλεος, η συμπόνια μέσα από τα οποία ο άνθρωπος ανευρίσκει το θεϊκό νήμα. Ο σοφός αγαπά, και η αγάπη του τον κρατά συνδε-δεμένο με το Όλον μέσα από την χάρη, την δύναμη του αγίου Πνεύματος από την οποία διαρκώς ευλογείται. Η Αγάπη είναι η απάντηση σε όλα τα ερωτήματα του νου! Η Αγάπη είναι πανάκεια! Είναι το ελιξίριο της ζωής!
Συμπέρασμα
Δεν υπάρχει Σοφία χωρίς Αγάπη, ούτε Αγάπη χωρίς Σοφία. Όση είναι η σοφία του ανθρώπινου όντος είναι και η αγάπη του, και όση η αγάπη, η σοφία του. Η Αγάπη είναι η Λάμψη του θεϊκού Όντος, και η Σοφία είναι η Αγάπη της θεϊκής Λάμψης.
Κύριο χαρακτηριστικό του κακού είναι η διάσπαση του μυστήριου της ενότητας μέσα από την ταύτιση του ανθρώπου με το σκεπτικό εγρηγορός των αντίλογων εκδοχών πραγματι-κότητας, τον εσωτερικό αφηγητή, που τον απομονώνει από την επικοινωνία με το Χριστικό κέντρο: τον Λόγο, την σχέση του με το όλο πράγμα. Τότε η διαχείριση του εαυτού γίνεται μέσα από την εγωική πρόθεση της υπεράσπισης μιας ψευδούς πραγματικότητας και όχι μέσα από την Αγάπη.
Θεώρημα 2
Κύριο χαρακτηριστικό του καλού είναι η χάρις, η χαρά, η οποία αδιαλλείπτως αναβλύζει από το ον που συνδέεται με την πηγή του.
Θεώρημα 3
Κύριο χαρακτηριστικό της πλάνης είναι το ψεύδος! Ο περιορισμός δηλαδή του ανθρώπινου όντος στην ψευδαι-σθητική πραγματικότητα του δυϊστικού νου, που τον αποκόπτει από την απειρότροπη και απειροδιάστατη πραγ-ματικότητα του φωτός. Διακόπτεται έτσι η ροή με την ζώσα ζωή η οποία στην αντίληψη εκδηλώνεται ως αλήθεια.
Θεώρημα 4
Κύριο χαρακτηριστικό της Αλήθειας είναι το Φως, μέσα από το οποίο οράς τον Θεό (θεωρία): η Αγάπη, η ζωοποιός δύνα-μη η οποία στον άνθρωπο εκφράζεται ως νοήμων συμμετοχή και συλλειτουργία με το όλο πράγμα.
Θεώρημα 5
Μίσος σημαίνει να είσαι μισός! Δηλαδή χωρίς την συμπλη-ρωματική όψη της αγάπης σε κάθε εκδοχή του νου. Οπότε, αυτό που είναι Ένα το ζεις ως αποσπασμένα, εχθρικά μεταξύ τους μέρη, εντός σου και ως προς στον άνθρωπο-εαυτό.
Μόνο το απομονωμένο από την αγάπη εγώ μπορεί να εφεύρει την αδικία, καθώς στο σύμπαν βασιλεύει η απόλυτη δικαι-οσύνη του Θεού.
Θεώρημα 6
Κύριο χαρακτηριστικό της Αγάπης είναι η αποκάλυψη του μυστηρίου της των πάντων ενότητας! Είναι το ζεστό ρεύμα της Ζωής που μας ενώνει με το θεϊκό Παν Όλον.
Θεώρημα 7
Η κατάσταση της αμάθειας είναι ο εγκλωβισμός του ανθρώ-πινου όντος σε ένα διαχωρισμένο εγώ, το οποίο αντανακλά αυτιστικά και επαναληπτικά την ψευδαισθητική πραγματι-κότητα. Το εγώ αντιστέκεται στην ψυχή η οποία γνωρίζει. Έτσι παραμένει πολύξερο αλλά αμαθές, μολονότι η ψυχή μεταφέρει εντός την σύνολη πληροφορία του Όντος, αναζη-τώντας σπαρακτικά την Ενθύμηση. Αμάθεια είναι η επιλογή της αποκοπής από την επικοινωνία με τα βαθύτερα κοιτά-σματα του όντος που μας συνδέουν με το Όλον.
Θεώρημα 8
Κύριο χαρακτηριστικό της Σοφίας είναι η Αγάπη: το έλεος, η συμπόνια μέσα από τα οποία ο άνθρωπος ανευρίσκει το θεϊκό νήμα. Ο σοφός αγαπά, και η αγάπη του τον κρατά συνδε-δεμένο με το Όλον μέσα από την χάρη, την δύναμη του αγίου Πνεύματος από την οποία διαρκώς ευλογείται. Η Αγάπη είναι η απάντηση σε όλα τα ερωτήματα του νου! Η Αγάπη είναι πανάκεια! Είναι το ελιξίριο της ζωής!
Συμπέρασμα
Δεν υπάρχει Σοφία χωρίς Αγάπη, ούτε Αγάπη χωρίς Σοφία. Όση είναι η σοφία του ανθρώπινου όντος είναι και η αγάπη του, και όση η αγάπη, η σοφία του. Η Αγάπη είναι η Λάμψη του θεϊκού Όντος, και η Σοφία είναι η Αγάπη της θεϊκής Λάμψης.
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου