ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ!

Η ΜΩΒ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΓΗ...

6 Σεπ 2012

«Την αγάπη σου την πρώτην αφήκας…» ή ο έρωτας του απολύτου

Αφιερωμένο στους αναζητητές
Στην Αποκάλυψη του Ιωάννη ο πρώτος και ο έσχατος, ο ζων εις τους αιώνες των αιώνων, αυτός που κρατεί τις κλείδες του θανάτου και του Άδη, ο όμοιος με υιό ανθρώπου, ελέγχει τις επτά εκκλησίες. Απευθυνόμενος στον άγγελο της εκκλησίας της Εφέσου επαινεί τον κόπο και την υπομονή του. Συνεχίζει όμως λέγοντας: «Αλλά έχω κατά σού, ότι την αγάπην την πρώτην αφήκας. Μνημόνευε ουν πόθεν πέπτωκας, και μετανόησον και τα πρώτα έργα ποίησον… Τω νικώντι δώσω αυτώ φαγείν εκ του ξύλου της ζωής, ό έστιν εν τω παραδείσω του Θεού μου…» Την αγάπη την πρώτη άφησες! Ο συγκλονιστικός λόγος του Χριστού μας επαναφέρει ισχυρά στο κέντρο Δεν έχεις πια τον πρώτο ζήλο, τον έρωτα για τον Θεό! Δεν είσαι κακός, προσπαθείς, κοπιάζεις, έχεις υπομονή, πράττεις καλά έργα. Δεν νιώθεις όμως την πρώτη αγάπη! «Μετανόησε!» λέει ο Χριστός, «και πράξε τα πρώτα έργα» όπως τότε που σε κινούσε ο πρώτος έρωτας. «Ει δε μη, έρχομαι σοι ταχύ και κινήσω την λυχνίαν σου εκ του τόπου αυτής, εάν μη μετανοήσεις!» Μετανόησε γιατί θα σου αφαιρεθεί το φως! Συνταρακτικός λόγος. Κάποιους άλλους τους επιτιμά επειδή δεν είναι ούτε ψυχροί ούτε θερμοί αλλά χλιαροί… Δεν αρκεί στον Χριστό η χλιαρότητα της τοποθέτησής μας ούτε τα μέτρια αισθήματα και έργα μας. Δεν ζητά τίποτα λιγότερο από τον έρωτά μας! Την εσωτερική αυτή δύναμη που μας κινητοποιεί απόλυτα! Ζητά από μας το απόλυτο! Τον έρωτα του απολύτου! «Άφησε τα όλα και ακολούθησέ με!» Αυτός ο έρωτας είναι η ουσία της ύπαρξής μας! Ό,τι πιο πολύτιμο, ό,τι πιο άγιο… Ζητά το έως τέλους, το ολοκληρωτικό δόσιμο της ψυχής στον Νυμφίο… Έχουμε ευθύνη να κρατάμε τον έρωτά μας ζωντανό! Είναι εξάλλου η μόνη μας επιλογή. Η μόνη της ζωής μας πράξη. Να κρατάμε αναμμένο το φως του θεϊκού έρωτα! Όλα τα άλλα τα κάνει ο Θεός δι’ ημών. Εμείς μόνο τον έρωτά μας έχουμε να του προσφέρουμε. Τον ανθό της ζωής μας! Την απόλυτη βούληση και δύναμη μας. Πριν ο χρόνος τελειώσει, πριν ακουστεί ο ήχος του γκόνγκ, ας αναμετρηθούμε με τον εαυτό μας! Δες πόθεν πέπτωκας. Γιατί χωρίς τον έρωτά μας ζωντανό θα μας αφαιρεθεί το φως! Η πράξη αυτή της αναζωπύρωσης είναι μυστική, εσωτερική, σιωπηλή. Γένοιτο! Ο Χριστός μας καλεί να νικήσουμε1 Να νικήσουμε την χλιαρότητα, τον συμβιβασμό με την πραγματικότητα του κόσμου τούτου, το δυσίν κυρίοις δουλεύειν, το λιγότερο από αυτό για το οποίο γεννηθήκαμε! Μόνον τότε θα μας δώσει να φάμε από το Δέντρο της Ζωής που είναι στον παράδεισο! Τότε θα ζήσουμε!
*

Δεν υπάρχουν σχόλια: