Ένας ύμνος στον Θεό που στο τέλος η ίδια η ταινία τον καταρρίπτει! «Καλό είναι βεβαίως να πιστεύεις, αφού αυτό σε βοηθά! Όχι όμως πως υπάρχει Θεός!» Τόσο ύπουλη ταινία, τόσο υπονομευτική η ιδεολογία της! Έφυγα με γεύση στάχτης στο στόμα. Τόση αισθητική, τόση τέχνη για ένα τόσο άθλιο συμπέρασμα! Μα βέβαια: είναι δυνατό να προκύψει τίποτα πνευματικό από το Χόλυγουντ; Ένιωσα την φρίκη του Μάτριξ: είναι παντού! Ζούμε μέσα σ’ αυτό! Και τα «καλά» του πολιτισμού μας ψευδαίσθηση είναι! Επικίνδυνος αυτός ο κόσμος! Κυρίως στην «καλή» του εκδοχή: τις καλλιέπειες του νου που φιλοσοφούν μέσα στην ψευδαίσθηση! Που συντηρούν τα όρια της φυλακής αντί να τα σπάσουν! Μα τότε τι είναι αληθινό; Μόνον εσύ μπορείς να είσαι αληθινός! Ακόμα και έναν Αληθινό να συναντήσεις, αν εσύ δεν είσαι αληθινός, δεν θα τον αναγνωρίσεις! Αν εσύ δεν είσαι αληθινός, τίποτα στον κόσμο δεν είναι αληθινό! Αληθινό μπορεί να γίνει μόνο ό,τι αγαπά ο Αληθινός!
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου