Το μήνυμα αυτής της χρονιάς είναι να αποφασίσουμε να ταυτιστούμε με το ιερό μας σημείο! Σας καλούμε, στο όνομα του Ραφαήλ, να έρθετε σ’ αυτό ακριβώς το σημείο όπου βρίσκεται η κρυστάλλινη περιοχή του όντος! Γιατί οπουδήποτε αλλού δεν είστε ασφαλείς!

Να θυμηθούμε αυτό που μας δόθηκε με το κλείσιμο του 2013, τα Χριστούγεννα. Ισχυρή πρόσκληση να επικοινωνήσουμε με τον Πατέρα μας, με τον Ζώντα Θεό, τον Χριστό! Εστιασμός στο φως, την επικέντρωση στο καλό. Να στρέφουμε την προσοχή μας συνειδητά στο καλό. Και να μην εστιαζόμαστε σε οτιδήποτε άλλο. Αυτό είναι υψηλή θεουργία! Δεν σημαίνει καθόλου ότι είμαστε αφελείς και ανόητοι! Αλλά ότι συντονιζόμαστε με αγιότητα στο θέλημα του Θεού!

Ο χρόνος του Θεού είναι πάντα καινούργιος, πάντα ελπιδοφόρος! Το μήνυμα αυτής της χρονιάς είναι να αποφασίσουμε να ταυτιστούμε με το ιερό μας σημείο! Και να επανατοποθετήσουμε όλη μας την ζωή στο σημείο αυτό.

*

Μετάνοια είναι ένας άλλος τρόπος για να ζήσεις!

Μετάνοια είναι ο τρόπος να ζήσεις μαζί με τον Θεό! Ένας άλλος τρόπος να αντιληφθείς τον εαυτό σου και τον κόσμο! Τον ρόλο που παίζεις στην Γη! Είναι ένας άλλος τρόπος να διαθέσεις τον χρόνο της ζωής σου!

Κανείς δεν έχει έρθει τυχαία. Είναι πολύτιμη η ενσάρκωση στην συνθήκη «άνθρωπος» για την επίγνωση και το ταξίδι της ψυχής. Είναι κρίμα να αναλώνουμε την ζωή μας στον κόσμο, στις δυσκολίες, τις παγίδες, ακόμα και στην γοητεία του! Γιατί και στην καλή του εκδοχή ο κόσμος ψευδαίσθηση είναι! Και να χάνουμε το κεντρικό σημείο που είναι η ψυχή μας και το πώς θα σταθούμε απέναντι στον λόγο για τον οποίο έχει γεννηθεί καθένας από μας! Αν όλα τα κάνουμε και δεν κάνουμε αυτό, δεν έχουμε κάνει τίποτα! «Τι ωφελήσει άνθρωπον αν κερδίσει τον κόσμο και χάσει την ψυχή του!»

Ο άνθρωπος ενδιαφέρεται ισχυρά να μην είναι αποτυχημένος για την κοινωνία στην οποία ζει, και επιδιώκει με κάθε τρόπο να εκπληρώνει τις προϋποθέσεις που εκείνη θέτει. Αλλά η πραγματική αποτυχία είναι να περάσει ο χρόνος της ζωής μας χωρίς να σταθούμε στο ιερό σημείο του εαυτού, μέσα από το οποίο μπορούμε να συνομιλήσουμε απευθείας με τον Ζώντα Θεό, τον Χριστό εντός.

Το μήνυμα της καινούργιας χρονιάς είναι να κάνουμε ακριβώς αυτή την κίνηση! Να συναισθανθούμε πως είμαστε εδώ για μια αποστολή! Και η «αποστολή» αυτή δεν είναι το ζητούμενο μιας φιλοσοφικής σχολής ή μιας θεωρίας ή ενός ιδεολογικού τρόπου σκέψης, αλλά είναι η εξαργύρωση της ζωής μας για το καλό του κόσμου!

*

Αποστολή είναι να χαριστούμε στον κόσμο! 

Αποστολή είναι να χαριστούμε στον κόσμο χωρίς διαπραγματεύσεις! Ούτε καν «ευγενείς» συναλλαγές! Έτσι όπως μας το ζήτησε ο Χριστός: δωρεάν! Εάν η συνείδησή μας δεν αγγίξει αυτό το «δωρεάν», το να χαριστούμε όπως ο Χριστός έπραξε, θα παραμείνουμε μέσα στο Matrix!

Ο άνθρωπος με τον πολιτισμό που έχει μάθει να δημιουργεί εδώ στην Γη και για τον οποίο είναι τόσο περήφανος, στην πραγματικότητα διακοσμεί την ψευδαίσθηση, το «σπήλαιο», το Matrix! Για να το κάνει ανεκτότερο, να μην πλήττει και να τέρπεται! Αλλά ακόμα και η τέχνη και ο υψηλός λόγος που έχει διατυπώσει μέσα στην ιστορία του πολιτισμού ο άνθρωπος, εάν δεν είναι ικανά να τον οδηγήσουν στο σημείο της Ζώσας Ζωής δεν έχουν καμία αξία. Απολύτως καμία! Είναι από εκείνα που θα σαρώσει η μεγάλη σκούπα του σύμπαντος, και αυτό δείχνει την ματαιότητα των έργων του ανθρώπου όταν αυτά δεν είναι αφιερωμένα στον Θεό!

Ο άνθρωπος έχει κατά κανόνα πολλές καλές προθέσεις, αρνείται όμως να κάνει την μία κίνηση τελικά! Την μόνη που του έχει ζητηθεί! Την απόλυτη κίνηση! Οι πράξεις του είναι σχετικές. Πράξεις «σχετικού» καλού προσφοράς και χρησιμότητας στον κόσμο! Ενώ ο Χριστός ήρθε στην Γη και μας ζήτησε το απόλυτο μέγεθος της εγκατάλειψης του κόσμου και της αφιέρωσης μας σ’ αυτόν! Στον Ζώντα Θεό! «Άφησέ τα όλα και ακολούθησέ με!»

Ο άνθρωπος φοβάται! Και ο φόβος είναι μια ολόκληρη περιοχή συνείδησης! Πραγματικά κάπου κατοικεί η συνείδηση του καθενός από μας στον χρόνο της ζωής μας! Όσο κατοικούμε στον φόβο και στην λογική αυτού του κόσμου -η οποία στην καλύτερη εκδοχή της είναι έντιμα συναλλακτική- είμαστε μακράν από την Ζώσα Ζωή. Γιατί τότε και το «καλό» μας είναι στα πλαίσια της λογικής.

Η Μαρία Ρουτσίν Ντυμπρέ, ένα λαμπρό πνευματικό ον, μίλησε για τις αυθόρμητες πράξεις καλοσύνης και το καλό που δεν έχει μέτρο και υπολογισμό! Καθώς, οτιδήποτε μπαίνει μέσα στην λογική του ανθρώπου, «τακτοποιείται» στο μέτρο και τον υπολογισμό της λογικής! Τάχιστα το προσαρμόζει στην μετριότητα και την χλιαρότητα της ζωής του!

Όταν ο άνθρωπος πράττει το καλό, το ζει, είναι επανάσταση! Είναι ανάσταση! Είναι κάτι θριαμβευτικό! Εκρηκτικό! Δεν είναι αυτό το χλιαρό πράγμα που προσεγγίζει ο άνθρωπος «συναισθηματικά», και ευχαριστιέται και αυτοϊκανοποιείται μ’ αυτό επειδή τον κάνει να νιώθει ανώτερος! 

*

Όταν μιλάμε για το καλό, μιλάμε για την ίδια την ουσία του Θεού! 

Ο Χριστός όταν κάποιος Φαρισαίος πήγε να τον εμπαίξει, και ενώ είχε πρόθεση να τον παγιδεύσει τον απεκάλεσε «αγαθό διδάσκαλο», εκείνος του απάντησε: «Μη με λες αγαθό, γιατί αγαθός είναι μόνον ο Θεός!»

Οι καλοσύνες και οι αγαθοσύνες μας είναι του κόσμου τούτου! Όταν ο άνθρωπος ζει πραγματικά το καλό και η ψυχή του συγκλονίζεται από το καλό, από τις δονήσεις, τα κύματα του φωτός που διαχέονται από την καρδιά του υπέρτατου όντος, ζει μια άλλη κατάσταση πραγμάτων! Εκεί δεν έχει θέση ο νους ούτε η σκέψη, ούτε η «λογική» όπως την γνωρίζει ο άνθρωπος. Αλλά ζει την υπέρτατη νοημοσύνη του φωτός που είναι κρυστάλλινη κατάσταση συνείδησης.

*

Σ’ αυτό το σημείο, το ιερό σημείο του εαυτού, εκεί όπου βρίσκεται η κρυστάλλινη περιοχή του όντος, σ’ αυτό ακριβώς το σημείο σας καλούμε, στο όνομα του Ραφαήλ, να έρθετε! Γιατί οπουδήποτε αλλού δεν είστε ασφαλείς!

 Ο άνθρωπος είναι υπό συνθήκη ον, του δίδεται η ζωή, «φέρει» την ζωή, αλλά  πρέπει να την υπογράψει και να ταυτιστεί μαζί της! Στο βαθμό που ζει περιφερειακά τον εαυτό του και αυτό που παίζεται, και εξαντλεί τον χρόνο της ζωής του στα περιφερειακά αυτά μέρη, χάνει το κεντρικό σημείο το οποίο τον συνδέει με την Ζώσα Ζωή και το Όλο πράγμα. Αυτό μπορεί να ακούγεται απειλητικό, αλλά είναι η αλήθεια για τον άνθρωπο!

Έχουμε την τύχη να βρισκόμαστε σε ένα θεϊκό σημείο, ένα σημείο επαφής του Ουρανού με την Γη. Μέσα από ένα ον που το λέμε Ραφαήλ, το λέμε αρχάγγελο, και το φανταζόμαστε με φτερά ή όπως αλλιώς το φαντάζεται καθένας από μας! Πρόκειται όμως για θεϊκή δύναμη ασύλληπτη για την ανθρώπινη νοημοσύνη, η οποία συγκαταβαίνει εδώ και επικοινωνεί μαζί μας και μας προστατεύει κρατώντας ανοιχτή την Πύλη!  

Να συνομιλήσουμε μαζί του τώρα, εδώ! Διαφορετικά θα παραμείνει για μας μία ακόμη θεωρία! Το βέβαιον είναι ότι εδώ κάτι συμβαίνει!

Ας δούμε την ζωή μας πιο δυναμικά και πιο επικεντρωμένα. Δεν έχουμε χρόνο ούτε χώρο για να τον ξοδεύουμε ερήμην του εαυτού μας!

*

O πρώτος λόγος του Χριστού είναι: «Μετανοείτε! Ήγγικε γαρ η Βασιλεία των Ουρανών!» Λέγοντας αυτό υπονοεί την ίδια του την Παρουσία στον κόσμο! Και καλεί τον κόσμο σε μετάνοια. Δηλαδή να αλλάξει μυαλά!

Το Ευαγγέλιο μιλάει για τον Χριστό, ο οποίος όταν έμαθε ότι ο Ηρώδης συνέλαβε τον Ιωάννη τον Πρόδρομο, έφυγε και πήγε πέραν του Ιορδάνη προς την Γαλιλαία. Εκεί ξεκίνησε να διδάσκει! Ξεκινάει το έργο του, το εμφανές προς τον κόσμο. Και ο πρώτος του λόγος είναι: «Μετανοείτε! Ήγγικε γαρ η Βασιλεία των Ουρανών!» Λέγοντας αυτό υπονοεί την ίδια του την Παρουσία στον κόσμο! Και καλεί τον κόσμο σε μετάνοια. Δηλαδή να αλλάξει μυαλά! Να αλλάξουν οι άνθρωποι τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους, τον κόσμο, τον Θεό, τον ρόλο που παίζουν, την ζωή τους την ίδια!

Η Εκκλησία λέει πως ο Χριστός έφυγε από τους Ιουδαίους και πήγε στους Εθνικούς, τους Έλληνες που κατοικούσαν στην Γαλιλαία, την Ναζαρέτ κ.λπ. -από όπου προήρχετο- προκειμένου να κηρύξει στους ειδωλολάτρες! Η αλήθεια είναι ότι ο Χριστός έφυγε από τους Εβραίους! Με την έννοια ότι δεν ξεκίνησε από κει την αποστολή του -και μάλιστα διαλέγει την χρονική στιγμή της σύλληψης του Ιωάννη η οποία καταδεικνύει και την κατάπτωση του λαού του Ισραήλ, ενός λαού που πήρε πολλές ευλογίες μέσα από τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, παρέμεινε όμως σκληρόκαρδος, υποκριτής, και μακράν του Θεού. Και στο τέλος έγινε ο λαός-σταυρωτής του ίδιου του Χριστού!

Έφυγε λοιπόν ο Χριστός από κει και πήγε να διδάξει και να βρει τους μαθητές του στην Ναζαρέτ, εκεί όπου ήταν οι Έλληνες, και μάλιστα σ’ έναν τόπο «πολυπολιτισμικό» που δεν ήταν Ιουδαίοι. Εκεί βρίσκει τους μαθητές του, οι οποίοι γνωρίζουμε ότι ήταν Έλληνες. Είναι καταγεγραμμένα τα ελληνικά ονόματα των μητέρων τους. Βρήκε τον Πέτρο, τον Ανδρέα, τον Ιωάννη, τον Ιάκωβο, και στην συνέχεια τους υπολοίπους. Και από αλιείς ιχθύων τους έκανε αλιείς ανθρώπων!

Είναι σημαντικό να δούμε πώς ο Ματθαίος αφηγείται τα γεγονότα. Πόσο ποιητικά και λιτά περιγράφει την διαδρομή του Χριστού. Κατ’ αρχάς μιλάει για την βάφτιση του από τον Ιωάννη και στην συνέχεια για τον πειρασμό που δέχτηκε από τον σατανά στην έρημο όπου παρέμεινε επί σαράντα μέρες.

Αφού έγινε η Βάπτιση,  τα Θεοφάνεια -αποκαλύφθηκε δηλαδή η Αγία Τριάδα δηλώνοντας την ευδοκία του Πατέρα προς τον Υιό του, τον Χριστό-, σφραγίζεται η ταυτότητα και η αποστολή του! Και αμέσως ο σατανάς πέφτει πάνω του να τον εξοντώσει!

Ο Ματθαίος αφηγείται τον πειρασμό του Χριστού από τον σατανά, την αγωνία του επί 40 μέρες, κατά τις οποίες ο σατανάς τον χλεύασε και τον χτύπησε με κάθε δυνατό τρόπο!

Ο πειρασμός αυτός ήταν πάνω σε τρία σημεία. Στην αρχή του είπε: «Μα γιατί πεινάς; Δεν είσαι Θεός; Κάνε τις πέτρες ψωμί!» Ο χλευασμός του σατανά προς τον ύψιστο απεσταλμένο του Θεού στον κόσμο! Τον ίδιο του τον Υιό!

Χλεύασε την ανθρώπινη φύση του Χριστού την οποία εκείνος οικειοθελώς έλαβε για να λυτρώσει τον άνθρωπο, και μέσα από αυτήν εισήλθε σε όρια δεχόμενος να ενσαρκωθεί ως άνθρωπος, προκειμένου να τηρηθεί η ισορροπία εκείνη που θα του επέτρεπε να ζει και να περπατά στην γη επί 33 χρόνια ώστε να μπορέσει να νικήσει θριαμβευτικά και καθ’ ολοκληρίαν τον σατανά!

Στην συνέχεια ο σατανάς του λέει: «Πέσε κάτω! Θά ’ρθουν οι άγγελοι του Θεού να σε μαζέψουν!» Ο χλευαστής! Για δεύτερη φορά χλευάζει, πειράζει ο σατανάς τον Χριστό! Τον προκαλεί να πέσει στον γκρεμό και να κάνει χρήση της θεϊκής του δύναμης, ενώ δεν έχει αυτή την εντολή.

Την τρίτη φορά του δείχνει τα βασίλεια της γης και του λέει: «Όλα δικά σου! Μόνο να με προσκυνήσεις!» Σκεφτείτε το θράσος του σατανά, να μιλάει στον βασιλέα των κόσμων, τον δημιουργό και Πλάστη του Παντός, και να του λέει να τον προσκυνήσει για να του δώσει τα βασίλεια της γης! Είναι τεράστια τα μαθήματα για τους απεσταλμένους,  αλλά και για κάθε άνθρωπο! Αν δεν είχε καμιά ελπίδα ο σατανάς να ρίξει τον Χριστό ως άνθρωπο δεν θα έμπαινε στον κόπο να τον πειράξει!

Αυτό κάτι λέει για όλους μας και για τον πνευματικό αγώνα που κάνουμε: πως όσο φέρουμε ανθρώπινο σώμα, μπορεί να μας νικήσει! Γνωρίζουμε ότι ο σατανάς είναι πνεύμα, όπως ο ίδιος ο Χριστός μας είπε! Ο άνθρωπος κοιμάται, αλλά ο σατανάς δεν κοιμάται ποτέ! Και έως τέλους θα μας πολεμά, έως το τελευταίο δευτερόλεπτο της ζωής μας! Φυσικά ο Χριστός τον νίκησε!

Αμέσως μετά την δοκιμασία του επί σαράντα ημέρες στην έρημο, συλλαμβάνεται ο Ιωάννης, και ο Χριστός πηγαίνει στην Ναζαρέτ. Έτσι αφηγείται σε ιστορικό χρόνο τα τρία αυτά γεγονότα ο Ματθαίος.

Ξεκινά λοιπόν ο Χριστός την αποστολή του -αφού σφραγίστηκε την στιγμή των Θεοφανείων, και αφού στην συνέχεια δοκιμάστηκε από τον σατανά και τον νίκησε- με την λέξη ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ! «Μετανοείτε, ήγγικε γαρ η Βασιλεία των Ουρανών!»

Ξεκινά την διδασκαλία του με πρώτη λέξη την μετάνοια, την επιτομή της διδασκαλίας του Ιωάννη, για να αναγγείλει την έλευση της Βασιλείας των Ουρανών: την δική του Παρουσία στον κόσμο!

Αυτό που ανήγγειλε ο Χριστός ήταν τον ίδιο του τον εαυτό, τον οποίο έφερε στην Γη και χάρισε στους αιώνες των αιώνων υπέρ του ανθρώπου! Αυτόν, τον Λυτρωτή, τον Χριστό, τον Χαριστό του Θεού, καλούμαστε να συναντήσουμε εντός μας και να αφιερώσουμε την ζωή μας σ’ αυτόν κάνοντας το θέλημά του.

*

Ο απεσταλμένος ενσαρκώνεται, σφραγίζεται άνωθεν, δοκιμάζεται, και στην συνέχεια εκτελεί την αποστολή του. Ο Χριστός την σφράγισε με την θυσία του! Για να ανοίξει τον δρόμο του ΕΛΕΟΥΣ!

Ο σατανάς προκάλεσε τον Χριστό -και κατ’ αναλογία το ίδιο κάνει με κάθε απεσταλμένο- χλευάζοντας τον, για να τον κάνει να χρησιμοποιήσει την θεϊκή του δύναμη! Όμως έτσι θα παραβίαζε τους όρους του παιγνιδιού που ο ίδιος ο Θεός υπέγραψε ώστε να μην αναιρεθεί η πτωτική δημιουργία στην οποία οικειοθελώς ο Θείος Λόγος εισχωρεί ως άνθρωπος, λαμβάνοντας την ανθρώπινη φύση! Και μέσα στην οποία ο Εωσφόρος έχει πλήρη εξουσία να τον χτυπήσει και να του εναντιωθεί ανελέητα!

Γι’ αυτό η ενσάρκωση του Χριστού ήταν η τελευταία ευκαιρία για τον Εωσφόρο! Ο Χριστός όμως όχι μόνο τον νίκησε καθ’ ολοκληρίαν, ΕΔΩ, ως ενσαρκωμένος άνθρωπος, αλλά παρέδωσε και το σώμα του να σταυρωθεί, καθώς είδε πως ο άνθρωπος είναι τόσο σκληρόκαρδος που μόνον η σταυρική του θυσία θα μπορούσε να τον συγκλονίσει! Γι’ αυτό και είπε πως πλέον ΕΛΕΟΣ θέλει όχι ΘΥΣΙΑ! Θυσιάστηκε εκείνος, ο αμνός του Θεού, για όλους!

*