ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ!

Η ΜΩΒ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΓΗ...

3 Ιαν 2014

Κάθε μέρα Χριστούγεννα!

Αυτός που έβλαψε και αυτός που ζητά συγγνώμη φαίνονται δύο διαφορετικά πρόσωπα, αλλά στην πραγματικότητα είναι το ίδιο πρόσωπο! Ο άνθρωπος σε διαφορετικές εκδοχές! Αυτά τα Χριστούγεννα ας ζητήσουμε συγγνώμη από τον άνθρωπο- Εαυτό μας!
Όλους όσοι προσήλθαν στον Ραφαήλ θα τους θεραπεύσει και θα τους λυτρώσει! Φτάνει να μείνουμε με σεβασμό και μέχρι τέλους! Έρχονται Χριστούγεννα! Η μεγάλη γιορτή του Χριστού, του Χαριστού! Εκείνου που χαρίστηκε στον κόσμο, και έγινε ο ίδιος το δώρο του κόσμου!
Αυτές τις ημέρες εκείνο που θα πρέπει όλοι να κάνουμε είναι, με τον δικό μας τρόπο -με όποιον τρόπο είναι στον καθένα πρόσφορος- να χαριστούμε! 

Να χαριστούμε και εμείς! Να αποφασίσουμε να ανοίξουμε τον εαυτό μας και να προσφέρουμε, όχι αυτά που μας περισσεύουν, όχι εύκολες ή δύσκολες φιλανθρωπίες! Γιατί για έναν τσιγκούνη είναι δύσκολο να προσφέρει ακόμα και κάτι πολύ μικρό! Αλλά να συνειδητοποιήσουμε πως ό, τι έχουμε μας το έχει δώσει ο Θεός. Τίποτα δεν είναι δικό μας! Ό,τι έχουμε είναι για χρήση, είναι για να μοιραστεί! Ό,τι αρνούμαστε να μοιραστούμε, είτε υλικά πράγματα, είτε χαρίσματα, είτε ταλέντα και δεξιότητες που θα ωφελούσαν τον κόσμο, είναι πράξη αχαριστίας προς τον Θεό που μας τα δώρισε! Και θα λογοδοτήσουμε γι’ αυτό.

Αυτές οι μέρες με το χαρμόσυνο κλίμα που ευαισθητοποιεί τις ψυχές είναι οι πλέον κατάλληλες για να ασκήσουμε το καθήκον μας ως παιδιά του Θεού! Να κάνουμε την πράξη της αγάπης όπως την κατανοεί η συνείδησή μας και μας είναι πρόσφορο. Θα σας υπενθυμίσω τον λόγο του Ηλία μου, πως το τίποτα είναι πιο λίγο! Δεν αναφέρομαι απαραίτητα σε χρήματα ή υλικά πράγματα που και αυτά πολλοί από εμάς μπορούμε να προσφέρουμε, αλλά κυρίως στην εσωτερική στάση της σύμπλευσής μας με τον Χριστό. 

Τίποτα λιγότερο απ’ αυτό! Όποιος θέλει, εξάλλου, να κάνει φιλανθρωπία ή ανθρωπιστικό έργο, υπάρχουν άπειρες οργανώσεις στον κόσμο για να συνταχθεί.
Εδώ δείχνουμε την οπτική του Ουρανού! Και η οπτική αυτή λέει: στραφείτε στον Θεό που έχετε μέσα σας! Προσκυνήστε τον Χριστό που γεννιέται στο σπήλαιο της καρδιάς σας! 
*
Κάντε αυτό που ζήτησε ο Χριστός! Και αυτό που ο Χριστός μας ζήτησε είναι να αγαπήσουμε!
Ήρθε απέναντι σε μια ανθρωπότητα που γνώριζε τον Θεό ως νόμο, τιμωρία, κανόνες, και αποκάλυψε τον Θεό ως αγάπη! Δεν είναι τυχαίο που το μόνο που μας είπε ήταν  «αγαπήστε»! «Αγαπήστε κύριον τον Θεόν σας εξ όλης της ψυχής, εξ όλης της καρδίας, εξ όλης της διανοίας σας και αγαπήστε τον πλησίον σας ως εαυτόν». Δεν μας ζήτησε τίποτα άλλο! Να αγαπήσουμε τον Θεό και να αγαπήσουμε και τον άνθρωπο! Πρόκειται για όμοια θεϊκή προτροπή η αγάπη προς τον Θεό και προς τον Άνθρωπο.
Ο Χριστός μόνο για την αγάπη μίλησε! Ο Δεκάλογος της Παλαιάς Διαθήκης έχει προτροπές και κανόνες. Ο Χριστός μίλησε μόνο για αγάπη, συνόψισε όλο το θεϊκό θέλημα σε μία λέξη: αγάπη! Να αγαπήσουμε τον Θεό και τον άνθρωπο. Και άφησε τον άνθρωπο ελεύθερο να το πράξει. Αυτή την πράξη της αγάπης καλούμαστε να αποφασίσουμε να πραγματοποιήσουμε.
Να ανοίξουμε τον εαυτό μας στην Λάμψη του Θεού που ανακαινίζει τον άνθρωπο και τα κάνει όλα καινούργια! Ό,τι και να λέμε δεν είναι παρά προσπάθεια να πείσουμε τον νου να κάνει κάτι που προσπαθεί να καταλάβει και όλο δεν καταλαβαίνει, όλο του διαφεύγει.
*
Ο Θεός είναι μυστήριο! Λάμψη, που αν είδες, είδες!
Συμβαίνει στο εσωτερικό είναι του ανθρώπου! Είναι το άγγιγμα του Θεού! Μόνο αυτό μπορεί να τον θεραπεύσει και να τον λυτρώσει! Ό,τι άλλο και αν κάνουμε είναι πεπερασμένο και ανατρεπόμενο. Σε όλους όσοι είναι εδώ έχει δοθεί από τον Ραφαήλ ευλογία. Αυτό το κεφάλαιο της ευλογίας ας αναλογιστεί καθένας από εμάς πώς το διαθέτει, και πώς θα ήθελε να το διαθέσει. Μην το εξαντλούμε στον μικρόκοσμό μας, στις μικρές ή τις μεγάλες μας ανάγκες!

Αυτό που δίνεται είναι για να διαχυθεί σε όλη την ανθρωπότητα. Περνώντας μέσα από εμάς να πολλαπλασιαστεί και να ευλογηθεί από την δική μας ελεύθερη βούληση! Και να κινηθεί προς όλη τη Γη! Καθένας έχει τις υποθέσεις του, τα ζητήματά του. Μη χάνουμε όμως το δάσος για το δέντρο! Είναι τεράστιο αυτό που παίζεται πάνω στην Γη. Θα μου πείτε: «Εξαρτάται από εμάς;»

Στο βαθμό που είμαστε πέριξ του φαινομένου «Ραφαήλ», όλοι έχουμε ευθύνη. Γιατί ο Ραφαήλ είναι εδώ, στην Γη, και κρατά το δώρο της Αειζωίας που θα δώσει τέλος στον πόνο -αυτό που υποτίθεται ότι μας καίει τόσο πολύ! Και ούτε καν το οραματιζόμαστε, ούτε καν το έχει υπογράψει η συνείδησή μας εν ονόματι του ανθρώπου, ώστε να γίνει πραγματικότητα στο χώρο και στο χρόνο που ζούμε! Τουναντίον εξαντλούμε αυτή την δύναμη για την επίλυση επιμέρους προβλημάτων και ζητημάτων μας. Θα μου πείτε, εφόσον υπάρχουν, τι να κάνουμε; Πρέπει με κάποιον τρόπο να τα λύσουμε!

Δεν πρέπει όμως να φεύγει από το κεντρικό σημείο της συνείδησής μας το ότι ο Ραφαήλ είναι στην Γη προκειμένου η Αειζωία να γίνει πραγματικότητα για την τωρινή και μελλοντική ανθρωπότητα. Αυτό ας το βάλουμε στην προσευχή μας υπέρ του ανθρώπου, και να το υπογράψουμε στο βάθος που χρειάζεται ώστε να εισακουστεί.

Οι μέρες αυτές μας προκαλούν να αναζητήσουμε τον Χριστό και να τον αναζήσουμε. Όχι σαν ένα θρησκευτικό πρόσωπο, αλλά ως την πιο βαθιά αίσθηση που έχουμε για τον Εαυτό μας και τον άνθρωπο. Γιατί δεν είναι τίποτα λιγότερο ο Άνθρωπος- Χριστός, ο Υιός του Ανθρώπου, από τον Υιό του Θεού!
*
Η Ουράνια Πολιτεία είναι η πραγματική μας πατρίδα
Ο Παύλος μιλάει για την Ουράνια Πολιτεία! Λέει πως ο άνθρωπος είναι ανάμεσα σε δύο πολιτείες, την γήινη και την ουράνια. Ακόμα και οι μεγάλοι άγιοι, μεγάλες οντότητες και δάσκαλοι όπως ο Αβραάμ και ο Μωυσής δεν αξιώθηκαν εδώ τα βασίλεια που τους άξιζαν! Γιατί δεν τους άξιζε τίποτα λιγότερο από την Ουράνια Πολιτεία! Αυτήν που ο Θεός προετοίμαζε με την  ενσάρκωση του Γιού του, του θείου Λόγου! Ο Χριστός με την ανάστασή του άνοιξε τον δρόμο για τον άνθρωπο προς την Ουράνια Πολιτεία.

Η Ουράνια Πολιτεία είναι η πραγματική μας πατρίδα. Τότε τι δουλειά έχουμε εδώ; Τι παίζεται; Γιατί να περνάμε από εδώ; Το «εδώ» το μόνο νόημα που έχει για τον άνθρωπο, είναι για να ζήσει το «ως εν ουρανώ και επί της γης», για να παράσχει την δική του ομολογία για τον ζώντα Θεό, και να υπογράψει την επιστροφή στην άνω Ιερουσαλήμ, όπως συμβολικά αποκαλείται η Ουράνια Πολιτεία.

Η υπογραφή αυτή φαίνεται κάτι απλό, αλλά δεν είναι. Θα έλεγε κανείς ότι όλοι το θέλουμε. Το ζητούμενο όμως δεν είναι απλώς η θέληση, αλλά η καθημερινή βεβαίωση, η σύμπλευση με το Όλο Πράγμα. Στην πραγματικότητα αυτό που ζητείται από τον άνθρωπο δεν χρειάζεται καμιά προσπάθεια, καμιά «γνώση»! Αυτό είναι το συνταρακτικό! Θα μπορούσε να γίνει οποιοδήποτε λεπτό, θα μπορούσε να έχει ήδη γίνει! Είναι απλώς συντονισμός με κάτι που είναι ήδη παρόν! Είναι ήδη εδώ! Είναι ήδη μέσα μας!

Ο άνθρωπος όμως δεν κάνει την απόλυτη κίνηση! Ζητά το απόλυτο με τρόπο σχετικό! Αυτό είναι το τραγικό με τον άνθρωπο: ζητά να μην πονά, να είναι ευτυχής, ζητά τον Θεό με τον τρόπο του, αλλά ταυτοχρόνως δεν είναι διατεθειμένος να κάνει εκείνο που του ζήτησε ο Χριστός: «Άφησέ τα όλα και ακολούθησέ με!»

Ο καθένας το διαπραγματεύεται μες στην συνείδησή του, θέτει όρους, προϋποθέσεις! Εντέλει βάζουμε όρους στον ίδιο τον Θεό! Καθένας κάτι θέλει! «Κάνε μου πρώτα αυτό!» Και μιλάμε για εμάς, που υποτίθεται πως είμαστε καλοί άνθρωποι, ψαγμένοι κ.λπ. Είμαστε, εντούτοις, πολύ μακριά από το Μυστήριο του Θεού! Και πολύ κοντά!

Είμαστε σε μια διαδρομή που το μόνο της καλό είναι ότι ευλογείται! Ευλογείται από τον αρχάγγελο Ραφαήλ! Για όλους όσοι είναι κοντά μας -και δεν εννοώ μόνον υλικά- αλλά συνηχούν με τον αρχάγγελο Ραφαήλ! Αυτό είναι το πλεονέκτημά μας! Δεχόμαστε μια ευλογία, και η ευλογία αυτή είναι μια υπόσχεση πως αυτό που εμείς δεν μπορούμε, αυτό που ο άνθρωπος δεν μπορεί, το μπορεί ο Θεός: η αγάπη και το έλεος του!
*
Η Θεία Οικονομία δημιούργησε το πλαίσιο για να λάβει χώρα το μέγιστο γεγονός στην ιστορία του κόσμου: η ενσάρκωση του θείου Λόγου!
Η Εκκλησία μας διάλεξε την τελευταία Κυριακή του χρόνου πριν τα Χριστούγεννα, για να δώσει το Ευαγγέλιο που αναφέρεται στην γενεαλογία του Χριστού. Και δεν το κάνει τυχαία. Μας επισημαίνει πως ο χρόνος και η ιστορία ξαναγράφονται για τον άνθρωπο με την γέννηση του Χριστού στην Γη.

Ξεκινάει την γενεαλογία από Αβραάμ έως Δαβίδ, γενεές 14, από Δαβίδ έως την μετοικεσία στην Βαβυλώνα, γενεές 14, και από την μετοικεσία στην Βαβυλώνα έως τον Ιωσήφ τον Μνήστορα, γενεές 14! Ο Ιωσήφ είναι το πρόσωπο που προστάτευσε την Παναγία και περιέβαλε τον Χριστό κατά την γήινη ζωή του με πατρική φροντίδα! Θα μου πείτε αυτή είναι η γενεαλογία του Χριστού;
Στο ίδιο εδάφιο παρακάτω το Ευαγγέλιο μας μιλάει για την εμφάνιση του αγγέλου στον Ιωσήφ για να του αναγγείλει πως η Παναγία, σύμφωνα με την θεία χάρη και ευλογία, θα γεννήσει εκ Πνεύματος Αγίου εκείνον που θα είναι ο Λυτρωτής του κόσμου! Και θα εκπληρωθεί έτσι η προφητεία: «Η Παρθένος τέξεται υιόν, τον Εμμανουήλ, που σημαίνει μεθ’ ημών ο Θεός, και θα λυτρώσει τον κόσμο!»

Στην ίδια αφήγηση μας περιγράφεται από την μια η γενεαλογία ως τον Ιωσήφ, η οποία είναι ένδοξη αφού ανάγεται στον ίδιο τον Αβραάμ και Δαβίδ, και από την άλλη η σύλληψη της Παναγίας εκ Πνεύματος Αγίου! Με αυτό τον τρόπο μας επισημαίνεται το πώς η Θεία Οικονομία δημιούργησε το πλαίσιο για να λάβει χώρα το μέγιστο γεγονός στην ιστορία του κόσμου: η ενσάρκωση του θείου Λόγου! Η γέννηση του Χριστού σηματοδοτεί το ανυπέρβλητο σημείο που χαράζει ένα πριν και ένα μετά. Ο Χριστός άνοιξε μια δυνατότητα ανύπαρκτη για τον προ Χριστού άνθρωπο! Ακόμα και για τους αγίους της εποχής εκείνης! 

Δύο χιλιάδες χρόνια μετά, είμαστε μπροστά σε μια ανανέωση εκ μέρους του Χριστού της ευλογίας για την επάνοδο του ανθρώπου! Το ότι η ανθρωπότητα πλήττεται και συνταράσσεται, λες από φαντάσματα του παρελθόντος, καθώς αναβιώνουν καταστάσεις που θεωρούσαμε ότι είχαμε αφήσει πίσω μας -όλη αυτή η σφοδρότητα με την οποία επιτίθεται η ενάντια δύναμη στις μέρες μας και στην Ελλάδα ιδιαίτερα- μας δείχνει ακριβώς ότι κάτι πολύ υψηλό εξυφαίνεται, γι’ αυτό και ένας τεράστιος πόλεμος λαμβάνει χώρα.

Μην εφησυχάζουμε στον μικρόκοσμό μας! Ούτε να θεωρούμε τα προβλήματά μας προσωπικά, απλώς προσωπικές δυσκολίες. Συμβαίνει μια τεράστια αναμέτρηση δυνάμεων! Αυτό που γνωρίζουμε και καταθέτουμε με βεβαιότητα είναι πως ο Θεός έχει ψηφίσει υπέρ του ανθρώπου! Ο Χριστός νίκησε καθ’ ολοκληρίαν τον Σατανά! Και το μόνο που έχει να κάνει καθένας από μας είναι να το υπογράψει! Τίποτε άλλο!
*
Η αρρώστια είναι ψέμα, ο θάνατος είναι ψέμα! 
Ήθελα να σας πω ένα προσωπικό βίωμα, και φαντάζομαι πως και εσείς έχετε ζήσει ανάλογα με δικούς σας ανθρώπους. Καθώς κοίταζα την ενενηντάχρονη μητέρα μου στην δυσκολία της, αναλογιζόμουν ποιος είναι ο άνθρωπος… Είναι το σώμα που φθείρεται; Είναι το σώμα που πονά; Όσο ποτέ έζησα μέσα μου τον λόγο του Ραφαήλ πως η αρρώστια είναι ψέμα, ο θάνατος είναι ψέμα! Ένα ψέμα εντούτοις τόσο αληθινό για τον άνθρωπο, τόσο απειλητικό! Κι όμως είναι ψέμα!
Στην πραγματικότητα το σώμα για τον άνθρωπο δεν είναι παρά ένα ένδυμα. Βεβαίως δεν υπάρχει λόγος να φθείρεται, γιατί αυτό συνεπάγεται πόνο! Αλλά ακόμα κι αν το σώμα υφίσταται την εντροπία που η συλλογική συνείδηση δεν έχει ακόμα νικήσει, αυτό δεν μειώνει την αξία της ζωής του ανθρώπου

Δεν είμαστε ακόμα σε θέση να αξιολογήσουμε τι σημαίνει ενσάρκωση σε υλικό σώμα! Τι τεράστια υπαρξιακή ευκαιρία είναι! Σαν να ανάβει ο Θεός ένα φως μες στο σκοτάδι! Εκ του μη όντος εις το είναι ημάς παρήγαγε.

Πάντοτε η υλική ενσάρκωση είναι υπέρ του ανθρώπου! Του δίνεται η ευκαιρία να επεκτείνει την συνείδησή του και να εξοπλιστεί περισσότερο για το ταξίδι της ψυχής, το οποίο μπορεί να είναι μακρύ ή σύντομο, επικίνδυνο ή ασφαλές και υπέροχο, αναλόγως με το τι αποφασίζει. Λέμε, εντούτοις, γιατί να υποφέρουν τόσοι άνθρωποι εδώ στην Γη;  Αλήθεια, δεν είμαστε σε θέση να δούμε τι ακριβώς συμβαίνει! Πάντοτε είναι υπέρ της ψυχής, ακόμα και αν αυτή «πληρώνει», το ότι βρίσκεται εδώ. Όλη η ευλογία του Θεού είναι μαζί μας για το happy end!

Ας μη μας εξαπατά το ψέμα της αρρώστιας και του θανάτου! Μέχρι να νικηθεί μας απειλεί! Αλλά η αλήθεια είναι πως η ψυχή είναι αθάνατη! Μέσα στο εκμαγείο της ψυχής καλείται ο άνθρωπος να ζήσει την εμπειρία της ενσυνείδητης ατομικότητας! Και να απλωθεί μέσα σε αυτό το εκμαγείο αποτυπώνοντας την ευλογία και την ακτινοβολία της ψυχής! Δίνει έτσι υπόσταση και αποκρυστάλλωση σε αυτό το πλάσμα που ενσαρκωμένο εδώ, κάτω από συνθήκες διττότητας και εναντίωσης, επιλέγει τον Θεό, ή όπως αλλιώς ονομάζει το απόλυτο καλό, το φως -για τον εαυτό του και τον κόσμο.
*
Να ζητήσουμε εμείς συγχώρηση από κάθε άνθρωπο για λογαριασμό όλων των ενόχων
Θα ήθελα να σας ζητήσω αυτές της ημέρες, αυτές τις ώρες, αυτό το λεπτό για όσους έχουν την ετοιμότητα, να προβούμε σε μια κίνηση που θα την ήθελε πολύ ο Χριστός! Να συγχωρήσουμε τον άνθρωπο! Να συγχωρήσουμε κάθε πλάσμα! Και να ζητήσουμε εμείς συγχώρηση από κάθε άνθρωπο για λογαριασμό όλων των ενόχων, γιατί όλοι έχουν αδικηθεί με κάποιον τρόπο από τους συνανθρώπους τους! Το ίδιο και εμείς!

Ας κάνουμε εμείς αυτή την κίνηση ψυχής που να βγαίνει από την συνείδηση της Ενότητας. Την συνείδηση ότι αυτός που έβλαψε και αυτός που ζητά συγγνώμη φαίνονται δύο διαφορετικά πρόσωπα, αλλά στην πραγματικότητα είναι το ίδιο πρόσωπο! Ο άνθρωπος σε διαφορετικές εκδοχές! Ας απλωθεί η συνείδησή μας στην μεγάλη κλίμακα των ανθρώπων, και μυστικά, εσωτερικά, ας ζητήσουμε συγγνώμη από όλα τα πλάσματα!

Στο όνομα του Χριστού ας αποδώσουμε όλα τα δίκια των ανθρώπων,  προς χάριν εκείνου, ο οποίος μας είπε: «Ελάτε σε μένα! Ακουμπήστε πάνω μου το φορτίο σας και εγώ θα το σηκώσω!» Αυτή η εσωτερική κίνηση, δεν εξαιρεί φυσικά τον ίδιο μας τον εαυτό! Αυτά τα Χριστούγεννα ας ζητήσουμε συγγνώμη από τον άνθρωπο- Εαυτό μας!
 *

Δεν υπάρχουν σχόλια: