Λέει ένα αρχαίο ινδουιστικό τραγούδι: Θα πνίξεις τον εαυτό σου, το εγώ, στον Εαυτό σου, το Πνεύμα! Θα βρεις τον εαυτό σου, το εγώ, στον Εαυτό σου, το Πνεύμα!

Βαθμοί συνειδητοποίησης ή ενότητας με τον Θεό!

Πρώτα έρχεται η συνειδητοποίηση της ενότητας του εγώ και της ψυχής στο υπερσυνείδητο! Μετά έρχεται η συνειδητοποίηση της ενότητας της ψυχής και του Πνεύματος στις καταστάσεις της κατά Χριστόν συνειδητότητας  και της συμπαντικής συνειδητότητας!

Όπως υπάρχουν προοδευτικά διευρυνόμενες καταστάσεις συνειδητοποίησης, έτσι υπάρχουν και διαφορετικές καταστάσεις σαμάντι, μέσα στις οποίες αυτές οι εμπειρίες εμφανίζονται. Yπάρχουν τρία είδη σαμάντι: H ασυνείδητη καταληψία, η αντίληψη του Πνεύματος χωρίς τα κύματα της δημιουργίας, και η ύψιστη κατάσταση της ταυτόχρονης αντίληψης του ωκεανού του Πνεύματος και όλων των κυμάτων της δημιουργίας του!

Η ασυνείδητη καταληπτική κατάσταση,

είναι πνευματικά άχρηστη γιατί απλώς διακόπτει προσωρινά την συνειδητότητα και τις πράξεις του εγώ! Δεν μπορεί να μετατρέψει την υλική συνειδητότητα σε πνευματική! Η ασυνείδητη καταληψία παράγεται με μεθόδους σωματικού ελέγχου, ή με το νοητικό αναισθητικό του να κρατά κάποιος τον νου του κενό, ή πιέζοντας ορισμένους αδένες. Σ’ αυτήν την κατάσταση, κάποιος δεμένος στις αισθήσεις άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει τίποτα άλλο από το να απέχει από την αύξηση των επιθυμιών του, των προσκολλήσεών του και των καρμικών του χρεών! Ποτέ δεν μπορεί να αποκτήσει σοφία, ούτε να εξαλείψει τους σπόρους του κάρμα, πριν και μετά την γέννηση, και των κακών συνηθειών!

Στην κατάσταση της αντίληψης του Πνεύματος χωρίς τα κύματα της δημιουργίας,

η προσοχή και η δύναμη της ζωής αποκόβονται από τις αισθήσεις και κρατούνται συνειδητά σε ταύτιση με το πάντα χαρούμενο Πνεύμα! Σ’ αυτήν την κατάσταση η ψυχή απελευθερώνεται από την συνειδητότητα του εγώ και έχει επίγνωση του Πνεύματος πέρα από την δημιουργία! Η ψυχή μπορεί τότε να απορροφήσει την φωτιά του Πνεύματος, της Σοφίας που «καίει» ή καταστρέφει τους σπόρους των προσδεδεμένων στο σώμα ροπών! Η ψυχή ως ο διαλογιζόμενος, ως η κατάσταση του διαλογισμού, και το Πνεύμα ως το αντικείμενο του διαλογισμού, όλα, γίνονται ένα! Το ξεχωριστό κύμα της ψυχής που διαλογίζεται μέσα στον ωκεανό του Πνεύματος συγχωνεύεται με το Πνεύμα! Η ψυχή δεν χάνει την ταυτότητά της, αλλά μόνο διευρύνεται στο Πνεύμα!

Ο νους έχει συνείδηση μόνο του Πνεύματος εσωτερικά! Δεν έχει συνείδηση της δημιουργίας εξωτερικά (του εξωτερικού κόσμου). Το σώμα είναι σε μια κατάσταση που μοιάζει με την καταληψία, αλλά η συνειδητότητα έχει πλήρη αντίληψη της μακάριας εμπειρίας της εσωτερικά!

Στην ύψιστη κατάσταση της ταυτόχρονης αντίληψης του ωκεανού του Πνεύματος και όλων των κυμάτων της δημιουργίας του,

 η ψυχή συνειδητοποιεί ότι αυτή και το Πνεύμα είναι ένα! Η συνειδητότητα του εγώ, η συνειδητότητα της ψυχής και ο ωκεανός του Πνεύματος, όλα βιώνονται ως συνυπάρχοντα! Είναι η κατάσταση κατά την οποία παρατηρεί κάποιος ταυτόχρονα τον ωκεανό του Πνεύματος και τα κύματα της δημιουργίας! Ο άνθρωπος δεν βλέπει πια τον εαυτό του ως τον «Τζον Σμιθ» σχετιζόμενο μ’ ένα συγκεκριμένο περιβάλλον!

Συνειδητοποιεί ότι ο ωκεανός του Πνεύματος έγινε όχι μόνο ο Τζον Σμιθ, αλλά επίσης και τα κύματα όλων των άλλων ζωών! Η ψυχή έχει ταυτόχρονα συνείδηση του Πνεύματος εσωτερικά και της δημιουργίας εξωτερικά! Ο θεϊκός άνθρωπος, τότε μπορεί ακόμα και να ασχολείται με την εκτέλεση των υλικών καθηκόντων του χωρίς να χάνει την εσωτερική του ένωση με το Θεό!

Παραμχάνσα Γιογκανάντα 

***