Κλειδώνουμε τον κλήδονα μ’ ένα μικιό κλειδάκι κι απόης τον αφήνουμε έξω στο φεγγαράκι!

Στις 24η του Ιούνη, αναβιώνει το έθιμο του Κλήδονα, ένα έθιμο που έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα. αλλά έχει διαμορφωθεί και από την κρητική παράδοση. Η λέξη «Κλήδων» είναι Ομηρική και σημαίνει μαντικό σημάδι, προφητεία!

Στην επoχή του Ομήρου, χρησιμοποιούσαν την μαγεία του Κλήδονα για να μαντέψουν τα μελλούμενα. Στα χρόνια του Βυζαντίου συναντάμε το έθιμο σαν λατρεία του Ήλιου. Φωτιές ανάβονται και ο λαός πηδά πάνω από αυτές για να εξαγνίσει το κακό, όπως και σήμερα. Σήμερα καίμε επίσης και τα μαγιάτικα στεφάνια ανάβοντας φωτιές στα σταυροδρόμια κάθε γειτονιάς. Το πέρασμα τρεις  φορές πάνω από τις φωτιές θεωρείται σημάδι καλοτυχίας και διώχνει το «κακό».

Με τα χρόνια ο Κλήδονας χάνει το χαρακτήρα της γενικής μαντικής και περιορίζεται στους ερωτικούς χρησμούς. Η θεά Κλήδονα αποσύρεται σιωπηλά και δίνει την θέση της στον Αϊ Γιάννη, του οποίου την χάρη επικαλείται ο λαός.

Σήμερα πού’ναι τα Αι Γιαννιού βάλε αρχή κερά μου
του χρόνου σαν και σήμερα να σ’ έχω αγκαλιά μου!

Ανοίγουμε τον κλήδονα με του Αγιαννιού τη χάρη
και όποιος έχει ριζικό σήμερα να το πάρει!

*