Μοναχική παραμένει η κορφή! Ευλογημένοι να
είστε αν η αίσθηση αυτή σας είναι γνωστή!
Μορύα
*
Ας περάσουμε την Πύλη τώρα, με αυτό το σώμα!
Αλήθεια, τι «μετά θάνατον», όπως λένε, τι
τώρα;
Σίγουρα ο θάνατος δεν μπορεί να καταστρέψει
τίποτα από την αληθινή σου φύση, όμως γιατί να καταστρέψει και την συγκεκριμένη
υλική σου υπόσταση, την παρούσα μορφή σου;
Εμείς οι αθάνατοι
*
Μπες βαθιά στο θέλω σου να είσαι ελεύθερος!
Να επιβεβαιώνεις ότι είσαι μια ελεύθερη ύπαρξη
που τα όρια σου είναι αυτά των θαυμάτων! Τίποτα δεν μπορεί να σε δεσμεύει να
χαίρεσαι το κάθε τι!
Αν μπορεί κάποιος να διακτινίζεται, να περνάει
μέσα από τοίχους, εχθροί να αγαπιούνται, ζωές να σώζονται, σκοτεινές συνειδήσεις
να αναμορφώνονται, άγρια θηρία να ημερεύουν, ένας ήλιος να φωτίζει για εκατομμύρια
χρόνια, εγώ δεν θα πετύχω μέσα στην αιωνιότητα της ύπαρξης μου αυτό που με κάνει
να νιώθω περήφανο και ανεξάρτητο;
Από την αγαπημένη Teresa Petridis
*
Παρατηρήστε πόσο φαρμάκι νιώθουν την ανάγκη σε κάθε περίσταση να χύνουν
κάποιοι!
Έχοντας πάντα έναν αρνητικό, έναν κυνικό λόγο
για τα πάντα! Πολύ βέβαιοι για την ευφυΐα και την «ανωτερότητα» τους! Τόσο μακριά από την αγάπη
που λυτρώνει! Και από αυτό που
πραγματικά παίζεται στην Γη! Κάποτε, κάπου, κάπως, θα το δουν…
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου