"…Θα καταστραφεί λοιπόν
τότε η ύλη ή όχι;» Ο Σωτήρας είπε, «όλη η φύση, όλες οι μορφές, όλα τα πλάσματα
υπάρχουν το ένα μέσα στο άλλο και θα διαλυθούν ξανά στα στοιχεία – ρίζες τους.
Γιατί η φύση της ύλης διαλύεται μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο. Εκείνος που έχει αυτιά
για να ακούει, ας ακούει».
Ο Πέτρος είπε στον Ιησού, «Μια
που μας έχεις εξηγήσει τα πάντα, πες μας κι αυτό: Ποια είναι η αμαρτία του
κόσμου;» Ο Σωτήρας απάντησε, «Δεν υπάρχει αμαρτία, εσείς είστε που τη
δημιουργείτε όταν κάνετε πράξεις που μοιάζουν στην φύση τους με μοιχεία, πράγμα
που ονομάζεται «αμαρτία». Γι’ αυτό το λόγο ήρθε το Καλό ανάμεσά σας, στην
πεμπτουσία της κάθε φύσης, ώστε να την αποκαταστήσει ριζικά». Ύστερα είπε
ακόμη, «Αυτή είναι η αιτία που αρρωσταίνετε και πεθαίνετε…
Εκείνος που μπορεί ας
κατανοήσει. Η ύλη γέννησε ένα πάθος που δεν είχε όμοιό του και το οποίο
εξελίχτηκε σε αντίθεση με τη φύση. Ύστερα δημιουργείται μια διαταραχή μέσα σ’
ολόκληρο το σώμα. Γι’ αυτό σας είπα, «Να έχετε σθένος». Αν χάνετε το θάρρος σας
να το ξαναβρίσκετε μπροστά σε όλες αυτές τις διαφορετικές μορφές της φύσης.
Εκείνος που έχει αυτιά για να ακούει, ας ακούει».
Αφού ο Ευλογημένος είπε αυτά τα
λόγια, τους αποχαιρέτησε λέγοντας, «Η ειρήνη να είναι μαζί σας. Δεχτείτε την
ειρήνη μου. Να προσέχετε μην τυχόν και σας ξεστρατίσει κανείς λέγοντας, «Να εδώ
είναι!» ή «Να εκεί είναι!». Γιατί ο Υιός του Ανθρώπου βρίσκεται μέσα σας.
Ακολουθείστε τον! Όσοι τον αναζητούν, θα τον βρουν. Πηγαίνετε λοιπόν και
κηρύξτε το Ευαγγέλιο της Βασιλείας. Μη θέσετε άλλους κανόνες από κείνους που
σας όρισα και μη θεσπίσετε νόμους σαν τους νομοθέτες, γιατί ίσως οι νόμοι αυτοί
να σας περιορίσουν». Όταν είπε αυτά έφυγε.
Εκείνοι λυπήθηκαν και έκλαιγαν
λέγοντας, «Πως θα πάμε στους εθνικούς να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο της Βασιλείας
του Υιού του Ανθρώπου; Αφού δεν λυπήθηκαν εκείνον πως θα λυπηθούν εμάς;»
Τότε σηκώθηκε η Μαρία, τους
χαιρέτησε όλους και είπε στους αδελφούς της, «Μην κλαίτε και μη θλίβεστε, ούτε
να είστε διστακτικοί γιατί η Χάρη του θα είναι μαζί σας και θα σας προστατεύει.
Ας υμνούμε καλύτερα το μεγαλείο του, γιατί μας έχει προετοιμάσει και μας έκανε
πραγματικούς ανθρώπους». Μ’ αυτά τα λόγια η Μαρία, έστρεψε τις καρδιές τους στο
Καλό και άρχισαν να συζητούν τα λόγια του Σωτήρα.
Ο Πέτρος είπε στη Μαρία,
«Αδελφή, ξέρουμε ότι ο Σωτήρας σ’ αγαπούσε περισσότερο από τις άλλες τις
γυναίκες. Πες μας τα λόγια του Σωτήρα που θυμάσαι, τα λόγια εκείνα που εσύ
γνωρίζεις αλλά όχι εμείς».
Η Μαρία, απάντησε και είπε, «Θα
σας πω όσα είναι κρυμμένα από σας. Είδα τον Κύριο σ’ ένα όραμα και του είπα.
«Κύριε σε είδα σήμερα σε όραμα». Εκείνος μου είπε, «Είσαι ευλογημένη που δεν
αμφέβαλες για μένα, γιατί εκεί όπου βρίσκεται ο νους εκεί βρίσκεται και ο
θησαυρός». Εγώ του είπα, «Κύριε, εκείνος που βλέπει το όραμα, το βλέπει μέσω
της ψυχής του ή μέσω του πνεύματος»; Ο Σωτήρας απάντησε, «Δεν βλέπει μέσω της
ψυχής, ούτε μέσω του πνεύματος, αλλά ο νους, που βρίσκεται ανάμεσα σ’ αυτά τα
δύο, αυτός είναι που βλέπει το όραμα και …»
«Και η επιθυμία είπε. Δεν σε
είδα να κατέρχεσαι, τώρα όμως σε βλέπω να ανέρχεσαι. Γιατί ψεύδεσαι, αφού
ανήκεις σε μένα; Η ψυχή αποκρίθηκε και είπε: Εγώ σε είδα. Εσύ δεν με είδες ούτε
με αναγνωρίζεις. Σε υπηρέτησα σαν ένα ένδυμα και δεν με ήξερες. Αφού είπε αυτά
έφυγε νοιώθοντας μεγάλη ευχαρίστηση.
Ύστερα ήρθε στην τρίτη δύναμη,
που ονομάζεται άγνοια. Αυτή ρώτησε την ψυχή : Που πηγαίνεις; Είσαι αιχμάλωτη
στην κακία. Είσαι δέσμια, μην κρίνεις!
Η ψυχή είπε: Γιατί με κρίνεις
χωρίς εγώ να έχω κρίνει; Ήμουν δέσμια παρά το ότι δεν είχα δεσμά. Δεν
αναγνωριζόμουν. Εγώ όμως αναγνώριζα ότι το Όλον διαλύεται, τόσο ως προς τα
γήινα όσο κι ως προς τα ουράνια στοιχεί του.
Όταν ξεπέρασε και την τρίτη
δύναμη, η ψυχή ανέβηκε πιο ψηλά και είδε την τέταρτη δύναμη, η οποία είχε επτά
μορφές. Η πρώτη μορφή είναι το σκοτάδι, η δεύτερη είναι η επιθυμία, η Τρίτη
είναι η άγνοια, η τέταρτη είναι η έξαψη του θανάτου, η πέμπτη είναι το βασίλειο
της σάρκας και η έβδομη είναι η γεμάτη οργή γνώση. Αυτές είναι οι επτά μορφές
του αρνητισμού. Αυτές ρωτούν την ψυχή. «Από πού έρχεσαι φονιά των ανθρώπων και
που πηγαίνεις κατακτητή του χώρου;» Η ψυχή απάντησε και είπε, «Εκείνο που με
δεσμεύει έχει καταστραφεί κι εκείνο που με ταράζει έχει νικηθεί. Η επιθυμία μου
έχει τελειώσει και η άγνοια έχει πεθάνει. Αφέθηκα σ’ ένα κόσμο από ένα κόσμο
και σε μια μορφή από μια ουράνια μορφή κι από την αλυσίδα της λήθης που είναι
προσωρινή. Από δω και στο εξής θα βρω την ανάπαυση του χρόνου, της εποχής, του
αιώνα μέσα στη σιωπή».
Αφού είπε αυτά η Μαρία, έμεινε
σιωπηλή γιατί αυτά ήταν που της είχε πει ο Σωτήρας. Ο Ανδρέας όμως είπε στους
αδελφούς, « Πείτε ό, τι θέλετε να πείτε για όσα μας είπε. Εγώ τουλάχιστον δεν
πιστεύω ότι ο Σωτήρας είπε αυτά τα πράγματα. Γιατί οι διδασκαλίες αυτές είναι
παράξενες ιδέες». Ο Πέτρος πήρε το λόγο και ρώτησε, « Μα, μίλησε πράγματι
ιδιαίτερα με μια γυναίκα και όχι ανοιχτά σε μας; Πρέπει δηλαδή να την
πιστέψουμε και να την ακούσουμε όλοι μας; Προτίμησε άραγε ο Σωτήρας εκείνη από
εμάς;»
Η Μαρία, τότε έκλαψε και είπε
στον Πέτρο, «Πέτρο, αδελφέ μου, τι νομίζεις; Πιστεύεις ότι τα κατασκεύασα όλα
αυτά μέσα στην καρδιά μου ή ότι ψεύδομαι για τον Σωτήρα;»
Ο Λεβί είπε στον Πέτρο, «Πέτρο,
πάντα ήσουν ευέξαπτος. Τώρα βλέπω ότι συμπεριφέρεσαι σ’ αυτή τη γυναίκα λες και
είναι εχθρός. Αν όμως την αξίωσε ο Σωτήρας, ποιος είσαι εσύ που θα την
απορρίψεις; Σίγουρα ο Σωτήρας τη γνωρίζει πολύ καλά. Γι’ αυτό την αγαπούσε
περισσότερο από μας. Καλύτερα να νοιώσουμε ντροπή, να ενδυθούμε τον τέλειο
άνθρωπο, να χωριστούμε όπως μας πρόσταξε και να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο, χωρίς
να θέσουμε άλλους κανόνες ή νόμους πέρα από όσα είπε ο Σωτήρας».
…Και άρχισαν να πορεύονται
κηρύττοντας."
Το χέρι της Αγίας Μαγδαληνής
στο Άγιον Όρος με ζωντανό το δέρμα! Ευλογίες...
Ημερολόγιο Άγγελου Σικελιανού:
«Το έβγα μας στον αρσανά. Θάλασσα·
ο αφρός φαίνεται άξαφνα ζεστός,
σα να καίει μια αγαλλίαση ζωής.
Και θυμούμαι άξαφνα το ζεστό
χέρι της Μαγδαληνής, στη Σιμωνόπετρα.
Ο ανήφορος στη Σιμωνόπετρα.
Η δάφνη δεξιά ζερβά βλαστομανάει
απίστευτα·
δαφνοπόταμος.
Δίπλα τρέχει λαγκαδιά που τα
ξερόδεντρα τυλίγουν άφθονα οι κισσοί.
Το κύμα ακούεται κάτου, κι πάνου
το νερό.
Δάσος δαφνών βαΐα.
Απάνου καλεί ένα σήμαντρο
χαρούμενο, τρεμάμενο
σα γεράκι που ζυγιάζεται στο
γκρεμό και φέρνει κύκλους.
Μη τον ξεχνάς αυτόν τον δρόμο·
τη θεία θέρμη της Μαγδαληνής.
Όλο το σώμα νικητήριο μέσ᾿ π᾿ τα
άγια».
«Μαγδαληνή, Μαγδαληνή, του
πόθου μέγα αστέρι·
σέ μοναστήρι ανέβασες κ’
εμένανε πιστό,
γιά νά φιλήσω λείψανο τό
ατίμητό Σου χέρι·
κ ήταν ακόμα, ώς πίθωσα τά
χείλια μου, ζεστό!»
από το προσκύνημα του Άγγελου
Σικελιανού με τον Καζαντζάκη...
Ο Σικελιανός προσκύνησε τρεις
φορές! Συγκλονίστηκε, όπως γράφει στο ημερολόγιο του!
Όσο πιο νοήμων είσαι, τόσο
περισσότερο μπλοκάρεις τις φυσικές διαδικασίες!
Η νόηση δεν είναι φυσική
διαδικασία! Η νόηση είναι βραχυκύκλωμα των νοητικών διαδικασιών! Δεν έχει μάθει
άλλο τρόπο ο άνθρωπος! Ξέρουμε τον πολιτισμό που φτιάξαμε από βραχυκύκλωμα του
νου! Ο Κανένας
Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από
αυτό που είναι! Ο Κανένας
Ανάμεσα στον προφήτη Ηλία και
την Αγία Μαγδαληνή!
Σύμφωνα με τον Κωσταντίνο Χασάπη
τον μέγα αστρονόμο και Μύστη, 21 Ιουλίου είναι η μέρα που γιορτάζεται η Νέα
Παρακλητική Εποχή του Αγίου Πνεύματος!
Να κάνεις πράγματα που να έχουν
αξία! Να έχει αξία η ζωή σου στα μάτια του Θεού! Και στα δικά σου τα μάτια!
Δεν έχουμε οραματιστές! Και όχι
απλώς οραματιστές αλλά αυτούς που μπορούν να δουν την επέκταση του ανθρώπου και
να την δημιουργήσουν! Ο Κανένας
Μόνος εσύ ο αιρετικός της
ύλης
άλλ’ Ομόθρησκος των αετών το
ύστερο άλμα
Τόλμησες… Οδ. Ελύτης
Το μεγάλο μυστικό όλων των
εποχών είναι το να είσαι ταπεινός! Ο Κανένας
Προσπάθησε να ζήσεις σαν
πριγκιπόπουλο γιατί είσαι πριγκιπόπουλο! Μη ζεις άθλια! Ζήσε σαν πρίγκιπας! Ο
Κανένας
Είναι οι δυνάμεις οι οποίες
παλεύουν!
Παντού σε όλα τα μέτωπα σε όλη
την Γη και στην Ελλάδα! Είναι φριχτά τα πράγματα! Με την βοήθεια του Θεού
ελπίζω να κερδίσουμε! Δύσκολα! Αν μείνει η Γη όρθια! Γιατί είναι ένας βράχος
που στέκεται στο πουθενά! Και πάνω σε αυτόν τον βράχο είναι ανόητοι που στέκονται
στο πουθενά επίσης! Ο Κανένας
Όταν ήμουν τεσσάρων ετών
γνώριζα το μέτρο, γνώριζα τον ρυθμό, γνώριζα την αρμονία!
Όλα αυτά δεν ήταν τίποτε άλλο
παρά η μουσική. Αλλά σε αυτή την ηλικία, η γνώση μου ήταν καθαρά ενστικτώδης.
Παρατηρώντας και μελετώντας τη
φύση που με περιέβαλε, έβλεπα ότι το ίδιο σύστημα με το οποίο λειτουργούσαν τα
πράγματα γύρω μου, ήταν ταυτόσημο με τη μουσική.
Λίγο αργότερα, ανακαλύπτοντας
από πού πηγάζει η λέξη ΚΟΣΜΟΣ, είδα, μέσα από τη μουσική, πώς μετατρέπεται η
ακοσμία σε κόσμο. Ως εκ τούτου, η αταξία σε τάξη και η δυσαρμονία σε συμφωνία.
Η λέξη ΚΟΣΜΟΣ χρησιμοποιείται
λανθασμένα στις άλλες γλώσσες αντί της σωστής λέξης ΣΥΜΠΑΝ, διότι, ο θαυμασμός
των προγόνων μας για το ΣΥΜΠΑΝ, τους έκανε να το αποκαλούν ΚΟΣΜΟ, κάτι όμορφο
δηλαδή (κόσμημα). Ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο παρά μέρος του
Σύμπαντος. Αλλά και μέλος του Σύμπαντος.
Όταν ήμουν μικρός και συναντούσα
για πρώτη φορά ανθρώπους, ανεξαρτήτως ηλικίας, τους έλεγα: ''Ξέρω τη μελωδία
σου'', και όταν τους το έλεγα αυτό, οι περισσότεροι, χωρίς να καταλαβαίνουν,
γελώντας, μου χάιδευαν τα μαλλιά.
Όταν προσεκτικά παρατηρείς και
ακούς τη φύση, εκείνη σου τα λέει όλα. Αυτό που έχω αποκομίσει είναι πως
μουσική και Σύμπαν είναι ταυτόσημα, κι αν θέλετε, η μουσική είναι ο συμπαντικός
κώδικας που διέπει τα πάντα.
Με τον όρο μουσική δεν εννοώ ένα
μουσικό ρεπερτόριο διαφόρων μουσικών κομματιών αλλά τις προπατορικές παλμώσεις
του Σύμπαντος. Αν οι μεγάλοι επιστήμονες κάθε κλάδου, οι νομπελίστες, είχαν τις
πρέπουσες επιστημονικές μουσικές γνώσεις, είμαι σίγουρος ότι η αντίληψη περί
Σύμπαντος και οι απαντήσεις σε πολλαπλά ερωτήματα θα ήταν κατά πολύ πιο
πλήρεις.
Για παράδειγμα, αν πάρουμε την
αρχή της απροσδιοριστίας του Χάιζενμπεργκ, περί συνεχούς μετακίνησης στην
τροχιά των ηλεκτρονίων, αν γνώριζαν οι επιστήμονες μουσική, θα ήξεραν ότι για
να πας από το Nτο στο Σολ, δεν είσαι υποχρεωμένος να περάσεις από τα Ρε, Μι,
Φα.
Η μουσική κάποτε ήταν από τους
πέντε κλάδους των μαθηματικών, δηλαδή: αριθμητική, γεωμετρία, στερεομετρία,
αστρονομία και μουσική. Και την εποχή των δεινών, την εποχή που γκρεμίστηκαν οι
βιβλιοθήκες, που κάηκαν βιβλία, που έκλεισαν Ακαδημίες, που σταμάτησαν οι
Ολυμπιακοί Αγώνες, δηλαδή την περίοδο της μεγάλης καταστροφής της Ελληνικής
Σκέψης, ξεκόλλησαν, όπως τα γλυπτά του Παρθενώνα, το κομμάτι της μουσικής από
τα μαθηματικά.
Γιατί; Διότι αφαιρώντας τη
μουσική, το αποτέλεσμα ήταν να μη μπορεί να υλοποιηθεί το όνειρο της επιστήμης
που ήταν η διατύπωση μιας γενικής θεωρίας του Σύμπαντος! Βαγγέλης Παπαθανασίου
Κάθισε εκεί που κάθεσαι και
ηρέμησε! Ο Θεός θα έρθει να σε βρει!
Αλλά μόλις έρχεται το βάζεις στα
πόδια! Γιατί η Ζώσα αγάπη δεν αντέχεται! Την στιγμή που έρχεται ο Θεός είσαι
ένα με όλα! Και δεν θέλεις να είσαι ένα με όλα! Ο Κανένας
Δεν αντέχει ο άνθρωπος να
αναλάβει την ευθύνη της θειότητας του!
Μετεωρίτης πέρασε πάνω από το
Άγαλμα της Ελευθερίας και διαλύθηκε! (από enikos gr) Αυτά είναι νέα!
Δεν υπάρχει τίποτα άλλο εκτός
από απόλυτη αγάπη μετά από αυτή την ζωή!
Και δεν χάνεται καμιά
ατομικότητα με κανένα τρόπο! Παραμένεις! Μόλις πεθάνεις, πεθαίνει και ο
θάνατος! Είναι σαν την μέλισσα. Αφήνει το κεντρί της και μετά πεθαίνει!
Πεθαίνει ο θάνατος για σένα! Μαζί με τον άνθρωπο πάντοτε πεθαίνει κι ένας
θάνατος! Γιατί και οι θάνατοι είναι φυλή! Και ο θάνατος πεθαίνει την ώρα που
πεθαίνει ένας άνθρωπος! Ο άνθρωπος είναι μεγαλειώδης και την ώρα που πεθαίνει!
Στέλνει ένα θάνατο στα τσακίδια! Σκεφτείτε το αυτό που σας λέω! Ο θάνατος δεν
είναι ένας! Ο Θεός έκανε τον άνθρωπο να είναι μεγαλειώδης ακόμη και στο τέλος
του! Εξαφανίζει από την ανθρωπότητα τον θάνατο! Βεβαίως δεν είναι ο προορισμός
του ανθρώπου αυτός! Ο προορισμός του ανθρώπου είναι το πρώτο σενάριο! Η
αθανασία! Ο Κανένας
Η ζωή δεν είναι τίποτε άλλο
παρά μία αδιάκοπη ανταλλαγή ανάμεσα στο σύμπαν και αυτό το μικρό άτομο που ο
καθένας από εμάς αντιπροσωπεύει κάπου!
Η Κοσμική Ζωή μπαίνει μέσα στον
άνθρωπο και τον εμποτίζει με τις δικές της εκπορεύσεις, μετά την ξαναστέλνει
στο σύμπαν! Και πάλι απορροφά αυτήν την ζωή, και πάλι την ξαναστέλνει! Αυτή η
συνεχής ανταλλαγή ανάμεσα στον άνθρωπο και το σύμπαν ονομάζεται διατροφή,
ονομάζεται αναπνοή, και ονομάζεται επίσης αγάπη! Άιβανχωφ
Η ελευθερία και η αυτοδυναμία
είναι δώρα του Θεού προς τον άνθρωπο!
Όταν όμως τα διεκδικεί ως εγώ
-δηλαδή διαχωριστικά- ο άνθρωπος αποκόπτεται από το θεικό θέλημα και τότε
χάνουν το νόημά τους! Οτιδήποτε εκφεύγει από το μυστήριο της ενότητας, είναι
εκτός αλήθειας, καταδικασμένο να αποτύχει!
Η θάλασσα, η φύση όλη,
υπέροχα μας ευεργετεί ανυποψίαστη σε όσα ετοιμάζουν οι ανθρωποντυμένοι!
Οδ. Ελύτης: Να διπλώνετε καλά
τον αέρα στο ντουλάπι σας...
