Η Ανάσα της Ζωής ως υπέροχος χορός ανερχόμενων και κατερχόμενων Προσκυνητών!

Μέσα στο μεγαλειώδες δίκτυο του Φωτός ένας υπέροχος χορός λαμβάνει χώρα: ουράνιες Συνειδήσεις κατέρχονται στην γη για να βοηθήσουν την ζεύξη της με το θεϊκό γίγνεσθαι μετά την φοβερή αποστασία. Αλλά και γήινα όντα ανέρχονται ξεπερνώντας την πνευματική βαρυτικότητα της γης κάτω από την αδήριτη έλξη που ασκεί το Φως! Είναι οι ανερχόμενοι Προσκυνητές που κατευθύνονται με συγκλονιστικούς και ασύλληπτους για τον ανθρώπινο νου τρόπους και διαδρομές έως το θεϊκό κέντρο των κέντρων, τον άγιο Πατέρα, Δημιουργό κάθε έκφρασης Ζωής. Ανάμεσα στις δύο αυτές κινήσεις παγιδεύονται μυριάδες όντων που σβήνουν μέσα στον χωροχρόνο χωρίς να καταφέρουν να ενταχθούν στον θεϊκό χορό της εκπληκτικά και απειρότροπα αποκαλυπτόμενης Ζωής! Τραγικά όντα, παράπλευρες απώλειες μιας αναμέτρησης ζωής και θανάτου στα κατώτερα πεδία συνείδησης!
Όμως ο ίδιος ο Χριστός κατήλθε ως την φάτνη των «αλόγων», μεταφέροντας το αιώνιο Φως του Πατέρα του. Και εγκατέστησε μέσα από την ζωή του ένα καλά χαραγμένο δρόμο για την ασφαλή ένταξη στις δυνάμεις της Φωτός. Έκτοτε δεν μας άφησε ορφανούς! Έστειλε και άλλον Παράκλητο, όπως είχε υποσχεθεί… Τι δικαιολογία έχουμε να μην αγαπούμε, να μην συγχωρούμε, να μην συνομιλούμε με τον Ζώντα Θεό; Άνθρωπε, λυπήσου τον εαυτό σου! Πίσω από το θέατρο που διαδραματίζεται εδώ, παίζεται η ίδια σου η ψυχή και η επιβίωσή της! Μια Λάμψη είναι όλο, κι αν είδες ΕΙΔΕΣ!

*

Γη, ένας πλανήτης υπό κατοχή!

Εδώ και δεκαετίας οι «ψυλλιασμένοι» πολιτικά αλλά και κάθε είδους ελεύθερα σκεπτόμενοι άνθρωποι διαπιστώνουν ότι υπάρχουν οργανωμένα συμφέροντα πίσω από τους οικονομικούς και άλλους συνασπισμούς, τα οποία υπηρετούν ως συγκοινωνούντα δοχεία κέντρα εξουσίας που ελέγχουν όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας (πολιτική, οικονομία, θρησκεία, τέχνη, ακαδημαϊκούς χώρους κ.λπ.). Κατά καιρούς μιλούν για σιωνισμό, καρτέλ, μυστικές λέσχες, ή συνοπτικά, «δυνάμεις του σκότους» οι οποίες υπογείως κατευθύνουν τα ανθρώπινα δρώμενα. Η πραγματικότητα είναι μία: η γη κυβερνάται από υπανθρώπινα, με την αξιολογική σημασία του όρου, όντα, τα οποία επιβάλλουν ομηρεία και ουσιαστικά φίμωση στους ανθρώπους της γης. Η Εκκλησία ονομάζει δαιμόνια τους δυνάστες του ανθρώπου που τον καταλαμβάνουν και τον διαχειρίζονται και εσωτερικά, αδρανοποιώντας μέσα του την ιερή ελευθερία και την δημιουργικότητα η οποία αναβλύζει αυθορμήτως ως χαρά της ζωής! Καθίσταται δηλαδή θεατής της ζωής του και παθητικός αποδέκτης των αποφάσεων άλλων, όταν δεν χρησιμοποιείται ενεργητικά για αντιανθρώπινες ενέργειες. Ευθέως ακούμε πλέον για «εξωγήινες φυλές» ή «ερπετοειδείς συνειδήσεις» που υπονομεύουν με κάθε τρόπο την παρουσία του ανθρώπου στην γη: καταστρέφουν το περιβάλλον, δηλητηριάζουν τις τροφές, ρίχνουν πάνω στον άνθρωπο κάθε μορφής ακτινοβολίες, επιτίθενται με μη ορατούς τρόπους στο υποσυνείδητό του, ενσπείρουν ένα διαρκή φόβο και ανασφάλεια, εξαθλιώνοντας τον όχι μόνον οικονομικά αλλά βάλλοντας ευθέως στην ίδια του την ψυχή. Ο «πολιτισμός» που η Αμερική εξάγει επιβάλλοντάς τον σε ολόκληρο τον πλανήτη, είναι ένας παγκοσμιοποιημένος πολτός ισοπέδωσης κάθε πνευματικής ποιότητας του ανθρώπου. Ξαναγυρίζουμε στην ταπεινωτική δουλεία συμμόρφωσης σε μία τάξη πραγμάτων που μας επιβάλλεται ως δήθεν παγκοσμιοποίηση. Ο άνθρωπος -αριθμητική μειοψηφία στον πλανήτη γη!- αυτός ο υπέροχος Υιός Θεού, είναι μακράν του κήπου της Εδέμ όπου τον τοποθέτησε ο Δημιουργός του. Παρόλο τον βομβαρδισμό υπερπληροφόρησης που υφίσταται, εντούτοις αγνοεί τις απαντήσεις σε στοιχειώδη ερωτηματικά σχετικά με την ύπαρξή του. Η παρουσία αγγελικών όντων ύψιστης ιεραρχίας υπερασπίζεται, ευτυχώς, τον άνθρωπο από ορατούς και αόρατους κινδύνους! Είναι όμως προσωπική επιλογή ο εστιασμός στην Ζώσα Ζωή εντός, καταρχάς μέσα από την διάλυση των ατομικών ψευδαισθήσεων ώστε να ισχυροποιηθεί το πεδίο των δονήσεων εδώ όπου λαμβάνει χώρα αόρατος πόλεμος… Είσαι κέντρο ενός Όλου το οποίο αποτελείται από άπειρα μοναδικά κέντρα… Εσύ θα αποφασίσεις αν θα ενεργοποιήσεις την πυρηνική σου δύναμη ή θα παραμείνεις μια ακόμα απραγματοποίητη δυνατότητα ζωής σε αυτή την ζώνη. Η ζωή του ανθρώπου στην γη απειλείται, παρόλα αυτά «των οικιών ημών εμπιμπραμένων ημείς άδομεν!»

*

Σε καλώ να ζήσεις Ζώσα Ζωή!

28.10.2010, Αγίας Σκέπης

«Αποφεύγουν τον Πατέρα μου! Δεν συναναστρέφονται τον Θεό, δεν μιλούν μαζί του, δεν προσεύχονται βαθειά… Αυτόν που είναι με το φως τον ακολουθεί το φως! Ανούσιος, χωρίς Λάμψη είναι όποιος δεν έχει επαφή με τον Θεό! Ενεφύσησε ο Θεός πνοή στον άνθρωπο, δηλαδή ουσία. Μόνον ο πονηρός δεν θέλει να μιλάει στον Θεό! Αν δεν ζεις την Λάμψη κουράζεσαι, βαριέσαι. Όταν έχεις Θεό δεν σκέφτεσαι, σκέφτεται ο Θεός για σένα! Σκέφτεσαι μόνον για να ξεκουράζεσαι! Παρορμάσαι διαρκώς σε δημιουργική δράση. Έχεις πηγαία χαρά! Ευτυχία δεν υπάρχει χωρίς καθημερινή επαφή με τον Θεό! Τόσα χρόνια σας διδάσκω να ζείτε με τον Ζώντα Θεό! Η σκέψη είναι παρά φύση λειτουργία του νου! Δεν είναι το ζητούμενο για τον άνθρωπο να σέρνει την ζωή του σε καροτσάκι! Ο χαρούμενος άνθρωπος δεν κρίνει τον εαυτό του! Να ανακτήσεις την δύναμη που έχεις μέσα σου! Άφησες κατά την διάρκεια της ζωής σου Θεό στο πέρασμά σου; Μπόρεσες να εκπέμψεις στην συχνότητα του Θεού; Έγινες κεραία του πνεύματος; Δημιούργησες κάτι που να μείνει, μια αγάπη, μια μουσική, μια συμπεριφορά; Σου ζητώ τον πλήρη εξαγιασμό σου! Την θέωσή σου! Να ζεις με τον Ζώντα Θεό! Η σκέψη σου θα βυθιστεί στην γη, το μόνο που μένει είναι το πόσο εξέπεμψες θεϊκό φως! Έγινες αγωγός για να περάσει το θεϊκό φως; Αν δεν έχεις Θεό είσαι άσκοπος! Αν δεν σε διαπεράσει το θεϊκό ρεύμα, παραμένεις σαν καμπάνα που δεν χτυπά! Καταλαβαίνεις ότι είσαι με τον Θεό όταν είσαι συνδημιουργός! Έπρεπε να είστε στην τρελή χαρά! Σε διαρκή ευχαριστία για το σημείο όπου βρισκόμαστε. Δεν έχετε επιτύχει αυτό για το οποίο γεννηθήκατε. Η ζωή είναι απλή! Να σηκώνεσαι το πρωί και να τραγουδάς, να χαίρεσαι, να αναβλύζει δημιουργικότητα από μέσα σου! Μία αποστολή έχει ο άνθρωπος: να συναντήσει τον εαυτό του! Αλλιώς χάνεις μια μοναδική ευκαιρία, χρόνο χαράς και συνέχειας. Η δύναμη του Θεού είναι συνεχής σ’ αυτόν που χαίρεται. Εσωτερικά φλέγεται μέσα του ο ήλιος της χαράς! Εντούτοις μόνο που υπάρχουν στην γη οι απεσταλμένοι του Θεού ο κόσμος σώζεται! Ακούγεται το τραγούδι της ψυχής! Υπάρχει η σύμβαση ότι τα παιδιά του Ραφαήλ δεν τα πειράζει ο Εωσφόρος! Ο Ραφαήλ προσφέρει το απόλυτο άσυλο! Περάστε απέναντι! Ο Θεός δεν εγκαταλείπει ποτέ τον άνθρωπο, ενώ ο διάβολος τον εγκαταλείπει όταν δεν του είναι πλέον χρήσιμος. Τραγικές οι ψυχές που δεν είναι ούτε με τον Θεό ούτε με τον Εωσφόρο! Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν καν ότι στην πραγματικότητα συνεργάζονται με τον Εωσφόρο! Να είσαι Ζων Ήλιος! Να είσαι διαδρομή Θεού! Ο Εωσφόρος είναι ο φόρος που πληρώνεις έως ότου ενωθείς με τον Θεό! Αγάπησε! Η αγάπη είναι σαν την αντιύλη: έλκει σύμπαντα! Όταν συγχωρήσεις αυτόν που αγαπάς, έχεις συγχωρήσει και τον εαυτό σου και τον Θεό! Τότε τον συναντάς πέρα από την ανθρώπινη αγάπη! Μόνον ο Χριστός δεν ήταν ελαττωματικός, δεν είχε ελαττώματα: γιατί πλήρωσε για όλους και για όλα! Είναι ο μόνος που δεν χρωστάει! Η αγάπη σβήνει την κριτική! Τότε ο Θεός σε συγχωρεί, αφού συγχώρησες τον Υιό του!»

*

Προσευχή προς τον αρχάγγελο Ραφαήλ

Άγιε αρχάγγελε Ραφαήλ,
Φως ιλαρό ουράνιας Αγάπης,
θεία παλμοδόνηση άφθαρτης ενότητας, πλήρωσε επτάμορφε την ατελή μου ύπαρξη με την τρισήλια ακτινοβολία Σου,
και ευθυγράμμισε το σώμα και τον νου μου με τους αναπαλμούς της θείας Παρουσίας του Χριστού εντός μου.
Γίνε ο πυρήνας και το κέντρο της θεραπείας κάθε σωματικής και πνευματικής ανεπάρκειας, ώστε το σώμα και ο νους μου να βρίσκονται αδιάλειπτα μέσα στους διάχυτους φορείς της τέλειας υγείας, της ανώτερης σκέψης και της αγαθής πράξης.
Απορρόφησε, ηλιοφώτεινε Ραφαήλ, κάθε δόνηση σκέψεων αρνητικών,
και μετουσίωσε κάθε ανεπάρκειά μου σε χαρά, δύναμη, ευημερία και ανώτερη γνώση.
Λάμψε μέσα μου και πλήρωσέ με με το Φως Σου.
Ηλιόμορφε αρχάγγελε του Θεού,
σταθεροποίησε την πορεία μου προς τον Χριστό, τον Λόγο της Ζωής, απομακρύνοντάς με από ελλειπή σχήματα κατανόησης.
Φρόντιζέ με κάθε μέρα με τη θεϊκή Σου Αγάπη.
Περίβαλέ με με τον εννεάφωτο μανδύα Σου, και χάριζε υγεία, αρμονία, χαρά, φωτισμό του νου και ισορροπία στην ύπαρξή μου.
Ηλιόμορφη γέφυρα Φωτός προς τον Βασιλέα Χριστό, δράσε μέσα μου και γύρω μου.
Με τις αγγελικές παλμοδονήσεις της Αγάπης Σου, βοήθησέ με να εκφράζω θεία Λογική και θεία Αγάπη καθώς θα συντονίζομαι με τον Βασιλέα της Ειρήνης, τον Χριστό εντός μου.
Οδήγησε με, Ραφαήλ, άρχοντα των αγίων αγγέλων στη θεία Ανατολή του άρχοντα της Ειρήνης Χριστού Ιησού.
Αξίωσέ με θείε αρχάγγελε, με τον τρόπο που μου ταιριάζει και στο χρόνο που πρέπει, να εκπληρώσω το σχέδιο που σε Εσένα είναι γνωστό σ’ αυτή τη γη.
Πλήρωσε, αστέρι της θεραπείας, κάθε ιστό, κάθε κύτταρο και κάθε σκέψη μου με το Φως της θεραπευτικής Σου Αγάπης, ώστε να είμαι χρήσιμος σ’ αυτό τον κόσμο.
Φρόντισε τη σκέψη μου, ώστε ο Ήλιος της Δικαιοσύνης, της Ζωής και της Ειρήνης να εκδηλώνεται ως ύψιστη Αρχή στο νοερό Βασίλειο.
Ευλόγησε, Άγιε, τα αυτιά μου, ώστε λόγος ανεπαρκής να μην τα δονεί προς το κακό.
Γέμισε με ομορφιά τα μάτια μου, ώστε το βλέμμα μου να εκδηλώνει καθαρότητα, χαρά και θεία Δύναμη.
Ευλόγησε τα χέρια μου σε πράξεις αγαθές που να δονούν ηλιακή ολόχρυση αρμονία.
Φρούρησε τη σταθερότητα στα πόδια μου, τη θέληση προς το σκοπό της Ζωής.
Και τέλος, άγιε αρχάγγελε, γίνε ο θείος μεσολαβητής της ζωής μου με τη Ζωή του Φωτός, με το Φως της θείας Αγάπης.
Πλήρωσε το λόγο μου με θεία χαρά, δύναμη και ουράνια ομορφιά, ώστε να είναι χρήσιμος στα αδέλφια μου και να υπηρετεί την αιώνια ενότητα των πάντων.
Συ που τα μυστήρια γνωρίζεις, αρχάγγελε των κόσμων, οδήγησέ με, μόνο εφόσον είμαι έτοιμος και τα κίνητρά μου είναι αμόλυντα από υπερηφάνεια και ματαιοδοξία, στην ακτινοβόλο εκδήλωση της Ζωής, της Αγάπης, της Αλήθειας, της Δικαιοσύνης.
Ένα απειροελάχιστο ακτινοβόλημα της ιερής Αγάπης Σου την πλάση ολόκληρη μπορεί να θεραπεύσει.
Ταπεινά ζητώ από τον Μιχαήλ, τον Γαβριήλ, τον Ραφαήλ, την Υπεραγία Θεοτόκο, να με φέρουν μπροστά στη φάτνη του αιώνιου άρχοντα της Ειρήνης, ώστε, αν αξίζω, να θεραπευτώ, γιατί ομολογώ τη Δύναμή Του,
και να γίνω άξιος φιλοξενητής της θείας Του Παρουσίας στην καρδιά μου και στη ζωή μου. Νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων,
Αμήν.

Ο χαμένος χρόνος

Μπροστά κοιτάζω τα αναμμένα μου κεριά…
Η γήινη ενσάρκωση ένα σκοπό έχει για τον άνθρωπο: την αποκατάσταση της επαφής με τον Ζώντα Θεό εντός, σε συνθήκες διττότητας! Γι’ αυτό δίδεται ο χρόνος ως δώρο για την επίτευξη αυτής της επαφής! Αυτό συμβαίνει -αν συμβεί- στον χρόνο και τον τόπο που επιλέγει κάθε ψυχή ταυτοχρόνως με την θεϊκή συναίνεση. Τι κάνει ο άνθρωπος το πολύτιμο δώρο του χρόνου; Τραγικό να σταματά η κλεψύδρα του χρόνου πριν γίνει χρυσαλλίδα! Χωρίς να ακούσει τον ήχο της σιωπής αλλά και την σιωπή του ήχου! Ζήσε! Ζήσε!
*

Η ευτυχία ΕΔΩ και ΤΩΡΑ

Αν δεν δημιουργήσεις την ευτυχία σου εδώ και τώρα, σε κανένα σύμπαν, σε καμιά διάσταση δεν θα την συναντήσεις. «Η πόλη θα σ’ ακολουθεί» όπως λέει ο ποιητής! Ποια αρρωστημένα μυαλά σου υποσχέθηκαν παραδείσους που δεν φυτεύτηκαν στην γη; Γεννήθηκες με την υποχρέωση να είσαι ευτυχής! Έτσι εκπληρώνεις το σκοπό για τον οποίο γεννήθηκες: ένα αναβλύζον, δημιουργικό αγαπο-όν που ρέει αρμονικά συλλειτουργώντας με το Όλον. Δεν έχεις τίποτα πιο σημαντικό να κάνεις από το να αναζητήσεις και να εκπληρώσεις την ευτυχία σου! Κάθε ευτυχισμένος άνθρωπος είναι ένα σημείο παραδείσου στη γη! Μία Δύναμη ισχυρής επαναφοράς της ανθρωπότητας στο αρχαίο κάλλος! Ευλογημένοι όσοι με τα χαρίσματά τους γίνονται η ενθύμηση της Ευτυχίας μας!
*

Το αδιάλειπτο πνευματικό Σου κουνγκ φου

Δεν υπάρχει κίνηση ανθρώπινη που να μην είναι για σένα επίθεση! Σε ένα αδιάλειπτο χορό φωτός ασύλληπτης ομορφιάς, αποκρούεις τα βέλη των λέξεων, των πράξεων, των κινήσεων κάθε ψυχής, συμπληρώνοντας ταυτόχρονα κάθε ατελές σχήμα σκέψης, συναισθήματος, πράξης. Μια διαρκής ανύψωση των δονήσεων που επιτρέπει η θεϊκή γενναιοδωρία μέσα από την Παρουσία Σου! Στο πέρασμά Σου σπέρνεις φωτολούλουδα για να εκπέμπουν εσαεί τις ατέρμονες δονήσεις της Πατρίδας: την ευφυή δύναμη της Αγάπης. Χαρά και χάρη.

*

Η ιδιωτική πισίνα της «φώτισης»

Ποιος αντέχει την ανοικτή, ατέλειωτη, υπέροχη Αστροθάλασσα! Μεγαλύτερες ή μικρότερες πισίνες για ιδιωτική χρήση με επιλεκτική παρέα είναι η «φώτιση»! Παρόλα αυτά δεν παύει να είναι εμπειρία νερού! Και όσο πιο καθαρή διατηρείται η πισίνα, τόσο μεγαλύτερη είναι η απόλαυση του νερού! Μέχρι να σε κερδίσει η Αστροθάλασσα! Να νιώσεις τόσο ασφαλής που να θελήσεις να ανοιχτείς στην υπέροχη αγκαλιά της… Αυτήν που χαρίζουν τα όντα που η Παρουσία τους η ίδια είναι η Αστροθάλασσα: αιώνια πρόσκληση προς ΟΛΟΥΣ!
*

Η βασιλική Σου στολή

Μόνο ένας αληθινός βασιλιάς του πνεύματος παραμένει βασιλιάς ακόμα και όταν απεκδυθεί την βασιλική στολή και τα διάσημα… Απλός, αληθινός, υπέροχος, παραμένει βασιλιάς κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες! Ο αναβαλών φως ως ιμάτιον… Με μόνη την δύναμη της αγάπης Σου αναδιαμορφώνεις πραγματικότητες αποκαθιστώντας την αρμονία και την ομορφιά, φέρνοντας την ελπίδα και το φως Ζωής ατραυμάτιστης… Πώς άραγε θα Σε αντικρύσουν στον θρόνο Σου οι τιμητές…
*

Δεν έγινε ποτέ τίποτα!

Δεν έγινε ποτέ τίποτα πέρα από την αγάπη! Δεν έγινε ποτέ τίποτα πέρα από το φως, την ομορφιά, την θεϊκή ροή… Δεν έγινε ποτέ τίποτα πέρα από την Ζωή! Στο όνομα του Φωτός ακύρωσε το ψέμα! Αμήν.
*

Σημείον Δόξης

Ως εν ουρανώ και επί της γης σημείο δοξαστικό, ευχαριστιακό, αναβλύζον ευλογία, Δύναμη φωτός. Έως τέλους!
*

Η ασχήμια των «εσωτεριστών»

Σε γαλέρα του νου κωπηλατούν στο πουθενά ανακυκλώνοντας απλώς υλικά της γραμμικής νοημοσύνης! Ζωγραφίζουν ακόμα και φτερά! Όμως δεν έχουν καμία πρόσβαση στην Ζώσα ζωή! Παγιδευμένοι στον νου ακούν τον αντίλαλο της φωνής τους θεωρώντας τον υπερπέραν. Φοβούνται την σιωπή, την κένωση του νου, την απέκδυση των προσωπικών ψευδαισθήσεων, επιμένοντας να γεμίζουν με άχρηστες ή και δηλητηριώδεις σκεπτομορφές το σύμπαν… Ενώ θα μπορούσαν απλώς να τολμήσουν να ζήσουν την ζωή τους, αφού όσο λιγότερο ζει ο άνθρωπος τόσο περισσότερο έχει ανάγκη να εξουσιάζει και να εξουσιάζεται φτιάχνοντας παράπλευρες πραγματικότητες κατ’ εικόνα και ομοίωσή του!
Γεμάτη η γη από απραγματοποίητες δυνατότητες!
Τα θεϊκά πεδία ανέγγιχτα από τον θολωμένο ανθρώπινο νου σιωπούν αποκαλυπτόμενα εντούτοις στην απλότητα μιας παιδικής, αθώας ματιάς! Το φως, η θάλασσα, ο ουρανός, ένα γιασεμί, έχουν τόσα να μας διδάξουν καθώς συγκλονιστικά μας χαρίζονται… Σεβασμό στην ζωή! Σ’ αυτή την σπίθα ζωής εντός!
*

Άνθρωπος το άλλο όνομα του Θεού

Αθήνα, 9.3.2006

«Άχρηστος», Χριστός, Άγιο Πνεύμα, ή ανθρωπόμορφο ον, άνθρωπος-Χριστός, αγία Δύναμη! Η δυνατότητα να εμφανιστεί ο άνθρωπος στη Δημιουργία ως πρόσωπο -αποκρυσταλλωμένη προσωπικότητα, σύμφωνα με τη Δωρική Παράδοση, δηλαδή ως χριστική συνείδηση- καταλήγει στο απρόσωπο που είναι αυτή καθαυτή η αγιοπνευματική Δύναμη! Νά γιατί ο Λόγος, ο Χριστός, ενσαρκώθηκε, ενώ το Άγιο Πνεύμα δεν γίνεται να ενσαρκωθεί! Και βεβαίως μιλάμε για τριαδική ενότητα. Γι’ αυτό και υπό αυτή την έννοια όλα είναι συντελεσμένα, αφού ο Λόγος ενσαρκώθηκε! Εσχατολογικά, δηλαδή, έλαβε το Πρόσωπο του Θεού άπαξ πνευματική μορφή, ως Χριστός, ως απειροαιώνια εκδήλωση του άναρχου Πατρός, ο οποίος μέσα στο μυστήριο της Μονάδος, δηλαδή της αγάπης, συμπεριέλαβε κάθε όψη του Εαυτού Του, κάθε ανθρώπινον όν! Το αμορφοποίητο χάος των αντιθέσεων αλλά και των άπειρων δυνατοτήτων γίνεται άνθρωπος-Χριστός! Και αποδίδεται, διαχέεται, ως απρόσωπη, πανταχού παρούσα, απειροαιώνια, αγιοπνευματική Δύναμη. Αυτό που εξαρχής ε ί ν α ι! Ο Βράχμα ξυπνά από το όνειρό του με την εμφάνιση του κοσμικού Χριστού. Εδώ ας αναζητήσουμε το μυστήριο του ανεκδήλωτου και εκδηλωμένου Θεού, το μυστήριο του μηδενός ως γεννητορικού σημείου, το μυστήριο της Μονάδος, της Τριάδος καθώς και της Επταδικής Προβολής ως υλική δημιουργία!

Ο αόρατος μαχητής και η ταυτόχρονη αντίληψη των συμβαινόντων!

Μέσα στον ίδιο τον νου που εμπλέκεται τόσο αδιέξοδα με το επιστητό και τις αντιθέσεις του, υπάρχει το μυστικό σημείο-πύλη της κβαντικής του δυνατότητας να συλλειτουργεί με αυτό που κάθε στιγμή παίζεται! Ο αόρατος πόλεμος του νου μέσα στις αντιθέσεις του ήταν γνωστός στον Ηράκλειτο πριν τον Νικόδημο τον Αγιορείτη! Η ηρωική έξοδος από τον γραμμικό νου είναι εφικτή και χαρτογραφημένη… Ας αφουγκραστούμε με προσοχή το θρόισμα πίσω από τα επί σκηνής δρώμενα… Στο στρίμωγμα του νου μπροστά στον εκάστοτε εκβιασμό των συμβαινόντων υπάρχει ΠΑΝΤΟΤΕ νικηφόρος διέξοδος, αφού κάθε πρόβλημα γεννιέται με την λύση του: ο αόρατος μαχητής εντός! Αν μείνεις ατάραχος, σιωπηλός εσωτερικά, μη ενδίδοντας σε καμιάς μορφής φόβο, αν η σκηνή του νου σου είναι όντως άδεια, τότε εμφανίζεται ο Παράκλητος, ο εξαρχής καλεσμένος…
Εκείνος μπαίνει μπροστά για σένα! Και πάντοτε νικά! Μην αυτοεντοπίζεσαι μέσα από το τραγικά ανίσχυρο εγώ σου σε μια πραγματικότητα που σου προβάλλουν οι αισθήσεις σου παγιδεύοντας τον εαυτό σου μέσα σε ένα σύμπαν που διαρκώς σε απειλεί! Αποτραβήξου! Ένα πόντο πάνω από την γη, στον αέρα όλα είναι αλλιώς! Ένα πανόραμα φωτεινών δυνατοτήτων και εκδοχών! Πέταξε! Τα φτερά του νου είναι η Αγάπη!
*

Τα χιλιάδες βλέμματα

Αν δεν λειτουργήσει η καρδιά, δεν φωτίζεται ο νους! Ο άνθρωπος εντούτοις ακολουθεί ακριβώς ανάποδη διαδρομή: αναζητά να κατανοήσει ο νους του για να κινητοποιηθεί η καρδιά του. Μάταιο! Ο νους ό,τι και να κατανοήσει έχει τρόπο να το εξουδετερώσει, ορθώνοντας αντίλογο και αντικαθιστώντας το εκάστοτε με κάτι συναρπαστικότερο. Έτσι η καρδιά φυλακισμένη δεν ανασαίνει τον «χρυσό ζωής αγέρα» όπως ο Ελύτης ονομάζει το αιώνιο ΕΥ… Και πώς να βάλει σε λειτουργία την καρδιά του ο άνθρωπος πέρα από τις περιστασιακές συγκινήσεις που τελειώνουν άδοξα αφού δραματικά ζητούν επανάληψη; Η ισχυρότερη παλμοδόνηση της καρδιάς συμβαίνει όταν βρεθεί μπροστά σε μια θεϊκά παλλόμενη ζώσα ψυχή! Αν σε αγγίξει η παλμοδόνηση της αγάπης ενός τέτοιου όντος, τότε δυναμοδοτείται και η δική σου καρδιά. Το βίωμα αυτό της πρωτογενούς, άγιας, θεϊκής αγάπης είναι τόσο συγκλονιστικό που ο νους κενώνεται για να προσλάβει ελεύθερος πλέον την αλήθεια ως καρδιακό γεγονός χαράς και χάρης. Ο νους γίνεται καρδιακός! Η αλήθεια δεν είναι μια γραμμική ατέρμονη περιπλάνηση αλλά ένα κυκλικό πλήρες βίωμα της των πάντων ενότητας. Οι λέξεις πλέον δεν πληγώνουν, δεν διαχωρίζουν, αλλά εμπεριέχονται στην πληρότητα που τις γεννά. Η καρδιά δονείται κάθε φορά που αναμιμνήσκεται! Το να ζεις στην αύρα ενός θεϊκού όντος είναι η ισχυρότερη εμπειρία «ενθύμησης» αλλά και αρτιότητας του ζην. Ευλογημένα τα όντα που δονούν την αγάπη μέσα μας! Ο Χριστός αγκάλιαζε καρδιακά τους μαθητές του για να τους μεταφέρει άμεσα την δόνηση της ιερής του καρδιάς…
Στους αιώνες το αιθερικό της γης πάλλεται από την αγάπη αυτή… Πάντοτε παρών ο Χριστός αγκαλιάζει τον άνθρωπο ανυψώνοντας τις δονήσεις της ύπαρξής του, εμπλουτίζοντάς τον με ασύλληπτες για τον νου αποχρώσεις φωτός! Στην αγκαλιά σου, Χριστούλη, η ζωή είναι γλυκιά…
*

Οι συναντήσεις της αγάπης

Ο Χριστός ζούσε μαζί με τους μαθητές του, έτρωγε και έπινε μαζί τους προς μεγάλο σκανδαλισμό των Φαρισαίων… Μοιράζονταν την καθημερινότητα! Σ’ αυτές τις συναντήσεις της αγάπης σμίλευε στις ψυχές τους θεουργικά την θεϊκή Εικόνα! Αυτά τα δείπνα έγιναν συνοπτικά η γουλιά το κρασί και το κομματάκι το ψωμί που προσφέρονται στην Μετάληψη. Ο Χριστός κοινωνούσε τους μαθητές του σε κάθε δείπνο, αφού μέσα από την αρχέγονη πράξη του να μοιράζονται από κοινού την τροφή, τον άρτο και τον οίνο, μετουσίωνε εντός τους δια του φωτός την ίδια του την φύση της υπέρτατης αγάπης και σοφίας, ως δώρο προς στην Δημιουργία ζωής ατραυμάτιστης… Τους κοινωνούσε με φως!
*

Αν δεν λειτουργήσει η καρδιά, δεν φωτίζεται ο νους!

Αν δεν λειτουργήσει η καρδιά, δεν φωτίζεται ο νους! Ο άνθρωπος εντούτοις ακολουθεί ακριβώς ανάποδη διαδρομή: αναζητά να κατανοήσει ο νους του για να κινητοποιηθεί η καρδιά του. Μάταιο! Ο νους ό,τι και να κατανοήσει έχει τρόπο να το εξουδετερώσει, ορθώνοντας αντίλογο και αντικαθιστώντας το εκάστοτε με κάτι συναρπαστικότερο. Έτσι η καρδιά φυλακισμένη δεν ανασαίνει τον «χρυσό ζωής αγέρα» όπως ο Ελύτης ονομάζει το αιώνιο ΕΥ… Και πώς να βάλει σε λειτουργία την καρδιά του ο άνθρωπος πέρα από τις περιστασιακές συγκινήσεις που τελειώνουν άδοξα αφού δραματικά ζητούν επανάληψη; Η ισχυρότερη παλμοδόνηση της καρδιάς συμβαίνει όταν βρεθεί μπροστά σε μια θεϊκά παλλόμενη ζώσα ψυχή! Αν σε αγγίξει η παλμοδόνηση της αγάπης ενός τέτοιου όντος, τότε δυναμοδοτείται και η δική σου καρδιά. Το βίωμα αυτό της πρωτογενούς, άγιας, θεϊκής αγάπης είναι τόσο συγκλονιστικό που ο νους κενώνεται για να προσλάβει ελεύθερος πλέον την αλήθεια ως καρδιακό γεγονός χαράς και χάρης. Ο νους γίνεται καρδιακός! Η αλήθεια δεν είναι μια γραμμική ατέρμονη περιπλάνηση αλλά ένα κυκλικό πλήρες βίωμα της των πάντων ενότητας. Οι λέξεις πλέον δεν πληγώνουν, δεν διαχωρίζουν, αλλά εμπεριέχονται στην πληρότητα που τις γεννά. Η καρδιά δονείται κάθε φορά που αναμιμνήσκεται! Το να ζεις στην αύρα ενός θεϊκού όντος είναι η ισχυρότερη εμπειρία «ενθύμησης» αλλά και αρτιότητας του ζην. Ευλογημένα τα όντα που δονούν την αγάπη μέσα μας! Ο Χριστός αγκάλιαζε καρδιακά τους μαθητές του για να τους μεταφέρει άμεσα την δόνηση της ιερής του καρδιάς… Στους αιώνες το αιθερικό της γης πάλλεται από την αγάπη αυτή… Πάντοτε παρών ο Χριστός αγκαλιάζει τον άνθρωπο ανυψώνοντας τις δονήσεις της ύπαρξής του, εμπλουτίζοντάς τον με ασύλληπτες για τον νου αποχρώσεις φωτός! Στην αγκαλιά σου, Χριστούλη, η ζωή είναι γλυκιά…

Να είσαι καλό παιδάκι μέχρι να πεθάνεις!

Δεν είναι ανατριχιαστικό αυτό; Κάτω από την απειλή της αρρώστιας και του θανάτου ο άνθρωπος καλείται να συμμορφωθεί σε κανόνες και δέοντα μέχρι το happy end που μόνο happy δεν είναι: το μοιραίο τέλος! Και τότε του τάζουν αιώνια ζωή! «Αλίμονο σ’ αυτόν που φοβάται κόλαση ή ελπίζει παράδεισο» έλεγε ο μεγάλος κρητικός, ο Ν. Καζαντζάκης. Και τα δύο εικόνα και ομοίωση του νου μας! «Σαν άνθρωπος μου φαίνεται ο Θεός σας, δεν τον θέλω!» συνεχίζει… Ο Ραφαήλ μας αποκαλύπτει την αειζωία: ανατροπή! Το τέλος του θανάτου! Πώς; Σταματώντας να αποδίδουμε πίστη σε μια πραγματικότητα που δεν υπάρχει! «Να αρνιέσαι ό,τι θωρούν τα μάτια σου! Η ζωή δεν είναι παρά μία παράσταση που δίνουν οι πέντε θεατρίνοι του κορμιού σου! Να πεθαίνεις και να λες θάνατος δεν υπάρχει!» λέει ο μπάρμπα-Νίκος… Έχουμε σταθεροποιήσει κάτι ανύπαρκτο! Δεν υπάρχει καν σώμα! Σταθεροποιούμε και κλειδώνουμε τις φαντασιώσεις μας! Τι παγίδευση! Αυτό ακριβώς είναι η πτώση! Όλοι μας ζητούν να συμβιβαστούμε με την υποτιθέμενη μοίρα μας, τον θάνατο, ενώ η μόνη διέξοδος είναι η ακύρωση του ίδιου του θανάτου! Να βγούμε ΕΞΩ από το Μάτριξ, την ομαδική ψευδαίσθηση μιας συλλογικής θυμαπάτης. Η αλήθεια λέγεται πλέον απροκάλυπτα: δεν είναι απαραίτητο το τραύμα του θανάτου για την ανάσταση της ψυχής! Πρόκειται για την χειρότερη δολοφονία του ανθρώπου! Κανένα έγκλημα δεν συγκρίνεται με αυτό! Ποιος τόλμησε να πει ποτέ στον άνθρωπο πως μπορεί να μην πεθαίνει; Λοιπόν, αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια! Η συνειδητότητα όμως του ανθρώπου μακράν απέχει ακόμα από την αειζωία! Πώς άλλωστε να του χαριστεί, όταν ακόμα αγνοεί τον θεμελιώδη νόμο της ζωής: την Αγάπη! «Μετά» δεν υπάρχει! Ό,τι κόσμο έφτιαξες θα βρεις. Αυτό όμως είναι διαφορετικό «μετά» από εκείνο των μεταφυσικών φαντασιώσεων. Το ιερό συμβάν της ζωής αναβλύζει ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, αλλά ταυτόχρονα ΠΑΝΤΟΥ και ΠΑΝΤΑ, αν τα υλικά σου δεν είναι θνησιγενή: αν δηλαδή αντέχουν την ασύλληπτη ένταση του Φωτός! Τολμείστε να ζήσετε! Δεν έχει υπάρξει μεγαλύτερη εξαπάτηση και κλοπή της θεϊκής δυνατότητας του ανθρώπου από την «μεταφυσική», στο όνομα της οποίας εκτελείται η εξαίσια ευκαιρία να κατοχυρώσει ο άνθρωπος το δικαίωμα να ζει αείζωα στους κόσμους του παντός! Νά γιατί οι Έλληνες δεν είχαν μεταφυσική: η ζωή σε όλη της την κλίμακα είναι ένα φυσικό συμβάν. Η συμβατότητα προς το ιερό συμβάν της ζωής είναι μόνον η Αγάπη! Αγαπήστε και ζήστε! Ζήστε και αγαπήστε! Ο Χριστός μόνο για την Αγάπη μίλησε… Και έφτιαξαν μια περισπούδαστη θεολογία που τσιμέντωσε την δροσερή αείζωη πνοή της… «Τα απλά μου λόγια τα σκορπίσαν σαν κανόνες και δεν ήξερα τίποτα εγώ…» είπε ο Παράξενος…

*

Το φύλο συκής των διανοουμένων

Ο νους δεν μπορεί να θεραπεύσει τον νου, αφού ο ίδιος είναι το πρόβλημα! Η συμβατική χρήση του νου περιορίζει τον άνθρωπο στην γραμμική λογική και το αδιέξοδο των σκέψεων γύρω από το επιστητό. Ακόμα και η φαντασία του νου είναι προσδιορισμένη από το σκοινί από το οποίο κρατιέται η λογική του. Όσο και να καλλιεργήσεις τον νου, όσο και να μορφωθείς και να εκλεπτύνεις το νοητικό σου οικοδόμημα, δεν παύει να εφάπτεται μιας σχετικής πραγματικότητας που αντανακλά αδιαλείπτως τον εαυτό της κρύβοντας εντέλει τη θέα του Ζώντος εαυτού, την εμπειρία του κβαντικού Όλου, τον πολυθρύλητο Ζώντα Θεό! Διανοούμενη και «ιδεαλίστρια» ούσα η ίδια -εντούτοις όχι μόνον αυτά-, γυρίζω και βλέπω τα λεπτεπίλεπτα τείχη που ακόμα και η υψηλότερη διανόηση ορθώνει μπροστά στον αδελφό-άλλο! Όλο και σε κάποιο σημείο τα όρια της ανοχής εξαντλούνται!
Και ιδού ενώπιόν μας η ανατροπή: η συνταρακτική αθωότητα, ελευθερία και αναρχία -ως προς το παιγνίδι της ανθρώπινης εξουσίας- του αγγελικού όντος που κινείται ανάμεσά μας απεκδύοντάς μας και από το τελευταίο φύλο συκής. Πραγματικά αγκαλιάζει κάθε ανθρώπινο πλάσμα χωρίς καμιά προκατάληψη, κανέναν διαχωρισμό, καμία εξαίρεση. Είδαμε να ανοίγει την πόρτα σε «όποιον τύχει»! Ενόσω οι εκλεκτοί των εσωτερικών οργανώσεων φιλοσοφούν ακόμα για τα δέοντα, ούτε στο όνειρο τους δεν φαντάζονται αυτό που εμείς ζούμε: την αθώα, καθαρή αγάπη! Το αγκάλιασμα χωρίς διακρίσεις, την περίθαλψη κάθε πλάσματος που ζητά βοήθεια. Την ευγένεια της πνευματικής φιλοξενίας που έχει οικοδεσπότη άγγελο με αληθινά φτερά θεϊκής δύναμης, και όχι χάρτινα φτερά θεωριών και μυστικών δοξασιών δι’ ολίγους. Δεν έχει τέλος η απλότητα! Η μόνη φυσική κατάσταση του όντος! Ας ανοίξουμε την καρδιά μας σε «όποιον τύχει» σπάζοντας τα όρια μιας νοημοσύνης διαιρετικής και εγωτικής. Γιατί ο άλλος είναι εαυτός μόνον όταν καταφέρουμε να αγγίξουμε το παιδί μέσα του: την μόνη του αλήθεια, την μόνη μας αλήθεια. Γι’ αυτό ο άγγελος μας δημιουργεί συνθήκες για να παίζουμε! Αφού μόνο ως παιδιά είμαστε δεκτοί στον Κήπο… Αλλιώς ως ενήλικοι -ένι λύκοι- είμαστε αποκλεισμένοι από τον Παράδεισο που είναι φτιαγμένος για την αθωότητα. Η συμπόνια του υπέροχου άγγελού μας είναι η άκρα ταπείνωση ενός θεϊκού όντος που γίνεται παιδί για να παίξει μαζί μας, να μας θυμίσει την ομορφιά της αθωότητας και να περισυλλέξει τις παιδικές ψυχές… Ακόμα και ο ιερός λόγος εύκολα αντιστρέφεται από τον άλλον σε αντίλογο -προς μεγάλη μου έκπληξη… Η αγάπη όμως του Ζώντος Θεού είναι το μόνο βάλσαμο που κάθε ψυχή ποθεί για την λύτρωσή της… Μια αγάπη που να αντέξει να κοιτάξει το σκοτάδι μας χωρίς να μας αποστραφεί… Και να το μεταλλάξει σε φως! Η άνευ όρων θεϊκή αγάπη!
Ελάτε να αγαπηθούμε, αγαπημένοι μου! Σαν παιδιά! Ο Αθώος, ο Ζων Χριστός, είναι ανάμεσα μας και μέσα μας!

Το σε μισώ γιατί σ’αγάπησα των ανθρώπων

Τα ημιτελή σχήματα, καθετί «μισό», γίνεται στο τέλος μίσος: έρωτες, φιλίες, πνευματική μαθητεία… Πρέπει να είσαι μισός για να μισείς! Το λίγο δεσμεύει, το πολύ ελευθερώνει! Μόνο η πληρότητα είναι ελευθερία! Και μόνο στην ελευθερία ανθίζει η αγάπη! Τι θλιβερό να πλησιάζουν τον άγγελο και να φεύγουν πριν τον γνωρίσουν… Μισοί… Μισώντας τον…
*

Μην τα βάζεις ποτέ με τις συνθήκες!

Στον βαθμό που η προσοχή του ανθρώπου είναι εστιασμένη στην πραγματικότητα που αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις του, δεν γνωρίζει το κβαντικό πλέγμα μέσα στο οποίο διαπλέκονται άπειρες δυνατότητες ζωής, ούτε το πώς να χορεύει μαζί τους με τρόπο που να ζει το Φως σε όλο και υψηλότερη Λάμψη. Όλες οι πραγματικότητες ώς την ίδια την πηγή του Φωτός, είναι παρούσες ταυτόχρονα ΕΔΩ και ΤΩΡΑ. Αυτό που φαίνεται είναι μια φαντασμαγορία των αισθήσεων. Εκείνο όμως που πραγματικά αντιλαμβανόμαστε, είναι αυτό που επιλέγουμε! Τα γεγονότα, οι συνθήκες, δεν είναι παρά προκλήσεις στην στατική μας οπτική. Οι νόμοι, ο τροχός του κάρμα, είναι ο αυτόματος πιλότος της εξέλιξης μας, μέχρι να γίνουμε ο κυβερνήτης του σκάφους μας και να ταξιδεύουμε ελεύθερα στα πεδία του Φωτός. Οι νόμοι είναι συντηρητές της ισορροπίας μέσα στην διττότητα όπου ισορροπεί προς το παρόν η ανθρώπινη συνείδηση. Εν τέλει οι συνθήκες είναι πάντοτε υπέρ του ανθρώπου, αφού ακόμα και στην δυσμενέστερη τους μορφή διασφαλίζουν ως πρόκληση την εξέλιξη και την πνευματική του επιβίωση. Η πρόνοια του Θεού ως άγρυπνος άγγελος παρακολουθεί την παιδική ακόμα ανθρώπινη συνειδητότητα λειτουργώντας το μυστήριο της ζωής απειρότροπα μέσα και έξω από μας. Οι συνθήκες είναι όπως ο καιρός! Ο καιρός εναλλάσσεται πολλές φορές δυσαρεστώντας μας, όμως δεν γνωρίζουμε τον πραγματικό λόγο της εναλλαγής αυτής που είναι πάντοτε εντέλει η εξισορρόπηση και η συντήρηση της ζωής σε συνθήκες διττότητας. Ο λατρευτός μου Ηλίας, αρχαία, σοφή ψυχή, μου έλεγε πάντοτε όταν διαμαρτυρόμουν για την συννεφιά και την μουντάδα, πολύ αυστηρά: «Μην τα βάζεις ποτέ με τον καιρό, Μαρία μου!» Μην τα βάζετε ποτέ με τις συνθήκες αγαπημένοι μου! Είναι το σχολείο για την εξέλιξη μας! Φτάνει να έχουμε εμπιστοσύνη στον αόρατο άγγελο -ζώντα και ορατό εντούτοις για την ηλιακές συνειδήσεις- που μας προστατεύει και μας οδηγεί πέρα από αυτό που κάθε φορά αντιλαμβανόμαστε με τον νου! Ας αναρωτηθούμε για μια φορά από τι μας γλυτώνει, και τι ανταλλάσσει υπέρ ημών με το ελαχιστότερο για μας τίμημα παραβλέποντας τα αναρίθμητα μας πταίσματα και το καρμικό φορτίο ενός εκάστου... Εμείς ας είμαστε Άη Βασίληδες στην ζωή των άλλων! Κομιστές χαράς και φωτός! Έτσι φωτίζεται και χαριτοδοτείται και η δική μας ζωή! Έτσι αλλάζουμε τις συνθήκες όλων! Κανείς που δεν δωρίζει, δεν χαίρεται το δώρο, όπως κανείς που δεν αγαπά δεν πιστεύει ότι τον αγαπούν!

*

Mόνο να είσαι ευτυχισμένος

Ο εγκέφαλος πρωτογενώς βλέπει μόνο φως! Ένα μωρό μαθαίνει να βλέπει ό,τι του δείχνουν. Αυτό που είσαι είναι πέρα από αυτά που σε έμαθαν να βλέπεις! Τι είσαι όταν δεν βλέπεις τίποτα; Δεν ξέρουμε πώς είναι ο άνθρωπος χωρίς σκέψη! Μόνο φως! Ο κόσμος αυτός είναι δημιουργημένος από όντα που με τις πρωτόλειες δυνάμεις τους αντιγράφουν τον Θεό! Το μόνο αξιόλογο που μπορείς να κάνεις είναι να βρεις ποιος είσαι! Να δεις την θυμαπάτη: ούτε αρνητικοί ούτε θετικοί αριθμοί υπάρχουν. Το ζητούμενο είναι ένα: να είσαι ευτυχισμένος! Ο Ζων Θεός είναι μέσα στην συμπόνια. Η συμπόνια είναι η πύλη: βγαίνεις από το σύστημα. Να προσεύχεσαι σε σένα, αφού εσύ δημιούργησες αυτό τον κόσμο που αντιλαμβάνεσαι! Να τον ρωτάς! Αν δεν σου αρέσει ο κόσμος σου, να τον αλλάξεις. Η ψυχή σου είναι αντίγραφο της ζώσας ψυχής. Υπάρχει μια εμπειρία να γνωρίσεις: το υπέρτατο φως!
*

Ο σαμποτέρ μέσα σου

Ο σαμποτέρ μέσα σου δεν είναι εχθρός αλλά δάσκαλος! Είναι πρόκληση για να βρεις άλλο τρόπο να αντιμετωπίσεις τον εαυτό σου. Ο σαμποτέρ μέσα σου -αυτός που σε κρίνει, σε ελέγχει, σε δοκιμάζει-, είναι δάσκαλος! Ο χαρακτήρας δεν αλλάζει. Είναι απλό όχημα. Αυτό που παίζεται σε κάθε άνθρωπο είναι σε βάθος ψυχής ανεξερεύνητο από τον ανθρώπινο νου! Ο μόνος τρόπος να ζήσεις ζώσα ζωή είναι να συγκλονιστείς από συμπόνια! Ο Αθώος είπε πως είναι οδός, αλήθεια και ζωή… Ζώσα Αγάπη! Μόνο η Ζώσα Αγάπη σε αθωώνει… Και τότε αθωώνεις και ευλογείς τον κόσμο γύρω σου! Η λέξη άνθρωπος εμπεριέχει την λέξη αθώος! Αμήν.
*