Αθήνα, 9.3.2006«Άχρηστος», Χριστός, Άγιο Πνεύμα, ή ανθρωπόμορφο ον, άνθρωπος-Χριστός, αγία Δύναμη! Η δυνατότητα να εμφανιστεί ο άνθρωπος στη Δημιουργία ως πρόσωπο -αποκρυσταλλωμένη προσωπικότητα, σύμφωνα με τη Δωρική Παράδοση, δηλαδή ως χριστική συνείδηση- καταλήγει στο απρόσωπο που είναι αυτή καθαυτή η αγιοπνευματική Δύναμη! Νά γιατί ο Λόγος, ο Χριστός, ενσαρκώθηκε, ενώ το Άγιο Πνεύμα δεν γίνεται να ενσαρκωθεί! Και βεβαίως μιλάμε για τριαδική ενότητα. Γι’ αυτό και υπό αυτή την έννοια όλα είναι συντελεσμένα, αφού ο Λόγος ενσαρκώθηκε! Εσχατολογικά, δηλαδή, έλαβε το Πρόσωπο του Θεού άπαξ πνευματική μορφή, ως Χριστός, ως απειροαιώνια εκδήλωση του άναρχου Πατρός, ο οποίος μέσα στο μυστήριο της Μονάδος, δηλαδή της αγάπης, συμπεριέλαβε κάθε όψη του Εαυτού Του, κάθε ανθρώπινον όν! Το αμορφοποίητο χάος των αντιθέσεων αλλά και των άπειρων δυνατοτήτων γίνεται άνθρωπος-Χριστός! Και αποδίδεται, διαχέεται, ως απρόσωπη, πανταχού παρούσα, απειροαιώνια, αγιοπνευματική Δύναμη. Αυτό που εξαρχής ε ί ν α ι! Ο Βράχμα ξυπνά από το όνειρό του με την εμφάνιση του κοσμικού Χριστού. Εδώ ας αναζητήσουμε το μυστήριο του ανεκδήλωτου και εκδηλωμένου Θεού, το μυστήριο του μηδενός ως γεννητορικού σημείου, το μυστήριο της Μονάδος, της Τριάδος καθώς και της Επταδικής Προβολής ως υλική δημιουργία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου