ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ!

Η ΜΩΒ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΓΗ...

15 Νοε 2010

Της γης τα ορφανά

Ένα κάλεσμα προς τις άστεγες ψυχές

Ασφαλείς στους μαντρότοιχους πεποιθήσεων, οπαδοί και οδηγοί οριοθετημένοι σε παραδείσους που αφήνουν απ’ έξω την κόλαση των άλλων, δεν θα ανταποκριθούν ποτέ στα όντα που γεννήθηκαν γι’ αυτό το κάλεσμα! Στα όντα που είναι το ίδιο το κάλεσμα. Δεν μας χωρίζουν λέξεις αλλά παγωμένες καρδιές! Καρδιές που, με άλλοθι τον νου, επιλέγουν να αυτοπροσδιορίζονται μακριά από το φως που θα τις ζεστάνει και θα τις αφυπνίσει σε έναν καινούργιο κόσμο. «Το μόνο που έχουν να χάσουν οι σκλάβοι είναι τις αλυσίδες τους» έλεγε ο γερο-Μάρξ. Γι’ αυτό και κάθε μορφής losers είναι πιο κοντά στην αλήθεια: γιατί η ανάγκη τους είναι ζωτική, καθαρό αίμα. Αυτός που έχασε -ή δεν τις είχε ποτέ- τις βεβαιότητες και τις ασφάλειές του στον κόσμο αυτό της ψευδαίσθησης, είναι πιο ειλικρινής αποδέκτης μιας άλλης πραγματικότητας. Που δεν είναι απλώς ανατρεπτική οπτική, αλλά ζωντανός τόπος και τρόπος ύπαρξης, ανοιχτός προς τις απειρότροπες παλμοδονή-σεις ζωής ζώσας. Είναι ο δρόμος των γενναίων ψυχών! Πρέπει να χάσεις την ψυχή σου για να την βρεις! «Freedom is just another word for nothing left to lose». Ευτυχώς οι άστεγοι του κόσμου έχουν στέγη τον Ουρανό! Ο Χριστός, αδιαφορώντας για τα ιερατεία, τους γραμματείς και τους φαρισαίους, περπάτησε στους δρόμους του κόσμου, αγκαλιάζοντας κάθε πλάσμα που του απηύθυνε το αίτημα της λύτρωσής του. Κάθε εποχή έχει τον Χριστό της! Όσο στην γη είναι παρούσα η Χριστική Δύναμη, καλεί τον άνθρωπο με τον ίδιο συνταρακτικό τρόπο… «Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ… Πόσες φορές δεν σε κάλεσα όπως η κλώσα τα κλωσόπουλα…» Θα σου μιλήσω με όποιες λέξεις θέλεις, θα σε αγκαλιάσω με όποιο τρόπο θέλεις, θα αφουγκραστώ την ελπίδα και το όνειρό σου! ΄Ελα! Έλα! Έλα στο υπέροχο ΜΑΖΙ: την πύλη άλματος προς τον κόσμο του θαυμαστού!

*

Δεν υπάρχουν σχόλια: