Η αόρατη Οικογένεια

Οι θρησκείες και οι εσωτερικές σχολές έχουν μιλήσει μες στους αιώνες για τις ουράνιες ιεραρχίες των όντων και την εποπτεία τους πάνω στα ανθρώπινα δρώμενα. Έχουν μάλιστα δώσει ονομασίες στα όντα αυτά, πολλά από τα οποία προσωποποιούν. Πάντοτε όμως ο ανθρώπινος νους αντιλαμβάνεται την ιεραρχία με τρόπο που ενέχει άσκηση εξουσίας και ως εκ τούτου τιμωρία και ενοχή. Ο διεστραμμένος αυτός νους ένα τρόπο έχει να συλλαμβάνει τα πράγματα: απειλητικά για τον ίδιο, τον συνάνθρωπο του αλλά και τις εκδοχές της «αλήθειας» που θεωρεί ότι αντιλαμβάνεται. Στην πραγματικότητα ο τρόπος που σκέφτεται ο άνθρωπος είναι αυτοκτονικά επιθετικός. Όλη η Σφαίρα της Ζωής η έμπλεη ζωηφόρου φωτός δεν είναι παρά ζεστή μήτρα που γεννά και συντηρεί απειρία όντων μέσα από έναν μοναδικό και «αδήριτο» νόμο: την Αγάπη! Γέννημα της Αγάπης είναι η Ζωή σε όποια κλίμακα και αν την βιώνουμε! Την απάντηση για όλα τα παρατράγουδα ας την αναζητήσουμε στην δυνατότητα ελεύθερης επιλογής. Δημιουργούμε δηλαδή θνησιγενή σύμπαντα κατ’ εικόνα και ομοίωσή μας τα οποία σαν μπούμερανγκ μας χτυπούν ατομικά και συλλογικά. Στους πτωτικούς, λοιπόν, κόσμους όπου οι συνειδήσεις είναι αποκομμένες από το μυστήριο της των πάντων ενότητας, την Αγάπη την αντιστρέφουν σε φόβο! Η δόνηση της αγάπης δεν μπορεί να φτάσει στις ψυχές αυτές ως έλεος, ως αέναη δωρεά, παροχή των πάντων στους πάντες! Όσο πιο μακριά είναι μια ψυχή από την Πατρίδα, τόσο περισσότερο ζει αντί της Αγάπης τον φόβο, την ενοχή, την τιμωρία. Δημιουργεί δηλαδή την κόλασή του! Γιατί τι άλλο είναι η κόλαση από τόπος χωρίς αγάπη! Έτσι τα όντα που από το παν και παντού μας αγκαλιάζουν μεταφέροντας την Αγάπη, την Παρουσία, τα Δώρα τους, είναι για τον χοϊκό άνθρωπο είτε οι εκτελεστές της τιμωρίας του, είτε η αφηρημένη ελπίδα του από μηχανής Θεού! Δεν υπάρχει όμως ζώσα σχέση και συλλειτουργία με τα αναρίθμητα όντα που κατοικούν στο Σύμπαν και διατρέχουν απ’ άκρου εις άκρον την Δημιουργία υπηρετώντας την Ζωή και τον μοναδικό της νόμο: την Αγάπη! Είναι η αόρατη Οικογένειά μας που μας προσέχει και μας οδηγεί στο πεπρωμένο μας. Θέλουμε στ’ αλήθεια να την συναντήσουμε; Θέλουμε να συνομιλήσουμε με τους αγγέλους που πλάι μας κάθε στιγμή χορεύουν; Σαν τις χιονονιφάδες μπορούμε να απλώσουμε τα χέρια μας και να αγγίξουμε τους αγγέλους! Ένας ο Εαυτός, άπειρα χρώματα, όψεις, εκδηλώσεις μοναδικότητας! Απερίγραπτος χορός ομορφιάς, ευφυΐας, αγάπης! Ως πότε η γη θα ζει σε πνευματική απομόνωση; Κι εσύ τι επιλέγεις ως άτομο; Η γιορτή των Αρχαγγέλων έρχεται σε λίγες μέρες… Ας τους καλέσουμε βαθειά μέσα από την ψυχή μας… Να γίνουν οι αποκαλυπτές της ζωής μας! Ραφαήλ, άγιε αρχάγγελε, ΕΡΧΟΥ!