«Δεν ανήκω πουθενά, αλλά η φύση μου είναι ίσως θρησκευτική, δηλαδή θέλει να συγκροτήσει έναν κόσμο και να τον πιστεύει αιώνιο!» Εικόνες είναι τα ποιήματα σου, είπες. Κοιτάζεις τον κόσμο σαν ζωγράφος! «Βλέπω τα πράγματα και νομίζω ότι είναι μια αρετή. Πρέπει οι ποιητές να το έχουν αυτό, αλλιώς αν βάζουν μόνο σκέψεις, κινδυνεύουν να περάσουν στο abstrait, στο αφηρημένο…» Ακραιφνώς ελληνική η οπτική Σου δεν είδε ποτέ έξω από την αλήθεια αυτό που τα μάτια κοιτάζουν! Ο λόγος στην Ελλάδα γίνεται σάρκα, δεν αιωρείται ως αφηρημένη δοξασία! Είδες μέσα στο φως της ελληνικής γης την εικόνα ενός κόσμου όμορφου, έμπλεου θεϊκότητας, αντάξιου του ουράνιου ανάλογου! Βαθειά αναρχικός Οδυσσέα ως γνήσιος Έλληνας η ποίηση Σου καταγγέλλει την ασχήμια κάθε λογής εξουσίας! Ελεύθερος από ιδεολογίες, θεσμούς, θρησκείες, έμεινες αληθινός, πνευματικός: «θρησκευτικός!» Δηλαδή ευλαβής μπροστά στο Κάλλος που δεν χρειάζεται καμιά μεταφυσική για να στηρίξει το πνεύμα αφού το εμπεριέχει! Χαίρε Οδυσσέα! Λάμπεις στην Ελλάδα του πάνω πατώματος του κόσμου… Παιδί της αιώνιας Ελλάδας, ψυχή από την ψυχή της! Εσύ που ευτύχησες να ζήσεις «έξω από τις αγορές του αιώνα», έφυγες έγκαιρα χωρίς να προλάβεις να δεις τα «τέρατα με τα πλάγια λιπαρά πόδια» να προσπαθούν να χωρέσουν την Ελλάδα Σου στα κέρδη του χρηματιστηριακού τους τζόγου!
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου