ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ!

Η ΜΩΒ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΓΗ...

30 Δεκ 2011

Στο μοναστήρι του Τιμίου Σταυρού: η εξομολόγηση ενός κοσμοπολίτη μοναχού!

1982, στο μοναστήρι του Τιμίου Σταυρού στην νέα πόλη της Ιερουσαλήμ. Αρχαίο μοναστήρι χτισμένο, σύμφωνα με την παράδοση, πάνω στο τρισυπόστατο «ξύλο» από το οποίο έγινε ο σταυρός του Χριστού. Φτάσαμε απόγευμα. Χτυπήσαμε πολλές φορές την πόρτα του περιτειχισμένου μοναστηριού. Καμιά απάντηση. Πάνω στην ώρα που ετοιμαζόμασταν να φύγουμε, βλέπουμε ένα μοναχό να μας φωνάζει από το παράθυρο ψηλά. Κατέβηκε αμέσως και άνοιξε την βαριά μοναστηριακή πόρτα. Ήταν ο Νάρκισσος, ηγούμενος και μοναδικός κάτοικος του μοναστηριού. Ένα πλάσμα σπάνιας ομορφιάς! Σίγουρα δεν του έδωσε τυχαία ο γέροντάς του το όνομα αυτό! Όπως μας είπε στην συνέχεια, από μια άξαφνη παρόρμηση κοίταξε έξω από το παράθυρό του και μας είδε! Οικείος και αγαπημένος μας υποδέχτηκε καρδιακά σαν να γνωριζόμασταν από πάντα! Μείναμε ώρες πολλές μαζί κουβεντιάζοντας… Μας μίλησε εξομολογητικά για την συνταρακτική ζωή του… Η νύχτα έπεσε χωρίς να το καταλάβουμε. Μας κράτησε να κοιμηθούμε στο μοναστήρι. Γεννήθηκε, όπως μας είπε, μέσα στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου στην Πάτρα όπου κατέφυγε η μητέρα του για να γλιτώσει από τις τελευταίες βόμβες που έριχναν οι Γερμανοί καθώς εγκατέλειπαν την Ελλάδα! Εννέα χρονών συνάντησε τον γέροντά του και αφιερώθηκε στην Παναγία! Πριν κατέβη στους Αγίους Τόπους, επί χρόνια στην Πάτμο κάθε μέρα έπλενε με «ροδόνερο και δάκρυα» το σπήλαιο της Αποκάλυψης… Ως ηγούμενος του Τιμίου Σταυρού με την εξαιρετική του μόρφωση και παρουσία έγινε γρήγορα ευρύτερα γνωστός. Ερχόντουσαν από όλο τον κόσμο να τον γνωρίσουν από κοντά, και να δουν την τεράστια συλλογή του από αντίκες και έργα τέχνης που γέμιζαν τα ακατοίκητα δωμάτια του μοναστηριού. «Ο αριστοκράτης μοναχός» έγραφαν γι’ αυτόν τα γαλλικά περιοδικά. Ώσπου μια μέρα ένιωσε να τον πνίγουν! Κάλεσε ένα φορτηγό, τα φόρτωσε όλα μέσα και απαλλάχτηκε μια για πάντα από αυτά! Από τα χείλη του άκουσα για πρώτη φορά τον ορισμό του μοναχού, ο οποίος γράφτηκε ανεξίτηλα στα βάθη του όντος μου: «ο πάντων χωρισθείς και πάσιν συνηρμοσμένος!» Μαζί με μία ακόμα συνταρακτική αλήθεια: ''Στον Θεό αφιερώνονται οι καλύτεροι των ανθρώπων και όχι οι αποτυχημένοι και ριψάσπιδες!"
*

Δεν υπάρχουν σχόλια: