ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ!

Η ΜΩΒ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΓΗ...

14 Φεβ 2012

Προσευχή ή βαρβαρότητα

Μακάρι η πρόκληση των καιρών να γίνει αφορμή και έναυσμα μιας διαδρομής προς τα έσω! Μιας διαδρομής αυτογνωσίας και αυτεπίγνωσης. Ένα ταξίδι στο φως, στον θαυμαστό κόσμο που ούτως ή άλλως υπάρχει ερήμην μας! Ρομαντικό; Αφελές; Ανεδαφικό; Η πραγματικότητα φαίνεται τόσο αμετακίνητα συμπαγής! Εντούτοις μία μόνο διαδρομή κινεί την αποκατάσταση των πραγμάτων: εκείνη που οδηγεί έσω! Η προσευχή δεν είναι ένα θρησκευτικό καθήκον ούτε μία ανούσια επανάληψη λέξεων και ευχών. Είναι στροφή της συνείδησης στο φως που είναι η ίδια μας η ζωή! Είναι αναγωγή σ’ αυτό που δεν φαίνεται και εντούτοις εκθαμβωτικά υπάρχει! Ένας κόσμος ανέγγιχτος από την διττότητα, ανέγγιχτος από κάθε μορφή κακίας! Μια χρυσή πηγή ζωής! Ας προσευχηθούμε επί τω αυτώ! Ο αόρατος πόλεμος μαίνεται! Οι πραγματικοί θύτες, τα πραγματικά θύματα δεν είναι ορατά στα χοϊκά μάτια… Προσευχή! Αναφορά στο ιερό με όποιο τρόπο το αναγνωρίζει η συνείδηση εκάστου… Διαφορετικά παραμένουμε ανίσχυροι στην βαρβαρότητα μιας ψευδαισθητικής λογικής πραγμάτων, και ενός ψευδαισθητικού κόσμου, που όμως μας πονά σαν να είναι πραγματικός! Οι αφυπνισμένες στο φως συνειδήσεις είναι οι μόνοι υπερασπιστές του πλανήτη μας, της πατρίδας μας, των συνανθρώπων μας, του εαυτού μας! Δεν είμαστε τίποτα άλλο από ζήτημα φωτός!
*

Δεν υπάρχουν σχόλια: