Από την θάλασσα του Σουνίου

Λόγος προς τον «Κανένα» που είναι τα πάντα!

Τι παράξενο πλάσμα! Κινείται σαν την πνοή του ανέμου! Πάλλεται, αλλάζει, με έναν τρόπο που κανείς ανθρώπινος νους δεν μπορεί να παρακολουθήσει! Είναι τόσο τρυφερά ανθρώπινος όσο και απόλυτα «αλλού»! Η σιωπή του είναι η μεγαλύτερη διδασκαλία! Οι ρόλοι που παίζει υπέρ του ανθρώπου δεν έχουν τέλος! Όντας απόλυτα αληθινός, δίνει αδιάκοπα τις δικές του παραστάσεις χάριν των άλλων στην μεγάλη παράσταση του Μάτριξ! Χρησιμοποιεί κάθε του κύτταρο, σωματικό και ψυχικό, αξιοποιώντας την παραμικρότερη δυνατότητα Ζωής χάριν της Ζωής! Δεν έχει όρια το τι πράττει για το ως εν ουρανώ και επί της γης!  Αόρατο φίλτρο Ζωής, είναι η ασφάλεια της Γης στον αόρατο πόλεμο! Ο υπερασπιστής! Ο θαυμαστός! Ο Μόνος από τους ανθρώπους και ένα με τον ουρανό! Χαρά και γέλιο του κόσμου! Το παιδί που όλοι κάποτε υπήρξαν! Ο ελεύθερος από τις λέξεις, ο ελεύθερος από τους ανθρώπους και τους δαίμονες! Ο άγνωστος γνωστός φίλος του ανθρώπου… Ο Μόνος…

*

Το τίμημα της αντίληψης είναι ο πόνος

Είσαι έτοιμος για να μην πονάς; Είσαι έτοιμος για να σπάσεις την πόρτα της αντίληψης και να βρεθείς στο καθαρό φως; Είναι το τελευταίο στάδιο της ανέλιξης του ανθρώπου: ο άγγελος! Η νοημοσύνη που έχει φτερά! Μια καινούργια νοημοσύνη! Μέθεξη με το Όλον. Μη πόνος. Ροή με το όλο πράγμα. Ζώσα Ζωή. ΦΩΣ!

*

Εγώ είμαι όπως ήμουν στα δεκαπέντε μου χρόνια! Εσύ;

Το μέσα μου χορεύει τον ίδιο χορό της ομορφιάς και του φωτός! Νιώθω την ίδια ελευθερία, την ίδια παρόρμηση να αγκαλιάσω κάθε πλάσμα μέσα στο φως και την αγάπη, και να το εναποθέσω στην υπέροχη αγκαλιά της Ζώσας Ζωής! Για να αναστηθεί μέσα του κάθε αίσθηση Ζωής! Νιώθω την ίδια ευλογία του να ταξιδεύω στα ατέρμονα πεδία της θεϊκής αλήθειας και να αφήνω πίσω μου τα δώρα μου: λέξεις και μωβ αγάπη! Το ίδιο έτοιμη να ζήσω και να πεθάνω για μιαν ιδέα, έναν έρωτα, μιαν αποστολή! Αυτό εξάλλου κάνω! Ιδέα, έρωτας, αποστολή έγιναν ένα! Το μόνο της ζωής μου Ταξίδι! Τώρα και πάντα! Αμήν.

*

Και όμως είμαι πιο χρήσιμη με την απουσία μου!

Τι έκπληξη! Και όμως είναι αλήθεια! Κανείς δεν αντέχει το κατενώπιον! Η πρόσκληση και η πρόκληση είναι πολύ μεγάλη! Τι να με κάνουν όσοι δεν θέλουν το έως τέλους; Όσοι αγαπούν δεν είναι πλάσματα που αγαπιούνται! Ούτως ή άλλως η Μαρία ένας αέρας φωτός και αγάπης για κάθε πλάσμα είναι! Ένα μωβ πλάσμα της θάλασσας…

*

Η αυτονόμηση ως αυτοσυνείδηση δεν είναι ποτέ χωρισμός!

Η αγάπη είναι το πιο μαγικό πράγμα στον κόσμο γιατί διαρκώς πολλαπλασιάζει τον εαυτό της! Επεκτείνεται, αυξάνει, αγκαλιάζει αγαπώντας διαρκώς καινούργια πρόσωπα, καινούργια πλάσματα, καινούργια σύμπαντα, καινούργιους κόσμους! Ποτέ δεν διαχωρίζεται από ό,τι έχει ήδη αγαπήσει!  Πώς μπορείς να αγαπάς κάποιον και να διαχωρίζεσαι από ό,τι έχεις ήδη αγαπήσει; Σαν την θάλασσα εισχωρεί σε όποιο χώρο της ανοίξεις! Μόνον ο Εωσφόρος ζώντας την αγάπη του Θεού την αρνήθηκε επιζητώντας μια δική του κατάσταση πραγμάτων που όμως έδωσε υπόσταση στον θάνατο! Η αυτονόμηση ως αυτοσυνείδηση δεν είναι ποτέ διαχωριστική! Είναι ευλογημένος δυναμισμός της αγάπης μέσα στην αγάπη και από την αγάπη! Το παιδί δεν «αυτονομείται» αφήνοντας πίσω του την αγάπη του για εκείνους που το έφεραν στην ζωή, και κυρίως την μάνα που το γέννησε, προκειμένου να αγαπήσει ό,τι επιλέξει στην συνέχεια! Ούτε η αγάπη είναι δυνατόν να είναι ποτέ εμπόδιο! Μόνον ευλογία! Θλιβερές ανοησίες οι ψυχαναλυτικές προσεγγίσεις! Απλώς άλλοθι σε έναν πολιτισμό που δοξάζει το εγώ έχοντας γυρίσει την πλάτη σ’ αυτό που ούτως ή άλλως αγνοεί: την θεϊκή ουσία της αγάπης. Ευλογημένοι όσοι αγαπήθηκαν! Ευλογημένοι όσοι αγαπούν! Ακόμα και η πιο ατελής ανθρώπινη αγάπη προερχόμενη από τις πρωτογενείς ανθρώπινες σχέσεις, όπως οι «οικογενειακές» -τα πιο δύσκολα συμβόλαια ψυχής- πολύτιμη είναι, βάλσαμο! Αν κανείς πήρε και έδωσε αγάπη, η αγάπη αυξάνει, η ψυχή την ζει, την εμπεριέχει, την μοιράζει, την γιορτάζει! Όποιος χωρίζεται από ό,τι έχει αγαπήσει, δεν πρόκειται ποτέ να βρει αλλού την αγάπη! Η αγάπη γεννά αγάπη! Η αγάπη είναι μυστήριο! Είναι το μυστήριο της ενότητας! Κολυμπάμε μέσα στην αγάπη! Εμπλουτίζουμε και εμπλουτιζόμαστε από την συγκλονιστική εμπειρία της αγάπης! Από την αγάπη και για την αγάπη είμαστε εξάλλου, εδώ, στο μεγάλο θέατρο της Γης! Όλοι οι αγαπημένοι είμαστε μαζί! Για πάντα! Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει!

*

Ο μαθητής πάντοτε νιώθει υποτιμημένος από τον δάσκαλό του

Μόνον ισότιμα όντα μπορούν να επικοινωνήσουν και να ανταλλαχθούν πραγματικά! Ή ίδιας πνευματικής ποιότητας όντα που μπορεί να βρεθούν στην ιερή σχέση δασκάλου-μαθητή! Τότε στην πραγματικότητα μιλάμε για διαδικασία ενθύμησης, και μόνον αγάπη συνοδεύει την σχέση αυτή. Δεν μπορεί όμως να αγαπήσει κανείς αυτό που δεν μπορεί να φτάσει! Ούτε κάτι διαφορετικής από τον ίδιο ποιότητας. Γρήγορα το ενδιαφέρον μετατρέπεται σε αδιαφορία ή αναπτύσσεται απλή χρησιμοθηρία. Γι' αυτό η πραγματική εκπαίδευση γίνεται χωρίς να το καταλαβαίνει ο νους! Με το καθαρό φως!  Διαφορετικά ο δάσκαλος πρέπει να εφευρίσκει τρόπους να παρακάμπτει το εγώ του μαθητή! Απλώς αυτός που είναι ικανός να κάνει την υπέρβαση της αγάπης έχει αλλάξει από μόνος του «κλάση». Γιατί πάντα εντέλει μοιάζουμε σ’ αυτό που αγαπάμε! Αυτή είναι η νίκη της αγάπης! Αυτό είναι το θαύμα της αγάπης! Γι’ αυτό ο Χριστός απλώς λέει: «Αγαπήστε με! Και εγώ θα σας πάω στον Πατέρα μου! Δεν μπορείτε να πάτε αλλιώς!» Και όμως αυτό που ακούγεται τόσο απλό, είναι τεραστίως δύσκολο! Αν αγαπήσεις, έκανες το θαύμα!

*