Για το αφιέρωμα στην Μελίνα στο Ηρώδειο

Η Μαρία Ναυπλιώτη εξαιρετική ως Μελίνα! Στο στήσιμο του σώματος, την φωνή, την χαρακτηριστική μαγκιά της Μελίνας! Μας την έφερε μπρος μας υπενθυμίζοντάς μας ηχηρά την απουσία της! Του πόσο λείπει ο δημόσιος της λόγος για την Ελλάδα και την ελληνική οπτική και αίσθηση πραγμάτων στο διεθνές στερέωμα! Η Ναυπλιώτη δεν κατέφυγε σε φτηνό μιμητισμό! Ούτε καν τα μαλλιά της δεν έβαψε! Η φωνή της στα τραγούδια της Μελίνας ήταν εξίσου επιτυχής! Στο δεύτερο μέρος, το μουσικό, ο Σταύρος Ξαρχάκος με τον δικό του ιδιόρρυθμα «απόλυτο» τρόπο, διηύθυνε την ορχήστρα στα τραγούδια για την Μελίνα, πάντοτε στα ίδια υψηλά του στάνταρντ! Οι τραγουδίστριες όμως -η Έλλη Πασπαλά και η Ηρώ Ησαΐα- αν και ωραίες φωνές, δεν προκάλεσαν εντούτοις συγκίνηση! Σαν να μην είχαν το ψυχολογικό, και ιδεολογικό θα έλεγα, υπόβαθρο που χρειαζόταν για να σηκώσουν το ιστορικό βάρος μιας ολόκληρης εποχής που σφράγισε τόσο μοναδικά η Μελίνα! Θα ήταν καλύτερα από άποψη «κλίματος» να τραγουδούσε τα τραγούδια της Μελίνας η Ναυπλιώτη! Παρόλα αυτά σε ένα Ηρώδειο κατάμεστο, με την νύχτα μαγική, ξανασυναντηθήκαμε για μια ακόμα φορά οι άγνωστοι γνωστοί κάτοικοι της Αθήνας! Τέτοιες συναντήσεις είναι σαν να δηλώνουμε σιωπηρά την παρουσία μας! Παρουσία που δηλώνει πως η «άλλη» Ελλάδα, του πολιτισμού και του φωτός, είναι παρούσα! Και κανείς δεν ξέρει πώς, και ποια στιγμή, θα έχει την τελευταία λέξη!

*