Στον ενάντιο άνεμο να έχετε θάρρος! Εγώ είμαι που έρχομαι πάνω στην θάλασσα για να σας διασώσω!

Ανέβηκε ο Χριστός στο όρος μόνος για να προσευχηθεί. Το πλοιάριο με τους μαθητές καταμεσής της θάλασσας άρχισε να κλυδωνίζεται από τα κύματα. Ήταν ενάντιος ο άνεμος! Περπάτησε τότε ο Χριστός πάνω στην θάλασσα για να τους συναντήσει! Καθώς τον είδαν, ταράχτηκαν! «Φάντασμα είναι!» είπαν, κραυγάζοντας από φόβο. Και εκείνος τους λέει: «Έχετε θάρρος! Εγώ είμαι! Μη φοβάστε!» Ο Πέτρος τότε του ζήτησε, αν πράγματι είναι ο Χριστός, να τον κάνει να περπατήσει κι εκείνος πάνω στα νερά! Και ξεκίνησε να περπατά πάνω στα νερά προς τον Χριστό! Καθώς όμως ο άνεμος δυνάμωνε, φοβήθηκε, και άρχισε να βυθίζεται! «Σώσε με!» λέει στον Χριστό. Και εκείνος απλώνει το χέρι του και τον πιάνει. «Ολιγόπιστε, γιατί δίστασες;» Μόλις ανέβηκαν στο πλοιάριο ο άνεμος κόπασε. «Αληθινά είσαι Υιός Θεού!» αναφώνησαν όσοι ήσαν μέσα στο πλοιάριο…
Όταν ο άνεμος είναι ενάντιος και εμείς μόνοι καταμεσής της θάλασσας, ο Χριστός -μη ορατός στην αρχή- καθώς μας παρακολουθεί και μας νοιάζεται, ήδη περπατά πάνω στα κύματα για να μας συναντήσει!