Το εγώ αναζητά πάντα την απομόνωση, διότι, όταν είσαι μόνος το εγώ γίνεται ο κόσμος όλος!

Δεν υπάρχει τότε κανένας να πολεμάει με το δικό σου εγώ, δεν υπάρχει κανείς να σε εξευτελίζει, δεν υπάρχει κανείς με τον οποίο να μπορείς να συγκρίνεις τον εαυτό σου. Γίνεσαι ο ανώτερος όλων στα μάτια σου. Μπορείς να πιστέψεις απόλυτα στο εγώ σου -δεν θα σε ενοχλήσει τίποτε.

Είμαι εναντίον της απομόνωσης. Για την ακρίβεια, χρειάζεται να διαλύσεις το εγώ, όχι να το απομονώσεις!

Δεν πρέπει να γίνεις ένα νησί, ανεξάρτητος, χωρισμένος από το όλον: πρέπει να γίνεις μέρος της ξηράς, να γίνεις ένα μαζί της. Πώς γίνεται να είσαι ένα με την πραγματικότητα αν είσαι απομονωμένος; Η πραγματικότητα χρειάζεται συμμετοχή, όχι απομόνωση. Γι’ αυτό και το μεγαλύτερο σαμάντι συμβαίνει με την αγάπη, όχι με την απομόνωση.

Η μεγαλύτερη γιόγκα είναι η αγάπη, γιατί όταν αγαπάς, χρειάζεται να διαλύσεις τον εαυτό σου. Όταν αγαπάς, χρειάζεται να πεθάνεις, χρειάζεται να λιώσεις, να συγχωνευθείς.

Διδάσκω την αγάπη, όχι την απομόνωση! Η απομόνωση είναι ο τρόπος τού κόσμου, όχι ο τρόπος της θρησκείας. Έτσι συμβαίνει όμως: αναζητούσες τα πλούτη, την πολιτική εξουσία, την ιδιοκτησία -μετά απογοητεύεσαι. Μετά στρέφεσαι προς τα Ιμαλάια -απαρνείσαι τον κόσμο. Δεν απαρνείσαι το εγώ, απαρνείσαι τον κόσμο. Σε διδάσκω να απαρνηθείς το εγώ, όχι να απαρνηθείς τον κόσμο.

Ο  Ιησούς αναφέρει τους πτωχούς τω πνεύματι. Πρόκειται για την αναζήτηση ύπαρξης, να υπάρχεις με τρόπο τέτοιο που να μην υφίσταται καμιά διαφορά μεταξύ του να είσαι και να μην είσαι. Η μη-ύπαρξη γίνεται η μόνη ύπαρξή σου. Είναι τούτο δυνατό όχι μέσω της ανεξαρτησίας, είναι δυνατό μόνο αν αντιλαμβάνεσαι την αλληλεξάρτηση.

Μπορείς να δραπετεύσεις, αλλά ανεξάρτητος δεν μπορείς να είσαι ποτέ: μπορείς μόνο να γελαστείς.

Ακόμη και στα Ιμαλάια δεν είσαι ανεξάρτητος, είσαι και τότε εξαρτημένος από τον ήλιο. Αν δεν ανατείλει ο ήλιος, θα πεθάνεις αμέσως. Θα είσαι εξαρτημένος από το οξυγόνο και τον αέρα: αν εξαφανιστεί το οξυγόνο, θα πεθάνεις. Θα είσαι εξαρτημένος από το νερό, θα είσαι εξαρτημένος από χίλια πράγματα.

Την εξάρτηση πρέπει να την κατανοήσεις, όχι να την αποφύγεις. Αν καταλαβαίνεις την εξάρτηση, θα καταλάβεις αμέσως ότι κρυμμένη πίσω της βρίσκεται η αλληλεξάρτηση.

Δεν είσαι εξαρτημένος από τον ήλιο μόνο, είναι κι ο ήλιος εξαρτημένος από σένα! Χωρίς εσένα δεν μπορεί να υπάρχει ο ήλιος, όπως κι εσύ δεν μπορείς να υπάρχεις χωρίς τον ήλιο. Ακόμη κι ένα μικρό χορτάρι θα της λείψει της ύπαρξης -η ύπαρξη δεν θα είναι ποτέ πλήρης χωρίς αυτό. Κάποιο κενό, κάτι που της λείπει, θα βρίσκεται εκεί.

Μην νομίζεις λοιπόν ότι τα αστέρια είναι μεγάλα και το χορτάρι είναι μικρό κι ελάχιστο. Μέσα στην ύπαρξη, τίποτε δεν είναι μεγάλο και τίποτα δεν είναι μικρό, διότι η ύπαρξη είναι ένα όλον. Αυτό εννοούμε με την οικολογία: την αλληλεξάρτηση. Και η οικολογία δεν είναι για τη γη ετούτη μόνο, είναι για την ολότητα. Η οικολογία αποτελεί πνευματικό φαινόμενο.

Λες «τα κύματα και ο ωκεανός» για την ακρίβεια δεν υπάρχουν κύματα και ωκεανός, τα πάντα είναι ένα -ο ωκεανός που κυματίζει.

Τα κύματα δεν είναι κάποιο πράγμα. Είναι μια διαδικασία, μια κίνηση, η αναπνοή του ωκεανού. Εσύ και η αναπνοή σου δεν είστε δυο: εσύ είσαι η αναπνοή, η αναπνοή είναι εσύ. Αναπνέεις εσύ και η αναπνοή αναπνέει εσένα -είναι αδιαχώριστα αυτά.

Η ζωή είναι ένα πράγμα. Στην κατάσταση  του ενός: αλληλεξάρτηση.

Η λέξη Θεός είναι ένα επιπλέον όνομα. Η λέξη αγάπη είναι άλλο ένα όνομα, κι ακόμη καλύτερο από τον Θεό, γιατί τον Θεό τον έχουν καταστρέψει οι θεολόγοι. Η αγάπη παραμένει αγνή και παρθενική.

Το πρόβλημα δεν είναι ο κόσμος. Ο κόσμος είναι εξαιρετικά όμορφος, είναι σκέτη χαρά, δεν έχει τίποτε λάθος.

Κάτι λάθος υπάρχει σε σένα, όχι στον κόσμο. Άφησε αυτό το λάθος που είναι μέσα σου -μην απαρνείσαι τον κόσμο.

Σου διδάσκω να γιορτάζεις τον κόσμο, όχι να τον απαρνείσαι!

Εσύ αποτελείς την μάγια! Αν θέλεις λοιπόν κάτι να αφήσεις, άφησε τον εαυτό σου. Αν θέλεις κάτι να απαρνηθείς, απαρνήσου τον εαυτό σου.

Ο μόνος τρόπος να απαρνηθείς τον εαυτό σου είναι ο γιορτασμός!

Όποτε είσαι ευτυχισμένος, δεν υπάρχεις, όποτε είσαι λυπημένος, υπάρχεις, όποτε είσαι θλιμμένος, υπάρχεις, όποτε είσαι γεμάτος χαρά, δεν υπάρχεις.

 Με την μακαριότητα, με την έκσταση, εξαφανίζεσαι.

Με την λύπη και την θλίψη, εμφανίζεσαι ξανά. Παρατήρησε. Όταν γελάς, δεν υπάρχεις. Με το πραγματικό γέλιο, απλούστατα δεν υπάρχεις. Προέρχεται από κάποιο μέρος που δεν το γνωρίζεις. Προέρχεται από κάπου πέρα από σένα. Δεν γελάς εσύ: όταν υπάρχει το γέλιο, εσύ δεν υπάρχεις.

Χόρεψε! Όταν σε κυριεύσει πραγματικά ο χορός, όταν πραγματικά υπάρχει ο χορός, ο χορευτής δεν υπάρχει πια. Ο χορευτής έχει εξαφανιστεί, δεν υφίσταται!

Ο χορός είναι τόσο τρομερά πραγματικός που το μη-πραγματικό εξαφανίζεται κατ΄ανάγκην μπροστά του. Όταν είσαι ξέχωρος, είσαι το μάγια. Όταν είσαι ένα με το όλο, είσαι το θεϊκό στοιχείο.

 Όταν είσαι μόνος, προβάλει ένας ψεύτικος τύπος θρησκευτικότητας!

Όποτε είσαι μόνος, δεν υπάρχει κανείς να προκαλέσει το θυμό σου, κανείς να δημιουργήσει την ευκαιρία εκείνη όπου μπορείς να γίνεις λυπημένος, κανείς που να φέρει ενώπιόν σου τα ψεύτικα πρόσωπά σου!

Πήγαινε στα Ιμαλάια: θα δεις πολλούς ανθρώπους να τριγυρνούν εκεί. Είναι δειλοί, δεν μπορούν να έρθουν πίσω στον κόσμο. Τι είδους αγνότητα είναι αυτή που είναι φοβισμένη; Τι είδους αγαμία είναι αυτή που είναι φοβισμένη; Τι είδους πραγματικότητα είναι αυτή που φοβάται το μάγια, την ψευδαίσθηση; Τι είδους φως είναι αυτό που φοβάται το σκοτάδι: που φοβάται ότι αν έρθει στο σκοτάδι, το σκοτάδι θα είναι ισχυρό και μπορεί να το καταστρέψει; Έχει ποτέ το σκοτάδι καταστρέψει κάποιο φώς;

 Το σαμάντι υπάρχει όταν ξεχάσεις εντελώς τι είναι ο διαλογισμός. Δεν διαλογίζεσαι εσύ, ο τρόπος που ζεις είναι διαλογιστικός. Ο τρόπος που περπατάς, ο τρόπος που τρως: αυτό γίνεται διαλογιστικό.

Ο διαλογισμός γίνεται η ποιότητα της ζωής σου, δεν είναι ζήτημα ποσότητας.

Ο διαλογισμός θα πρέπει να γίνει ένα είδος ατμόσφαιρας γύρω σου, ο περίγυρος μέσα στον οποίο ζεις. Και όπου πας, φέρνεις μαζί την ατμόσφαιρά σου!

Μην αποσύρεσαι, αντίθετα, λιώσε! Σε διδάσκω ακριβώς το αντίθετο! Να λιώσεις!

Αν προσπαθείς να αποφύγεις την απόσπαση της προσοχής, δεν θα μπορέσεις ποτέ να πας βαθύτερα, γιατί όπου κι αν βρίσκεσαι, θα σε ακολουθούν οι αποσπάσεις -επειδή βρίσκονται μέσα σου. Με την απόσυρση θα δυναμώσει το εγώ!

Αν θέλεις πραγματικά να έρθεις σε κείνο τον όμορφο χώρο όπου βρίσκεσαι μέσα στον κόσμο, αλλά δεν του ανήκεις, τότε πρέπει να είσαι έτσι από την αρχή!

Πρέπει να μείνεις μέσα στον κόσμο και να βρεις τον τρόπο. Είναι δύσκολο, το ξέρω. Γι΄αυτό ακριβώς δραπετεύουν και πάνε στα δάση οι άνθρωποι, γιατί αυτό τους φαινόταν απλό πράγμα.

Ο κόσμος αποτελεί το ναό της θεϊκότητας.

Το σώμα αποτελεί το ναό της θεϊκότητας: μπες μέσα. Βρες όσο πιο πολλούς τρόπους μπορείς για να μπεις μέσα. Προσπάθησε να βρεις την θεϊκότητα από παντού και μέσω των πάντων και θα την βρεις πράγματι παντού και μέσα στα πάντα. Η απόδραση, η αποφυγή, η απάρνηση, η απομόνωση είναι λάθος λέξεις: μην τις χρησιμοποιείς. Ας μην είναι μέρος του λεξιλογίου, του δικού σου λεξιλογίου, αφαίρεσέ τες.

Βρες θετικούς όρους, βρες θετικές λέξεις: συμμετοχή, δέσμευση, απόλαυση, γιορτασμός, χαρά, έκσταση -και θα είσαι τότε στο σωστό δρόμο.

 Η θεϊκότητα και ο κόσμος της δεν είναι αντίθετα πράγματα. Η θεϊκότητα βρίσκεται κρυμμένη μέσα στον κόσμο και η πραγματικότητα βρίσκεται κρυμμένη πίσω από τα ορατά φαινόμενα και το ορατό είναι κι εκείνο όμορφο. Δεν είναι όμορφη μόνο η ψυχή, είναι όμορφο και το σώμα. Κι έτσι είναι κατ΄ανάγκην, γιατί η ψυχή βρίσκεται κρυμμένη πίσω του. Η ψυχή εκφράζεται συνέχεια από το σώμα με εκατομμύρια τρόπους.

Το σώμα είναι ακριβώς όπως το γυαλί. Πίσω του βρίσκεται η φλόγα και η φλόγα απλώνει συνέχεια τις ακτίνες της έξω από γυαλί.

Είναι φυσικό το όμορφο λουλούδι ελκύει. Είναι φυσικό, γιατί είναι απλώς μια ένδειξη, μια φυσική ένδειξη, μια πρόσκληση, ότι κρύβεται από πίσω κάτι όμορφο. Έλα, ερεύνησέ με. Έλα. Το όμορφο σώμα ελκύει λόγω της όμορφης ψυχής: πετυχαίνεις να έχεις όμορφο σώμα, αν πετύχεις να έχεις όμορφη ψυχή. Δεν είναι απλώς μια σύμπτωση, δεν είναι τυχαίο.

Όσο πιο όμορφος γίνεσαι μέσα σου, τόσο πιο όμορφος γίνεσαι και εξωτερικά επίσης.

Αν ένα πολύ άσχημο σώμα συμμετέχει όλο και πιο πολύ στο διαλογισμό, θα δεις ξαφνικά ότι αλλάζει η ασχήμια κι ότι πίσω από την ασχήμια θα εκφράζεται όλο και πιο πολύ η ομορφιά. Όταν γίνει όμορφος ο εσώτατος πυρήνας, τον ακολουθεί και η εξωτερική περιφέρεια.

  

Φέρνω σε σένα την πιο μεγάλη σύνθεση που είναι διαθέσιμη στον κόσμο, την σύνθεση αγάπης και διαλογισμού.

Προχώρησε και στις δυο διαστάσεις: προχώρησε εσωτερικά μέσω του διαλογισμού, προχώρησε εξωτερικά μέσω της αγάπης. Πήγαινε βαθύτερα μέσα σου και πήγαινε όλο και πιο πέρα στην άλλη όχθη επίσης, έτσι ώστε να μην γίνεις μονόπλευρος.

Θέλω να γίνεις πλούσιος και με τους δυο τρόπους: να αγαπάς και να διαλογίζεσαι.

Osho

***