Εξαίφνης άτοπος φύσις!

Ὁ Παρμενίδης εἶπε ὃτι ἐκ τοῦ μηδενός τίποτε δέν δημιουργεῖται καί ὃτι μηδέν δέν ὑπάρχει, οὒτε ἐπιτρέπεται να μιλᾶμε γι᾽ αὐτό. Δέν ὑπάρχει «ἦταν» οὒτε «θά εἶναι», ἀλλά μόνο «εἶναι». Στόν ὁρατό κόσμο πού ἀποτελεῖται ἀπό ἀόρατα σωματίδια, ἐπέρχεται ἡ «ἐξαίφνης ἂτοπος φύσις», ἡ μετάλλαξη, πού ἀλλάζει τά πάντα καί δημιουργεῖ τά πάντα. Κι αὐτό γίνεται σέ ὃλο τό σύμπαν σέ ἂχρονες στιγμές, προνόμιο τῆς ἀέναης δημιουργίας μόνο ἀπό τόν πανταχοῦ παρόντα Δημιουργό!

*

Ο άνθρωπος που έχει χάσει την ανοσία του, είναι αυτός που επίσης έχει χάσει και το απόθεμα της ψυχικής του ενέργειας!

Ο άνθρωπος που έχει παραβιάσει την ηθική ισορροπία εμφανίζει μια αποσύνθεση της ψυχικής του ενέργειας. Θα έπρεπε κάποιος πει στον άνθρωπο: «Μην εξασθενείς τον εαυτό σου! Η δυσαρέσκεια, η αμφιβολία, ο αυτοοίκτος, όλα καταβροχθίζουν την ψυχική ενέργεια». Είναι φανερό, ιδιαίτερα τώρα, πόσο μεγάλη βλάβη επιβάλλει η ανθρωπότητα στον εαυτό της. Κάθε σκέψη είναι είτε πέτρα για οικοδόμηση είτε δηλητήριο στην καρδιά. Η παραμέληση της ψυχικής ενέργειας εκδηλώνεται ως πηγή πολλών ασθενειών. Όχι μόνο οι σωματικές και οι ψυχικές ασθένειες αλλά και οι καταλήψεις εξαρτώνται ολοκληρωτικά από την κατάσταση της ψυχικής ενέργειας.
Μορύα

*