Μόνο όταν είναι βόμβες αγάπης δηλαδή αλήθειας οι λέξεις έχουν νόημα!

 Η θέληση και η όραση του Χριστού-Εαυτού είναι μαζί με τον Πατέρα!

 

Θα αρχίσεις να ζεις ή απλά θα υπάρχεις;

*

Ο νους έχει καταδικάσει τον εαυτό του να αναζητά χωρίς να βρίσκει!

"Άγιος είναι αυτός που ζωγραφίζει όμορφα την πραγματικότητα!"

"Οι γεγενημένοι εκ πνεύματος δεν αμαρτάνουν" όχι γιατί δεν κάνουν λάθη αλλά γιατί δεν εναντιώνονται στον Θεό!

*

ΠΕΠΤΩΚΟΤΕΣ ΑΓΓΕΛΟΙ

Επιλέγουμε να εγκαταλείψουμε τις φωτεινές περιοχές και κατερχόμαστε μέσα στο σκότος της ύλης, τρέφοντας την υπερβολικά ίσως αισιόδοξη αυτοπεποίθηση ότι θα καταφέρουμε να φέρουμε ζωή μέσα στα βάθη και να επιστρέψουμε.

 Αυτή είναι η παρόρμηση της μονάδας πρώτης ακτίνας και όλοι μετέχουμε σε αυτή την πνευματική ιστορία του ασώτου κοσμικού υιού. Διαχωρισμένοι στη συνείδηση από το κοσμικό φως και αγάπη οφείλαμε για να επιβιώσουμε να κάνουμε πράγματα που αντιβαίνουν στους ανώτερους νόμους.

 Αυτό δημιουργεί κάρμα αλλά αναπτύσσει επίσης νοημοσύνη και επινοητικότητα που είναι άγνωστες στις ανώτερες σφαίρες. Ένας από τους ρόλους του Ενοίκου είναι να εν-ΜΟΡΦΩΣΕΙ την ψυχή - να εκπαιδεύσει την ψυχή αναφορικά με τους τρόπους του υλικού κόσμου και να τον βοηθήσει να προσαρμοστεί στην υλική εμπειρία.

(από Ιωάννη Παναγιωτόπουλο)

*

Όταν εκραγεί ο πανικός, θα είναι πολύ αργά για οτιδήποτε!

Σε χρόνο ρεκόρ έκλεισαν ή πουλήθηκαν σε ξένους όλες (και ήταν πολλές) οι βιομηχανίες και βιοτεχνίες της χώρας, όλα τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, το οδικό δίκτυο, τα τρένα – βάλαμε ενέχυρο για 99 χρόνια και όλα τα «τιμαλφή» της χώρας. Κρατήσαμε μια κωμική καύχηση για το απώτατο παρελθόν μας, εντελώς απρόσιτο στη δική μας καλλιέργεια και κωμικά περιθωριοποιημένο στα σχολειά μας.

Χρήστος Γιανναράς

*

Ο Δάσκαλος επιλέγει για όλη την ανθρωπότητα!

«Μακάριοι οι Πραείς!» Οι Πράοι δεν έχουν πόνο!

Οι δάσκαλοι του Θεού είναι ολοκληρωτικά τρυφεροί!

*

Όπως και το αρχαίο Τάγμα και η Εκκλησία "γειώθηκε"... Αετοί χωρίς φτερά... Εκτός και αν εσύ είσαι Αετός!

Χάνεται η εγκαρδιότητα στην σχέση και με τον Θεό και με τον άνθρωπο!

Θα καρώ μοναχός των θαλερών πραγμάτων...

Οδ. Ελύτης

*