H σκέψη δεν είναι παρά συνεχής κρίση, συνεχής κριτική πάνω σ’ αυτό που συμβαίνει! Και ούτε καν πάνω σ’ αυτό που όντως συμβαίνει, αλλά πάνω σ’ αυτό που ο νους νομίζει ότι συμβαίνει! Ο άνθρωπος δεν έχει πρόσβαση με την σκέψη πάνω σ’ αυτό που συμβαίνει! Η σκέψη δεν είναι παρά θόρυβος πάνω στην προσκεπτική νοημοσύνη την οποία δεν αφήνει να εκδηλωθεί. Παραμένει έτσι η προσκεπτική μας νοημοσύνη ο σιωπηλός μάρτυρας της ψευδαισθητικής πραγματικότητας! Γι’ αυτό και ο συντομότερος τρόπος να βγεις από την ψευδαίσθηση είναι να πάρεις την στάση του παρατηρητή! Η κρίση είναι πτώση! Το Ον που έκρινε την Δημιουργία, εξέπεσε! Και συμπαρέσυρε μαζί του στρατιά όντων! Με την σκέψη-κρίση δηλαδή δεν κάνουμε τίποτα άλλο από το να αναπαράγουμε την Πτώση! Αυτό που όντως συμβαίνει -ροή υπέροχης, πολύχρωμης, απειρότροπης Ζωής- δεν κρίνεται από εκείνους που το συνδημιουργούν, αλλά από τους «θεατές», εκείνους δηλαδή που το «κοιτάζουν» όντες εκτός, εκτός Ζώσας Ζωής, μέσα στην φυσαλίδα της ψευδαίσθησης των πτωτικών συνειδήσεων που ούτως ή άλλως αποτελεί χωροχρονική εκκρεμότητα με ημερομηνία λήξης. Αναζητήστε την εμπειρία της προσκεπτικής νοημοσύνης: την χαρά, το θάμβος, την έκσταση, την αίσθηση της ασφάλειας του να ρέεις με το όλο πράγμα… Ο Θεός είναι αυτό που σου συμβαίνει όταν δεν σκέφτεσαι: στην σιγή του νου! Και οι ιδεαλιστικότερες, οι συγκλονιστικότερες σκέψεις, δεν είναι παρά «σχόλιο» αυτού που συμβαίνει! Αδειάστε τον νου! Ανακαλύψτε την ομορφιά της συνήχησης με την Ζώσα Ζωή! Μια άλλη Ζωή, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, συμβαίνει πίσω από «την παράσταση που δίνουν οι πέντε θεατρίνοι του κορμιού μας», όπως αποκαλούσε ο Καζαντζάκης τις αισθήσεις. Ζωή ατραυμάτιστη για τους Οδυσσείς στο συναρπαστικό Ταξίδι που συνδημιουργούμε και ταυτοχρόνως ανακαλύπτουμε!
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου