ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ!

Η ΜΩΒ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΓΗ...

17 Ιουν 2016

Πάρ’ το σαν μια δοκιμή, σαν ένα πείραμα! Πες πως ανάγκασες τον εαυτό σου να βγει από την ολότητα του άχρονου και να βάλει την αντίληψη του σε ράγες!

Πες πως αναρωτήθηκες, πως είναι να μην είσαι παντού και τα πάντα, κι έτσι επέβαλλες στον εαυτό σου την άγνοια εαυτού! 
Πες πως θέλησες να βιώσεις την διαχωριστικότητα, την απομόνωση και την συντροφιά του διαφορετικού! 
Πες πως θέλησες να συμπληρωθείς μέσα από το τέχνασμα της απώλειας! 
Πες πως επινόησες μια κατάσταση φανταστική που να μοιάζει σαν την μόνη αλήθεια! 
Μα επειδή είσαι «ένα», τα κατασκεύασες όλα από εσένα, από διαφορετικές όψεις σου! 
Πήρες την εικόνα σου και την γύρισες ανάποδα, την ανέστρεψες και την αντέστρεψες αμέτρητες, άπειρες φορές! 
Πήρες την σκιά σου και της έδωσες τα μάτια σου, να βλέπεις εσένα μέσα από είδωλα για να μην αναγνωρίζεις τίποτα! 
Τα έκανες όλα αυτά για να γνωρίσεις τον εαυτό σου από έξω προς τα μέσα, αντιστρέφοντας και περιστρέφοντας τον εαυτό σου στο άπειρο! Έγινες η μητέρα σου και έπειτα γεννήθηκες από αυτήν! 
Και τώρα στέκεις σε μια οθόνη και με διαβάζεις χαμένος, γεμάτος ερωτηματικά ως κάποιος ξένος διαδικτυακός φίλος!
Επιθυμείς να επιστρέψεις εκεί από όπου δεν έφυγες ποτέ!
Νιώθεις τόσο δύσκολο να πιάσεις την στιγμή!
Το εδώ και τώρα φαντάζει για σένα τόσο μακρινό!
Αντανακλάσεις… Τα αντίθετα που αναπνέουν ολοζώντανο τον θάνατο τον ανύπαρκτο!
Γεια, είμαι ο Νίκος, θέλεις να παίξουμε;
Ξέρω ένα παιχνίδι που λέει πως, σαν να μην υπήρχαμε, γεννηθήκαμε κάπου, μεγαλώνουμε και πεθαίνουμε σε κάτι εικόνες που τις νομίζουμε πραγματικότητα! 
Την συνέχεια την ξέρεις!
από Νikos Bekas
*

Δεν υπάρχουν σχόλια: