ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ!

Η ΜΩΒ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΓΗ...

25 Οκτ 2016

Σύντομος οδηγός ενθύμησης, από την διδασκαλία της Χρυσής Χριστικής Γραμμής! (2012)

Πώς να αλλάξω;
Η ερώτηση εμπεριέχει την απάντηση! Δεν θα ακεραίωνες μιαν ερώτηση αν δεν ήσουν ενήμερος για την απάντηση, παρόλο που η απάντηση είναι πάντοτε υποσύνολο της ερώτησης. Γι’ αυτό και στην πραγματικότητα δεν ακούς την απάντηση. Έχεις ήδη άποψη για το πώς έχουν τα πράγματα. Απλώς θέλεις να δοκιμάσεις αυτόν στον οποίο την απευθύνεις. Περιμένεις να ακούσεις είτε ότι αυτό το οποίο έχεις ήδη αποφασίσει ότι ισχύει -για επιβεβαίωση του εαυτού σου- είτε κάτι άλλο που όμως έχεις a priori απορρίψει! Οι απαντήσεις που ζητά ο νους είναι ασπιρίνες για να χαλαρώνει ο πόνος. Στην πραγματικότητα συνεχώς σαμποτάρει την ίασή του! Αυτός που δεν ακούς δεν είναι απλώς ο οποιοσδήποτε άλλος, αλλά ο εαυτός σου που γνωρίζει!

Γεννήθηκες γνωρίζοντας! Είσαι μέρος του ολογραμμικού Παντός! Εμπεριέχεις όλη την κοσμική πληροφορία. Απλώς ο νους κάνει παράσιτα στο ήδη ασθενές σήμα της γης. Ο άνθρωπος ζει μια υποβαθμισμένη πραγματικότητα μέσα στην οποία ασφυκτιά, στην οποία ο ίδιος περιέπεσε καθώς συντηρεί την αποστασία του από το μυστήριο της ενότητας! Η καρδιά του δεν λειτουργεί! Δεν λειτουργεί η καρδιά του κόσμου! Ενώ ο άνθρωπος είναι γέννημα της αγάπης! Δεν υπάρχει ερώτημα που να μην το απαντά η αγάπη!

Η αγάπη υπάρχει μέσα μας όταν της το επιτρέπουμε, ως αδιάλειπτο ισοκράτημα στην διαρκώς μεταβαλλόμενη εξωτερική πραγματικότητα των αντιθέσεων. Ως διαρκής ευλογία του εαυτού και του κόσμου. Αυτή η αγάπη είναι ταυτόσημη με την χαρά, την ευχαριστιακή και δοξαστική κατάσταση ύπαρξης μπροστά στο δώρο της ζωής!

Αφού, λοιπόν, ο άνθρωπος γεννήθηκε γνωρίζοντας την αγάπη, εμπεριέχοντας όλη την γνώση, πώς είναι τόσο δυστυχής και ανολοκλήρωτος; Πώς είναι δυνατόν να υπόκειται τόσο δραματικά στην εντροπία, δηλαδή στην φθορά και τον θάνατο; Ο άνθρωπος ζητά να πλησιάσει το απόλυτο μέγεθος του Θεού χωρίς να ανταποκρίνεται ο ίδιος στο αίτημά του. Χωρίς δηλαδή να προσέρχεται απόλυτα! Απόλυτο σημαίνει άφεση, εμπιστοσύνη, χωρίς τους όρους και τις διαπραγματεύσεις του νου. Η Ορθοδοξία το αποκαλεί αποκοπή θελήματος! Παραδίδεσαι στο θέλημα του Θεού. Δεν έχεις πλέον δική σου θέληση. Απόλυτο σημαίνει ανατροπή! Είναι κατάθεση του 100% του εαυτού σου στην ΖΩΗ, που είναι ταυτόσημη με την λέξη «Θεός». Μόνον η ανατροπή κάνει τον άνθρωπο άγγελο!

Ο πολιτισμός της «μετασκέψης» που η παρουσία του Ραφαήλ εγκαθιστά στην γη, είναι θεμελιωμένος στο απόλυτο μέγεθος του Θεού! Ο νους κενώνεται! Στην θέση των σκέψεων εγκαθίσταται η χαρά που μόνο η χάρις χαρίζει. Εμφανίζεται νέο είδος ανθρώπου: ο άνθρωπος με φτερά! Ο άγγελος που πετά χωρίς το βάρος της σκέψης! Η παρουσία του Ραφαήλ στην Γη γεννά τον καινούργιο άνθρωπο! Στην ιστορία του κόσμου θα καταγραφεί η προ Ραφαήλ και η μετά Ραφαήλ εποχή!

Ο Όσσο προετοίμασε τον άνθρωπο για αυτόν τον πολιτισμό της μετασκέψης! Αποκάλυψε όλες τις προσφιλείς ψευδαισθήσεις του νου μέχρι την Νιρβάνα, τον τελευταίο εφιάλτη… Υπήρξε ο συγκλονιστικότερος πνευματικός χάκερ του 20ου αιώνα! Κατέδειξε το Μάτριξ! Ξεμπρόστιασε τις φωλεές του σατανά -του συλλογικού αρνητικού εγρηγορότος- πίσω από την πολιτική και την θρησκευτική εξουσία. Γι’ αυτό και τον δολοφόνησαν! Το δώρο της αειζωίας ήδη δόθηκε από τον Ραφαήλ. Το τέλος της αρρώστιας και του θανάτου. Θα αξιωθεί ο άνθρωπος να το ανοίξει; Μια τέτοια μετατόπιση της συνείδησης του ανθρώπου προς το χαμένο κέντρο θα σηματοδοτήσει και την λύτρωση όλης της γνωστής δημιουργίας που δεν είναι παρά συμφώνημα, σταθεροποίηση της «πτωτικής» -σε σχέση με την κβαντική της δυνατότητα- συνείδησης του ανθρώπου. Είναι το τέλος της βίας!

Η μεταμόρφωση επισυμβαίνει πλέον όχι βίαια αλλά αρμονικά! Η Γη επιτέλους αποκαθιστά επαφή με το Όλον. Συλλειτουργεί με όλες τις διαπερατές δημιουργίες και τα σύμπαντα! Ο πολιτισμός της τεχνολογίας που στηρίχτηκε στον ηλεκτρισμό, φαντάζει ασήμαντο παιγνιδάκι του νου μπροστά στην πνευματική τεχνολογία δίνης: αυτό που ανοίγεται στην πύλη του αιώνιου ΠΑΡΟΝΤΟΣ και φανερώνει άλλο τοπίο ύπαρξης: Ζώσα Ζωή και συλλειτουργία με το όλο πράγμα. Η επιστήμη ήδη άνοιξε το καπάκι της υποατομικής ύλης ανιχνεύοντας ουκ έστιν αριθμός σωματίδια χωρίς «ύλη» που εντοπίζονται μόνο από την δράση τους, η οποία μάλιστα δεν είναι καθόλου προβλεπόμενη αλλά επηρεάζεται από την ίδια την παρουσία του παρατηρητή.

Ανοίγονται τα κοσμικά ταξίδια όχι μόνον με το Αστρόπλοιο που το Στάρτρεκ προτύπωσε, αλλά με τον ίδιο τον Νου! Θα υπογράψει την εκδοχή αυτή, που ήδη μας χαρίστηκε, η παρούσα ανθρωπότητα; Είμαστε μπροστά στο μεγάλο κατώφλι. Μπροστά στην Πύλη Άλματος, ατομικά και συλλογικά! Δεν έχει όρια η κβαντική δυνατότητα του νου που αδειάζει από τα σκουπίδια της σκέψης! Πολίτης των κόσμων σημαίνει ανάληψη της ευθύνης που απορρέει από την συνεί-δηση πως είσαι συντελεστής, διαμορφωτής φωτεινών πραγματικοτήτων και εκδοχών καθώς ρέεις ανεμπόδιστα στο Φως, με άμεση δυνατότητα επιδιόρθωσης των σημείων στα οποία βρίσκεσαι!

Μα εγώ πώς θα αλλάξω στην καθημερινότητά μου;
Ο νους αντιλαμβάνεται ποσοτικά τα πράγματα, γι’ αυτό και δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει την πνευματική τεχνολογία δίνης η οποία είναι μπροστά του! Την Πύλη της παρούσας στιγμής η οποία δεν ενέχει σκέψη, γι’ αυτό και αν την περάσεις θα βγεις ΑΛΛΟΥ. Κάθε σκέψη του ανθρώπου είναι κρίση. Κάθε κρίση είναι ενοχή. Κάθε ενοχή είναι φόβος. Κάθε φόβος είναι απουσία αγάπης, διαχωρισμός από το Όλον το οποίο καταχωρείται από τον νου ως απειλητικό «άγνωστο». Ο νους σε αρρωσταίνει! Συνεχώς αντιδρά, δεν δρα πρωτότυπα, θεϊκά! Είναι ενάντια στην χαρά! Ο νους παράγει διαρκώς ενοχή! Είναι υπεύθυνος για την πραγματικότητά του!

Αντιθέτως η αγιοπνευματική παρουσία εντός παράγει φως! Δεν μπορείς εντούτοις με τον νου να βγεις από τον νου! Με καμιά του συνταγή, τεχνική, άσκηση ή ιδιοφυές ιδεολόγημα. Δεν υπάρχει συνταγή για το θαύμα! Όλα αυτά παραμένουν ασπιρίνες… Πώς να σε θεραπεύσει ο νους αφού αυτός σε αρρωσταίνει; Η ασθένεια του σύγχρονου ανθρώπου είναι η κατάθλιψη! Ακραία επιλογή του νου για να αποφύγει την παραδοχή του αδιέξοδου. Βγαίνει «εκτός» για να αποφύγει την ηρωική του έξοδο από την επαναληπτικότητα του «γνωστού»!

Δεν αντέχει ο άνθρωπος τόση κακοποίηση από τον νου του, τέτοια όρια! Το σώμα του εντέλει αντέχει περισσότερο από την ψυχή του, αφού παρόλα τα δηλητήρια των ερπετών μακροβιοί. Δεν αντέχει όμως ο άνθρωπος να ζει χωρίς φως, χωρίς αγάπη! Δεν είναι φτιαγμένος για τέτοια μίζερη και γκρίζα ζωή! Του λείπει κάτι θεμελιώδες: εμπειρία της αγάπης του Θεού. Είναι ανίκανος να δει και να ζήσει την αγάπη του Θεού! Κανείς εξάλλου που δεν αγαπά δεν πιστεύει πως αγαπιέται!

Ο άνθρωπος νιώθει ορφανός και ξένος ενώ έχει Πατέρα, έχει Οικογένεια! Ζητιανεύει ή απαιτεί ή νομίζει πως υφαρπάζει από τους άλλους αυτό που μόνον ο Πατέρας του μπορεί να του δώσει. Απευθύνει το αίτημά του, την ανάγκη του, τον έρωτα του στον άλλον και όχι στον Δημιουργό του! Φτιάχνει διαρκώς υποκατάστατα για να μην αντιμετωπίσει την μία, την μοναδική σχέση της ζωής του: αυτή με τον Πατέρα και Δημιουργό του. Ζητά γνώση, ευτυχία, «αγάπη» χωρίς Θεό! Και η αστοχία του τον εκδικείται: παραμένει ένα κλειδωμένο ως προς τις δυνατότητες του ον, δυστυχές και ανικανοποίητο!
  
Εγώ θα αλλάξω τον κόσμο;
Ναι! Εσύ! Άσε το θάρρος σου να αλλάξει τον κόσμο! Απευθύνσου στον Θεό προσωπικά! Όχι ως «ενήλικος» που διαπραγματεύεται, αλλά ως παιδί! Μίλησε στον Πατέρα σου! Ακούει! Συγκαταβαίνει ατέλειωτα στα ανθρώπινα δρώμενα! Συνομίλησε μαζί του! Απευθύνσου στην πνευματική σου οικογένεια, όπως έλεγε ο ενδελεχειακός Δώρος. Όχι ως ζητιάνος, αλλά ως το παιδί που του ανήκει το Βασίλειο… Ο Ραφαήλ δεν μας ζητά τίποτα. Δεν βάζει καμία προϋπόθεση. Μόνο την κατάθεση μιας στιγμής ολοσχερούς αθωότητας!

Όσοι βρισκόμαστε γύρω από το φαινόμενο Ραφαήλ ζούμε ένα θαύμα… Αέρα ευλογίας και ιάσεως. Χωρίς λόγια. Το «μεταφυσικό», φυσικά! Για όποιον βλέπει… Κάτι αδιανόητο ακόμα και για τις υψηλότερες καλοσύνες και θεωρίες των ανθρώπων. Χώρος χωρίς συναλλαγή! Δωρεάν! Παροχή όχι ως ψευτοελεημοσύνη ή από πρόθεση κάθε λογής, αλλά ως αδιάλειπτο φως προς θεραπεία κάθε μορφής πόνου… Η παρουσία του αρχαγγέλου ως αέρας θεραπεύει, αποκαθιστά, εμπνέει, γονιμοποιεί καθέναν κατά την πρόθεσή του…

Ο Ραφαήλ δεν ζητά να αλλάξεις τίποτα! Έλα αθώα, παιδικά… Φτάνει η αναπνοή και η εκπνοή σου στην ατμόσφαιρα του ενεργειακού πλέγματος να είναι καθαρή… Αγνή πρόσληψη, αγνή απόδοση φωτός.

Συμβουλές επί του καθημερινού πρακτέου
Να σηκώνεσαι με την ανατολή του ήλιου! Να βγαίνεις στο φως, να αναπνέεις φως! Να είναι η μετάβασή σου από τον ύπνο στον ξύπνιο χωρίς σκέψη… Με προσευχή! Την δική σου προσευχή… Το μωρό δεν ρωτά να μάθει πώς θα βρει το βυζί της μάνας του… Γνωρίζεις τις λέξεις… Είναι πολύτιμα τα πρώτα λεπτά που ξυπνάς για να τα ξοδεύεις βάζοντας αυτομάτως μπρος την «δισκέτα». Είναι θεμελιώδες το πώς ανοίγεις και κλείνεις την ημέρα σου!

Αν ο άνθρωπος θέλει να είναι υγιής, να πετάξει τα σκουπίδια της ζωής του! Να μάθει να αποκαθαίρεται στις αγνές ενέργειες της φύσης και στην αύρα αγνών όντων. Επιτέλους ας συγχωρήσει, να μη χρωστά! Να είναι κάθε μέρα φρέσκος, καινούργιος. Ας τολμήσει να πετάξει την «δισκέτα» του παρελθόντος! Τότε μπορεί να έλξει πάνω του την χάρη που θα τον μεταμορφώσει σε άγγελο!
Η αδιάλειπτη προσευχή είναι η χαρά! Ο Θεός ποτέ δεν σε πονά! Δες ποιος είναι ο βασανιστής σου! Φύγε από αυτό που σε πονά! ΤΩΡΑ! Αναρωτήθηκε κανείς τι είναι το «βουνό» της πνευματικής απόσυρσης; Άλλη κατάσταση ύπαρξης, αδιανόητη για την παρούσα πραγματικότητα του ανθρώπου.

*

Δεν υπάρχουν σχόλια: