ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ!

Η ΜΩΒ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΓΗ...

12 Μαρ 2018

1977, Εμείς οι Αθάνατοι!

Αναποδογυρίζοντας την οπτική σου
Άπαξ και γίνει η αρχή και μπεις με καρδιά αναμμένη και νου σβηστό στον βαθιά ανατρεπτικό κόσμο της Αειζωίας αυτό που συμβαίνει είναι μαγικό. Όλα αλλάζουν τώρα και για πάντα!
«Η Ψευδαίσθηση της Περιγραφής του Κόσμου και η Πραγματικότητα της Αειζωίας και της Φώτισης!», ή αλλιώς, «Αναποδογυρίζοντας την οπτική σου!»

Χρόνια ολόκληρα μυηθήκαμε σε κάτι που μας βαφτίσανε στο μυαλό ως φυσιολογικό. Ένα πρότυπο παραμορφωμένο, που κοντεύει πια να γίνει αρχέτυπο. «Ο κόσμος κι εμείς», «Εμείς και ο κόσμος». Σαν να σου έλεγαν ανέκαθεν «Εσύ και αυτοί», ή ακόμα χειρότερα και δυστυχώς ακόμα πιο ρεαλιστικά «Αυτοί οι κακοί που πρέπει να προσέχεις γιατί θα σε βλάψουν κι εσύ, το καλό παιδί που ΠΡΕΠΕΙ και οφείλεις να είσαι». Γνωρίζετε καλά πως και πόσο ισχύει.

Και το «καλό παιδί» με τα χρόνια μεγάλωνε εντός αυτού του «κακού» κόσμου και καθημερινά υποσυνείδητα ευνουχιζόταν, την ώρα που πάλευε με δαίμονες και φαντάσματα που ήθελαν το κακό του. Ένιωθε διαρκώς να απειλείται. Αισθανόταν εξαρτημένο σχεδόν από μια πραγματικότητα που δεν άντεχε, που δεν «έφτανε», που σίγουρα το υπερέβαινε και το ξεπερνούσε. Και όσο το παιδί μεγάλωνε, μεγάλωναν μαζί του και οι φόβοι για το αναπόφευκτο του θανάτου, μεγάλωναν και οι αμφιβολίες για τις δυνάμεις και τις όποιες αντοχές του…

Όλα αυτά μεγάλωναν λοιπόν και το παιδί, αντί να ωριμάζει μέσα στην αγάπη, τη σοφία και την ουσία του «είναι» του, ολοένα και μίκραινε και υποβαθμιζόταν τόσο που έμοιαζε να μετατρέπεται σε κάτι που σίγουρα δεν άρμοζε στη φύση του και δεδομένα δεν του άξιζε. Σε έναν ψυχολογικό νάνο, πιο μικρό και από ένα έντομο! Μήπως σας θυμίζει κάτι αυτή η ιστορία; Θεωρείτε ακόμα πως όλο αυτό που ζούμε είναι το «φυσιολογικό»; Θεωρείτε ακόμα πως όλο αυτό αρμόζει στη θεϊκά ανθρώπινη ύπαρξή μας;

Το μεγαλύτερο ψέμα όλων των εποχών, είναι η πίστη στην ύπαρξη ενός κόσμου έξω από τον εαυτό μας! Πόσο μυηθήκαμε σε αυτόν… Ο κόσμος είναι μέσα μας και την ίδια στιγμή δημιουργός του, είμαστε εμείς. Ο εσωτερικός «δάσκαλος» εντός μας. Ένας δάσκαλος αείζωος, άφθαρτος, παντοτινός, συνειδητός, αιώνια νέος και πλήρης!

Στην Αειζωία μπαίνουμε σαν άγραφος χάρτης. Καλούμαστε να ξεμάθουμε, με σκοπό απόλυτο και έναν. Να βιώσουμε. Να βιώσουμε με καρδιά ανοιχτή, να αισθανθούμε το πιο βαθύ μας «είναι», να το αφουγκραστούμε και να συστηθούμε ξανά με το όνειρο, διότι ο κόσμος είναι όπως ακριβώς τον ονειρευόμαστε και όχι όπως χρόνια ολόκληρα εμμονικά σχεδόν, με πάσης φύσεως μέσα και τρόπους μας έκαναν να πιστέψουμε. Ότι είναι σκληρός, άδικος και τα συναφή… Αυτό μας περιέγραφαν.

Όμως, στην Αειζωία, η ακλόνητη πίστη των ανθρώπων προς την περιγραφή του κόσμου, είναι η αφετηρία της αδυναμίας τους, κάτι το οποίο αν θέλουμε ανατρέπεται!  Αλλαγή! Αναγέννηση! Βαθιά συνειδητότητα! Αυτοπαρατήρηση! Φως!
ύπαρξης, χωρίς εξαρτήσεις. Παίρνουμε βαθιές ανάσες!

Αποκοπή από το «Μάτριξ», ή αλλιώς του κόσμου των ψευδαισθήσεων, του κόσμου που μας περιέγραψαν! Να θυμηθείς το παιδί μέσα σου, τον μικρό θεό που κρύβεις και θέλεις απλά να ενεργοποιήσεις ξανά, να βγει στην επιφάνεια, για να βιώσεις την ουσία του τώρα και του πάντα!

Η Αειζωία είναι βίωμα και διαδικασία καρδιάς. Χρειάζεται θέληση, υπευθυνότητα, εστίαση! Το ζήτημα είναι κατά πόσο είμαστε εμείς αποφασισμένοι να κόψουμε μαχαίρι όλα όσα έως τώρα γνωρίζαμε μέσα από περιγραφές και το συλλογικό ασυνείδητο για τον κόσμο, προκειμένου να γνωρίσουμε ξανά τον κόσμο μέσα μας! Γιατί μόνο αυτός υπάρχει! Και μόνο αυτός είναι ταυτόσημος της πραγματικής ελευθερίας.
από Εναλλακτική Ατζέντα
***

Δεν υπάρχουν σχόλια: