Ο σπαραχτικός θρήνος για τον Χριστό, του Νίκου Γκάτσου

Αυτός που κρέμασε τον ήλιο

στο μεσοδόκι τ’ ουρανού
κρεμάται σήμερα σε ξύλο
ίλεως, Κύριε, γενού
και στ’ ασπαλάθια της ερήμου
μια μάνα φώναξε «παιδί μου!»

Με τ’ Απριλιού τ’ αρχαία μάγια
με των δαιμόνων το φιλί
μπήκε στο σπίτι κουκουβάγια
μπήκε κοράκι στην αυλή
κι όλα τ’ αγρίμια στο λαγκάδι
πήραν το δρόμο για τον Άδη

Θα ξανασπείρει καλοκαίρια
στην άγρια παγωνιά του νου
Αυτός που κάρφωσε τ’ αστέρια
στην άγια σκέπη τ’ ουρανού
κι εγώ κι εσύ κι εμείς κι οι άλλοι
θα γεννηθούμε τότε πάλι!

*

Μεγάλη Πέμπτη

Τον πρόδωσαν προηγουμένως! Δεν Τον δολοφόνησαν απλώς!

*

Ήσυχα ζούμε την ομορφιά της θεϊκής μας καταγωγής! Παραμένοντας έξω από την εφιαλτική νοόσφαιρα που συντηρείται στην Γη!

ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ! 

*

Ο προδότης έχει ήδη προδώσει τον εαυτό του! Τραγικό!

Δεν απομονώνεται κανένα πρόβλημα σε κάποιο "εκεί"!
Ο Θεός είναι παντού!

Στώμεν καλώς!

Να αναλάβεις επιτέλους την ευθύνη της Χριστότητας σου! Ως Υιός και Θυγατέρα Θεού!

Οι εξωτερικές καταστάσεις είναι πάντοτε αποτελέσματα αιτίων που η συνείδηση κατά κανόνα αρνείται να δει!

Ευλογία Χριστού στην Αθήνα, στην Ελλάδα, σε όλη την Γη!

*

Ελήλυθεν ἡ ὥρα, ἵνα δοξασθῇ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, είπε ο Χριστός στην συνάντηση του με τους Έλληνες!

῏Ησαν δέ τινες ῞Ελληνες ἐκ τῶν ἀναβαινόντων, ἵνα προσκυνήσωσιν ἐν τῇ ἑορτῇ. Οὗτοι οὖν προσῆλθον Φιλίππῳ τῷ ἀπὸ Βηθσαϊδὰ τῆς Γαλιλαίας, καὶ ἠρώτων αὐτὸν, λέγοντες· Κύριε, θέλομεν τὸν ᾿Ιησοῦν ἰδεῖν. Ἔρχεται Φίλιππος, καὶ λέγει τῷ ᾿Ανδρέᾳ, καὶ πάλιν ᾿Ανδρέας καὶ Φίλιππος λέγουσι τῷ ᾿Ιησοῦ. Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἀπεκρίνατο αὐτοῖς λέγων· ἐλήλυθεν ἡ ὥρα, ἵνα δοξασθῇ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου.

*