Για την αγαπημένη Βάσω Αλαγιάννη...

 Ήταν τότε στην εποχή του περίφημου «Αυγού» που το διάβαζα απολαυστικά -το πιο γκαγκάν περιοδικό των Βαλκανίων, όπως το αποκαλούσε ο Μανόλης Ρασούλης!- σε μια έκθεση βιβλίου στο Ζάππειο που γνώρισα, νεώτατη, την Βάσω Αλαγιάννη! Ένας τόσο όμορφος άνθρωπος! Εξέπεμπε τόση καλοσύνη και φλόγα θεού! Φλεγόταν! Μιλήσαμε πολύ! Την έβαλα με το πρώτο βλέμμα στην καρδιά μου! Είχε συγκλονίσει την ζωή της ο Όσσο!

 Ξαναβρεθήκαμε μετά από χρόνια… Μου έκανε εντύπωση που γνώριζε το συγκρότημα EL Q του Ngradio! «Τι φωτεινά παιδιά!» Αγκάλιασε με πολλή αγάπη τον Ισίδωρο και με τεράστια γενναιοδωρία του άνοιξε ένα ντοσιέ με στίχους! «Πάρε ό,τι θες!» Πήρε 4! Τα περιμένουμε με ανυπομονησία!

Η Βασούλα «μου» ήταν ένας σπουδαίος άνθρωπος! Με σπάνια σοβαρότητα, τρυφερότητα, απλότητα, ταλέντο μουσικής και κυρίως ζωής! Ευλογία για όσους την συνάντησαν! Έφερε την εποχή του Υδροχόου στο παρεάκι που έκανε τόσο όμορφα πράγματα στο ελληνικό τραγούδι! Ένα λεμόνι στην πορτοκαλιά! Αχ Βασούλα σ’ αγαπώ και βαθιά σ’ ευχαριστώ! Είμαι ήσυχη γιατί τώρα θα γελάς παρέα με τους αγαπημένους σου και τον Όσσο, τον συγκλονιστικό σου δάσκαλο και πνευματικό χάκερ του 20ου αιώνα! Χαίρε!

(«Το μωβ μπαράκι» είναι από την έκθεση φωτογραφίας της Β. Αλαγιάννη, «Η Φαντασία της Πραγματικότητας», στην γκαλερί Black Duck το 2013! Χαίρομαι που το έχουμε στο σπίτι μας, Βασούλα μου… )

*

Βάσω Αλαγιάννη

"Δεν θα ήθελα να ξαναζήσω τίποτα από όλα τα υπέροχα, όπως και τίποτα από τα όσα δύσκολα έχω ζήσει. Όλα τα βιώματά μου τα περιέχω: πλημμυρίζουν την ύπαρξή μου και τη διαμορφώνουν! Τίποτα δεν χρειάζεται λοιπόν να «ξανά» συμβεί. Είμαι τυχερός άνθρωπος, είχα και έχω δυνατά βιώματα. Θα τα έλεγα δώρα!" Καλό Ταξίδι αγαπημένη...

*