ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ!

Η ΜΩΒ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΓΗ...

4 Δεκ 2022

Η Κιβωτός του παπά Αντώνη δεν ήταν "φιλανθρωπία" ούτε "ΜΚΟ"! Ήταν, είναι, ψυχή! Ανοιχτός αγρός Χριστού!

Γι' αυτό και πολύ κράτησε μπρος στο στόμα του λύκου! Το άρωμα του έργου αυτού θα ομορφαίνει τον κόσμο για πάντα! Όση λάσπη και κακία και να ρίξουν οι σύγχρονοι Γραμματείς και Φαρισαίοι! Όσοι τον γνώρισαν, γνωρίζουν! Οι Αθώοι είναι πάντα οι Κυματοθραύστες!

Παπά-Αντώνη σ' ευχαριστώ! Για αυτό που ΕΙΣΑΙ! Χαίρομαι που σε συνάντησα στην Γη! ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΠΕΙΣΟΥΝ ΠΟΤΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ! ΠΟΤΕ!

*

ΟΛΟΙ ΚΡΑΥΓΑΖΟΥΝ, ΕΚΕΙΝΟΣ ΣΙΩΠΑ... από GER PETROS

γιατί... γιατί... γιατί... γιατί... ποιος θα θρέψη τα παιδιά της Κιβωτού... η Κιβωτος είναι ο π. Αντώνιος... ήμουν παιδί του ορφανοτροφείου Βόλου και γνωρίζω... σας ενοχλεί η σιωπή του... έτσι είναι ο πραγματικός ΙΕΡΟΜΕΝΟΣ... παραδίδει τον εαυτό του στον ΚΥΡΙΟ ΤΟΥ Ιησού Χριστό...

*

Τιμητές! Αυτόκλητοι Κατήγοροι! Εξαγριωμένα εγώ! Θηρία έτοιμα για τον νόμο της ζούγκλας! Ηρεμήστε!

 Η αλήθεια θα φανεί! Και δεν χρειάζεται την κακία σας! Αλλά την ευγένεια της καλοσύνης, της ορθοτόμησης... "Όταν η συμφορά συμφέρει λογάριαζε την για πόρνη" Οδ. Ελύτης

*

ΜΗ ΣΑΣ ΓΕΛΑΣΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ! ΜΗ ΣΑΣ ΛΥΓΙΣΕΙ Ο ΠΟΝΟΣ!
Μαρί Τσιροζίδου, ένας άγγελος που πέρασε από την Γη...

Ελάτε να ξαναγράψουμε τον κόσμο με απόλυτη εμπιστοσύνη στο καλό την ομορφιά και την αλήθεια! Στην ουσία της ύπαρξης μας!

*

Του Χρήστου Χωμενίδη: Ακόμα ωστόσο και αν πάει η υπόθεση κακήν κακώς, εγώ δεν θα ορφανέψω από την ελπίδα.

Θα ξέρω ότι κάπου αλλού, στη σκιά της κοινωνίας, στο περιθώριο, υπάρχει ένας άλλος παπάς που κερδίζει τον εαυτό του προσφέροντάς τον. Μοιράζοντας τον αδιακρίτως σαν ψωμί και σαν κρασί".

Μέσα από την καρδιά μου εύχομαι οι καταγγελίες εναντίον της "Κιβωτού του Κόσμου" να αποδειχθούν ψευδείς. Αφού η αστυνομία και η δικαιοσύνη ερευνήσει εξονυχιστικά, να αποδώσει την ηγεσία και τα στελέχη της στην κοινωνία άσπιλα, χωρίς ίχνος σκιάς, ώστε να εξακολουθήσουν το έργο τους.

 Γιατί;

Έχω μήπως προσωπικούς δεσμούς με τον πατέρα Αντώνιο; Τον παραμικρό. Στα μέσα ενημέρωσης τον είχα μόνο δει και είχα διαβάσει για τη δράση του. Πολύ κακώς -για τον εαυτό μου πρωτίστως- δεν επιδίδομαι σε δράσεις εθελοντισμού.

 Φοβάμαι μήπως η αποκαθήλωση της "Κιβωτού" αντανακλάσει δυσμενώς στην Εκκκλησία και στις πέριξ αυτής φιλανθρωπικές οργανώσεις; Πόρρω απέχω από το να έχω τους θρησκευτικούς θεσμούς στην κορυφή της αξιακής μου κλίμακας. Η Ιστορία τους είναι εν μέρει ιστορία σκανδάλων, ίντριγκας, αέναης και λυσσώδους πάλης για την εξουσία και για τον πλούτο. Όσα τα ματωμένα ράσα, άλλα τόσα τα λεκιασμένα.

 Αντίκειμαι ίσως στην αντίληψη ότι η φιλανθρωπία πρέπει να ελέγχεται στενά, εξονυχιστικά από το κράτος; Τουναντίον. Η πολιτεία που ερευνά καν και καν δραστηριότητες, ακόμα και αυστηρά ιδιωτικού χαρακτήρα, είναι αδιανόητο να αφήνει τα ευαγή ιδρύματα ξέφραγα αμπέλια, επαφιόμενη στο υπεράνω υποψίας ήθος των διοικούντων.

Προς τι λοιπόν η αγωνία μου για τον πατέρα Αντώνιο και την "Κιβωτό" του;

Πρώτον επειδή βλέπω το ποιόν εκείνων που τις τελευταίες μέρες τον λιθοβολούν. Που με την πρώτη εναντίον του καταγγελία έσπευσαν να τον ρίξουν στο πυρ το εξώτερον. Να τον κατατάξουν στους εξουσιομανείς, στους διεφθαρμένους, στους παιδεραστές ακόμα-ακόμα. Το βάρος της απόδειξης ολόκληρο επάνω του. Αρκεί ένα δάχτυλο να σε δείξει, ένα στόμα να μαρτυρήσει εναντίον σου κι εσύ πρέπει να πείσεις ότι δεν είσαι ελέφαντας. Εάν βγεις δε από τα ρούχα σου, εάν χάσεις έστω και για μια στιγμή την ψυχραιμία σου, "δείτε τον πώς τρέμει για τη λερωμένη του φωλιά!" αγανακτούν, χαιρεκακούν οι αυτόκλητοι εισαγγελείς.

 Δεν περιμέναμε -αλίμονο- τον πατέρα Αντώνιο για να τους μάθουμε. Πρόκειται για "επαγγελματίες της ενημέρωσης" που και τη μάνα τους θα έδειχναν σφαγμένη για να εκτοξευτεί η τηλεθέαση. Για περσόνες που ψωνίζονται εμπορευόμενες καλοσύνη, ευαισθησία και ψυχικά τραύματα, αληθινά ή επινοημένα, δικά τους ή αλλότρια. Για ψηφοθήρες που φροντίζουν πάντοτε να συμπλέουν με την κοινή γνώμη, λειτουργώντας -πώς αλλιώς;- σαν ανεμόμυλοι.

Τούς ξέρουμε και τους απεχθανόμαστε. Όχι κυρίως επειδή είναι καθάρματα, παράδες κάλπικοι, μια ολόκληρη ζωή μέσα στο ψέμα, όπως αμίμητα τους τα σούρνει ο Μανόλης Αναγνωστάκης στο ποίημα του "Επιτύμβιο". Αλλά διότι κάνουν πολύ μεγάλη ζημιά. Στην αντίληψη του κόσμου για τον κόσμο.

 Τι λένε -τι υπονοούν έστω- διαρκώς; Πως πουθενά δεν υπάρχει φως ιλαρό, νερό καθαρό, καλοσύνη ατόφια, προσφορά ανιδιοτελής, που να μην περιμένει ανταπόδοση. "Παντού σκατά, παντού αμαρτίες..." κράζουν στη διαπασών. Οι ιερείς απατεώνες, αν όχι και ανώμαλοι. Οι πολιτικοί φαύλοι, αλητήριοι. Οι επιχειρηματίες κλέφτες και διαπλεκόμενοι. Οι γιατροί φακελάκηδες. Οι εκπαιδευτικοί βολεμένοι υπαλληλίσκοι. Αν πεις για τους καλλιτέχνες – δεν είδατε τον Λιγνάδη; δεν είδατε τον άλλο, τον συγγραφέα παιδικών βιβλίων που συνελήφθη για παιδοφιλία;

 Πλέουμε άρα σε μια λίμνη με πιράνχας. Και οι μόνοι που ξεχωρίζουν θετικά είναι εκείνοι που αενάως καταγγέλλουν, μαστιγώνουν, σκίζουν τα ιμάτια τους δίχως να προσφέρουν άλλο τίποτα, δίχως καν να προσπαθούν – "γιατί να προσπαθήσεις; αφού το ματς είναι σικέ! τα χαρτιά σημαδεμένα! το σύστημα προωθεί αποκλειστικά τους δικούς τους!"

 Και όμως… Ακόμα και στις πιο ζοφερές εποχές (η δικιά μας δεν είναι τέτοια), ακόμα και στη βαθύτερη παρακμή πάντοτε το καλό θα επιμένει. Κάποιος θα δίνει τον ένα και μοναδικό μανδύα του σε εκείνον που κρυώνει περισσότερο. Κάποιος θα γιατροπορεύει δωρεάν, εξ υστερήματος καρδίας. Κάποιος με ένα μολύβι, με ένα πινέλο, με ένα μουσικό όργανο στο χέρι θα θυμίζει στους άλλους τα ωραία της ζωής. Κάποιος θα μπαίνει θαρραλέα μπροστά, θα ανοίγει τον δρόμο γιατί; για το γαμώτο! για ένα καλύτερο μέλλον, που ο ίδιος πιθανότατα δεν θα χαρεί ποτέ.

 Εάν τα ξεχάσουμε αυτά, εάν τα διαγράψουμε από την ψυχή μας, θα είμαστε ήδη ηθικώς νεκροί.

 Θέλω να αθωωθεί ο πατήρ Αντώνιος. Ακόμα ωστόσο και αν πάει η υπόθεση κακήν κακώς, εγώ δεν θα ορφανέψω από την ελπίδα. Θα ξέρω ότι κάπου αλλού, στη σκιά της κοινωνίας, στο περιθώριο, υπάρχει ένας άλλος παπάς που κερδίζει τον εαυτό του προσφέροντάς τον. Μοιράζοντας τον αδιακρίτως σαν ψωμί και σαν κρασί.

*

Ο Χριστός έβαλε με την Παρουσία του το Άστρο-Στέμμα στην κορυφή του Δέντρου της Ζωής μας!

Να εκπέμπει εσαεί! ΑΓΑΠΗ!

 Παναγιά μας το έλεος Σου... 💜

*

 Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

"Θέλουμε να δηλώσουμε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι οι καταγγελίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας και φιλοξενούνται σε Κυριακάτικη εφημερίδα είναι παντελώς ψευδείς και συκοφαντικές.

 Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησαν οι σχετικές καταγγελίες να διακινούνται με οργανωμένο τρόπο άρχισε και η εσωτερική αναζήτηση για τη διερεύνηση των συγκεκριμένων (ανύπαρκτων)περιστατικών από την οποία δεν προέκυψε κανένα σχετικό στοιχείο αλλά αντιθέτως αποδείχθηκε ότι είναι εντελώς ψευδείς και αβάσιμες. Τα στοιχεία αυτά είναι στη διάθεση των αρχών, οι οποίες δεν έχουν επικοινωνήσει μαζί μας.

 Έχουμε όμως απόλυτη εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη και ζητούμε την ταχύτερη δυνατή διερεύνηση και διαλεύκανση της σκοτεινής αυτής υπόθεσης προκειμένου να αποκαλυφθεί η αλήθεια και το σενάριο ψεύδους και να αρθεί η θλιβερή αυτή σκιά πάνω από τον οργανισμό μας και τους χιλιάδες ανθρώπους και υποστηρικτές του που ανιδιοτελώς δίνουν και την ψυχή τους για την ευόδωση των στόχων του.

 Για την Κιβωτό, το θέμα δεν είναι νομικό αλλά πρωτίστως ηθικό. Παρά ταύτα οφείλουμε να προστατεύσουμε τα παιδιά μας, τον οργανισμό, τους εθελοντές και τους εργαζόμενους, γι’ αυτό και θα ακολουθήσει άμεσα μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση και ψεύδη καταμήνυση".

Με εκτίμηση, Κιβωτός του Κόσμου

*

Γιατ’ είμαστε μικρά παιδιά, είμαστε δυο Ελληνάκια

μεσ’ στα γαλάζια πέλαγα και στ’ άσπρα συννεφάκια.

Γιατ’ είμαστε μικρά παιδιά κι η αγάπη μας μεγάλη

που αν τη χωρέσουμε απ’ τη μια, περσεύει από την άλλη.

Ποιος έχει λόγια να την πει τέτοιαν αγάπη

ποιος ξέρει μάγια να την κάνει βουητό

μεσ’ στους αιώνες να χτυπάει σαν άγριο κύμα

και να μην έχει, να μην έχει τελειωμό! Οδ Ελύτης

 

Στέλιο μου!

Σ´ευχαριστούμε για τις Υπερδυνάμεις! Της αγάπης!

Δεν υπάρχουν σχόλια: