Το μέγα ζητούμενο είναι η συνάντησή μας με τον Χριστό, το Όλον, τον Εαυτό μας!

Η μουσική είναι τρόπος προσευχής, σχέση με το θείον!
Η χριστιανική ανθρωπότητα τιμά τον Χριστό μόνο με τα χείλη, ενώ η καρδιά απέχει! Και όταν λέμε «Χριστό» εννοούμε την αγάπη, εννοούμε τον εαυτό μας!

Η εορτή της Σταυροπροσκυνήσεως συνδέεται με την προσκύνηση της Χριστότητας εντός, του Εαυτού, από τον άνθρωπο!

Η Γιορτή της Σταυροπροσκυνήσεως μας προσκαλεί να προσκυνήσουμε τον Χριστό μέσα μας, τον Σταυρό ως σύμβολο Ελευθερίας και Ενότητας με το Όλον!

Το Ευαγγέλιο είναι συγκλονιστικό!
«Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν

απαρνησάσθω εαυτόν
και αράτω τον σταυρόν αυτού
και ακολουθήτω μοι»

Όστις θέλει! Όποιος θέλει! Ο Χριστός δεν εξαναγκάζει κανέναν! Όποιος θέλει να έρθει πίσω μου να απαρνηθεί τον εαυτό του, να σηκώσει τον σταυρό του και να με ακολουθήσει! Τρομεροί λόγοι! Μας δίνουν το πλαίσιο να προσδιοριστούμε και εμείς! Κατ’ αρχάς, αν θέλουμε! Αν θέλουμε τον Χριστό! Αν έχουμε κατανοήσει ότι η ζωή μας εδώ είναι για να συναντηθούμε μαζί του! Και ότι όλα τα άλλα είναι ο τρόπος, τα μαθήματα, και η δική μας συμμετοχή έως αυτή την συνάντηση -υπέρ του εαυτού μας και του κόσμου!

«Όστις θέλει!» Η απάντηση πρέπει να δοθεί από καθένα μας στο παρόν!

Πρέπει να δούμε την ζωή μας μέσα από αυτό το πρίσμα! Το θέλουμε; Έχουμε κατανοήσει ότι εδώ ήρθαμε γι’ αυτή την συνάντηση; Και ότι αν όλα τα κάνουμε και δεν κάνουμε αυτό, θα έχουμε ακυρώσει τον λόγο της ύπαρξης μας; Θα έχουμε ακυρωθεί ως Ζώσες υπάρξεις; «Όστις θέλει!» Ο Θεός μας αφήνει ελεύθερους! Έφτιαξε για μας το μεγάλο πάρκο, την μεγάλη κούνια του χωροχρόνου, για να αποκτήσουμε μέσα σ’ αυτήν τις εμπειρίες και τα μαθήματα, ώστε να επιτύχουμε την ενότητα με την Χριστότητά μας! Η απάντηση πρέπει να δοθεί από καθένα μας στο παρόν! Αφού μόνον αυτός ο χρόνος υπάρχει! Το εδώ και το τώρα!

Χρειάζεται να επαναπροσδιορίσουμε όλη μας την ζωή μέσα από αυτό το ερώτημα: «Θέλουμε τον Χριστό; Έχουμε κατανοήσει ότι ήρθαμε για ένα λόγο στην Γη, για να Τον συναντήσουμε;»

Και όταν λέμε «Χριστός» μιλάμε για τον εαυτό μας, τον πλήρη, τον εαυτό μας τον συνδεδεμένο με τον Πατέρα, τον Υιό τον αθώο, τον Υιό που είναι καθαρή αγάπη! Δεν αναφερόμαστε στην ανθρώπινη προσωπικότητα, η οποία υφίσταται τις μεταβολές αυτού του κόσμου. Μιλάμε για το κέντρο που βρίσκεται εσωτερικά μέσα μας! Για το εάν είναι ενεργοποιημένο, αν εκεί έχουμε τον θρόνο του Θεού, εάν ο Θεός είναι στην πρώτη θέση μέσα μας. Και αν έχουμε Ζώσα επαφή και επικοινωνία μαζί του! Πώς; Ως παιδιά! Ο Θεός δεν θέλει περισπούδαστες προσευχές! Δεν χρειάζεται τυπικά και τελετουργίες! Αυτά είναι βοηθητικά για τον άνθρωπο -αν τον βοηθούν!

Το μέγα ζητούμενο είναι η συνάντησή μας με τον Χριστό! Και η παράδοση μας στο θέλημα του!

Το εγώ αυτό το ακούει απειλητικά! Θεωρεί ότι απειλεί τις επιθυμίες του και την «ευτυχία» του! Αυτή είναι η πιο τραγική ψευδαίσθηση, η πιο θανάσιμη ιδέα που μπορεί να του καρφωθεί στο μυαλό! Πράγμα που ο σατανάς, το ενάντιο πνεύμα, φροντίζει συστηματικά να του την εμφυτεύει: ότι δηλαδή η ελευθερία του βρίσκεται στο να κάνει ό,τι θέλει, ό,τι γουστάρει, μεριμνώντας για την ικανοποίηση μόνο του εαυτού του! Δεν αρνούμαστε  ευθέως τον Θεό, υπάρχει και ο Θεός, λέμε, νομίζοντας ότι μπορούμε να έχουμε μαζί του μια σχέση ανώδυνη για το εγώ, χωρίς να έρθουμε αντιμέτωποι με το απόλυτο!

Ο Χριστός είναι κυριολεκτικά η πρόσκληση του απολύτου! 
Είναι το απόλυτο μέγεθος της αγάπης, στο οποίο και μας προσκαλεί! Της αγάπης προς τον Θεό στην κατακόρυφη της διάσταση, και προς τον άνθρωπο στην οριζόντια! Ο ίδιος εξάλλου, είπε πως ήρθε εδώ ως Υιός του Ανθρώπου, ως φίλος και αδελφός, ως ο πλήρης μας Εαυτός, το Όλον του Ανθρώπου, για να μας θυμίσει ποιοι είμαστε, γιατί βρεθήκαμε εδώ, και τι πρέπει να κάνουμε! Μίλησε εξαιρετικά απλά, τόσο απλά όσο δεν πήγαινε άλλο! Κι αυτές τις απλές κουβέντες επναλαμβάνουμε ξανά και ξανά εδώ! Ούτως ή άλλως, ό,τι πούμε εμείς παραλλαγές σε ένα θέμα είναι! Το θέμα είναι ο Χριστός! Η Χριστότητα! Η σχέση μας με το απόλυτο! Η κατανόηση του σκοπού για τον οποίο έχουμε έρθει στην Γη. Ο χρόνος για τον καθένα μας δεν ξέρουμε πόσος θα είναι! Έχει να κάνει με το πώς διαχειριζόμαστε την Χριστότητά μας! Την προσπάθεια και επικοινωνία μας με τον Θεό! Και την χρησιμότητά μας στο έργο του Θεού εδώ στην Γη. Και φυσικά την διαδρομή της ψυχής μας!

Ας πάρουμε λοιπόν στα σοβαρά την υπόθεση της ζωής μας! Γιατί είναι πολύ σοβαρή υπόθεση η ζωή μας για να την ζούμε ρηχά, χωρίς να αντιμετωπίζουμε το κεντρικό της σημείο -από το οποίο προσπαθούμε να διαφύγουμε! Υποσυνείδητα! Γιατί, αν ρωτήσεις έναν «καλό» άνθρωπο, και μάλιστα κάποιον με χριστιανική παιδεία, με την ελληνική ανθρωπιστική παιδεία που έχουμε όλοι εμείς, κανείς δεν θα αρνηθεί ότι θέλει το καλό, θέλει να αλλάξουν τα πράγματα στον κόσμο, να είναι η ζωή καλύτερη για όλους, να είμαστε ευτυχισμένοι κ.λπ. Αυτά όμως είναι αφηρημένες έννοιες και άνευ καμίας αξίας, αν δεν είναι τοποθετημένες στο οντολογικό σημείο που τους αναλογεί! Και το σημείο αυτό είναι ο Χριστός! Αυτός είναι η Ζώσα Ζωή του κόσμου!

Είμαστε υπό αίρεση όντα! Φέρουμε τον Χριστό με τον οποίο μπορούμε να ενωθούμε, αν θέλουμε! Ελεύθερα!

Φυσικά η αγάπη του Θεού είναι απέραντη! Όλοι μας την ζούμε! Γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερο μαρτύριο, μεγαλύτερο άδικο να μην ζει ο άνθρωπος την αγάπη που έχει ο Θεός γι’ αυτόν! Κατ’ αρχάς και μόνο από το γεγονός ότι μας έφερε στην ζωή,  ότι ζούμε το δώρο της ζωής όπως και αν το ζούμε, ότι μας έχει δώσει όλες τις δυνάμεις του νου και της καρδιάς, καθώς και τις αισθήσεις μας για να αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο και τα μηνύματά του! Είναι κρίμα να χρησιμοποιούμε τα ίδια τα όπλα που μας έδωσε για να νικήσουμε, εναντίον του εαυτού μας, και εναντίον του εντέλει! Ο ίδιος ο Χριστός είπε: «Όποιος δεν είναι μαζί μου είναι εναντίον μου!» Στηλίτευσε  την χλιαρότητα, την «τρίτη» θέση που νομίζουν οι άνθρωποι ότι μπορούν να έχουν. Μια ενδιάμεση θέση ανάμεσα στο απόλυτο που είναι ο Χριστός και στο κακό, όπως μπορεί να το εννοούν! Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει τρίτη θέση!

Είσαι ή με τον Χριστό ή με τον σατανά, το αντίλογο ενάντιο πνεύμα

Το «συντάσσομαι τω Χριστώ, αποτάσσομαι τον σατανά» που λέγεται κατά την βάπτιση μας, είναι το διάγραμμα όλης μας της ζωής. Δεν υπάρχει στιγμή, δευτερόλεπτο της ζωής μας που να μην είναι  σύνταξη ή μη με τον Χριστό. Δεν υπάρχουν αδιάφορες στιγμές! Στιγμές που να μην καταγράφονται στο καρμικό μας αρχείο. Για όλες της στιγμές της επιπολαιότητας και της ανοησίας και της μη επίγνωσής μας, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να ακολουθήσουμε εκείνο που ο ίδιος ο Χριστός μας είπε: να ελευθερώσουμε τον εαυτό μας καταφεύγοντας στον Πατέρα μας ως παιδιά! Γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος να εισακουστούμε! Στον Θεό δεν μπορείς να πας ούτε με το εγώ σου ούτε με τις απόψεις σου, ούτε με τα δίκια σου! Αλλά μόνο σαν παιδί! Το παιδί δεν έχει πρόθεση. Ό,τι κι αν κάνει, έχει την βεβαιότητα ότι ο γονιός του θα το προστατεύσει και ότι μαζί του είναι σε ασφαλή κόσμο! Αυτό το παιδί που υπάρχει μέσα σε κάθε άνθρωπο, αυτό είναι και η ελπίδα μας και η ελπίδα του κόσμου! Αυτό το παιδί καλούμαστε να κρατήσουμε ζωντανό, και μέσα από αυτό να συνομιλήσουμε με τον Γεννήτορα μας, μ’ αυτόν που μας έπλασε!

Ο άνθρωπος έχει βάλει το εγώ του στην θέση του θρόνου του Πατέρα του

Κατά κανόνα μέσα από την οπτική του εγώ του κάνει τις επιλογές του! Ο φόβος είναι ο μεγάλος δυνάστης της ανθρωπότητας, γιατί το εγώ δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο από το να φοβάται! Παράγει φόβο! Διότι καθώς είναι αποκομμένο από το όλο πράγμα έχει κάθε λόγο να ανησυχεί και να φοβάται! Το φοβίζει το άγνωστο, νιώθει ασφάλεια μόνο με ό,τι μπορεί να ελέγξει! Ό,τι και αν κάνει είναι πρόσκαιρο, αφού ξαναγυρίζει στον πόνο και την οδύνη! Και ο χρόνος της ζωής του ανθρώπου περνά! Η ζωή είναι πάρα πολύ όμορφη! Μπορούμε να κάνουμε πάρα πολύ όμορφα πράγματα! Και για τον εαυτό μας και για τους άλλους! Να επικοινωνήσουμε, να ανοιχτούμε προς τον Θεό και  να λάβουμε τα δώρα του, τα οποία είναι τεράστια! Είμαστε στην πολλή αρχή όσων είναι να λάβουμε! Είναι κρίμα να μας ξεγελά ο σατανάς και αντί πινακίου φακής να χάνουμε τα πρωτοτόκια!

Ο άνθρωπος είναι ασφαλής και ζει Ζώσα Ζωή όταν συμμετέχει στο Μυστήριο της Ενότητας. Αυτή είναι η σφραγίδα του Θεού!

Τουναντίον η διαίρεση και ο διαχωρισμός, οι «αποκλειστικότητες» συναισθημάτων και επιλογών είναι η σφραγίδα του σατανά, είναι αυτό που θέλει να κάνει ο σατανάς: να μας χωρίσει, να μας διαιρέσει. Και βρίσκει άπειρους τρόπους! Ο Χριστός είπε λίγες και σταράτες κουβέντες! Επέζησαν μέσα στους αιώνες, παρόλο που η Θεολογία έκανε πιο σοφιστικέ τα πράγματα. Εντούτοις αυτό που είπε ο Χριστός είναι εξαιρετικά απλό και κατανοητό από όλους!

Να απαρνηθεί τον εαυτό του σημαίνει να απαρνηθεί το εγώ του ως διαχωριστική στάση του εαυτού

«Όποιος θέλει να με ακολουθήσει, να απαρνηθεί τον εαυτό του και να σηκώσει τον σταυρό του!» Να απαρνηθεί τον εαυτό του σημαίνει να απαρνηθεί το εγώ του ως διαχωριστική στάση του εαυτού, πράγμα το οποίο δεν είναι προς το συμφέρον του ανθρώπου για να το υπερασπίζεται! Το εγώ μπορεί να παίξει τον ρόλο του ως διαχειριστής κάτω από την ευλογημένη καρδιακή νοημοσύνη η οποία είναι η Χριστότητα, και «να σηκώσει τον σταυρό του!» Εδώ υπάρχει μεγάλη παρεξήγηση, ειδικά εν μέσω των θρησκευόμενων, κάποιοι εκ των οποίων πιστεύουν ότι πρέπει να πονάμε, να βασανίζουμε τον εαυτό μας για να εξαγνιστούμε κ.λπ. Αυτές είναι νοσηρότητες οι οποίες καμιά σχέση δεν έχουν με την αλήθεια!

«Σηκώνω τον σταυρό μου» σημαίνει αναλαμβάνω την ευθύνη της Χριστότητας μου

«Σηκώνω τον σταυρό μου» σημαίνει την ευθύνη να σταθώ στο κέντρο του σταυρού και να ανοιχτώ στο Όλον, στο Παν, το οποίο τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα συμβολίζουν! Συνεχίζει ο Χριστός λέγοντας: «Τι θα ωφελήσει τον άνθρωπο αν κερδίσει τον κόσμο και χάσει την ψυχή του! Και ποιο μπορεί να είναι το αντίτιμο!» Για τι πράγμα θα άξιζε τον κόπο να χάσει ο άνθρωπος την ψυχή του! Συγκλονιστικός λόγος! «Αυτός που θέλει να σώσει την ψυχή του θα την χάσει! Κι αυτός που θα δεχτεί να την χάσει εξαιτίας μου και του λόγου της αλήθειας που ήρθα να φέρω στον κόσμο, αυτός θα σωθεί!» Τεράστια αλήθεια από τα χείλη του Χριστού!

Πώς είναι δυνατόν ο άνθρωπος να επιλέξει κάτι άλλο από την ίδια του την ζωή!

Δεν μιλάμε για κάποια θεωρία, θεολογία, για κάποιο ηθικό ζητούμενο ή πνευματική κατάκτηση! Μιλάμε για την αξία και την βίωση της ίδιας μας της ζωής ως ιερού συμβάντος! Να μπορέσει ο άνθρωπος να εκπληρώσει τον λόγο για τον οποίο βρίσκεται εδώ! Και αυτό το «εδώ» είναι εκτός παραδείσου αφού ο παράδεισος συμβολίζει την Ενότητα, το Όλον από το οποίο ο άνθρωπος αποστάτησε και ζει τις συνέπειες που σφραγίζουν το εγώ του ως διαχωριστικό σημείο που του δίνει την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να ζήσει μακριά από τον Θεό, ερήμην της αλήθειας! Και μάλιστα αυτό το κάνει με την δύναμη, την ενέργεια που ο Θεός του δίνει για όσο του κρατήσει! Γιατί μετά έρχεται το τέλος! Και συνεχίζει ο Χριστός λέγοντας: «Αυτός που ντρέπεται για μένα και τους λόγους μου εδώ σ’ αυτή την μοιχαλίδα γενιά και αμαρτωλή, κι εγώ θα ντραπώ γι’ αυτόν όταν ο Υιός του Ανθρώπου θα έρθει εν δόξη μαζί με τους αγγέλους του!»

Σκεφτείτε, αν έτσι όπως είμαστε μπορούμε να ζήσουμε στις καλές μας στιγμές χαρά, σκεφτείτε την χαρά της Ζώσας Ζωής: μια γεύση της είναι οι στιγμές της έξαρσης μας -στην νιοστή δύναμη!

Μοιχαλίδα γενιά: αυτή που αναμειγνύει το καλό με το κακό! Μας λέει ο Χριστός ότι αν δεν τον ομολογήσουμε, αν ντρεπόμαστε γι’ αυτόν, θα ντραπεί κι εκείνος για μας μπροστά στον Πατέρα του! Είμαστε ελεύθεροι, ο Χριστός σέβεται απολύτως την ελευθερία μας, δεν μπορεί να μας επιβάλει να τον θέλουμε! «Όστις θέλει» -αν θέλει! Τελειώνοντας λέει ότι υπάρχουν κάποιοι ανάμεσα μας που δεν θα γευτούν θάνατο έως ότου δουν την βασιλεία του Θεού να έρχεται με Δύναμη!

Μιλούσε ήδη για τις ψυχές που τον έχουν ομολογήσει και ζουν μαζί του αυτή την ασύλληπτη χαρά της Ζώσας Ζωής! Σκεφτείτε, αν έτσι όπως είμαστε μπορούμε να ζήσουμε στις καλές μας στιγμές χαρά, σκεφτείτε την χαρά της Ζώσας Ζωής: μια γεύση της είναι οι στιγμές της έξαρσης μας -στην νιοστή δύναμη! Είναι η Γιορτή του κόσμου! Να είσαι μέσα στο τοπίο του Θεού! Σ’ αυτό αντιστοιχούν οι συνειδήσεις της Ολότητας! Οι συνειδήσεις της Ενότητας!

Ο Χριστός είναι η μόνη απάντηση στο τρομερό γεγονός της εξόδου από τον παράδεισο

Δυο Κυριακές πριν είχαμε μιλήσει για την αναστήλωση των Εικόνων και τι σημαίνει αυτό για μας: ανόρθωση των αγίων εικόνων του εαυτού μας, να κοσμήσουμε το ιερό του εαυτού μας, να μπούμε μέσα σ’ αυτό ως ιερείς, να λειτουργήσουμε και να λειτουργηθούμε!

Το βράδυ είδα ένα συγκλονιστικό όνειρο. Είδα μια εικόνα η οποία από την μια πλευρά είχε έναν σταυρό σε χρυσό πλαίσιο και από την άλλη δυο κινούμενες φιγούρες του Αδάμ και της Εύας καθώς εγκατέλειπαν τον Παράδεισο! Ήταν πολύ ζωντανό αυτό που είδα! Πραγματικά ο Χριστός είναι η μόνη απάντηση στο τρομερό γεγονός της εξόδου από τον παράδεισο - αποτέλεσμα της αποστασίας του Εωσφόρου από το Μυστήριο της Ενότητας αλλά και του ανθρώπου στην συνέχεια, και καθενός από μας κάθε στιγμή, αφού κάθε στιγμή αναπαράγουμε ή ακυρώνουμε την πτώση! Ο Χριστός είναι η απάντηση! Η Χριστότητα! Ο Χριστός είναι η μόνη έξοδος. Δεν έχουμε άλλη διέξοδο, άλλη διαφυγή, άλλο τρόπο.

Μία πόρτα υπάρχει: ο Χριστός!

Όπως και αν τον ονομάζεις, είτε αφηρημένα ως την ιδέα του καλού, της δικαιοσύνης, της αγάπης κ.λπ., είτε με διάφορα ονόματα θεών και απεσταλμένων στην Γη, ένας είναι, εκείνος, ο Χριστός, ο Ζων Θεός, ο Θεός Λόγος που, όπως μας λέει ο Ιωάννης, δι’ αυτού έγιναν τα πάντα! Δεν υπάρχει τίποτα που δεν έχει γίνει απ’ αυτόν!

Όλες οι νότες είναι μία νότα! Και κάθε νότα είναι σταυρός! Έχει κέντρο και άνοιγμα στα τέσσερα σημεία!

Το όνειρο που είδα συνδέεται με την προσκύνηση του Σταυρού, και με το μέγα ζητούμενο της ανεύρεσης μέσα μας της Χριστότητάς μας. Συνδέεται επίσης με όσα ειπώθηκαν πως όλες οι νότες είναι μία νότα! Και κάθε νότα είναι σταυρός! Έχει κέντρο και άνοιγμα στα τέσσερα σημεία! Όλες οι σφαίρες στο Δέντρο της Ζωής είναι μία σφαίρα! Καθώς κοίταζα το δεκαδικό Δέντρο είδα στον κατακόρυφο άξονα των σφαιρών 1,11,6,9,10 (Μονάς, Άβυσσος, Χριστός, Μαγδαληνή, Παναγία) την νότα Do, το θεμέλιο. Δεξιά και αριστερά του άξονα αυτού εκτείνονται οι υπόλοιπες έξι σφαίρες (2,3,4,5,7.8)

Η μουσική είναι μαγικός παράγων υψηλής θεουργίας!

Κάθε νότα δεν είναι απλώς ένα σημείο αλλά μια περιοχή μέσα στον νου! Όταν αντιλαμβάνεσαι μια νότα πρέπει να μένεις ακίνητος και να την εισπράξεις από 4 διαφορετικά σημεία (γη, νερό, αέρα, φωτιά) όντας εσύ ο αιθέρας! Κάθε νότα έχει 7 διαστάσεις! Εάν επαναλάβεις με την φωνή σου την νότα σου επτά φορές, επέρχεται απόλυτη ηρεμία στον νου! Ο πτωτικός άνθρωπος στον πτωτικό πολιτισμό που ζει, αντιλαμβάνεται την μουσική ως ένα λαγούμι -ακόμα κι αν το κάνει ανάκτορο!- μέσα στο οποίο χαλαρώνει ο νους του και αποφεύγει την τρέλα! Την τρέλα που είναι το Matrix! Ενώ η μουσική δημιουργήθηκε από τον Εωσφόρο, τον πιο λαμπρό άγγελο, πριν πέσει! 

Η μουσική υπέρλαμπρο πνευματικό σκάφος που μπορεί να πάει τον άνθρωπο παντού, στο Όλον

Μετά την πτώση του ο Θεός έδωσε στους αγγέλους του την εντολή να χαρίσουν την μουσική στους ανθρώπους για να έχουν αυτή την ουράνια βοήθεια και ευλογία! Εντούτοις ο άνθρωπος, όντας ακόμα συνολικά μακριά από την Χριστότητα, δημιουργεί πολιτισμό περιορισμένης πνευματικής εμβέλειας. Και ενώ μεγάλοι μουσικοί και συνθέτες πραγματικά άγγιξαν υψηλά σημεία για να ελευθερωθεί ο άνθρωπος, έδειξαν μια μουσική που όχι μόνον δεν είναι κρυψώνα, λαγούμι -αφού όσο κι αν το διακοσμήσει παραμένει κάτω από την Γη!- αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα υπέρλαμπρο πνευματικό σκάφος που μπορεί να πάει τον άνθρωπο παντού, στο Όλον! Να του δώσει την δύναμη της μεταμορφωτικής αλλοίωσης της πραγματικότητας! Γιατί η μουσική δεν είναι για «ψυχαγωγία» όπως την αντιλαμβάνεται ο ανόητος άνθρωπος. Η μουσική είναι δρόμος που οδηγεί κατ’ ευθείαν στον Θεό! Εκεί που είπε ο Μπαχ πεθαίνοντας πως θα πάει: σ’ Αυτόν που δημιούργησε την μουσική! Συγκλονιστική η επίγνωση αυτή στο κλείσιμο της ζωής του!

Η μουσική δεν είναι τίποτα λιγότερο από την θεϊκή δύναμη που έχει ο άνθρωπος να χρησιμοποιεί τον ήχο, τις δονήσεις, για να μεταμορφώνει τον εαυτό του και την πραγματικότητα μες στην οποία ζει! Να θεραπεύει τον εαυτό του και τον κόσμο!

Αν ακούμε μουσική χωρίς να συμβαίνει τίποτα μέσα μας, δεν την έχουμε ακούσει ποτέ! Η πραγματική μουσική σε επαναφέρει στο κέντρο σου, σε ισχυροποιεί, και σε καθιστά ικανό να ταξιδέψεις κατά την καρδίαν σου και την διάνοιαν σου! Εάν δεν ταξιδέψεις, δεν ήρθες σε μέθεξη με την μουσική.

Την περασμένη φορά κάναμε κάτι πάρα πολύ ενδιαφέρον. Καθένας διάλεξε μια νότα, εκείνη που ένιωθε να του πηγαίνει καλύτερα. Στην συνέχεια φτιάξαμε ένα κομμάτι από τις νότες που διαλέξαμε που το ακούσαμε στο πιάνο! Ακούστηκε πολύ ωραίο! Η μουσική αντιστοιχεί σε συχνότητες, σε δονήσεις, σε αριθμούς, σε γράμματα, στα ενεργειακά κέντρα! Φτιάξαμε το κομμάτι οπτικά με χρωματιστές σφαίρες και ως σπείρα! Μια μουσική και χρωματική φωτογραφία του εαυτού μας! Πάρα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα!

Η νότα ως σταυρός σε εκτοξεύει στο παν!
Σου δίνει ταυτόχρονη επίγνωση και της κατακόρυφης και της οριζόντιας διάστασης.
Πολύ ενδιαφέρον είναι το πώς αντιστοίχησε ο άνθρωπος τους ήχους μέσα από την κοσμολογική θεώρηση με το Όλο πράγμα, αλλά κυρίως ως σχέση και τρόπο προσευχής με το θείον! Αυτό δίνει την σφραγίδα του τι είναι η μουσική! Μέσα από την μουσική επιστρέφει ο ίδιος ο Εωσφόρος, καθώς  ανυψώνει η ανθρωπότητα το σκάφος της μουσικής από την Γη! Το ζητούμενο είναι να ελευθερώσει ο άνθρωπος το σκάφος της μουσικής από το υποσυνείδητο! Η μουσική είναι ο μοχλός του ίδιου του μορφογενετικού πεδίου! Επιδρά στην ύλη της οποίας μεταλλάσσει τις δονήσεις! Σχετιζόμαστε άμεσα με τον ήχο μας, ο οποίος έχει υψηλή θεραπευτική δύναμη πάνω μας! Οι νότες όλες εξάλλου αντιστοιχούν και δονούν τα αντίστοιχα ενεργειακά κέντρα (τσάκρας) του σώματος.

Όλες οι νότες είναι μία νότα, όλες οι σφαίρες μία σφαίρα, όλοι οι άνθρωποι ένας άνθρωπος!

Ό,τι ζει είναι ένα ον, ο Ζων Θεός! Μέσα στο Μυστήριο της Ενότητας ο άνθρωπος επανευρίσκει -αναμιμνήσκεται- την θειότητά του. Εμπνέεται ώστε να βρει την έξοδο -από το λαγούμι όπου βρίσκεται εδώ- προς το φως που είναι η μουσική, ο ίδιος ο Θεός!

*