Ο κόσμος αυτός παράγει πολλά άδικα και δίκια! Και τους πάσης φύσεως διαχειριστές τους! Μόνο Χριστούς δεν παράγει!

Ο Χριστός που ήρθε ως ο φίλος και αδελφός μας, είναι αυτοδικαίως ο μόνος "αρχηγός" και "δάσκαλος" και "άρχων" των ανθρώπων... Αυτός που απεκδύθηκε κάθε εξουσία και τίτλο, από εκείνους που σκοτώνονται οι άνθρωποι να αποκτήσουν για να τους αναγνωρίσουν! Αλλά δεν είναι Χριστοί! 

Ο Χριστός έκανε την ανατροπή στους αιώνιες! "Μεγαλύτερος όλων είναι ο υπηρέτης όλων!" Ο Χριστός αγάπησε όσο κανείς τον άνθρωπο! Γι' αυτό η αγάπη αυτή θα τον συνδέει πάντα με τον Ουρανό! Είναι η Αγάπη που τον σώζει! 

*

Ποίηση ώ αγία μου!

Μια μέρα που ένιωθα να μ’ έχουν εγκαταλείψει όλα και μια μεγάλη θλίψη να πέφτει αργά στην ψυχή μου, τράβηξα, κει που περπατούσα, μες στα χωράφια χωρίς σωτηρία, ένα κλωνάρι άγνωστου θάμνου. Το ‘κοψα και το ‘φερα στο απάνω χείλι μου. Ευθύς αμέσως κατάλαβα ότι ο άνθρωπος είναι αθώος. Το διάβασα σ’ αυτή τη στυφή από αλήθεια ευωδιά τόσο έντονα που πήρα να προχωρώ το δρόμο της μ’ ελαφρύ βήμα και καρδιά ιεραπόστολου. Ώσπου, σε μεγάλο βάθος, μου έγινε συνείδηση πια ότι όλες οι θρησκείες λέγανε ψέματα. Ναι, ο Παράδεισος δεν ήταν μια νοσταλγία. Ούτε, πολύ περισσότερο, μια ανταμοιβή. Ήταν ένα δικαίωμα.

Οδ. Ελύτης

*

Προσοχή σ´ αυτό το ένα που σου ζητά ο Θεός! Ό, τι είναι για τον καθέναν!

Τι είναι φώτιση; Ο εντοπισμός των σκοτεινών πλευρών του εαυτού! Που έχουν το όνομα «εγώ»!

Δεν έχεις δικαίωμα να ερωτευτείς με τρόπο λιγότερο από το ύψος που έχεις φτάσει! Που να αξίζει και να ταιριάζει σε ον του φωτός!

*