Η μεγαλύτερη μορφή επανάστασης σήμερα είναι να αποδεχθείς την ασημαντότητά σου!

Χιλιάδες χρόνια αναζητούσαμε νόημα στους θεούς, στα έθνη, στις ιδεολογίες. Σήμερα το αναζητάμε σε κάτι πιο άμεσο, στα likes! Καλώς ήρθατε στη νέα θρησκεία της προσοχής!

Η οικονομία των influencers δεν είναι απλά νέο marketing. Είναι μια νέα μορφή καπιταλισμού, στην οποία ο εαυτός μας γίνεται προϊόν.

Παλιά πιστεύαμε στους θεούς που ζητούσαν πίστη. Σήμερα υπακούμε στους αλγόριθμους που ζητούν προσοχή.

Στην εποχή του dataism η αξία μας μετριέται σε δεδομένα. Ένας influencer δεν είναι τίποτε παραπάνω από έναν κόμβο επεξεργασίας δεδομένων που μετατρέπει τις εμπειρίες σε μετρήσιμες ροές: likes, shares, views.

Τι συμβαίνει όμως όταν κάθε στιγμή της ζωής σου γίνεται περιεχόμενο; Κυριολεκτικά εξαφανίζεται το εσωτερικό βίωμα. Δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ ζωής και παράστασης. Δεν υπάρχει απάντηση στο ερώτημα πού τελειώνω εγώ και πού αρχίζει το brand!

Η νέα μορφή καπιταλισμού είναι ύπουλη, διότι κυριαρχεί ένα παράδοξο: Δεν έχεις αφεντικό να αντισταθείς. Δεν έχεις σωματείο να οργανωθείς! Είσαι ταυτόχρονα εργαζόμενος, διευθυντής και προϊόν! Ο καπιταλισμός εξελίχτηκε! Η εκμετάλλευση δεν προέρχεται από κάποιον άλλον αλλά από τον ίδιο μας τον εαυτό. Η μεγάλη ειρωνεία: «Γίνε το αφεντικό σου», «Δημιούργησε το brand σου», «Zήσε με τους δικούς σου όρους» ηχούν σαν ελευθερία.

Αλλά όταν το τραύμα σου είναι η πρώτη ύλη, όταν η ευαλωτότητά σου είναι το περιεχόμενο και όταν η ταυτότητά σου είναι το κεφάλαιο, τότε στην πραγματικότητα έχεις θυσιάσει όλη σου την ελευθερία στον βωμό των κερδών!

Γιατί πραγματική ελευθερία σημαίνει να μπορείς να μην είσαι κάτι, να μην παρουσιάζεσαι ως κάτι! Και τώρα τι κάνουμε λοιπόν;

Η νέα μορφή επανάστασης δεν είναι να διαγράψεις τα social media! Είναι να ανακτήσεις την «ασημαντότητά» σου! Να ζήσεις μια στιγμή χωρίς να την κάνεις «περιεχόμενο»! Να πετύχεις χωρίς κοινό! Να αγαπήσεις χωρίς ανάρτηση! Να κρατήσεις ένα κομμάτι του εαυτού σου που δεν θα γίνει ποτέ προϊόν!

Η αξία μας δεν μετριέται σε likes! Η ταυτότητά μας δεν είναι προϊόν προς βελτιστοποίηση!

Στον καπιταλισμό της “προσοχής” η μεγαλύτερη πολυτέλεια δεν είναι ο πλούτος, είναι η ιδιωτικότητα! Αποστόλης Ζυμβραγάκης