Ο κόσμος θα ήταν καταδικασμένος αν δεν ήταν στην Γη τα Όντα που τον προστατεύουν!

Οι παρακοές είναι τεράστιες! Ύβρις απέναντι στην φυσική-θεϊκή τάξη πραγμάτων! Ο νους στις καλύτερες περιπτώσεις αχνά και διακεκομμένα συλλαμβάνει το σήμα του Θεού το οποίο και αυτό τάχιστα το εξωστρακίζει η "λογική!" Είμαστε τραγικοί! 

* 

Ο άνθρωπος είναι ένα κύτταρο! Ο Θεός είναι ένα υπερκύτταρο που εμπεριέχει όλα τα κύτταρα που εμείς είμαστε!

Η ελευθερία του αυτιού είναι τόσο σχετική, τόσο μικρή για το κύτταρο του αυτιού -δεν είναι όμως το ίδιο για τον άνθρωπο! Γιατί σε ένα υπερκύτταρο οι δικές μου δυνατότητες είναι πολύ περισσότερες από εκείνες που έχει ένα κύτταρο δικό μου! Άρα μπορεί ο Θεός να με κάνει να γίνω κάτι άλλο από αυτό που είμαι ή να κάνω κάποια άλλη εργασία. Γιατί ανήκω σε έναν πολύ μεγαλύτερο οργανισμό από τον σωματικό οργανισμό που έχει κατασκευάσει ο άνθρωπος. Σε έναν οργανισμό πολυδιάστατο!

*

Το αστείο είναι ότι όλοι εμείς αποτελούμε μέρη ενός μεγάλου οργανισμού που μας περιέχει όλους! Και σαν νευρωνικά δίκτυα αυτού του οργανισμού καθένας είναι εντεταγμένος σε μια κοσμική δουλειά είτε το ξέρει είτε όχι! Όπως τα κύτταρα καθένα κάνει την δουλειά του: είναι τα κύτταρα του ματιού, του αυτιού κ.λπ. Ένα κύτταρο του αυτιού, ας πούμε, δεν ξέρει ότι είναι κύτταρο του αυτιού! Μπορεί όμως μαζί με άλλα να δημιουργεί τον ακουστικό πόρο! Δεν το ξέρουν τα κύτταρα αυτά. Απλά πάλλονται με έναν ενεργειακό τρόπο που κάνει την δουλειά! Έτσι όλοι μας -είτε το θέλουμε είτε όχι- κάνουμε την δουλειά του Θεού! Δεν υπάρχει άνθρωπος -είτε το γνωρίζει είτε όχι- που να μην είναι ενσωματωμένος μες στον Παγκόσμιο άνθρωπο και να εκτελεί μια εργασία εκεί!

***